دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1399 | دوره:15 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

مقدمه: کبد چرب در جامعه جهانی در حال افزایش است، لذا هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین استقامتی، تزریق قطعه لیپولیتیک هورمون رشد (AOD9604-فرگمنت) بر سطوح CK18 و آنزیم های کبد موش های سوری القاء شده به کبد چرب می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی 28 سر موش به چهار گروه هفت تایی، کنترل (C)، تمرین (E)، تمرین + فرگمنت (EA)، فرگمنت بدون تمرین (A) تقسیم شدند. برنامه تمرین استقامتی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شد. پروتکل تزریق فرگمنت روزانه 250 پیکوگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در نظر گرفته شد. نمونه ها پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت ارزیابی داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده. نتایج: CK18 در مقایسه با گروه کنترل در گروه E کاهش معنادار نشان داد (00/0P=)؛ شاخص HOMA-IR در دو گروه E (00/0P=) و EA (03/0P=) کاهش معنادار داشت، اما در گروه A تغییرات معنادار نبود (15/0P=)؛ تغییرات AST در هیچ یک از گروه ها معنادار نشد (060/0P=)؛ همچنین مقادیر ALT در هر سه گروه E (00/0P=)، A (00/0P=)، EA (00/0P=) نسبت به گروه کنترل کاهش معنادار داشت. نتیجه گیری: علی رغم عدم ایجاد تاثیر منفی در اثر مصرف AOD9604، اما تمرین استقامتی به تنهایی پاسخ بهتری نسبت به این پپتید نشان داد و به نظر می رسد، فرگمنت در کنار تمرین وزشی می تواند در بهبود نشانگان کبد چرب موثر واقع شود.

مقدمه: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی منظم و مصرف ویتامین D بر آپوپتوز کبدی در موش های صحرایی قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه بود. مواد و روش ها: تعداد 60 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزن 20± 220 گرم به طور تصادفی به ده گروه 6 تایی شامل: گروه شاهد (C)، آب اکسیژنه (H)، آب اکسیژنه دو برابر (2H)، آب اکسیژنه + مکمل گیری ویتامین D (HD)، آب اکسیژنه دو برابر + مکمل گیری ویتامین D3 (2HD)، آب اکسیژنه + تمرین ورزشی (HE)، آب اکسیژنه دو برابر + تمرین ورزشی (2HE)، آب اکسیژنه + مکمل گیری ویتامین D3 + تمرین ورزشی (HDE)، آب اکسیژنه دو برابر + مکمل گیری ویتامین D3 + تمرین ورزشی (2HDE) و دی متیل سولفواکساید+سالین (DMSO) تقسیم شدند. پس از آن، حیوانات به مدت 8 هفته تحت مداخلات القا استرس اکسیداتیو (تزریق درون صفاقی H2O2 به صورت 3 بار در هفته)، مصرف ویتامین D (به صورت تزریق روزانه درون صفاقی) و ورزش روزانه نوارگردان (مدت هر جلسه تمرین 30 الی 60 دقیقه، با سرعت 8 الی 20 متر/دقیقه) قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی موش های صحرایی قربانی شدند و بافت کبد استخراج گردید و میزان غلظت پروتیین های Fas و c-FLIP با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. جهت مقایسه متغیرها بین گروه ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که میزان پروتیین Fas در گروه های H، 2H، HD و 2HD در مقایسه با گروه کنترل بیشتر (05/0>P) و میزان پروتیین c-FLIP در گروه های H و 2H در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود (05/0>P). همچنین، گروه های 2HE و 2HDE در مقایسه با گروه 2H میزان کمتری از پروتیین Fas را نشان دادند (05/0>P). به علاوه، گروه HE در مقایسه با گروه H و گروه های 2HE و 2HDE در مقایسه با گروه 2H میزان بیشتری از پروتیین c-FLIP را نشان دادند (05/0>P). نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که قرار دادن موش های صحرایی در معرض آب اکسیژنه آبشار آپوپتوزی را در بافت کبد راه اندازی می کند. با این حال، ورزش منظم نوارگردان توانست تا حدود زیادی این اثر را تعدیل نماید اما مصرف مکمل ویتامین D چنین اثری به دنبال نداشت.

