تازه های بیوتکنولوژی سلولی مولکولی
سال:1396 | دوره:7 | شماره:28 |تعداد مقالات:19

در سال 2007، بر اساس مطالعه ها GWAS(genome-wide association studies)، ژن FTO (fat mass and obesity-associated)، کشف گردید. در این بررسی ها، ارتباط پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی (SNPs)، در ژن FTO و شاخص توده بدنی(BMI) در جمعیت های مختلف تعیین گردید. از این رو FTO، به عنوان اولین ژنی که در ایجاد چاقی نقش دارد، شناخته شد. در این مقاله، به بررسی میزان همه گیری ژنتیکی FTO پرداخته و رابطه احتمالی که میان بیولوژی پیچیده این ژن با تنظیم وزن بدن وجود دارد بحث خواهید شد. در مطالعه مروری حال حاضر، تحقیقات انجام شده در شرایط In vivo و In vitro پیرامون بیولوژی پیچیده FTO، مطرح گردیده است. هم چنین ارتباط این ژن با چاقی و بیماری های مرتبط با چاقی بررسی شده است. تأثیر SNPهای ژن FTO، در نژادهای آفریقایی و آسیایی مشابه و یا تا حدودی کم تر از جمعیت نژادهای اروپایی بود. SNP های ژن FTO، تأثیری بر سطح فعالیت جسمانی افراد ندارند. مطالعه های صورت گرفته نشان داد که FTO به همراه تغییرهای اندک در میزان مواد غذایی دریافتی، خطر چاقی را افزایش می دهد. FTO یک دمتیلاز اسید نوکلئیک است و نقص در آن باعث ایجاد فنوتیپ های واضحی در کاهش رشد پس از تولد و مشکل های تکوینی می گردد.

سابقه وهدف: امروزه ژن های زیادی که تأثیرهای پیچیده ای بر چاقی دارند گزارش شده است و یکی از این ژن ها آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) است که عامل مؤثر در متابولیک بافت چربی می باشد و در رشد و عملکرد سلول های آدپیوسیت درگیر می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین این پلی-مورفیسم با چاقی در جمعیت استان اردبیل بود. مواد و روش ها: دراین بررسی 172 نفر بر اساس شاخص توده بدنی به دو گروه افراد و افراد چاق با تقسیم شدند و DNA نمونه ها با استفاده از روش نمک اشباع استخراج شده و ژنوتیپ افراد تعیین گردید. یافته ها: درگروه، 5/57% مردو 5/42% زن وگروه 42% مردو 58% زن بودند. میانگین سنی افراد، 5/47 سال و میانگین سنی افراد 5/52 سال بود. میانگین BMIافراد، 19/25 و میانگین BMI افراد، 58/32 می باشد. بحث: فراوانی ژنوتیپDD در افراد چاق با، 83/0 و در افراد 71/0بود که این اختلاف ازنظرآماری معنی دارمی باشد (044/0 ). نتیجه گیری: یافته های حاصل از این تحقیق نشان داد که ژنوتیپ DD در ژن ACE می تواند با چاقی جمعیت استان اردبیل ارتباط داشته باشد.

