پایش
سال:1396 | دوره:16 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

پژوهشگران برای رسیدن به ناشناخته ها و نادانسته های جهان هستی و پیدا کردن حقایق زندگی انسان ها و گسترش علم، همواره محتاج تحقیق بوده اند و برای نیل به برخی اهداف، وجود ابزار بسیار ضروری و حیاتی به نظر می رسد.

مقدمه: خدمات درمانی به دلیل سر و کار داشتن با سلامت افراد جامعه، از اصلی ترین خدمات در هر جامعه است. از سوی دیگر جانبازان و خانواده آنها گروه هایی از ایثارگران را تشکیل می دهند که ضروری است تا نیازهای آنان در زمینه خدمات سلامت به طور کلی و خدمات درمانی به طور اخص، مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی، رضایت گیرندگان خدمات در این زمینه نقش بارزی دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان رضایت جانبازان و خانواده های آنان از ویزیت سرپایی بود.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی بود که در آن 1224 از افراد دریافت کننده ویزیت سرپایی مورد مطالعه قرار گرفتند. جامعه هدف شامل افراد تحت پوشش (بیمه شدگان) بیمه تکمیلی در بنیاد شهید و امور ایثارگران بوده است. این افراد شامل جانبازان و جامعه تحت پوشش آنان می باشد که در بنیاد شهید و امور ایثارگران از بیمه تکمیلی برخوردار بودند. نمونه ها با استفاده از فهرست آمارهای موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها توسط نرم افراز آماری SPSS وارد کامپیوتر شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: 1224نفر از افراد گروه هدف که تحت پوشش بیمه تکمیلی بوده و خدمت ویزیت سرپایی را دریافت نموده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 13.9±45.7 بوده، حدود 67 درصد آنان مذکر و 85 درصد در شهرها ساکن بودند. رضایت از خدمت ویزیت سرپایی به طور کلی بیش از 94 درصد بوده و در زمینه فاصله مکانی ارائه خدمات ویزیت سرپایی، میزان رضایت 83 درصد بود. در زمینه رضایت از روند دریافت هزینه، میزان رضایت به طور کلی حدود 42 درصد بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه فراوانی رضایت از خدمت ویزیت سرپایی در تمام گروه ها بسیار مطلوب بوده و حدود 94 درصد است، به نظر می رسد اقدام بعدی در این زمینه حفظ این وضعیت و جلوگیری از افت آن است. از طرف دیگر در مورد فراوانی رضایت از روند دریافت هزینه ویزیت سرپایی مطلوب نبوده و بی تردید اصلاح روند دریافت هزینه از اقدامات مهم در این رابطه است. محل سکونت و گروه ایثارگری عوامل مرتبط در زمینه رضایت از فاصله مکانی ارائه خدمت بودند.

