مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1399 | دوره:63 | شماره:4 |تعداد مقالات:30

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه "مدل ایرانی شناسایی اهدا کنندگان احتمالی" PPDDP (Persian Possible Donor Detection Program) در افزایش تعدا اهدای عضو در موارد مرگ مغزی بود. روش کار: در این مطالعه شبه تجربی که در دانشگاه مشهد به مدت سه سال از سال 1395 تا 1397 اجرا شد مدل PPDDP ابلاغ شده از سوی وزارت بهداشت، توسط کارشناسان برای تمامی مسیولین پیوند اعضا در استان خراسان (حدود 1000 نفر) در دوره های 4 ساعته با اهداف اموزشی شناسایی بیماران، مراقبت صحیح از مرگ مغزی، ارتقای فرهنگ اهدای عضو در راستای افزایش اخذ رضایت، افزایش انگیزه در تیم های مرتبط، افزایش بقای بیماران گیرنده عضو و آشنایی با نحوه تشخیص، تایید و مراقبت از مرگ مغزی اجرا شد و تعداد موارد اهدای عضو قبل و بعد از مداخله اموزشی بررسی گردید. نتایج: بررسی ها نشان داد تعداد موارد مرگ مغزی شناسایی شده مناسب پیوند از 96 مورد در سال 1394به 182 مورد در سال 1397 افزایش پیدا کرده است و تعداد موارد پیوند از 56 مورد در سال 94 به 123 مورد در سال 97 افزایش پیدا کرده است که معادل 11% افزایش بود که از نظر آماری این تفاوت معنادار بود (p=0. 04). شاخص PMP (تعداد موارد مرگ مغزی اهداکننده عضو به ازای هر یک میلیون نفر) نیز از 12 در سال 94 به 20 در انتهای سال 97 افزایش یافت. نتیجه گیری: برگزاری دوره های آموزشی و ایجاد حساسیت در کادر درمانی و جلب حمایتهای مسیولین درمان می تواند اثر بخشی مداخلات را ارتقا بخشد.

مقدمه: هرساله افراد زیادی به دلیل سقوط از ارتفاع دچار آسیب می شوند. از آنجاییکه درمان و بازتوانی این بیماران، هزینه های زیادی برای سیستم دارد، تعیین عوامل قابل پیشگیری سقوط مهمترین اقدام برای کاهش این آسیب ها می باشد. در این تحقیق، تلاش شده تا به ارزیابی علل و پیامدهای سقوط پرداخته شود. روش کار: در این تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و جداول فراوانی توام، اطلاعات 700 بیمار از مراجعین به بیمارستان طالقانی مشهد در سال 1397 که دچار آسیب های ناشی از سقوط شده اند بررسی گردید. نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده 24. 2% علل سقوط سانحه خانگی، 20. 14% سانحه صنعتی و 25. 7 درصد نیز بدلیل عدم رعایت موارد ایمنی شغلی بوده است. 63% از بیماران در طی روند درمان نیاز به عمل جراحی داشته و 3. 1% از حادثه دیدگان نیز متاسفانه فوت کرده اند. 73 درصد از موارد سقوط مورد بررسی قابل پیشگیری بوده اند که با توجه به هزینه 722. 23 دلاری برای درمان هر کدام، عملا این هزینه ها قابل حفظ است. از طرفی 68. 1% از بیماران سن زیر 40 سال داشته اند که خود نشان دهنده این موضوع است که پیشگیری از سقوط نقش مهمی در محافظت از قشر فعال جامعه دارد. بحث: سقوط از ارتفاع در تمام دنیا یکی از علل مهم، شایع، هزینه بر و در عین حال قابل پیشگیری ترما می باشد. بدلیل آسیب های وارده به مغز و ستون فقرات، احتمال ناتوانی و از کار افتادگی دایمی و یا طولانی مدت در این دسته از تروماها شایع بوده و لذا علاوه بر هزینه درمان عواقب اقتصادی و اجتماعی آن تا مدتها در جامعه وجود دارد. نتیجه گیری: بدلیل اینکه عمده موارد سقوط قابل پیشگیری است، می توان با آموزش و تهیه تجهیزات لازم برای پیشگیری از سقوط، از ایجاد این هزینه های اجتماعی و اقتصادی پیشگیری کرد.