سابقه و هدف: امروزه آب در دسترس برای مصارف آشامیدنی و صنعتی محدود است. با استفاده از فرآیند تصفیه می توان آب مصرفی در صنایع را که از عمده ترین مصرف کننده های آب می باشد بازیافت کرده و به چرخه صنعت بازگردانده می شود. با استفاده از باکتری های تجزیه کننده ترکیب های رنگی عملیات تجزیه و حذف رنگ ها به خصوص رنگ های گروه آزو را انجام داده شد. مواد و روش: نمونه ها در محیط های تریپتیکاز سوی براث (TSB) کشت داده شد. با استفاده از یک محیط کشت حاوی ترکیب های رنگی پساب نساجی، توانایی رشد و تجزیه رنگ توسط سویه های جدا شده بررسی شد. از شرایط گرمخانه گذاری در دمای 50 درجه سانتی گراد و هوادهی به مدت سه روز برای ارزیابی مقایسه ای سویه ها استفاده شد. یافته ها: از میان 24 سویه جدا شده از پساب کارخانه نساجی، کنسرسیومی از سه سویه برتر برای رنگبری پساب استفاده شد. این سه سویه جدا شده پس از غربالگری با شرایط خاص برای کنسرسیوم استفاده شد. بحث: با استفاده از باکتری های تجزیه کننده ترکیب های رنگی عملیات تجزیه و حذف رنگ ها به خصوص رنگ های گروه آزو صورت گرفت. دمای بالای 80 درجه پساب در حوضچه متعادل سازی تصفیه خانه و وجود املاح در آن، محل مناسبی را برای جداسازی باکتری های گرمادوست و تحمل کننده گرما و نمک فراهم کرده است. باکتری های جداسازی شده از سه ویژگی قابلیت تجزیه رنگ، رشد در دما بالا و تحمل نمک برخوردار شدند. نتیجه گیری: ایجاد کنسرسیومی از سه سویه جدا شده، امکان رنگبری از نمونه واقعی پساب نساجی تا میزان 90 درصد حاصل شد. این سه سویه توان رنگبری از پساب را در دمای 36 تا 51 درجه سانتی گراد و مقادیر pH 5/5 تا 5/9 و میزان نمک از 0 تا 7 درصد را دارا شدند.

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا(Pseudomonas aeruginosa) یک بیماری زای فرصت طلب و مهم می باشد که قادر به تولید بیوفیلم است و این بیوفیلم باکتری را در مقابل درمان با مواد شیمیایی تا حد زیادی مقاوم می کند، بنابراین مهار بیوفیلم اثر بازدارندگی بر روی مقاومت این باکتری ایجاد می کند. مواد و روش ها: در این تحقیق اثر عصاره الکلی گیاه پنیرک (Malva sylvestris) بر سویه استاندارد سودوموناس آئروژینوزا ATCC: 2785 مورد مطالعه قرار گرفت. عصاره الکلی گیاه پنیرک با استفاده از دستگاه سوکسله تهیه گردید. خاصیت ضد میکروبی عصاره گیاه ابتدا با روش چاهک پلیت بررسی گردید. حداقل غلظت مهار کننده (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC ) آن ها با روش میکروتیتر پلیت و طبق استاندارد CLSI تعیین شد. بررسی اثر عصاره گیاه بر روی تشکیل بیوفیلم با روش میکرو تیتر پلیت اصلاح شده انجام گرفت. جهت مقایسه ارتباط داده ها از آزمون t مزدوج و آنالیز واریانس (ANOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که این گیاه اثرهای مؤثری روی باکتری دارد کهMIC و MBCبا هم یکسان و برابر ml ⁄ mg 5/62 می باشد و هم چنین غلظت های مختلف از عصاره پنیرک به صورت معنی داری تولید بیوفیلم توسط سودوموناس آئروژینوزا را در مقایسه با کنترل مثبت کاهش می دهد ) 0124/0. (P value =بحث: با توجه به یافته های این پژوهش عصاره الکلی گیاه پنیرک اثر کشندگی چشم گیری روی بیوفیلم باکتریایی سودوموناس آئروژینوزا دارد بنابراین به نظر می رسد که این ماده طبیعی می تواند عامل امید بخشی در درمان عفونت های سودوموناسی باشد.