مقدمه: بیمارستان ها بخش مهمی از منابع نظام سلامت را به خود اختصاص می دهند و هدف بسیاری از اصلاحات در نظام سلامت ارتقای عملکرد بیمارستانها است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر طرح تحول نظام سلامت و تعرفه گذاری بر اساس کتاب ارزش های نسبی بر عملکرد دپارتمان قلب بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش توصیفی- مقطعی به روش هزینه یابی مبتنی بر فعالیت (Activity Based Costing -ABC) در دپارتمان قلب بیمارستان امام رضا (ع) که مشتمل بر بخش های اتاق عمل آنژیوگرافی، پس از آنژیوگرافی، جنرال قلب و سی سی یو می باشد، انجام شده است. داده های درآمدی، هزینه ای و عملکردی (تخت روز اشغالی، تخت روز کل، تعداد ترخیص شدگان و متوسط مدت اقامت) در کاربرگ های طراحی شده وارد شده و با استفاده از آمار توصیفی و به کمک نرم افزار اکسل تحلیل شد.یافته ها: کل درآمد اختصاصی دپارتمان بعد از طرح تحول (31%) و بعد از تغییر ارزش نسبی نسبت به قبل از آن (29%) افزایش یافت است. کل منابع دولتی اختصاص یافته به دپارتمان بعد از طرح تحول (104%) و بعد از تغییر ارزش نسبی نسبت به قبل از آن (10%) افزایش یافت. کل درآمد اختصاص یافته به دپارتمان بعد از طرح تحول (39%) و بعد از تغییر ارزش نسبی نسبت به قبل از آن (26%) افزایش یافت. بیشترین افزایش درآمد مربوط به درآمد اتاق عمل بعد از ارزش نسبی بوده است (203%). کل هزینه دپارتمان بعد از طرح تحول (21%) و بعد از تغییر ارزش نسبی به قبل از آن (31) % افزایش یافت. بیشترین افزایش هزینه مربوط به پرداختی به پزشک بعد از تغییر ارزش نسبی بوده است (97%). به صورت کلی درآمد منهای هزینه ماهانه قبل از طرح تحول 135 میلیون ریال بود که بعد از طرح تحول به 3.452 میلیون ریال و بعد از تغییر ارزش نسبی به 3.257 میلیون ریال رسید.بحث و نتیجه گیری: طرح تحول بر شاخص های مالی و عملکردی دپارتمان قلب بیمارستان امام رضا (ع) مشهد تاثیر مثبت داشته است. این تاثیر در بین اقلام درآمدی و هزینه های مختلف، به صورت یکسان نبوده است.

مقدمه: بازتوانی ورزشی بخشی مهم و موثر در مراقبت جامع از بیماران قلبی است که علاوه بر کنترل بیماری، پیشرفت آن را کاهش می دهد و علائم آن را بهبود می بخشد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر 8 هفته برنامه بازتوانی قلبی بر عوامل خطر قلبی- متابولیکی و سطوح سرمی پروتئین واکنشی C در بیماران مبتلا به عارضه عروق کرونر بود.مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394، 30 بیمار عروق کرونر (15 بیمار در گروه آزمون و 15 بیمار در گروه کنترل) بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه تجربی بر اساس وضعیت سلامت آنها در یک برنامه بازتوانی قلبی 24 جلسه ای شرکت داده شدند. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول را دریافت نمود. سطوح سرمی پروتئین واکنشی C (روش ایمونوتوریدیمتریک)، توده بدنی و شاخص های متابولیکی (روش آنزیمی) قبل و بعد از برنامه بازتوانی قلبی ارزیابی شد. داده ها در قالب نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون تی وابسته مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: هشتاد درصد آزمودنی ها مرد بودند و میانگین انحراف معیار سن آنها 56.4±6.1 سال بود. بعد از 8 هفته برنامه بازتوانی قلبی نمایه توده بدن (P=0.02)، فشار خون سیستولی (p=0.01)، کلسترول تام (p=0.04)، تری گلیسرید (p=0.02) و LDL-کلسترول (p=0.03) به طور معنی دار کاهش یافت. همچنین آمادگی قلبی تنفسی (Vo2max) در گروه ورزشی بعد از 8 هفته برنامه بازتوانی افزایش معنی دار یافت (p=0.01). در مقابل، مقادیر پروتئین واکنشی C در پاسخ به برنامه بازتوانی قلبی تغییر معنی دار نداشت (p=0.28).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد 8 هفته برنامه بازتوانی قلبی، بدون تغییر در مقادیر پروتئین واکنشی C، موجب بهبود عوامل خطر قلبی- متابولیکی در بیماران مبتلا به عارضه شریان کرونر می شود.