مقدمه: بیماری های گوارشی بار اقتصادی و فشار روانی زیادی را به جامعه و سیستم بهداشتی و درمانی تحمیل می کنند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر ادراک درد و کمال گرایی مردان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد. روش کار: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران مرد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به بیمارستان میلاد شهر تهران در سال 98-1397 تشکیل داد. با روش نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف تعداد 30 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی سازی در دو گروه مساوی 30 نفری جایگزین شدند. گردآوری داده ها با کمک فرم تجدیدنظر شده درد مک گیل و پرسشنامه باور غیرمنطقی جونز انجام شد. داده ها با کمک روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون های مربوط به رعایت پیش فرض های آماری و واریانس با اندازه گیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره کل کمال گرایی و ادراک درد در افراد دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). این تفاوت در مرحله پیگیری سه ماهه نیز پابرجا بود (05/0>P). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه می تواند چشم انداز امیدوارکننده ای از اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر سازه های روان شناختی مبتلایان به بیماری مزمن طبی به ویژه سندرم روده تحریک پذیر ترسیم نماید.

مقدمه: ام اس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که دراثر تخریب غلاف میلین، انتقال پیامهای عصبی صادر شده توسط مغز به عضلات مختل می شود. مخچه از شایعترین نواحی مغزی است که در این بیماری دچار آسیب شده که موجب عدم تعادل و آتاکسی میگردد. اخیرا مطالعات نشان داده یک نوع روش مداخله تعدیل کننده عصبی باعنوان تحریک مغز از ورای جمجمه با استفاده از جریان الکتریکی ضعیف (2-1 میلی آمپر) موجب تعدیل فعالیت نورونها در مغز میشود. بنابراین هدف اصلی مطالعه حاضر تاثیر تحریک مخچه برکنترل پاسچر بیماران ام اس بود. روش کار: نمونه های مطالعه شامل 20 زن مبتلا به ام اس(30 تا 40 سال)که بطور تصادفی به دوگروه تحریک واقعی وساختگی تقسیم شدند. بیماران، تحریک واقعی یا ساختگی را بهمراه تمرینات تعادلی بمدت 20 دقیقه و با شدت جریان 2 میلی آمپر در ناحیه مخچه برای 5 روز متوالی دریافت کردند. جهت ارزیابی کنترل پاسچر از آزمونهای مقیاس تعادلی برگ و آزمون برخاستن و رفتن استفاده شد. ارزیابی ها قبل، بعد و یکماه بعد از مداخله انجام گردید. نتایج: ازآزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای بررسی تغییرات درون و بین گروهی استفاده گردید. سطح معنی داری درتمامی آزمون های آماری 05/0 در نظرگرفته شد. نتایج، بهبود نمرات در آزمونهای مقیاس تعادلی برگ و آزمون برخاستن و رفتن را درگروه آزمایش نشان می دهد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد احتمالا تحریک آندی مخچه بتواند موجب بهبود کنترل پاسچر در بیماران مبتلا به ام اس شود اما برای قطعیت بیشتر در این خصوص، نیاز به تحقیقات بیشتری در آینده است.

مقدمه: استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک (AAS) اغلب توسط ورزشکاران به عنوان داروی آنابولیک برای بهبود عملکرد ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند، هدف از پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف تستوسترون انانتات بر بیان ژن های BAX و BCL-2 بافت کبد موش های صحرایی ماده می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش ماده با سن 8 هفته و وزن 200 گرم از انستیو پاستور (ایران) تهیه شد. موش ها پس از یک هفته آشناسازی به طور تصادفی به 3 گروه، 1)گروه کنترل (n= 8)، 2)گروه تمرین (n= 8) و 3) گروه تستوسترون+تمرین (n= 8) تقسیم شدند. پروتکل هشت هفته ای تمرین مقاومتی (نردبان 24 پله با وزنه)، پنج روز تمرین در هفته با دو روز استراحت در هفته که در آن وزنه ها، هفته ی اول40 درصد وزن بدن موش های ماده بود و هر هفته 20درصد وزن بدن اضافه شد و دو جلسه در هفته وزن کشی انجام شد. و بعد به موش های گروه تستوسترون، استرویید (تستوسترون انانتات با دوز 20 میلی گرم سه بار در هفته) تزریق شد. از تمام حیوانات با شرایط کاملا مشابه و به دنبال 12 تا 14 ساعت ناشتایی و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و تزریق تستوسترون، نمونه گیری انجام شد. آنالیز آزمایشگاهی سطوح ژن های BAX و BCL-2 بافت کبد با استفاده از کیت های تجاری ویژه و با روش Real-time PCR تعیین شد. نتایج: تزریق تستوسترون منجر به افزایش معنی دار بیان ژن BAX کبد رت های ماده تمرین کرده مقاومتی شد، هم چنین بیان ژن BCL-2 بافت کبد در اثر مصرف تستوسترون کاهش یافت که این کاهش معنی دار نبود. نتیجه گیری: می توان اذهان داشت که مصرف تستوسترون آپوپتوز را در سلول های کبد ایجاد می کند، که ممکن است از این طریق سبب بروز بیماری های کبدی در موش های صحرایی تمرین کرده مقاومتی شود.