سابقه و هدف: مرزه یکی از گیاهان مهم دارویی و خوراکی است. پرایمینگ بذر تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر کشت، از لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگیجوانه زنی را به دست می آورند. مواد و روش ها: به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر بر تعدیل اثر شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاه مرزه در شرایط کشت گلدانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح به طور کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه آزاد خوی در سال 1393 انجام شد. فاکتورها شامل سه سطح هدایت الکتریکی 2، 4 و 6 میلی-موس بر سانتی متر مربع از نمک کلرید سدیم و پرایمینگ بذر در چهار سطح شامل شاهد (عدم پرایمینگ)، پرایمینگ با نیترات پتاسیم، کلرید پتاسیم و کلرید سدیم بود. صفت های مورد ارزیابی شامل طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، درصد جوانه زنی، میانگین مدت جوانه زنی و وزن خشک زیست توده بود. یافته ها: نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد شوری بر تمام صفت های مورد مطالعه تأثیر معنی داری داشت. بیش ترین درصد جوانه زنی (58/97 درصد) و بیش ترین میانگین بیوماس گیاهی (26/55 گرم) در پایین ترین سطح شوری به دست آمد. بحث: پرایمینگ بذر به غیر از تعداد برگ، قطر ساقه و زمان لازم برای سبز شدن بر بقیه صفت های مورد مطالعه تأثیر معنی داری داشت. هم چنین اثر متقابل شوری و پرایمینگ بر درصد جوانه زنی تأثیرمعنی داری داشت. بیش ترین درصد جوانه زنی با 84/92 در تیمار نیترات پتاسیم و شوری 2 میلی موس حاصل شد. هم چنین تیمار کلرید پتاسیم و شوری 2 با میانگین 56/92 دارای بیش ترین درصد جوانه زنی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده کشت مرزه در مناطقی که آب آبیاری آن شور است توصیه نشده و در صورت وجود شوری پایین تکنیک پرایمینگ بذر با نیترات پتاسیم می تواند راه گشای تعدیل اثر تنش شوری بر درصد جوانه زنی مرزه باشد.

سابقه و هدف: لیپوزوم ها امکان بارگیری داروهای لیپوفیل در دو لایه فسفولیپیدی و هیدروفیل در فضا های مایع میانی را فراهم می کنند. در تحقیق حاضر، ارزیابی و بررسی خصوصیات نانوحامل های لیپوزومی حاوی دوکسوروبیسین به دو روش فعال و غیرفعال از لحاظ میزان بارگذاری و رهایش دارو صورت گرفته است. مواد و روش ها: برای سنتز نانولیپوزوم نسبت مشخصی از دی پالمیتول گلیسریو فسفوریل گلیسرول، کلسترول و پلی اتیلن گلیکول با یکدیگر ترکیب شدند سپس داروی دوکسوروبیسین به آن به دو روش غیر فعال و فعال در نانولیپوزوم بارگذاری شد. میانگین قطر نانوذرات محاسبه و میزان بارگذاری و رهایش دارو با روش دیالیز بررسی شد. یافته ها: میانگین اندازه نانوذرات ساخته شده در روش آب پوشانی لایه نازک چربیnm 6/138و در روش گرادیان pH nm9/105به دست آمده است. راندمان بارگذاری داروی دوکسوروبیسین نانولیپوزومه به ترتیب 65/15 و 89 به دست آمد. رهایش دارو طی 48 ساعت از دارو به ترتیب حدود 78 درصد و 24 درصد به ترتیب در روش آب پوشانی لایه نازک چربی و روش گرادیانی در محیط فسفات بافر سالین با 4/7pH= می باشد. بحث: این مطالعه نشان داد با ایجاد ترکیب های حساس به pH در ساختار نانوذره می تواند رهایش دارو را کنترل کرد که نوعی هدفمندی غیراختصاصی می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که اثر دوکسوروبیسین لیپوزومه به روش فعال بیش تر از روش غیرفعال است. هم چنین فرمولاسیون تهیه شده حساس به pH است.

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینواز یک بیماری زای فرصت طلب است که در ایجاد عفونت های متعددی نقش دارد، سیستم ترشحی تیپ 3 و توانایی تشکیل بیوفیلم از شاخص های مهم بیماری زا در این باکتری می باشند. در این مطالعه این دو عامل بیماری زا و هم چنین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های به دست آمده از نمونه های خون و ادرار مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: پس از تأیید 39 باکتری مورد مطالعه به عنوان سودوموناس آئروژینوزا، تست آنتی بیوگرام به روش دیسک آگار دیفیوژن انجام شد. بررسی فراوانی ژن های کد کننده افکتور پروتئین های ترشح شده از سیستم ترشحی تیپ3 به وسیله تکنیک PCR انجام شد. هم چنین توانایی تولید بیوفیلم نیز برای سویه های جداسازی شده مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: تعداد 18 و 21 جدایه سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب از نمونه های خون و ادرار به دست آمد که در هر دو مورد، نسبت به سفپودوکسیم و پلی میکسین B به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقاومت وجود داشت. فراوانی ژن exoT در جدایه های خون و ادرار 100% بوده و دیگر ژن های exo نیز فراوانی بیش تری در نمونه های خون نسبت به ادرار داشتند. جدایه های مربوط به نمونه ادرار قدرت تشکیل بیوفیلم به صورت قوی را نشان می دادند در حالی که جدایه های خونی فقط می توانستند به صورت ضعیف و متوسط بیوفیلم تشکیل دهند. نتیجه گیری: با توجه به افزایش مقاومت سودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی بیوتیک ها و توانایی آن ها در ایجاد عفونت، و هم چنین وجود جدایه هایی که به طور غالب واجد ژن های توکسینی بوده و قادر به تولید بیوفیلم نیز می باشند، ضرورت غربالگری بیماران قبل از مصرف آنتی بیوتیک بدیهی می باشد چرا که در غیر این صورت احتمال انتشار انواع باکتری های بیماری زای مقاوم به آنتی بیوتیک در جمعیت افزایش خواهد یافت.