مقدمه: فشار عصبی پس از آسیب (PTSD) مجموعه ای از نشانه های بیماری است که به طور مستمر و مکرر و پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب زا (تروماتیک) روی می دهد. عوامل متعددی ممکن است در شدت این نشانه ها نقش داشته باشند.مواد و روش کار: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش دلبستگی به خدا و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی شدت این نشانه ها انجام شد. همچنین دو متغیر سن و زمان سپری شده از آسیب به عنوان عوامل احتمالی تاثیرگذار مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دریافت کننده خدمات بهزیستی و توانبخشی در شهر تهران و نمونه آماری در برگیرنده 103 نفر از همین مادران بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در پژوهش عبارت بودند از: چک لیست علائم PTSD، پرسشنامه دلبستگی به خدا و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده. همچنین به منظور دریافت اطلاعات جمعیت شناختی از یک پرسشنامه محقق ساخته نیز استفاده شد. از رگرسیون گام به گام برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن به خدا و حمایت اجتماعی از سوی دوستان پیشگویی کننده علائم فشار عصبی پس از آسیب هستند. همچنین مشخص شد که متغیرهای سن و مدت زمان سپری شده از آسیب رابطه معناداری با متغیر ملاک ندارند.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل معنوی و اجتماعی با کارکردهای چندگانه خود می توانند تا حد زیادی در کاهش نشانه های فشار عصبی پس از آسیب موثر باشند.

مقدمه: روزنامه ها در کنار سایر رسانه های جمعی نقش چشمگیری در افزایش سواد سلامت عموم مردم دارند. یکی از موضوعات سلامت مهم در روزنامه ها، اطلاعات پزشکی کودکان است. این پژوهش، با هدفی کاربردی جهت تحلیل محتوای اطلاعات پزشکی کودکان در روزنامه های کثیر الانتشار ایران در سال 1393 بود.مواد و روش کار: پژوهش حاضر کاربردی و روش آن تحلیل محتوا بود. ابزار گرد آوری اطلاعات سیاهه وارسی محقق ساخته ای است که تحلیل محتوایی جامعه هدف شامل کلیه پیام های مندرج در 694 نسخه از 5 روزنامه ایران، جام جم، کیهان، رسالت و اطلاعات را در بر می گیرد. حجم نمونه بر اساس روش نمونه گیری غیر احتمالی هدفمند، 426 عنوان مطلب مرتبط با پزشکی کودکان را شامل می شود.یافته ها: یافته ها نشان داد بیشترین اطلاعات پزشکی کودکان به ترتیب در روزنامه های جام جم (50.7 درصد)، اطلاعات (26.5 درصد)، ایران (18 درصد)، کیهان (3.5 درصد)، رسالت (1.17 درصد) منتشر شده است. موضوعات هسته و مورد توجه در این روزنامه ها به ترتیب «اختلالات روانی» (19.6 درصد) و «تغذیه» (19.27 درصد) بوده است. حوزه های تهی نیز موضوعات «پاتوفیزیولوژی مایعات بدن و مایع درمانی» و «مشکلات زنانگی در کودکی» (0 درصد) بود. به موضوعاتی چون «ژنتیک انسانی»، «بیماری های متابولیک» و «کودکان با نیاز های ویژه» نیز توجه ناچیزی شده بود.بحث و نتیجه گیری: روزنامه های کثیرالانتشار ایران در حد مطلوبی به مساله پزشکی کودکان توجه داشته اند، اما این توجه دارای تعادل در پوشش موضوعی نبوده است به نحوی که برخی از موضوعات مغفول مانده یا به آن کم پرداخته شده است که نیازمند توجه متخصصان کودکان و روزنامه نگاران می باشد. در کل، پیام های مهم شناسایی شده در روزنامه های مورد بررسی با نیازهای جامعه ایران و اولویت های پژوهشی کشور هم خوانی مناسبی دارند.