مقدمه: مصرف مکمل های ورزشی و اثرات آن ها بر عملکرد ورزشکاران نیازمند ارزیابی است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مکمل یاری ال-سیترولین بر نیتریک اکساید (NO) و لاکتات خون زنان جوان پس از فعالیت ورزشی بیشینه بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح دوسویه کور بود. پس از پر کردن پرسش نامه تندرستی، 24 زن جوان غیر فعال داوطلب با شاخص توده بدنی کمتر از 25 کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی به دو گروه مکمل (12 نفر) و دارونما (12 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها دو بار به آزمایشگاه مراجعه کردند؛ در جلسه اول، اولین نمونه خونی آزمودنی ها پس از انجام پروتکل تمرینی بلافاصله پس از تمرین گرفته شد. آزمودنی ها پس از 5 دقیقه گرم کردن به اجرای پروتکل آزمون تردمیل بروس تا حد واماندگی پرداختند. سپس گروه مکمل به مدت یک هفته پودر ال-سیترولین و دارونما (پودر نشاسته)، 6 گرم در روز مصرف کردند. جلسه دوم، یک هفته بعد در شرایط یکسان با جلسه اول انجام شد. بلافاصله پس از آزمون زمان واماندگی ثبت، نمونه های خونی جمع آوری و سطوح پلاسمایی لاکتات و NO اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه-گیری مکرر با سطح معنی داری 05/0p < استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد بین زمان واماندگی، سطوح پلاسمایی لاکتات و NO دو گروه (دارونما و مکمل) در دو جلسه تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد مکمل یاری کوتاه مدت ال-سیترولین بر NO و لاکتات خون زنان جوان پس از فعالیت ورزشی بیشینه تاثیری ندارد.

مقدمه: ناکارآمدی کرونوتروپیک به عنوان کاهش پاسخ ضربان قلب به فعالیت ورزشی تعریف می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مزمن مصرف سیگار بر پاسخ کرونوتروپیک به فعالیت ورزشی در مردان میانسال است. روش کار: این مطالعه تحلیلی گذشته نگر بر روی 1045 فرد مراجعه کننده به مرکز پزشکی ورزشی اکسیژن در سال 1398 انجام شد. در مجموع، پرونده 30 مرد سیگاری و 30 مرد غیر سیگاری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز از پرونده افراد استخراج و از آزمون T مستقل جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد اختلاف معناداری در متغیرهای سن، سطح فعالیت بدنی، حداکثر ضربان قلب پیش بینی شده بر اساس سن، مدت زمان رسیدن به خستگی و تحمل فشار کاری افراد سیگاری و غیرسیگاری وجود نداشت (05/≥ P). ضربان قلب افراد سیگاری در حالت استراحت، در شدت زیر بیشینه و در طول دوره ریکاوری به طور معناداری بالاتر از افراد غیر سیگاری بود (05/≥ P). درصد افزایش ضربان قلب از استراحت تا شدت زیر بیشینه و حداکثر ضربان قلب در افراد سیگاری به طور معناداری کمتر از افراد غیر سیگاری بود (05/≥ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف سیگار می تواند باعث افزایش ضربان قلب استراحت، کند شدن روند افزایش ضربان قلب در حین فعالیت ورزشی و ناتوانی در رسیدن به حداکثر ضربان قلب پیش بینی شده بر اساس سن شود. علاوه بر آن مصرف سیگار روند کاهش ضربان قلب در طول دوره ریکاوری را کند می کند. این یافته ها نشان دهنده ناکارآمدی کرونوتروپیک در افراد سیگاری است.

مقدمه: برنامه آموزش پزشکی به منظور کسب مهارت ها و ارتقاء وظایف بالینی دانشجویان علوم پزشکی از ضرورت های فرصت های آموزشی است. این مطالعه با هدف تحقیق توسعه و بهبود برنامه آموزش پزشکی عمومی جاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. روش ها: طراحی برنامه آموزشی براساس مدل پنج مرحله ای ADDIE که شامل تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی و در هفت گام طراحی و برنامه ریزی گردید. نتایج: مطابق برنامه اجرا شده، در شیوه بازنگری، دروس بصورت ادغام یافته و در4 نیمسال ارایه گردید. همچنین می توان از نتایج بارز این طراحی آموزشی ارایه پزشکی عمومی در 6. 5 سال که نسبت به 7 سال کلاسیک اشاره نمود یعنی در شیوه سنتی پزشکی، علوم پایه پزشکی در 5نیمسال و در شیوه بازنگری شده در 4 نیمسال ارایه خواهد شد. نتیجه گیری: پیشرفت تکنولوژی و بروز وقایع و اتفاقات جدید، تغییر در الگوهای آموزشی را بدین جهت می طلبد که با اصلاح و بازنگری روش های گذشته، بتوان فرایند آموزش را پیشتر از گذشته کارآمد تر و اثربخش تر نمود. این بازنگری باعث افزایش میزان یادگیری و به یادسپاری دانشجویان شد، . همچنین این برنامه می تواند بر حسب نیاز توسط تمامی دانشگاه های علوم پزشکی کشور مورد استفاده قرار بگیرد.

