پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش
سال:1400 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:14

جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 40 ساله شکوهمند خود بارها با کشورهای غربی به خصوص ایالات متحده بر سر موضوعات مختلف اقتصاد سیاسی به چالش کشیده شده است. در این میان ایران با ابزارهای مختلف تلاش کرده است تا ضمن تقویت قوای نظامی خود، قدرت نرم خود را نیز در جامعه جهانی افزایش دهد. یکی از ابزارهای مهم اعمال این قدرت دیپلماسی از راه ورزش است. با توجه به اهمیت نقش دیپلماسی ورزش در بهبود روابط بین ایران و کشورهای غربی به ویژه آمریکا، پژوهش حاضر ابتدا ضمن استخراج مولفه های دیپلماسی ورزش ایران، به نقش این مولفه ها در بهبود روابط بین دو کشور می پردازد. با استفاده از ادبیات پژوهشی دیپلماسی ورزشی گویه های پرسشنامه مشخص شده و سپس با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS به بررسی میزان همبستگی متغیرها براساس آزمون اسپیرمن و تحلیل عاملی اکتشافی پرداخته شد و در نهایت مدلسازی ساختاری-تفسیری متغیرهای مستقل و وابسته تعیین شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که متغیر جریان های مذهبی بیشترین تاثیر را بر تبادل فرهنگی دارد. تبادل فرهنگی رابطه مثبت و معناداری با صلح سازی و وحدت ملی دارد. در نهایت رابطه مثبت و معنادار بین صلح سازی و وحدت ملی با توسعه اقتصادی مشاهده شد. به نظر می رسد یافتن گفتمان مشترک در ابعاد تعاملات فرهنگی به ویژه در بستر ورزش، علاوه بر تقویت صلح و دوستی میان جمهوری اسلامی ایران و این کشورها، توسعه اقتصادی را برای جمهوری اسلامی ایران به ارمغان آورد.

هدف از پژوهش انجام شده طراحی و تبیین مدل عوامل سوق دهنده موثر بر مدیریت بازاریابی توسعه گردشگری ورزشی استان آذربایجان شرقی بود. تحقیق انجام شده از نظر روش شناسی، از نوع آمیخته بود که با انجام مصاحبه با خبرگان و انجام مطالعات میدانی، به شناسایی دقیق تر و اصولی تر مولفه های مدل عوامل سوق دهنده توسعه بازاریابی گردشگری در بین متخصصان ورزشی و پرداخته شد و در کنار آن الگوی عوامل سوق دهنده توسعه بازاریابی ورزشی طراحی شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مدیران، کارشناسان آگاه، صاحبنظران و اساتید دانشگاه، و خبرگان و فعالان گردشگری و متخصصین مدیریت ورزشی آشنا به موضوع پژوهش، مسیولین و مدیران ارشد و میانی سازمان های ورزشی (ادارات ورزش و امورجوانان، دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی، هیات ورزش های همگانی استان، اعضای کمیته گردشگری ورزشی استان) و فارغ التحصیلان مقاطع کارشناسی ارشد و دانشجویان دکتری رشته های مدیریت گردشگری و علوم ورزشی استان آذربایجان شرقی بود. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به صورت در دسترس بود که تعداد 235 پرسشنامه کامل از میان متخصصین مدیریت ورزشی جمع آوری و به روش تحلیل عاملی و مدل سازی معادله ساختاری جهت ساخت مدل و آزمون فرضیه ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از نگاه صاحب نظران سه گروه، عوامل سوق دهنده با میانگین رتبه 07/2، جز عوامل تاثیرگذار بر توسعه بازاریابی گردشگری ورزشی بود. از نگاه صاحبنظران سه گروه، 7 عامل به عنوان عوامل سوق دهنده توسعه بازاریابی گردشگری ورزشی شناسایی شد که به ترتیب عبارتند از عامل فرهنگی با مقدار عامل 542/61% (اصلی ترین و مهم ترین عامل)، عامل محیطی با مقدار 290/11%، عامل مزیت رقابتی با مقدار 518/8%، عامل اقتصادی با مقدار 056/7%، عامل سیاسی قانونی با مقدار 786/4%، عامل زیرساختی با مقدار 064/4% و عامل هفتم، گردشگری سبز و پایدار با مقدار 743/2%. در نهایت مقادیر بارهای عاملی، نشان داد که با توجه به نامناسب بودن اعتبار 6 مورد از گویه های پرسشنامه، گویه های مذکور در تحلیل مدل نهایی تحقیق حذف شدند. شاخص های اصلی برازش مربوط به مدل های مختلف، همگی نشان داد که مدل ها از برازش مناسبی برخوردار هستند و براساس روابط شناسایی شده میان متغیرها، در نهایت الگوی بازاریابی گردشگری ورزشی در استان آذربایجان شرقی طراحی گردید.