مقدمه: بیش از یک دهه از شروع برنامه مشاوره ازدواج در ایران میگذرد اما به رغم تغییر شرایط و نیازها، کیفیت این برنامه در طول زمان تغییر اساسی نکرده است. هدف از این مطالعه بررسی دیدگاه زوجین و ارائه دهندگان خدمات مشاوره ای در مورد برنامه مشاوره ازدواج است.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی کیفی در سال 1393 بر روی 153 زوج و 6 ارائه دهنده خدمات مشاوره ازدواج مرکز عظیما انجام شد. جامعه پژوهش شامل داوطلبین ازدواج شرکت کننده در کلاس مشاوره ازدواج، زوجینی که یک سال از ازدواج آنها گذشته و ارائه دهندگان خدمات مشاوره ازدواج بودند. نمونه گیری به شیوه غیر تصادفی و مبتنی بر هدف انجام شد. انتخاب افراد برای شرکت در بحث گروهی بر اساس تحصیلات و طبقه اجتماعی انجام شد. گردآوری اطلاعات به روش بحث گروهی در 30 گروه متمرکز کوچک انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بر اساس تحلیل محتوی انجام شد. کلیه نظرات چند بار خوانده شد و سپس کدگذاری انجام شد.یافته ها: از تجزیه و تحلیل نظرات شرکت کنندگان در مورد جلسات فعلی مشاوره قبل از ازدواج کداصلی نارضایتی از جلسات به دست آمد. دلایل نارضایتی شامل خلاصه گویی و بیان مبهم مطالب، ارائه مطالب آموزشی ساده و پیش پا افتاده، محدودبودن و نامناسب بودن زمان جلسه و استفاده از روش ثابت سخنرانی بود. از دیدگاه زوجین محتوای آموزشی مناسب شامل آموزش مهارت های زندگی، تنظیم خانواده و مسایل بهداشتی بود و برگزاری کلاسها بصورت کلاس های منفک خانم ها و آقایان و استفاده از متخصصین با تجربه در ارائه مطالب بود.بحث و نتیجه گیری: برنامه مشاوره ازدواج فعلی نیازهای آموزشی متنوع افراد شرکت کننده در کلاسها را در برنمی گیرد و نیازمند تغییرات اساسی هم از بعد محتوا و نوع ارائه است.

مقدمه: به رغم تاکید سازمان سلامت جهان بر شیردهی انحصاری و فواید آن در سلامت مادر و کودک، بسیاری از مادران تغذیه با شیر مادر را متوقف می نمایند. از این رو نیازمند کسب اطلاعات بیشتر در زمینه شیردهی و فواید آن هستند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط نحوه شرکت در کلاس های آموزشی آمادگی برای زایمان با وضعیت شیردهی انجام شد.مواد و روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، 600 زن باردار شرکت کننده در کلاس های آموزشی قبل از تولد مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی آیت اله روحانی بابل در طی سالهای 91 الی 93 بررسی شدند. داده ها از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، سابقه پزشکی و مامایی و معاینات بالینی جمع آوری شد. برای تعیین ارتباط تعداد جلسات آموزشی قبل تولد با مشخصات دموگرافیک و وضعیت شیردهی از آزمون های متناسب در سطح معناداری P<0.05 استفاده گردید.یافته ها: دو عامل، تعداد جلسات شرکت در کلاسهای آموزشی قبل از تولد و سن هنگام تولد نوزاد با وضعیت شیردهی ارتباط آماری معنادار داشتند، بطوریکه مادران شرکت کننده در تعداد جلسات آموزشی بیشتر (4 جلسه و بالاتر) به میزان کمتری از شیر خشک در دوران شیردهی استفاده کردند (<0.05). همچنین مادران شرکت کننده در کلاس آمادگی برای زایمان با سن هنگام تولد نوزاد (37 هفته و کمتر) به میزان بیشتری از شیر خشک استفاده نمودند (<0.05). ارتباط معنادار بین وضعیت شیردهی با مشخصات دموگرافیک، باروری و نوع زایمان یافت نشد.بحث و نتیجه گیری: آموزش های دوران بارداری بعنوان بخشی از مراقبتهای معمول بارداری می توانند در بهبود شیردهی موثر باشند. لذا با تاکید به اهمیت تغذیه با شیر مادر و نقش آموزش بعنوان عنصری کلیدی، برگزاری چنین کلاس هایی راه حلی مناسب برای افزایش سازگاری مادر و کاهش استفاده از تغذیه مصنوعی در دوران شیردهی است.

