پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره
سال:1397 | دوره:8 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

هدف: بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی اختلال­ های جنسی و مشکلات زناشویی بر پویایی­ های رابطه جنسی و جاذبه جنسی زنان مراجعه­ کننده به دادگاه خانواده بود. روش: در یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش­ آزمون-پس­ آزمون و گروه کنترل، تعداد 30 نفر از زنان مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهر مشهد به شیوه نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمون و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمون در 8 جلسه 45 دقیقه­ ای درمان شناختی رفتاری گروهی اختلال­ های جنسی و مشکلات زناشویی را دریافت کردند، در حالی­ که گروه کنترل در معرض چنین مداخله­ ای قرار نگرفتند. شرکت­ کنندگان پرسشنامه­ خودافشایی رابطه و آگاهی جنسی را تکمیل کردند. داده­ های پژوهش به کمک نرم­ افزار آماری اس­ پی­ اس­ اس و با استفاده از شاخص­ های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته­ ها: یافته­ های پژوهش حاضر نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی اختلال­ های جنسی و مشکلات زناشویی سبب بهبود جاذبه جنسی و پویایی جنسی زنان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می­ شود. بر اساس نتایج این پژوهش می­ توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری گروهی اختلال­ های جنسی و مشکلات زناشویی بر پویایی­ های رابطه جنسی و جاذبه جنسی زنان مراجعه­ کننده به دادگاه خانواده موثر است. همچنین، درمانگران می­ توانند از این روش درمانی جهت بهبود پویایی­ های رابطه جنسی و جاذبه جنسی زنان استفاده کنند.

هدف: تعیین عوامل فردی و اجتماعی متمایزکننده نوجوانان آزاردیده هیجانی تاب آور از غیر تاب آور. روش: جامعه این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر جاجرم تشکیل می داد که تعداد آن ها 516 نفر بود. با استفاده از پرسشنامه های آزاردیدگی هیجانی، مقیاس تاب آوری در برابر ضربه، خودگزارش­ دهی نوجوان آخن باخ و آزمون هوش وکسلر، داده ها گردآوری شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل تمیزی استفاده شد. یافته­ ها: عوامل فردی (به جز هوش) و عوامل اجتماعی (به جز روابط حمایتی با همسالان و مشارکت فعال در جامعه) در دو گروه نوجوانان آزاردیده تاب آور و غیر تاب آور متفاوت بودند (0٫ 05p<). همچنین، تابع تشخیصی توانست بین دو گروه نوجوانان تاب آور و غیر تاب آور تمیز قائل شود و 20٫ 2 درصد از تغییرات تاب آوری را تبیین کند. برخورداری بیشتر از برخی از عوامل حفاظتی فردی مانند حل مسئله، خوش بینی، ساختار اعتقادی، خودتنظیمی و عزت نفس، همچنین عوامل حفاظتی اجتماعی از قبیل عملکرد تحصیلی حمایت شده و حمایت/ امنیت محله به نوجوانان کمک می کند در برابر آزار هیجانی والدین از خود تاب آوری نشان دهند.

هدف: بررسی اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علایم غم غربت، اضطراب و تنظیم شناختی هیجانی دانشجویان جدید الورود دانشگاه فردوسی مشهد. روش: شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه گمارده شدند. اعضای گروه آزمایش 8 جلسه گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و به اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه های غم غربت، اضطراب و تنظیم هیجانی دانشجویان توسط گروه نمونه تکمیل شدند. یافته ها: در پس آزمون و پیگیری، علایم غم غربت و اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشته است و تنظیم هیجانی دانشجویان بهبود یافت. یافته های پژوهش مؤید این مهم است که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش احساس غربت و اضطراب دانشجویان می گردد و نیز تنظیم هیجانی آنان را افزایش می دهد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های احتمال آسیب طلاق انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر کیفی است که با توجه به هدف دستیابی به تجارب زیسته افراد در شرف ازدواج و متقاضی طلاق از طرح پدیدارشناسی استفاده شده است. میدان پژوهش برای ساخت پرسشنامه حاضر عبارت بود از تمامی زوج های در شرف ازدواج مراجعه کننده به مرکز بهداشت شماره 3 مشهد، تمامی متقاضیان طلاق مراجعه کننده به مرکز مداخله ی بهزیستی شهرستان مشهد[1] و متخصصین در زمینه ی خانواده وطلاق. شرکت کنندگان شامل15 زوج در شرف ازدواج، 20 زوج متقاضی طلاق و 15 متخصص در زمینه خانواده و طلاق بودند که با روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاکی انتخاب شدند. فن مصاحبه، عمیق و نیمه ساختار یافته بود. یافته ها: مصاحبه ها در طول یک دوره ی 6 ماهه جمع آوری، ثبت، کدگذاری شد و تحلیل داده ها به شناسایی65 زیرمولفه و 8 مولفه ی اصلی با مولفه های فردی، مولفه های روابط زوجی، مولفه های خانوادگی، مولفه های فرهنگی، مولفه های اجتماعی، مولفه های اقتصادی، مولفه های اعتقادی منتج گردید.