هدف تحقیق حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر کارآفرینی ورزشی در شهرداری تهران با رویکرد دیمتل بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها در دسته تحقیقات میدانی قرار می گیرد. جامعه آماری تحقیق، تمامی صاحب نظران و متخصصان و کارآفرینان موفق ورزشی در شهرداری تهران بودند که از بین آنها نمونه آماری به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای بود که به منظور طراحی آن ابتدا فهرستی از عوامل موثر بر کارآفرینی ورزشی در شهرداری تهران تهیه شد و پس از توزیع آن بین 32 نفر از صاحب نظران، 17 عامل به عنوان عوامل اصلی اثرگذار انتخاب شدند و برای تهیه پرسشنامه دیمتل به کار رفتند. با تحلیل داده ها با رویکرد دیمتل، رتبه بندی و ارتباط بین عوامل مشخص شد. نتایج تحلیل داده ها حاکی از آن بود که عاملO (تخصص گرا بودن سازمان) تاثیرگذارترین عامل بر مجموع سیستم است. همچنین با توجه به ارتباط مثبت و معنادار «نیروی انسانی مستعد و فنی» با سایر عوامل شناسایی شده، پیشنهاد می شود سازمان های ورزشی و کارآفرین در جذب نیرو توجه بیشتری به توانایی های افراد داشته باشند.

ایسکمی موجب افزایش تولید گونه های واکنش پذیر اکسیژن و تنش اکسایشی می شود که به طور مستقیم، با اثر بر غشا و پروتیین ها یا غیرمستقیم با تحریک مسیرهای آپوپتوز به آسیب سلولی منجر می شود. یکی از گیاهان دارای خاصیت ضداکسایشی عصاره هسته انگور است که می تواند تولید رادیکال هایی آزاد را کاهش دهد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر استفاده همزمان از عصاره هسته انگور پوشش داده شده با نانوذره کیتوزان و یک دوره تمرین تناوبی بر میزان آپوپتوز کاردیومیوسیت های مدل انفاراکتوس قلبی در موش صحرایی بود. در این مطالعه تجربی 25 سر رت نر نژاد ویستار که از طریق القای ایسکمی قلبی با تزریق زیرجلدی ایزوپروترنول (85 mg/kg) دچار سکته قلبی شده بودند، انتخاب شدند. رت های این مطالعه به طور تصادفی در 5 گروه شامل گروه کنترل سالم، گروه کنترل سکته قلبی، گروه سکته قلبی+هسته انگور، گروه سکته +تمرین تناوبی هوازی و گروه سکته قلبی+هسته انگور+ تمرین تناوبی هوازی قرار گرفتند. تمرین تناوبی هوازی با 7 تناوب اینتروال هر تناوب شامل 4 دقیقه با شدت 80 تا 90 %Vo2max و 3 دقیقه با شدت 65 تا 75 %Vo2maxانجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری شاپیرو ویلک، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0≥ α تحلیل شد. نتایج نشان داد Casp9 و Casp3 در گروه القای سکته قلبی افزایش معنا داری نسبت به گروه کنترل سالم دارد (001/0 P=). در مقایسه با گروه سکته قلبی تنها گروه سکته + تمرین+ هسته انگور کاهش معنا داری را درCasp3 و Casps9 و افزایش معنا داری را در مقادیر SOD نشان داد (001/0P=). بنابراین به نظر می رسد تمرین تناوبی هوازی و عصاره انگور با تنظیم منفی فاکتور التهابی Casp3 و Casps9 بافت قلب می تواند موجب مهار اپوپتوز سلول های قلبی پس از وقوع سکته قلبی و همچنین کاهش آسیب بافت قلبی شود.

هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل موثر بر توسعه صادرات کالاهای ورزشی است. این پژوهش از حیث نوع پژوهش، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها از نوع توصیفی-پیمایشی است. در این پژوهش برای شناسایی عوامل و تبیین الگوی مربوطه، از روش کیفی-کمی استفاده شد، به طوری که در روش کیفی از مصاحبه عمقی و در روش کمی از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و جامعه آماری تحقیق شامل نخبگان اقتصاد ورزشی بود. نمونه آماری پژوهش به دلیل نامعلوم بودن حجم جامعه، 384 نفر به صورت تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. روایی صوری به تایید 16 نفر از استادان مدیریت ورزشی رسید. مقدار پایایی ترکیبی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج به روش معادلات ساختاری با نرم افزار پی ال اس انجام گرفت. نتایج نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه توسعه صادرات کالاهای ورزشی 542/0 است که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تایید می کند. همچنین عوامل درونی با ضریب اثر 576/0 و عوامل بیرونی با ضریب اثر 193/0 روی توسعه صادرات کالاهای ورزشی تاثیر می گذارد. به طور کلی و با توجه به یافته های پژوهش، توسعه و تکامل صنعت صادرات کالاهای ورزشی کشور، نتیجه مدیریت صحیح عوامل داخلی، بازار صادراتی و تنظیم روابط و سیاست های تجاری با سایر کشورهاست.

هدف از این پژوهش طراحی مدل انگیزه مشارکت ورزشی زنان براساس الگوی سه شاخگی بود. روش تحقیق از نظر نوع توصیفی-همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری این تحقیق را تمامی زنان صاحب نظر در زمینه ورزش همگانی (مانند مدیران، کارشناسان، مربیان، معلمان، استادان و سایر) تشکیل می دادند. براساس مبنای نمونه گیری در نرم افزار اسمارت پی ال اس 20 برابر تعداد سوالات متغیر دارای بیشترین تعداد سوال (ساختاری = 19 سوال) برای تخمین نمونه تعیین شد (20 * 19= 380) و به روش هدفمند و در دسترس انتخاب و نظرخواهی شدند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 37 پرسشی براساس مقیاس ترتیبی و طیف پنج درجه ای لیکرت بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط 7 تن از استادان مدیریت ورزشی و 7 تن از مدیران ورزشی ارزیابی شد. سپس پایایی و روایی سازه به صورت مراحل گزارش شده در قسمت یافته ها با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس تایید شد. براساس یافته ها، ابعاد خدمات ورزشی، امکانات ورزشی، رویدادهای ورزشی و بازاریابی ورزشی به ترتیب اولویت نقش معنا داری در تبیین عوامل ساختاری داشتند. ابعاد جوامع ورزشی، فرهنگ ورزشی، نقش های ورزشی، علوم ورزشی و کارکردهای ورزشی نیز به ترتیب اولویت نقش معنا داری در تبیین عوامل زمینه ای داشتند. همچنین ابعاد دانش ورزشی فرد، رفتار ورزشی فرد و نگرش ورزشی فرد به ترتیب اولویت نقش معنا داری در تبیین عوامل رفتاری داشتند. در بخش تحلیل مسیر نتایج نشان داد که عوامل زمینه ای به طور مستقیم بر عوامل ساختاری، عوامل رفتاری و انگیزه فعالیت ورزشی اثر مثبت و معنا داری داشت. همچنین اثر عوامل ساختاری بر عوامل رفتاری و انگیزه فعالیت ورزشی معنا دار بود. عوامل رفتاری نیز بر انگیزه فعالیت ورزشی اثر مثبت و معنا داری داشت. براساس نتایج پژوهش می توان گفت که انگیزش مشارکت ورزشی در زنان در نهایت از طریق عوامل رفتاری صورت می گیرد. براساس یافته ها، ابعاد خدمات ورزشی، امکانات ورزشی، رویداد های ورزشی و بازاریابی ورزشی به ترتیب اولویت نقش معنی داری در تبیین متغیر عوامل ساختاری داشتند. ابعاد جوامع ورزشی، فرهنگ ورزشی، نقش های ورزشی، علوم ورزشی و کارکردهای ورزشی نیز به ترتیب اولویت نقش معنی داری در تبیین متغیر عوامل زمینه ای داشتند. همچنین ابعاد دانش ورزشی فرد، رفتار ورزشی فرد و نگرش ورزشی فرد به ترتیب اولویت نقش معنی داری در تبیین متغیر عوامل رفتای داشتند.