مقدمه: اخیرا افزایش بی رویه سزارین در کشورهای با درآمد متوسط را به افزایش تقاضای مادر نسبت داده اند. از آنجا که دانش و نگرش ضعیف زنان بر انتخاب شیوه زایمان تاثیر گذار است، این مطالعه با هدف بررسی دانش، نگرش زنان باردار نسبت به روش زایمان در شهر تهران در سال 1395 انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه به طور مقطعی دانش و نگرش 702 زن باردار واجد شرایط را که جهت مراقبت بارداری به 37 مرکز دولتی و 48 مرکز خصوصی منتخب در شهر تهران مراجعه نموده اند را با استفاده از ابزار محقق ساخته و معتبر مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.یافته ها: 47.6 درصد مادران دانش متوسط نسبت به انتخاب روش زایمان، 62.5 درصد نگرش مثبت نسبت به زایمان طبیعی ابراز نمودند. در عین حال 60.1 درصد نگرش خنثی نسبت به سزارین داشتند. نمره دانش زنان باردار با تحصیلات مادر، مرتبه بارداری و همچنین نوع مرکز (خصوصی/دولتی) (P<0.05) و نگرش نسبت به زایمان طبیعی با متغیرهای شغل، سطح تحصیلات مادر، مرتبه بارداری ارتباط معنی دار داشتند (P<0.05). بعلاوه نگرش زنان باردار نسبت به سزارین با متغیرهای شغل، سطح تحصیلات، نوع مرکز نیز ارتباط معنی دار داشت (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: به رغم تلاش های دولت در جهت ترویج زایمان طبیعی، هنوز دانش و نگرش زنان تهرانی نسبت به انتخاب زایمان طبیعی مطلوب نیست، لذا ضروری است مداخلات ترویجی رسانه ای همراه با برنامه های خوشایند سازی زایمان طبیعی توسعه یابد.

مقدمه: تهوع و استفراغ از شایعترین مشکلات دوران بارداری است، و برای مواجهه با آن ترکیبی از اقدامات درمانی غیر دارویی شامل توجهات تغذیه ای، تغییرات سبک زندگی و استفاده از طب مکمل، جهت درمان تهوع و استفراغ بارداری که در یک راهنما تبیین شده باشد کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر راهنمای اوتاوا بر تهوع و استفراغ سه ماهه نخست بارداری بود.مواد و روش کار: این کار آزمایی بالینی یک سوکور بر روی 60 زن باردار با تهوع و استفراغ بارداری مراجعه کننده به دو مرکز انتخابی بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. شرکت کنندگان در مطالعه بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله طی دو جلسه 60 دقیقه ای آموزش راهنمای اوتاوا (رهنمودهای کلی، توجهات تغذیه ای، تغییر سبک زندگی، طب مکمل و طب فشاری) ارائه شد. درگروه کنترل مراقبت های معمول انجام شد. ابزار شامل پرسشنامه افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21)، ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻬﻮع و اﺳﺘﻔﺮاغ Rhodes، چک لیست اجرای راهنمای آموزشی اوتاوا بود.یافته ها: تفاوت معنی دار آماری در تهوع (p=0.002)، استفراغ (p=0.007) و عق زدن (p=0.009) بین دو گروه بعد از چهار هفته مداخله مشاهده شد میانگین نمره کلی تهوع، استفراغ و عق زدن در گروه مداخله به طور معنی دار آماری کمتر از گروه کنترل بود (P<0.001).بحث و نتیجه گیری: اجرای راهنمای آموزشی اوتاوا در کاهش تهوع، استفراغ و عق زدن بارداری مفید است .