مقدمه: انجام رویه رگ گیری و تزریق در کودکان امری بسیار دردناک و اضطراب آور است. قرار گرفتن کودک در معرض درد و اضظراب شدید می تواند سبب ایجاد مشکلات روحی و روانی در کودکان شود. روش های متعددی برای کاهش درد هنگام تزریق در کوردکان وجود دارد. ما در این مطالعه برآنیم تا به بررسی دو روش دارویی و غیر دارویی در کاهش شدت درد در کودکان در هنگام تزریق بپردازیم. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک، تمام مقالات ایرانی چاپ شده به زبان فارسی با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Sid، Medlib، Google scholar، Magiran و Iran Medex با کلید واژه های فارسی؛ کنترل درد، رگ گیری، تزریق و انحراف فکر در کودکان جست و جو شد. از بین مقالات متعدد بدست آمده، بیست مقاله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در مطالعات بررسی شده، عمدتا به مقایسه روش های دارویی مانند استفاده از کرم املا و روش های غیر دارویی مانند انحراف فکر(موسیقی، حباب سازی، لمس، طب فشاری، توپ موزیکال، تزریق بر روی عروسک، ماساژ، روش های آرام سازی، تمرین های تنفسی) پرداخته شده بود. در این میان روش های انحراف فکر، رایج ترین روش مورد پژوهش برای کاهش درد هنگام رگ گیری کودکان بوده است. اکثر مطالعات بررسی شده استفاده از روش های غیر دارویی برای کاهش احساس درد کودکان، نتایج مثبتی برای استفاده از این روش ها ارایه دادند. نتیجه گیری: نتایج مطالعات نشان داد که روش های غیر دارویی تاثیر بیشتری در کنترل درد کودکان هنگام تزریق دارد.

مقدمه: همودیالیز به عنوان بهبوددهنده ی کیفیت زندگی و کاهنده عوارض نارسایی کلیه، شایع ترین روش درمانی در بیماران کلیوی می باشد. عدم کفایت دیالیز نیز از مهم ترین علل تعیین کننده ناتوانی و مرگ ومیر در بیماران دیالیزی بوده و به علت نبود تصویر روشنی از سطح کفایت دیالیز، مطالعه حاضر با هدف تعیین کفایت دیالیز در بیماران تحت کفایت همودیالیز در بیمارستان شهید بهشتی قروه انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی_تحلیلی و به صورت مقطعی در سال 1398 انجام شد. تعداد نمونه ها، 41 بیمار تحت همودیالیز که بیش از سه ماه از شروع دیالیز آن ها گذشته و به روش سرشماری انتخاب شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه دموگرافیک محقق ساخته انجام شد. کفایت دیالیز از طریق پارامترهای Kt/v و URR محاسبه گردید. درنهایت داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS 22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که حداقل و حداکثر شاخص KT/V به ترتیب 24/0 و 12/3، میانگین کل آن در بیماران 43/0± 28/1 بود. میانگین URR کل بیماران 23/14± 83/66، و کمترین درصد URR، 60/12 و بیشترین آن 30/94 درصد بود. میانگین نیتروژن اوره خون قبل از دیالیز 23/0± 63/273 و بعد از دیالیز 23/5± 17/63 گزارش شد. بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بیش از نیمی از بیماران تحت همودیالیز دارای کفایت دیالیز مطلوب بوده؛ اما در 36 درصد بیماران کفایت دیالیز از کارآیی مناسب برخوردار نمی باشند؛ لذا اجرای مداخلاتی در جهت اصلاح مدت زمان دیالیز و جریان خون، نوع صافی و. . . به عنوان عوامل عمده تاثیرگذار ضرورت دارد.

مقدمه: بیان مولکول های چسبان در بافت قلب، به عنوان شاخص مهم برآورد خطر گرفتگی عروق کرونر به شمار می رود. از آن جا که فعالیت ورزشی در کاهش علایم بیماری های قلبی موثر است، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی شدید بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بافت قلب رت های چاق دیابتی نوع دو بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، 14 سر موش صحرایی دیابتی شده نژاد ویستار (میانگین وزن 20± 220 گرم) با رژیم غذایی پرکالری دیابتی به طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تمرین هوازی شدید) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب دویدن روی تردمیل با تکرارهای 30 ثانیه ای و استراحت فعال 2 دقیقه ای بین هر تکرار بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی خون گیری انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون T مستقل بررسی شد. نتایج: نتایج نشان داد تمرین هوازی شدید بر بیان ژن ICAM-1و VCAM-1 تاثیر معناداری دارد(001/0=p). با این حال بر بیان ژنRAGE تاثیر معناداری نداشت(34/0=p). نتیجه گیری: با توجه به کاهش معنادار در بیان ژن ICAM-1 و VCAM-1 در بافت قلب رت های دیابتی نوع دو در اثر تمرین هوازی شدید، به نظر می رسد تمرین هوازی در شرایط دیابت یک روش تاثیر گذار بر کاهش فعالیت آبشار سیگنالینگی مسیرهای پاتوژنز در قلب رت های دیابتی نوع دو می باشد.