مقدمه: وجود فلوراید مازاد در آب شرب باعث ایجاد انواع مختلفی از بیماریها می گردد بنابراین حذف فلوراید از آب آشامیدنی برای حفظ سلامتی انسان ضروری است. از این رو این تحقیق به بررسی حذف فلوراید از آب بوسیله نانوکامپوزیت منیزیوم فریت – کیتوسان می پردازد. مواد و روش ها: در این تحقیق نمک های نیترات منیزیوم و آهن برای سنتز منیزیوم فریت به روش خود احتراقی بکارگرفته شدند. سپس نانوکامپوزیت فریت – کیتوسان با استفاده از اپی کلروهیدرین سنتز گردید. شناسایی ساختار جاذب بوسیله تکنیک های میکروسکوپی الکترونی روبشی و عبوری، مغناطیس سنجی ارتعاشی، پراش اشعه ایکس و آنالیزعنصری انجام گرفت. پارامترهای موثر در فرآیند جذب شامل pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت فلوراید با روش شناسی سطح پاسخ و طراحی باکس-بنکن انجام پذیرفت. مطالعه ایزوترم در محدوده غلظتی 10 تا 100 میلی گرم بر لیتر انجام شد. نتایج: مقدار بهینه پارامترهای موثر یعنی pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت فلوراید بترتیب 8/2، 5/4 دقیقه، 19 میلی گرم و 87/28 میلی گرم در لیتر می باشد. در شرایط بهینه حداکثر درصد حذف فلوراید 1/98 درصد بوده است. نتایج مطالعه ایزوترم بیانگر آن است که فرآیند جذب از مدل لنگمویر با ظرفیت 1/181 میلی گرم فلوراید بر گرم جاذب پیروی می کند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که نانوهیبرید سنتز شده از پتانسیل خوبی بعنوان جاذب مغناطیسی ارزان برای اهداف اصلاح محیط زیست برخوردار است بطوریکه می تواند برای حذف موثر فلوراید از محلول آبی بکار گرفته شود.

مقدمه: شواهد نشان می دهد که شرایط دوران بارداری، اثرات پایداری را بر جنین خواهد گذاشت. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سه نوع استرس شایع، میدان الکترومغناطیس، محدودیت حرکت و تزاحم دوران جنینی بر میزان اضطراب در موش صحرایی نر تولدیافته بود. مواد و روش ها: دراین مطالعه تجربی موش صحرایی ماده باردار از نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند، شامل: 1-کنترل (با بارداری طبیعی) 2. گروه در معرض میدان الکترو مغناطیسی 2. گروه دریافت کننده استرس بی حرکتی و 3. گروه دریافت کننده استرس تزاحم. 3 گروه تیمارکه از روز هشتم تا هیجدهم بارداری یکی از استرس های متفاوت را به طور روزانه دریافت کردند. 3 ماه پس از تولد، میزان اضطراب فرزندان نر با استفاده از دستگاه ماز بعلاوه ای مرتفع مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: میانگین درصد تعداد ورود به بازوهای باز و مدت حضور در آنها در فرزندان تولدیافته تحت هر سه نوع استرس دوره جنینی نسبت به گروه کنترل به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0