مقدمه: حمایت از والدین به عنوان یکی از نقش های اصلی پرستاری مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان و اهمیت حمایت پرستاری از دیدگاه مادران نوزادان نارس بستری دربخش مراقبت ویژه انجام شد.مواد و روش کار: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 153 نفر از مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان به صورت مستمر و به روش نمونه گیری آسان در مطالعه شرکت نمودند. جهت جمع آوری اطلاعات از2 پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی مادر و نوزاد و ابزار حمایت پرستار- والدمایلز استفاده شد. داده ها با استفاده ازآمار توصیفی و آمار تحلیلی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بیشترین میزان حمایت پرستاری دریافت شده به ترتیب در ابعاد مراقبت کیفی (3.38) و اعتماد به نفس (3.05) و کمترین میزان مربوط به ابعاد ارتباطی-اطلاعاتی (2.94) و عاطفی (2.76) بود.یافته ها: همچنین نتایج مربوط به اهمیت حمایت پرستاری نشان داد بیشترین میزان مربوط به ابعاد مراقبت کیفی (3.62) و ارتباطی اطلاعاتی (3.5) و کمترین میزان مربوط به ابعاد اعتماد به نفس (3.45) و عاطفی (3.31) بود. وفق نتایج تفاوت معنی دار بین میانگین نمرات تمامی ابعاد و نمره کل حمایت پرستاری دریافت شده و اهمیت حمایت پرستاری مشاهده شد (p<0.05). بر اساس این نتایج، میانگین اهمیت حمایت پرستاری در تمامی ابعاد و حمایت پرستاری کل بیشتر از حمایت پرستاری دریافت شده بود.بحث و نتیجه گیری: این امر بیانگر آن است که میزان حمایت های پرستاری دریافت شده از نظر مادران کافی نبوده است و مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه، حمایت های پرستاری بیشتری نسبت به آنچه دریافت کرده بودند، انتظار داشتند .

مقدمه: فاصله ازدواج تا فرزندآوری در مطالعات سلامت همگانی و جمعیتی با توجه به تاثیری که در باروری و مرگ و میر مادران و نوزادان می گذارد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. با توجه به تعیین کنندگی فاصله مطلوب ازدواج تا فرزندآوری نیز با توجه به این که نگرش افراد در زمینه فرزندآوری را تعیین می نماید، ضرورت دارد.مواد و روش کار: با استفاده از پرسشنامه ساختاریافته، اطلاعات حدود 12500 نفر از زنان و مردان جوان در آستانه ازدواج کل کشورکه به منظور دریافت مشاوره پیش از ازدواج به مراکز آموزشی واقع در مراکز استان ها در سال 1393 مراجعه نموده بودند، با روش نمونه گیری چند مرحله ای طبقه بندی و در مطالعه ای مقطعی جمع آوری شدند. در این مطالعه، تاثیر متغیرهای پیش بین موثر بر روی فاصله مطلوب ازدواج تا فرزندآوری با استفاده از روش های تک متغیره بقا و مدل کاکس طبقه بندی شده به تفکیک طبقات استانی بررسی گردید.یافته ها: نتایج نشان دادالگویی متفاوت از لحاظ معنی داری متغیرهای جنسیت، محل سکونت، سن، سطح تحصیلی، وضع فعالیت، تعداد فرزندان ایده آل و ترجیح جنسی بر بقای عدم فرزندآوری در طبفات مختلف استانی وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: با وجود تفاوت در عوامل (و اندازه ضرایب) موثر بر بقای عدم فرزندآوری در طبقات مختلف استانی، این اثرات هم جهت با یکدیگر بودند. بقای عدم فرزندآوری زنان بیشتر از مردان، روستاییان بیشتر از شهری ها، سطوح پایین تر تحصیلی بیشتر از سطوح بالاتر تحصیلی، سطوح مختلف وضع فعالیت بیشتر از دانشجویان، جوانان با تعداد فرزند ایده آل بزرگتر بیشتر از جوانان با تعداد فرزند ایده آل کوچکتر، جوانان با ترجیح جنسی بیشتر از جوانان بدون ترجیح جنسی و مسن تر ها بیشتر از جوانترها بود.