هدف: تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود رابطه والد-فرزندی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودک کم-توان ذهنی بودند که فرزندانشان در مدارس استثنایی شهرستان دزفول در سال تحصیلی 96-1395 به تحصیل اشتغال داشتند. از جامعه فوق تعداد 30 نفر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. آزمودنی های گروه آزمایش طی 10 جلسه نوددقیقه ای، (هر هفته دو جلسه) درمان گروهی را دریافت کردند و شرکت کنندگان در گروه کنترل هیچ گونه درمان گروهی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل مقیاس رابطه مادر-کودک راس (1961) بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش در مرحله پس­ آزمون و پیگیری نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل ازنظر رابطه مادر-کودک تفاوت معناداری وجود دارد 0/001)>p). با توجه به یافته­ های پژوهش می­ توان گفت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد روشی کارآمد در بهبود رابطه والد-فرزندی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی است.

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر رضایت زناشویی در تعارض زوجینی انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 24 نفر(12 زوج) از زوجین متعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 9 شهر مشهد بود که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش تعداد 8 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیک را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه گواه مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ توسط گروه نمونه تکمیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در پس آزمون، رضایتمندی زناشویی آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به آزمودنی های گروه گواه، افزایش معناداری داشته است. یافته های پژوهش مؤید این مهم است که رفتاردرمانی دیالکتیک باعث بهبود رضایت زناشویی در تعارض زوجین می شود.

هدف: تعیین اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش شدت درد بیماران مبتلا به «مولتیپل اسکلروزیس» است. روش: روش این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. جامعه پژوهش کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در تابستان سال 1395 شهر اراک بودند. از میان بیماران مراجعه­ کننده به مراکز درمانی شهر «اراک»، سی نفر به روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه، به صورت تصادفی گمارش شدند. برای گروه آزمایش، 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شد. از مقیاس چند بعدی درد «وست هان ییل» در دو مرحله پیش آزمون-پس آزمون استفاده شد؛ همچنین برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش در شدت درد وجود داشت؛ اما این تفاوت در گروه کنترل مشاهده نشد. نتایج به دست آمده، از تأثیر روش پذیرش و تعهد بر کاهش درد مبتلایان به ام. اس. حمایت می­ کند. همچنین با توجه به داده­ های حاصله مبتنی بر تأثیر مثبت پذیرش و تعهد، توصیه می­ ­ گردد تا از این روش در مراکز درمانی استفاده شود.

هدف. این مطالعه با هدف ارزیابی ابعاد دلبستگی ناایمن (اضطرابی و اجتنابی) و رضایت جنسی با میانجی گری خودکارآمدی کنش­ وری جنسی در زنان متأهل شهر شیراز در سال 1393 اجرا گردید. روش. پژوهش حاضر همبستگی از نوع رگرسیون سلسله مراتبی هم­ زمان بود. 160 زن از میان زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خصوصی شهر شیراز به روش داوطلبانه و با رعایت کلیه موازین اخلاق پژوهش برگزیده شدند، و مقیاس­ های دلبستگی ناایمن بزرگسالان کولینز و رید، رضایت جنسی و خودکارآمدی کنش­ وری جنسی زنان را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده­ با استفاده از روش­ های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی هم­ زمان و نرم­ افزار آماری SPSS نسخه ی بیست و یک انجام گرفت. یافته­ ها. نتایج نشان دادند که بین متغیر ابعاد دلبستگی­ های اضطرابی و اجتنابی با متغیرهای خودکارآمدی کنش­ وری جنسی و رضایت جنسی همبستگی های منفی و معنادار و بین متغیر خودکارآمدی کنش وری جنسی و رضایت زناشویی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (05/0 p <). هم­ چنین تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی نشان دادند که خودکارآمدی جنسی-کنش وری میانجی­ بین ابعاد دلبستگی ­ های ناایمن (اضطرابی و اجتنابی) و رضایت جنسی است. در نتیجه می­ توان بیان کرد که خودکارآمدی کنش­ وری جنسی یک نقش مهم در افزایش رضایت جنسی زنان متأهل دارد.