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مدیریت دانش و جهت گیری راهبردی بر عملکرد سازمانی سازمان های ورزشی استان لرستان بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که به صورت پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مدیران و کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان، هیات های ورزشی و باشگاه های ورزشی استان بودند (227 نفر) که همگی به صورت کل شمار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه های استاندارد مدیریت دانش همتی (1389)، جهت گیری راهبردی احمدیان (1392) و عملکرد سازمانی هرسی و گولد اسمیت (1980) برای گردآوری داده ها استفاده شد. روایی صوری و محتوایی این ابزارها توسط استادان دانشگاه تایید و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون مدل یابی معادلات ساختاری در بسته نرم افزارهای آماری اس. پی. اس. اس نسخه 22 و لیزرل نسخه 8/8 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدیریت دانش و جهت گیری راهبردی با عملکرد سازمانی در سازمان های ورزشی رابطه معناداری دارد. همچنین ضریب تاثیر مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی برابر با 17/0، ضریب تاثیر مدیریت دانش بر جهت گیری راهبردی برابر با 68/0 و ضریب تاثیر جهت گیری راهبردی بر عملکرد سازمانی برابر با 81/0 به دست آمد. در این خصوص، می توان گفت که جهت گیری راهبردی نقش میانجی بین مدیریت دانش و عملکرد سازمانی را ایفا می کند.

عوارض قلبی-عروقی از مهم ترین عوامل مرگ ومیر در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه شناخته شده است. هدف از این تحقیق بررسی آثار تمرینات شنا بر سطوح 23FGF و &Klotho هایپرتروفی پاتولوژیک و عملکرد قلبی در رت های نر مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است. پژوهش از نوع تجربی است و از طرح پست تست، مقایسه با گروه کنترل استفاده شد و در دانشگاه تهران و مرکز قلب تهران به انجام رسید. 30 موش صحرایی نر ویستار (7-8 هفته) به طور تصادفی به سه گروه تمرین، کنترل و شم تقسیم شده و 20 سر از طریق 5/6Nx جراحی شدند. پروتکل به صورت تمرینات شنا و 3 جلسه در هفته بود که به 30 دقیقه تا یک ساعت در انتهای پژوهش رسید. تجزیه و تحلیل داده ها بعد از تایید طبیعی بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کلموگروف اسمیرنوف، از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد (05/0 P >). تمرین شنا در میزان هایپرتروفی تغییر معنادار ایجاد نکرد، اما در عملکرد قلبی تفاوت معنا دار ایجاد شد. کلوتو، فسفر سرم و پاراتیرویید نیز تغییر معنادار داشت. FGF23 با تمرین شنا کاهش یافت، اما تغییرات معنادار نبود. وضعیت کلسیم و ویتامین D سرم بهبود یافت، اما معنادار نبود (05/0P>). تمرین شنا در بیماران کلیوی می تواند به وضعیت بهبود مشکلات قلبی-عروقی ایجادشده بر اثر عوارض بیماری تاثیر مثبت بگذارد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دوره های مختلف تمرینی بر شاخص آپوپتوز پپتوزدرهیپوکمپ رت های نر دیابتی