PSYCHOLOGY OF EXCEPTIONAL INDIVIDUALS
Year:2012 | Volume:2 | Issue:6|Papers Count:7

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نشانه های سلامت روانی بر اساس تاب آوری در خواهران و برادران نوجوان دانش آموزان با کم توانی ذهنی صورت گرفت. روش پژوهش کاربردی و شیوه انجام دادن آن همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه خواهران و برادران نوجوان 12-18 ساله دانش آموزان با کم توانی ذهنی شهر شیراز درسال تحصیلی 91-1390 بودند که از بین آنها نمونه ای به حجم 91 نوجوان 12-18 ساله (50 دختر و 41 پسر) که خواهر و برادر با کم توانی ذهنی داشتند، به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون برای سنجش تاب آوری و از پرسشنامه سلامت روانی عمومی برای سنجش اختلال سلامت روانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که تاب آوری پیشبینی کننده منفی و معنادار نشانه های اختلال های جسمی، اضطرابی، کارکرد اجتماعی و افسردگی سلامت روانی است (p<0.01). این یافته نشانگر نقش و اهمیت تاب آوری بر سلامت روانی خواهران و برادران دانش آموزان با کم توانی ذهنی است. بنابراین پیشنهاد می شود با طراحی و اجرای برنامه های آموزش تاب آوری به عنوان یک برنامه پیشگیری درجهت افزایش سلامت روانی نوجوانان دارای خواهر یا برادر با کم توانی ذهنی اقدام شود.

هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری در نابینایان انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینه ای است.جامعه و نمونه آماری: از میان نوجوانان بینا و نابینای شهر تهران به شیوه گزینش در دسترس 15 نوجوان نابینا (14 تا 16 سال ) و 15 نوجوان بینا (14 تا 16 سال ) که در دبیرستان های شهر تهران و حومه مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند.روش جمع آوری داده ها: برای ارزیابی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری هر دو گروه نمونه با استفاده از دو نسخه آزمون PASAT (PASATI/6 و PASAT2.8) مورد سنجش قرار گرفتند.روش آماری: نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون آماری T مستقل مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان دادند که نوجوانان نابینا در PASAT2.8 و در سطح a=0.05 تفاوت معناداری با نوجوانان بینا نشان ندادند. اما این گروه درPASAT1.6 و در سطح a=0.05 تفاوت معناداری با نوجوانان بینا نشان دادند. به سخن دیگر، دانش آموزان نابینا بهتر از بینا عمل کردند.نتیجه گیری: چنین یافته هایی بیانگر آن است که عملکرد نوجوانان نابینا در سرعت پردازش اطلاعات شنیداری با استفاده از آزمون PASAT نسبت به نوجوانان بینا تا حدودی بهتر است و هر چه سرعت ارائه محرک ها بیشتر باشد این تفاوت معنادار تر است.پیشنهادها: بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود معلمان در آموزش کودکان نابینا به توانایی ویژه آنها در پردازش اطلاعات شنیداری توجه کنند و بر آموزش این گروه از راه شنیداری تاکید ورزند.