سابقه و هدف: کورکومین ماده مؤثر و پیگمان زردرنگ در ریزوم زردچوبه است. با توجه به اثرهای مخرب فتالات ها بر سیستم تولید مثلی و بیضه های جنینی، بررسی نقش کورکومین بر TDS القا شده توسط فتالات در موش سوری است. مواد و روش ها: 40 سرموش سوری نر نژاد NMRI با وزن بین 20 تا 30 گرم انتخاب و به صورت تصادفی موش ها به چهار گروه کنترل، DEHP، کورکومین و کورکومین + DEHP تقسیم شدند. نمونه های بافتی بیضه نیز بعد از برش 5 میکرومتری به روش هماتوکسلین-ائوزین رنگ آمیزی و بررسی شدند. یافته ها: کورکومین سبب محافظت از بافت بیضه در موش های سوری شده هم چنین ضایعه های پاتولوژیک میکروسکوپی از جمله تخریب سلول های سرتولی و نکروز در سلول های لایدیگ که در گروه تیمار شده با DEHP یافت شد در گروه تحت تیمار با کورکومین+ DEHP بهبود یافته بود. بحث: کورکومین با خاصیت آنتی اکسیدانی خود سبب محافظت از تأثیر رادیکال های آزاد ناشی از فتالات ها بر بافت بیضه می شود. هم چنین کورکومین سبب حفظ غلظت تستوسترون به عنوان هورمون تنظیم کننده تولید مثل، وزن و فرآیند رشد می شود. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر استرس اکسیداتیو فتالات ها کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان توانست درصد قابل توجهی از ضایعه های پاتولوژیکDEHP بر روی تستوسترون و بافت را بهبود بخشد.

سابقه و هدف: پلی مورفیسم های موجود در ژنFSHR درپاسخ تخمدان به هورمون تأثیر گذارند. لذا بررسی پلی مورفیسم مربوط به جایگاه 680 موجود در ژنFSHR در زنان تحت درمان با روش IVF(موفق یا ناموفق) امری مهم است. مواد و روش ها: از 31 زن نابارور دارای حداقل یک IVF ناموفق و30 زن دارای حداقل 1 بارداری موفق استخراج DNA به عمل آمد و سپس با استفاده از تکنیک های ( PCR ) و (Sequencing) برای پلی مورفیسم موجود در جایگاه 680 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: مقدار کل گنادوتروپین تزریق شده در زنان نابارور با ژنوتیپ Ser680 بیش تر از زنان نابارور با ژنوتیپAsn680 بود. تجزیه و تحلیل نشان داد پاسخ تخمدان به هورمون FSH در ژنوتیپ Ser680 در ژن FSHR ضعیف تر از ژنوتیپ Asn680 در زنان نابارور است. بحث: این مطالعه ارتباط معنی دار پلی مورفیسم ژن FSHR در موقعیت نوکلئوتید680 و درمان با هورمون FSH را نشان می دهد. نتیجه گیری: پلی مورفیسم Asn680Ser می تواند به عنوان نشان گر برای انتخاب افراد مستعد برای درمان با روش های IVF مورد توجه قرار گیرد.