شده با استرپتوزتوسین بود. بدین منظور 84 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 28± 281 گرم، به طور تصادفی در 4 گروه 21 تایی قرار داده شدند. آزمودنی ها در گروه های شاهد، تمرین، دیابت، دیابت و تمرین تقسیم شدند. از آزمون تحلیل واریانس دوراهه برای بررسی تفاوت بتا آمیلویید 42 استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس دوراهه نشان داد که تفاوت معنا داری در بتا آمیلویید 42 در مراحل مختلف (4، 8 و12 هفته تمرین) وجود دارد (001/0 P =). مقایسه های چندگانه بونفرونی، مشخص کرد که میزان بتا آمیلویید 42 در همه مراحل تمرین (4 هفته (37/0 P =)، 8 هفته (001/0 P =) و 12 هفته (001/0 P =)) با همدیگر تفاوت معنا دار داشته است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در هر 3 زمان مختلف (4، 8 و 12 هفته) میزان بتا آمیلویید 42 در گروه کنترل و دیابت به ترتیب بیشتر از گروه های تمرین، دیابت و تمرین است و هرچه از ابتلا به دیابت، زمان بیشتری بگذرد (از 4 هفته به 8 و سپس 12 هفته)، میزان بتا آمیلویید 42 بیشتر می شود و انجام تمرین هوازی تداومی سبب کاهش میزان این متغیر می شود.

روش های ایمن و موثر برای افزایش حجم عضلانی و بهبود عملکرد ورزشی همواره موردنظر محققان بوده است. محققان شیوه ای از تمرینات را معرفی کرده اند که در آن، تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون انجام می گیرد. این روش از طریق ایجاد استرس متابولیک، تاثیر محرک تمرینی را بیشتر می کند. مایوکاین IL-15 و پروتیین فولیستاتین به عنوان عوامل رشدی و مرتبط با توده عضلانی شناخته شده اند. بنابراین هدف تحقیق، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر میزان IL-15 و فولیستاتین سرمی مردان جوان رزمی کار بود. جامعه آماری شامل مردان جوان رزمی کار باشگاه های شهر کرمان بود که براساس نمونه در دسترس، 20 داوطلب (میانگین سنی 3/2± 25 سال، قد 1/5± 176 سانتی متر و وزن 8/7± 2/77 کیلوگرم) از آنها انتخاب شد و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه های تحقیق شامل دو گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (10 نفر) و تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون (10 نفر) بودند. آزمودنی های تحقیق به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه برنامه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون را انجام دادند. شدت تمرین در گروه با محدودیت جریان خون برابر 30% و در گروه بدون محدودیت جریان خون برابر 70% یک تکرار بیشینه بود. برای ایجاد محدودیت جریان خون از کاف فشار استفاده شد. در دو مرحله پیش و پس آزمون، غلظت سرمی فولیستاتین و IL-15 به روش الایزا اندازه گیری شد. طبیعی بودن توزیع داده ها و تجانس واریانس ها به ترتیب با استفاده از آزمون های شاپیرو-ویلک و لون انجام گرفت. به منظور تعیین معناداری تفاوت بین متغیرهای تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه در سطح معنا داری 05/0 P=استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که میزان IL-15 و فولیستاتین در گروه تمرین با محدودیت جریان خون نسبت به گروه تمرین بدون محدودیت جریان خون، افزایش معنا داری دارد (به ترتیب 001/0P= و 001/0P=). با توجه به این یافته ها می توان گفت که تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون نسبت به تمرین بدون محدودیت جریان خون، عامل موثری در افزایش عوامل هایپرتروفیک (IL-15 و فولیستاتین) است.