مقدمه: زخم یکی از مشکلات کلینیکی بوده و می تواند به صورت حاد و یا مزمن باشد به علت اهمیت زخم مدیریت و درمان آن از اولویت های پزشکی محسوب می شود هر محصول و فرآیندی که بتواند مدت زمان ترمیم زخم را به حداقل برساند می تواند به حل مشکلات بیماران کمک کند. بهبود زخم فرآیندی پیچیده و بیولوژیکی پویا است که شامل ارتباط متقابل پروسه های سلولی و بیوشیمیایی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر مقایسه ای عصاره گیاه پیچک و شمعدانی بر روی ترمیم زخم برشی در موش صحرایی طراحی و اجرا گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از موش های صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 200-250 گرم استفاده شد. موش ها به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند که شامل گروه های بدون تیمار (کنترل منفی)، تیمار با اوسرین (کنترل مثبت)، تیمار با پماد عصاره گیاه شمعدانی و تیمار با عصاره ی گیاه پیچک می باشد. در این آزمایش موش ها قبل از ایجاد زخم توسط کتامین 5 درصد و زایلازین 2 درصد بیهوش شدند. در ناحیه پوست پشت بدن و خط وسط نزدیک به ستون فقرات زخمی برشی به شکل دایره و شعاع 5/1 سانتی متر مساحت تقریبی 7 سانتی متر مربع ایجاد شد. درمان در موش ها یک بار در روز به مدت 14 روز صورت گرفت. پماد با استفاده از اوسرین (پایه پماد) و عصاره گیاه پیچک و شمعدانی ساخته شد. اندازه گیری مساحت زخم در روزهای 2، 5، 8، 11، 14 بعد از انجام ایجاد برش صورت گرفت. نتایج: بررسی ها نشان دهنده روند التیام در گروه های درمانی عصاره پیچک و شمعدانی بود و افزایش معنی داری را در درصد ترمیم زخم نسبت به گروه کنترل منفی و کنترل مثبت نشان دادند (05/0P). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که پماد عصاره گیاه پیچک و شمعدانی سبب تسریع روند التیام زخم برشی ایجاد شده در موش های صحرایی می شود.

مقدمه: در این مطالعه، تاثیر عصاره گرده نخل خرما و تمرینات مقاومتی بر متابولیسم بافت چربی و بیان فاکتور آدیپونکتین در موش های صحرایی نر بررسی گردید. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر در 6 گروه کنترل، تمرین مقاومتی، تیمار با عصاره گرده خرما، تیمار با تستوسترون، تیمار با عصاره گرده نخل خرما و انجام تمرینات مقاومتی، تیمار با تستوسترون و انجام تمرینات مقاومتی تقسیم شدند. عصاره گرده خرما به روش عصاره گیری اتانولی تهیه و از طریق گاواژ با دوز 100 mg/kg به مدت چهار هفته به موش های صحرایی خورانده شد. تستوسترون انانتات نیز با دوز 2 mg/kg هر روز به صورت زیر جلدی به گروه های موردنظر تزریق گردید. ارزیابی های تغییرات بافتی تحت تاثیر تیمار با عصاره گرده خرما و انجام تمرینات ورزشی به روش رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ایوزین انجام شد. در نهایت تغییرات بیانی فاکتور آدیپونکتین در گروه های مورد مطالعه به روش real-time PCR بررسی شد. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که اعمال تیمارهای ترکیبی با عصاره گرده نخل خرما و انجام تمرینات مقاومتی از نظر بافت شناسی باعث کاهش تعداد سلول های آدیپوسیت بافت چربی و افزایش قطر آنها نسبت به گروه های دریافت کننده هر یک از تیمارها به تنهایی می شود. همچنین نتایج ارزیابی های ژنی نشان دادند که تیمار به عصاره گرده خرما و انجام تمرینات مقاومتی به طور همزمان قادر است باعث افزایش سطح فاکتور آدیپونکتین در بافت چربی موش های صحرایی نر مورد مطالعه گردد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که انجام تمرینات مقاومتی به همراه تیمار با عصاره گرده خرما به طور قابل توجهی در تنظیم متابولیسم بدن و برقراری هومیوستازی آدیپوکین های بافت چربی از جمله آدیپونکتین موثر هستند.