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژنوزا یکی از مهم ترین عوامل عفونت در بیمارستان است. مصرف گسترده و بی رویه آنتی بیوتیک ها و مواد ضد میکروبی در مراکز درمانی باعث پیدایش مقاومت در این باکتری شده است. هدف از این مطالعه بررسی حضور ژن qacE در سودوموناس آئروژنوزای مقاوم به مواد بیوسایدی جدا شده از محیط بیمارستان ها بود. مواد و روش ها: 70 سویه سودوموناس آئروژنوزا از محیط های بیمارستان جمع آوری شد. حساسیت این سویه ها نسبت به ماده بیوسایدی دکونکس به روش ماکرودیلوشن براث سنجیده شد. حضور ژنqacE با واکنش زنجیره ای پلی مراز بررسی شد. یافته ها: در میان70 نمونه جداشده از محیط بیمارستان 15 نمونه سودوموناس آئروژینوزا بود. در بین باکتری های مورد آزمایش 12 نمونه با MIC g/mlµ 75 و 3 نمونه دارای MIC g/mlµ 400 نسبت به دکونکس بودند. در 12 نمونه (24%) حضور ژنqacE مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این بررسی، حضور ژن qacE را در سودوموناس آئروژنوزا نشان داد. با مقایسه سایر یافته در سراسر جهان، افزایش روز افزون مقاومت ژنتیکی باکتری سودوموناس آئروژینوزا را نسبت به مواد بیوسایدی به خصوص دکونکس مشخص می نماید. این نتایج برای کاربرد سیاست های صحیح استفاده از مواد ضد میکروبی حائز اهمیت است.

سابقه و هدف: سرطان معده چهارمین سرطان شایع و دومین علت مرگ و میر به دلیل سرطان در سراسر جهان می باشد. ژن Survivin با کد کردن یک پروتئین مهار کننده آپوپتوز، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی مخاط معده داشته و برای عملکرد طبیعی معده لازم است. در سرطان معده، بیان این ژن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی چند شکلی تک نوکلئوتیدی A9194G(rs2071214) در اگزون 4 ژنSurvivin با خطر ابتلا به سرطان معده می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، ژنوتیپ چند شکلی مذکور در 101 بیمار مبتلا به سرطان معده و 101 فرد سالم از جمعیت عمومی که با بیماران از لحاظ سن و جنس همسان سازی شده بودند با تکنیکPCR-RFLP بررسی شد و با آزمون های آماری رگرسیون لجستیک و 2 آنالیز شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد هیچ یک از ژنوتیپ ها و آلل های چند شکلی A9194G با خطر ابتلا به سرطان معده در ارتباط نبوده است. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که ژنوتیپ چند شکلی A9194G ژن Survivin با خطر ابتلا به سرطان معده ارتباط معنی داری ندارد.

سابقه و هدف: پمپ های افلاکس یکی از مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک ها محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی وجود ژن-های oqxB وoqxA در کلبسیلا پنومونیه و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد. مواد و روش ها: نمونه برداری از 500 مراجعه کننده به آزمایشگاه های استان قم، جمع آوری شد. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی طبق (CLSI 2014) انجام شد. وجود ژن های oqxB، oqxA با روش PCRمورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: تعداد 100 باکتری کلبسیلا پنومونیه جدا گردید. تمام جدایه های کلبسیلا پنومونیه به سیپروفلوکساسین و آمیکاسین، حساس بودند. نتایج حاصل از PCR نشان داد که، 46 % از نمونه ها دارای ژن oqxA و 52% دارای ژن oqxB بودند. بحث: نتایج حاکی از آن است که باکتری کلبسیلا پنومونیه در سویه های جدا شده در بیمارستان های شهر قم از آمار قابل توجه ای بر خوردار می باشد. هم-چنین، پمپ های افلاکس oqxAB از کمیت به نسبت بالایی برخوردار می باشد. نتیجه گیری: مقابله با مقاومت آنتی بیوتیکی از جمله پمپ های افلاکس oqxAB، دارای اهمیت می باشد. این یافته ها بیانگر به کارگیری عوامل آنتی بیوتیکی جدید برای درمان عفونت های حاصل از این باکتری و ارگانیسم های مقاوم می باشد.