هدف از تحقیق حاضر طراحی مدل و تبیین الگوی بومی مدیریت باشگاه های فوتبال ایران است. تحقیق حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات تفسیری، رویکرد کیفی، استراتژی گرندد تیوری و تاکتیک تحلیل محتوای پنهان است. روش جمع آوری داده ها به شکل مصاحبه عمیق با 20 نفر از خبرگان و مدیران باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران، مدیران منتخب باشگاه های لیگ برتر فوتبال، معاونان و مدیران (ستادی) وزارت ورزش و جوانان و متخصصان حوزه مدیریت ورزشی است. روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی و گلوله برفی است و مصاحبه ها تا جایی ادامه پیدا کرد که اشباع نظری در خصوص سوالات و اهداف تحقیق حاصل شد. فرمت داده ها به دو صورت صوت و متن بود و تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزار MAXQDA18 انجام گرفت. محقق پس از کدگذاری باز و فرایندی مصاحبه های انجام گرفته، به 30 مقوله بنیادی در خصوص ارایه الگو دست یافت. در این تحقیق مقوله های «امکانات سخت افزاری» و «بازاریابی» به منزله شرایط بستر، مقوله های «عوامل محیطی» و «فنی» به منزله شرایط مداخله گر، مقوله «عوامل انگیزشی» و «عوامل اقتصادی و اجتماعی» به عنوان شرایط علی و راهبردهای «عوامل مدیریتی» راه حل هایی برای استقرار الگوی بومی مدیریت باشگاه های فوتبال ایران هستند. امید است با استفاده صحیح و اجرای بهینه راهبردهای پیشنهادی در این الگو، شاهد رشد و توسعه روزافزون فوتبال کشور به عنوان ورزش اول کشور در مجامع و رویدادهای بین المللی باشیم.

آمادگی فوتبال نیازمند به کارگیری سیستم های انرژی هوازی و بی هوازی است که می تواند به وسیله توزیع شدت تمرین حاصل شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 4 هفته تمرین پلاریزه بر متغیرهای آمادگی هوازی و بی هوازی بازیکنان فوتبال بود. 20 بازیکن فوتبال لیگ تهران براساس اکسیژن مصرفی بیشینه در قالب دو گروه تمرینات پلاریزه (10 نفر؛ 11/52 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) و تمرینات معمول آماده سازی هوازی فوتبال (10 نفر؛ 31/53 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) تقسیم شدند. آزمودنی ها پیش و پس از 4 هفته تمرینات پلاریزه (4 جلسه در هفته، 3 جلسه حجم بالا-شدت کم، 30-45 دقیقه با 55 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه و یک جلسه تناوبی شدید 25 دقیقه بالای 90 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته های دوم و چهارم یک جلسه 30 دقیقه ای با شدت 85 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه بین دو آستانه لاکتات) و معمولی فوتبال (4 جلسه در هفته، 2 جلسه تناوبی با شدت بالا، 1 جلسه آستانه لاکتات 20 تا 30 دقیقه، 85 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 1 جلسه تمرین با شدت پایین 55 تا 85 درصد ضربان) ارزیابی شدند. از آزمون تی مستقل پس از کم کردن نمره های پس آزمون از پیش آزمون برای مقایسه تاثیرات بین و تی وابسته برای بررسی تغییرات درون گروهی استفاده شد (05/0≥ P). پس از 4 هفته تمرینات پلاریزه و معمولی، اکسیژن مصرفی بیشینه (001/0=P و 001/0=P) و ویژه فوتبال (001/0=P و 006/0=P) و اوج توان (001/0=P و 007/0=P) به طور معنادار نسبت به پیش آزمون افزایش و نسبت تبادل تنفسی کاهش یافت (02/0=P و 041/0=P). علاوه بر این، مدل تمرین پلاریزه به افزایش معنادار اکسیژن مصرفی بیشینه (001/0=P) و ویژه فوتبال (001/0=P) و اوج توان نسبت به مدل معمولی تمرینات فوتبال منجر شد (001/0=P). نتایج تحقیق نشان داد توزیع شدت تمرین بر اساس مدل پلاریزه می تواند در دوره های کوتاه مدت تمرین موثرتر از تمرینات معمول آماده سازی فوتبال در مرحله خارج از فصل مسابقات به منظور پیشرفت آمادگی هوازی و بی هوازی بازیکنان باشد.