مقدمه: مطالعات مداخله ای مختلفی با هدف کاهش اعتیاد به اینترنت نوجوانان انجام شده است، اما پژوهشی که به سنجش اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر تعدیل طرحواره های ناسازگار پرداخته باشد، مغفول مانده استاین پژوهش با هدف سنجش اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی با توجه به تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه در کاهش اعتیاد به اینترنت نوجوانان دختر دبیرستانی انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش متشکل از تمامی دختران نوجوان مدارس متوسطه شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه این مطالعه 30 دختر نوجوان بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (1998) بود. برای گروه آزمایش، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی با توجه به تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ و مارتین، 2010، تیزدال و همکاران، 2012) در 8 جلسه 90 دقیقه ای برگزار گردید، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری استفاده گردید. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش اعتیاد به اینترنت و ابعاد آن (صرف زمان بیش از حد، وابستگی برای کسب آرامش روانی، غفلت از زندگی اجتماعی، کنترل عملکرد و غفلت از وظایف شغلی تحصیلی) در مرحله پس آزمون و همین ابعاد به جز غفلت از وظایف شغلی تحصیلی دوره پیگیری شده بودند (01/0> p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می گردد روان شناسان و مشاوران از این دو رویکرد درمانی جهت کاهش اعتیاد به اینترنت نوجوانان دختر استفاده نمایند.

مقدمه: بهزیستی روان شناختی در سالمندان با چند عامل از جمله حمایت اجتماعی ادراک شده و خود بسندگی رابطه قوی و معناداری در گروه های مختلف داشته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی با بهزیستی روان شناختی از طریق نقش واسطه ای سرمایه روان شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی عروقی بود. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه مردان سالمند مبتلا به بیماری قلبی عروقی مراجعه کننده به بیمارستان های شهر قزوین در سال 1398 بود که به روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند انجام شد. تعداد 230 نفر از بین آنها انتخاب شدند و سپس به چهار پرسشنامه مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران1998، مقیاس خودبسندگی جلالی و همکاران 1388، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف1989 و مقیاس سرمایه روانشناختی لوتانز پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون و روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی رابطه معنادار وجود ندارد؛ اما بین حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی روان شناختی و بین خودبسندگی و بهزیستی روان شناختی سالمندان ارتباط معنادار وجود دارد؛ سرمایه روانشناختی بین حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی روان شناختی نقش متغیر واسطهای ندارد(077/0=β )، اما به عنوان میانجی بین خودبسندگی و بهزیستی روان شناختی عمل می کند(41/2= t و 14/0=β ). نتیجه گیری: این پژوهش نشان دهنده نقش موثر حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی و سرمایه روانشناختی در پیشبینی بهزیستی روانشناختی افراد سالمند میباشد و پیشنهاد می گردد که در مداخلات روانشناختی و مشاورهای برای بهبود و ارتقای بهزیستی روانشناختی این افراد مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: توکسوپلاسموز یکی از علل سندروم (TORCH)Toxoplasmosis, Others, Hepatitis B, Rubella Cytomegalovirus, Herpes Simplex Virus در دوران بارداری است که در صورت عدم درمان می تواند باعث ایجاد عوارض شدیدی در جنین و نوزاد شود. هدف این مطالعه بررسی آگاهی و عملکرد زنان باردار در مورد بیماری توکسوپلاسموز در شهر مشهد در سال 1397 بود. روش کار: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 501 زن باردار مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهری انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای صورت گرفت. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه 25 سوالی محقق ساخته شامل اطلاعات عمومی، عوامل خطر، علایم، عوارض، راه های پیشگیری و عملکرد زنان باردار در مورد بیماری توکسوپلاسموز بود. نحلیل داده ها با نرم افزار SPSS Version 20 و با آزمون های تی و ANOVA و رگسیون خطی صورت گرفت. نتایج: 1/31% از زنان باردار اظهار کردند که اطلاعاتی درباره توکسوپلاسموز شنیده یا خوانده اند. آگاهی 417 نفر آنان (2/83%) ضعیف بوده است. در آنالیز چند متغیره، تعداد سقط، درآمد ماهیانه خانوار، سن و تحصیلات زنان باردار با آگاهی آنان درباره توکسوپلاسموز ارتباط معنی دار آماری داشت. (p <0. 05) نتیجه گیری: نظر به اینکه در این مطالعه تنها 2/4 % از زنان باردار اطلاعات خوبی درباره بیماری توکسوپلاسموز داشتند، ضروری است که اهتمام بیشتری در اجرای برنامه های آموزشی جهت بهبود آگاهی زنان باردار توسط مراقبین دوران بارداری صورت گیرد.