پژوهش حاضر برای بررسی میزان شیوع نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در دانش آموزان تیزهوش استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی (همه گیرشناسی) بود. جامعه آماریرا 34529 نفر دانش آموز مدارس راهنمایی دولتی و غیر انتفاعی استان کهگیلویه و بویراحمد که در سال تحصیلی 90-1389 به تحصیل اشتغال داشتند، تشکیل می دادند. از این جامعه 1800 دانش آموز با روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. سرانجام 220 دانش آموز (77 دختر و 143 پسر) با هوش بهر 127 و بالاتر به عنوان تیزهوش گروه نمونه را تشکیل دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تشخیصی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روان پزشکی آمریکا ، مصاحبه بالینی با دانش آموزان و مادران بر اساس همان ملاک ها و ماتریس های پیشرونده ریون استفاده شد. داده ها با روش های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تحلیل شدند. به طور کلی 8.2 درصد از دانش آموزان تیزهوش دارای نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بودند، این میزان در پسرها 9 درصد و در دخترها 6.8 درصد بود. بدین ترتیب شیوع کلی نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در دانش آموزان تیزهوش مورد بررسی با توجه به خطای استاندارد برآورد در دامنه ای از 4.7 تا 11.7 درصد قرار داشت. نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش-فعالی می تواند تیزهوشی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین تشخیص دیرهنگام دانش آموزان تیزهوش با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، ممکن است پیشرفت تحصیلی و اجتماعی و درمان آنان را با مشکل روبه رو سازد. این یافته در موقعیت های آموزشی دارای محتوای کاربردی است و نشانگر آن است که مدیریت و درمان این اختلال نیازمند خدمات روان شناختی و مشاوره است. ارائه خدمات روان شناختی و مشاوره در مدارس ویژه دانش آموزان تیزهوش می تواند از پیامدهای منفی این اختلال در زندگی تحصیلی و اجتماعی تیزهوشان پیشگیری کند.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری مادران بر ابتلای دانش آموزان پسر دوره ابتدایی به اختلال لجبازی- نافرمانی است.روش: مطالعه حاضر از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن زمینه ای است. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهرستان ایلام بود و نمونه ای به حجم 60 نفر از مادران کودکان دارای اختلال لجبازی- نافرمانی و مادران کودکان عادی انتخاب گردید و از لحاظ سن، سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی همتاسازی شدند. از فهرست رفتاری کودک (فرم گزارش والدین CBCL و فرم معلمTRF ) به عنوان ابزار غربالگری و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری دیانا بام ریند برای بررسی شیوه های فرزندپروری مادران استفاده گردید.یافته ها: یافته های این پژوهش بیانگر آن بود که بین شیوه های فرزندپروری مادران گروه های پژوهش در الگوهای تربیتی مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه در سطح (p<0.05) تفاوت معنی دار وجود دارند. مادران کودکان با اختلال لجبازی- نافرمانی نسبت به مادران کودکان عادی بیشتر از شیوه فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه و کمتر از شیوه فرزندپروری مقتدرانه استفاده می کنند.نتیجه گیری: شیوه هایی که والدین در تربیت فرزندان خود به کار می گیرند، نقش اساسی در تامین سلامت روانی فرزندان آن ها دارد، در سایه ارتباط سالم است که می توان نیازهای فرزندان را شناخت و نسبت به تامین و ارضای آن ها همت گماشت. بنابراین ضروری است که توجه بیشتری به اثرات این گونه سبک ها و پیامد های آن شود. لذا پیشنهاد می شود والدین را نسبت به شیوه های فرزندپروری و اثرات هر یک از آنها بر فرزندان، آگاه کرد.

هدف از انجام گرفتن این پژوهش، تعیین اثر بخشی مداخله مبتنی بر افزایش گرایش اجتماعی بر کاهش مشکلات کودکان مبتلا به نارسایی توجه- بیش فعالی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر ارومیه 31 نفر با تشخیص این اختلال انتخاب و به صورت تصادفی درگروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند و مقیاس کانرز به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایشی 15 جلسه آموزش های لازم در خصوص گسترش تعلق و گرایش اجتماعی را دریافت نمودند در حالی که در مورد گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. سپس همان مقیاس به عنوان پس آزمون و در پی گیری سه ماهه بر روی هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتیجه گیری و پیشنهاد: نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر افزایش گرایش اجتماعی منجر به کاهش معناداری در مشکلات کودکان مبتلا به نارسایی توجه- بیش فعالی می گردد. با وجود این، یافته های حاصل از این پژوهش، بر تحول حس تعلق و گرایش اجتماعی بعنوان بخشی اساسی از هر درمان یا برنامه راهنمایی برای کودکان مبتلا به نارسایی توجه- بیش فعالی تاکید می کند.

هدف از انجام دادن این پژوهش بررسی اثربخشی روش چند حسی فرنالد روی کودکان مبتلا به نارساخوانی بود. بدین منظوریک نفر دانش آموز پسر ویک نفر دانش آموز دختر نارساخوان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و به روش چند حسی فرنالد آموزش داده شدند. پژوهش حاضر در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه منفرد به انجام رسید در راستای آن 20 جلسه آموزش با پیگیری دو ماهه و سه ماهه اجرا شد و به منظور ارزیابی پیشرفت این کودکان از آزمون خواندن و نارساخوانی نما استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد آزمودنی ها پیشرفت کرده اند و این پیشرفت در پیگیری دو ماهه و سه ماهه پایدار بود. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی از گروه های سنی دیگر و مقاطع تحصیلی دیگر استفاده شود.