مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:571 |تعداد مقالات:3

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده است سطح سرمی تروپونین علاوه بر بیماری های قلبی در برخی بیماری های دیگر نیز افزایش می یابد. این مطالعه، با هدف تعیین فراوانی و علت افزایش تروپونین در بیماران بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه (Intensive care unit یا ICU) انجام شد. روش ها: بر در این مطالعه ی مقطعی، 62 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان طی سال های 97-1396، در زمان ورود به این بخش انتخاب شدند و سطح سرمی تروپونین در آنان اندازه گیری شد. اطلاعات بیماران بر حسب پیامدهای بعدی نظیر عوارض قلبی، عوارض ریوی، سیستمیک، کلیوی و فراوانی مرگ و میر و مدت زمان بستری در ICU و مدت زمان اینتوباسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سطح تروپونین I در بیماران زنده 38/4 ± 12/47 و در بیماران فوت شده 59/2 ± 00/50 بود (033/0 = P). میانگین سطح سرمی تروپونین T در بیماران زنده و فوت شده به ترتیب 05/0 ± 57/0 و 08/0 ± 07/1 بود (001/0 > P). همچنین، سطح تروپونین I بر حسب علت بستری در ICU و سطح تروپونین T بر حسب گروه سنی اختلاف معنی داری داشت. نتیجه گیری: یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد علاوه بر بیماران مبتلا به سکته ی قلبی، بیماران دیگری همچون افراد سالمند بستری شده در واحدهای مراقبت های ویژه و بیماران مبتلا به خونریزی داخل مغزی نیز ممکن است با بالا رفتن سطح تروپونین مواجه گردند.

مقدمه: سکته ی قلبی حاد، از شایع ترین علل مرگ و میر است که با تظاهرات مختلف بالینی همراه است و در مواردی سبب عدم شناسایی به موقع افراد می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط تابلوی بالینی سکته ی قلبی حاد با جنسیت در بیماران بستری شده در بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان بود. روش ها: این مطالعه، بر روی 500 بیمار مبتلا به سکته ی قلبی حاد (142 زن و 358 مرد) انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از بیماران و ثبت اطلاعات دموگرافیک، علایم بالینی و شکایات هنگام مراجعه در بیماران ثبت شد. آزمون های 2χ و t جهت مقایسه ی داده ها استفاده شد. یافته ها: در مطالعه ی حاضر، مشخص شد که سن بروز سکته ی قلبی در مردان کمتر می باشد (001/0 > P). در این مطالعه، مصرف سیگار (001/0 > P) و اعتیاد (001/0 > P) در مردان بیشتر از زنان بود؛ در حالی که بیماری های زمینه ای مؤثر بر بروز علایم سکته ی قلبی در زنان بیشتر بود (001/0 > P). در هنگام بروز سکته ی قلبی، تفاوتی بین میزان بروز درد قفسه ی سینه به عنوان شاه کلید تشخیصی سکته ی قلبی بین دو جنس دیده نشد، اما علایم غیر اختصاصی در زنان بیشتر از مردان بود (050/0 > P). نتیجه گیری: لازم است علایم غیر اختصاصی به ویژه در بین زنان به طور جدی مد نظر قرار گیرد و اقدامات تشخیصی و درمانی به موقع جهت این گروه به کار گرفته شود.

مقدمه: سالک یک بیماری اندمیک در ایران و به ویژه شهر مشهد است که درمان معمول آن گلوکانتیم می باشد. با توجه به دردناک بودن این تزریق و عوارض جانبی آن به خصوص در کودکان، نیاز به درمانی با حداقل عوارض جانبی، تجویز آسان و کارایی مطلوب حس می گردد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف درمان سالک با سیپروفلوکساسین موضعی همراه با گلوکانتیم داخل ضایعه و مقایسه ی آن با گلوکانتیم داخل ضایعه به تنهایی انجام شد. روش ها: این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی بر روی مبتلایان به سالک مراجعه کننده به بیمارستان های قایم و امام رضا (ع) انجام شد. مبتلایان پس از تأیید تشخیص به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد تحت درمان با فرم موضعی سیپروفلوکساسین لیپوزومی دو بار در روز همراه با تزریق هفته ای یک بار گلوکانتیم داخل ضایعه و گروه شاهد تحت درمان با تزریق گلوکانتیم هفته ای یک بار به مدت 8 هفته قرار گرفتند. به منظور بررسی میزان بهبودی ضایعات، میزان کاهش اندوراسیون در پایان هفته ی هشتم و 6 هفته پس از پایان درمان بررسی گردید. یافته ها: میانگین درصد بهبودی (کاهش اندازه ی ضایعه به میزان بیشتر یا مساوی 75 درصد اندازه ی ابتدایی ضایعه) 45 روز پس از اتمام دوره ی درمان تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (410/0 = P). مقایسه ی زمان بهبودی ضایعات در دو گروه نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد (050/0 = P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، استفاده ی هم زمان سیپروفلوکساسین موضعی به همراه تزریق گلوکانتیم داخل ضایعه، تأثیری بر میزان و سرعت بهبودی ضایعه ی جلدی لیشمانیوز ندارد.