مقدمه و هدف: بروز بیماری های فیزیولوژیک و مزمن سلامت روان والدین و به خصوص مادران را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش تاب آوری با تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر شیراز در سال 1396 بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس و گمارش تصادفی استفاده شد. پس از انتخاب حجم نمونه و گمارش آنها در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، گروه های آزمایش مداخلات آموزشی را طی سه ماه به صورت هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1993) و خودکارآمدی (شرر و آدامز، 1982) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تاب آوری و تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی موثر بوده است. در حالی که بین اثربخشی این دو روش بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی تفاوت معنادار مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان از آموزش تاب آوری و تنظیم هیجان جهت بهبود کیفیت زندگی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی استفاده نمود.

مقدمه: فرسودگی شغلی، آسیب های روان شناختی و هیجانی فراوانی برای کارمندان ایجاد می کند که ضروری است با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر روان درستی و انعطاف پذیری روان شناختی کارمندان با فرسودگی شغلی در شرکت آب و فاضلاب انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کارمندان دارای فرسودگی شغلی در شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان در سال 1398 است که در مجموع 500 نفر می باشند. در این پژوهش تعداد 30 کارمندان دارای فرسودگی شغلی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 کارمند در گروه آزمایش و 15 کارمند در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله درمان فراتشخیصی یکپارچه (بارلو و همکاران، 2011) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی (مسلش و جکسون، 1981)، روان درستی (ریف، 1980) و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی (دنیس و وندروال، 2010) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه بر روان درستی و انعطاف پذیری روان شناختی کارمندان با فرسودگی شغلی تاثیر معنادار دارد (p <0/001). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان فراتشخیصی یکپارچه با بهره گیری از فنونی همانند شناسایی هیجان ها، آموزش آگاهی هیجانی، ارزیابی مجدد شناختی، شناسایی الگوهای اجتناب از هیجان و بررسی رفتارهای ناشی از هیجان می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود روان درستی و انعطاف پذیری روان شناختی کارمندان با فرسودگی شغلی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: به علت پیامدهای متعدد پزشکی و روانی-اجتماعی اضافه وزن در نوجوانان، آموزش و پیشگیری از آنها اهمیت فراوانی دارد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش های ذهن آگاهی و تنظیم هیجان به همراه رژیم غذایی بر انعطاف پذیری روانی و رفتارخودتنظیمی نوجوانان دارای اضافه وزن بود. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون چند گروهی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر دارای اضافه وزن مقطع متوسطه اول شهرستان تنکابن سال تحصیلی 98-99 بودند. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از شیوه تصادفی در سه گروه آموزش ذهن آگاهی (15=n)، آموزش تنظیم هیجان (15=n)، و گروه کنترل (15=n) قرار گرفتند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه خودتنظیمی بروان و همکاران (1991)، پرسشنامه پذیرش و عمل و همکاران (2011) بود. پروتکل آموزش ذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجان (8 جلسه، یکبار در هفته) به مدت 90 دقیقه انجام شد. از تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش های ذهن آگاهی و تنظیم هیجان به همراه رژیم غذایی بر انعطاف پذیری روانی و رفتارخودتنظیمی نوجوانان دارای اضافه وزن موثر است (01/0>p). میانگین انعطاف پذیری، رفتارخودتنظیمی و کاهش وزن در گروه آموزش تنظیم هیجان در پایان پس آزمون بالاتر از گروه آموزش ذهن آگاهی و گروه گواه بوده است (01/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد که آموزش تنظیم هیجان تاثیر بیشتری بر بهبود انعطاف پذیری، رفتارخودتنظیمی و کاهش وزن در مقایسه با آموزش ذهن آگاهی نوجوانان دارای اضافه وزن داشت.