فعالیت های ورزشی همان طورکه نشاط روحی و سلامت جسمی در پی دارد، ممکن است آسیب ها و حوادث ناگواری را نیز به دنبال داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین توانمندی های علمی-تخصصی مدیران ورزشی با وقوع حوادث ورزشی و تعهدات بیمه ورزشکاران در استان فارس بود. پژوهش از نوع تحقیقات زمینه ای-پیمایشی بود که به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش تمامی مدیران و اعضای هیات های ورزشی با استعلام از ادارات ورزش و جوانان (N=2100) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس جدول مورگان 330 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن به تایید 20 نفر از متخصصان رسید و پایایی آن به روش باز آزمون با ضریب 86/0 تایید شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی و استنباطی و روش مدل معادلات ساختاری به کمک دو نرم افزار AMOS و SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین توانمندی های علمی-تخصصی مدیران ورزشی با کاهش آسیب های ورزشی و دیگر مولفه های پژوهش، ارتباط معناداری وجود دارد (05/0≥ p)؛ اگرچه بیمه ورزشکاران و بیمه مسیولیت مدنی محیط های ورزشی الزام قانونی است. پیشنهاد می شود در انتصاب و به کارگیری مدیران و اعضای هیات های ورزشی به دانش فنی و توانمندی های علمی-تخصصی آنان به ویژه در حوزه بیمه و علم تمرین توجه جدی شود.

امروزه تمرینات عملکردی به عنوان روش تمرینی جدید برای ارتقای عملکرد ورزشکاران از جمله بازیکنان والیبال استفاده می شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین عملکردی بر شاخص های مهارتی و جسمانی در دختران نوجوان والیبالیست بود. بدین منظور، از بین دختران والیبالیست 12تا 14 ساله منتخب شهر زرقان، 23 نفر به طور داوطلبانه و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (10=n، 66/0± 13 سال، 06/6± 10/160 سانتی متر، 2/11± 25/56 کیلوگرم) و تجربی (13=n، 66/0± 53/13، 8/6± 46/163 سانتی متر و 07/10± 32/59 کیلوگرم) تقسیم شدند. تمرینات با توجه به الگوی رشته والیبال به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 2 ساعت با شدت پیشرونده انجام گرفت. متغیرهای وابسته پژوهش به صورت میدانی پیش از تمرینات و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شدند. نتایج تحلیل کوواریانس گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل، نشان از بهبود معنا دار 41/16و93/4 درصدی به ترتیب در زمان اجرای آزمون تکرار تلاش و ارتفاع پرش در این آزمون (05/≥ P)، کاهش معنا دار 61/20 درصدی زمان چابکی حرفه ای (05/≥ P)، افزایش معنا دار 05/7 درصدی پرش ارتفاع و بهبود حس عمقی پای راست (40/90 درصدی) و پای چپ (04/93 درصدی) پس از یک ماه تمرین عملکردی داشت (05/≥ P). به طور کلی با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد یک ماه تمرین عملکردی می تواند نقش بارزی در بهبود عوامل مهارتی و جسمانی دختران نوجوان والیبالیست داشته باشد.