مقدمه: شواهد اپیدمیولوژیک از نقش آنتی اکسیدانی بربرین در شرایط استرس اکسیداتیو حکایت دارد. با این وجود، عملکرد آنتی اکسیدانی آن متعاقب انقباضات عضلانی شدید به خوبی مشخص نشده است. مطالعه حاضر با هدف پاسخ برخی شاخص های اکسیدان یا آنتی اکسیدانی به ورزش شدید متعاقب مکمل سازی بربرین انجام می گیرد. روش کار: 26 مرد جوان غیر ورزشکار 18 تا 24 سال(15± 80 کیلوگرم) به شیوه تصادفی به دو گروه مکمل(13=n) و دارونما(13=n) تقسیم شدند. گروه مکمل یک آزمون ورزشی شدید را متعاقب 10 روز مکمل سازی بربرین(روزانه 1200 میلیگرم) اجرا نمودند و نمونه گیری خون در شرایط قبل، بلافاصله و 1 ساعت پس از توقف آزمون با هدف تعیین پاسخ آنی و تاخیری مالون دی آلدیید(MDA) و کاتالاز(CAT) به بارگیری بربرین و مقایسه با گروه دارونما به عمل آمد. گروه دارونما نیز همین شرایط را اما با مصرف دارونمای مالتودکسترین تجربه نمودند. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه گیری های مکرر مقایسه شدند. نتایج: تفاوت معنی داری در پاسخ های آنی و تاخیری MDA به مکمل سازی بربرین با گروه دارونما مشاهده شد(05/0>p). به عبارتی، مکمل سازی بربرین به کاهش معنی دار MDA متعاقب آزمون ورزشی شدید در مقایسه با مصرف دارونما منجر شد. با این وجود، پاسخ آنی و تاخیری CAT به آزمون ورزشی تحت تاثیر مکمل سازی بربرین قرار نگرفت. نتیجه گیری: با تاکید بر کاهش MDA می توان نتیجه گیری نمود مکمل سازی بربرین به کاهش اثرات اکسایشی ناشی از اجرای ورزشی شدید در مردان جوان غیر ورزشکار منجر می شود.

مقدمه: بروز پنوموسفال در نتیجه تروما، مداخلات جراحی، عفونت ها و بدخیمی ها امکان پذیر بوده که می توانند علایم بالینی متفاوتی بر حسب میزان حجم هوا داشته باشند. در این مطالعه بیماری با پنوموسفال شدید پس از اقدام جراحی اندوسکوپیک بینی معرفی می شود. گزارش مورد: بیمار آقای 47 ساله ای است که با سردرد شدید و تهوع استفراغ به اورژانس مراجعه نموده است. این سردرد به تدریج طی 2 روز اخیر تشدید یافته که پاسخی به درمان های ضد درد نیز نداشته است. بیمار سابقه عمل جراحی آندوسکوپیک پولیپکتومی سینوس ماگزیلاری از طریق بینی را میدهد که پس از ارزیابی تصویربرداری سی تی اسکن مغزی بیمار پنوموسفال شدید به دنبال این عمل جراحی نشان داد که با درمانهای حمایتی و عمل جراحی ترمیمی علایم بیمار برطرف و بیمار ترخیص گردید. نتیجه گیری: در بیماران با سابقه مداخله جراحی در نواحی سینوس حتما به بروز تظاهرات نورولوژیک و بروز پنوموسفال توجه ویژه داشته باشید.

مقدمه: در آموزش وپرورش به دلیل ارتباط داشتن موضوعات با انسان و پیچیده ترشدن موضوع، نمی توان استاندارد یکنواختی را برای همه کشورها مدون نمود، چراکه هر کشوری با توجه به اقلیم و جایگاه آن در کره خاکی دارای شرایط فرهنگی، سیاسی، اجتماعی متفاوتی است. حتی در یک کشور همانند ایران به دلیل گستردگی و وسعت کشور شاید استاندارد خاصی برای آموزش وپرورش قابل تدوین نباشد، اما آموزش وپرورش بدون الگوی استاندارد هم جایگاهی نخواهد داشت. پژوهش حاضر باهدف ارائه الگو برای آموزش وپرورش استاندارد و تبیین آن انجام گرفته است. پژوهش حاضر از پژوهش های مختلط (کیفی و کمی) است. روش کار: روش تحقیق، توصیفی-پیمایشی می باشد. داده ها کیفی از طریق مصاحبه و داده های کمی به صورت میدانی گردآوری گردیده است. جامعه آماری کارشناسان و خبرگان در حوزه آموزش وپرورش بودند. در بخش کیفی تعداد 21 نفر به صورت هدفمند با روش گلوله برفی و در بخش کمی تعداد 260 نفر از خبرگان و کارشناسان در حوزه آموزش وپرورش استان خراسان جنوبی به روش نمونه گیری طبقه ای-نسبتی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه سازمان یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بوده است. نتایج: نتایج کلی پژوهش حاکی از آن است که مدل ارائه شده با استفاده از نرم افزار AMOS قابل تأیید می باشد. نتیجه گیری: برای تعیین روایی از روایی محتوایی و هم زمان و برای سنجش پایایی ابزار اندازه گیری نیز از آلفای کرونباخ، استفاده شد. برای تحلیل داده های کیفی از روش داده بنیاد و داده های کمی از شاخص های توصیفی، برازش و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر فرهنگ سیاسی بر نشخوارهای ذهنی کارکنان بیمارستان های دولتی انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمارستان های دولتی استان اردبیل استکه با استفاده از فرمول کوکران 351 نفر به عنوان شرکت کنندگان تحقیق انتخاب شدند که برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل نشخوار فکری نالن-هوکسما و مورو و پرسشنامه فرهنگ سیاسی امام جمعه زاده و همکاران بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که فرهنگ سیاسی با نشخوار فکری ارتباط معنادار غیرمستقیم دارد (01/0>P، 342/0-r=). نتایج آزمون مدل معادلات ساختاری نیز نشان می دهد فرهنگ سیاسی بر نشخوار فکری با نمره آماره (12/9 t =) در سطح معنی داری 01/0 اثر دارد. در رابطه با خرده مقیاس ها نیز نتایج نشان می دهد که هر سه مولفه سمت گیری شناختی (01/0>P، 342/0-r=)، سمت گیری احساسی (01/0>P، 342/0-r=)، و سمت گیری ارزیابانه (01/0>P، 402/0-r=) با نشخوار فکری کارکنان بیمارستان های دولتی استان اردبیل رابطه غیر مستقیم دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که به منظور کاهش نشخوارهای فکری و ذهنی کارکنان به فرهنگ سیاسی سازمان نیز توجه شود.

مقدمه: تعلل ورزی نبود عملکرد خودتنظیمی و گرایش رفتاری در به تاخیر انداختن آنچه برای رسیدن به هدف است. در این راستا، فرد با وجود آگاهی از پیامدهای ناخوشایند این به تعویق انداختن، شروع یا تکمیل کار را به تعویق انداخته و به صورت ناخودآگاه به این رویه ادامه داده، به صورت یک عادت یا صفت رفتاری درمی آید. . لذا این پژوهش با هدف پیش بینی تعلل ورزی رفتاری با توجه به ویژگی های شخصیتی و خودتنظیمی در افراد 20 تا 40 سال می باشد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد و تعداد نمونه آماری 297 است. داده ها با ابزار گردآوری که شامل: پرسشنامه تعلل ورزی سولومون و روثبلوم (1984)، خودتنظیمی گرتز و رویمر (2004)، وویژگی های شخصیتی 5 عاملی نیو (1976) می باشد، ارزیابی شدند. . ود رنهایت برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از رگرسیون چند گانه استفاده گردیده است. وداده ها با نرم افزار Spssنسخه 22 ارزیابی شدند یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمرات افراد در دو بعد گشودگی تجربه و همسازی بیشتر از سه بعد دیگر ویژگی های شخصیتی است و از سوی دیگر، نتایج متغیر خودتنظیمی نشان داد میانگین نمرات افراد در دشواری در انجام رفتار بیش از عوامل دیگر تاثیر معنادار دارد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که که چهار بعد برونگرایی، همسازی، ثبات هیجانی، گشودگی تجربه، وظیفه مداری از ویژگی های شخصیتی و پنج بعد پاسخ های هیجانی، دشواری در انجام رفتار، دشواری در کنترل، فقدان آگاهی و دسترسی محدود با خود تنظیمی ارتباط معناداری دارد.

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که عملکرد ورزشی ورزشکاران به توانایی حفظ و تولید بازده بالایی از انرژی در واحد زمان بستگی دارد؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی همراه با مصرف مکمل جینسینگ بر ترکیب بدن، قدرت عضلانی و استرس اکسیداتیو مردان ورزشکار می باشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری شامل ورزشکاران پرورش اندام کار 20 تا 25 سال می باشند که به باشگاه ورزشی توان شهر گرگان در سال 1399 مراجعه نمودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج پژوهش، تعداد 30 نفر واجد شرایط به طور هدفمند شناسایی شده به صورت تصادفی به 2 گروه 15 نفری گمارده شدند. از نوارمتری استاندارد، ترازوی سکا جهت ازیابی ها استفاده گردید. تعیین سطح سرمی مالدون دی آلدهید با استفاده از دستگاه فلوریمتری و ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم نیز با استفاده از روش فارپ صورت گرفت. گروه ها به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین چرداختند. در این پژوهش از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها و همچنین آزمون t وابسته و مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین های پس آزمون تمامی متغیرها در دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد (001/0≥ P). همچنین تمرینات مقاومتی به تنها و همراه با مصرف مکمل جینسینگ بر تمامی متغیرها به غیر از نسبت دور کمر به باسن گروه تمرین مقاومتی+جینسینگ معنی دار می باشد و از نظر آماری معنی دار می باشد (001/0≥ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده از مکمل جینسینگ به همراه تمرینات مقاومتی نسبت به تمرینات مقاومتی به تنهایی تاثیر مضاعف بر متغیرهای تحقیق نداشته باشد.

مقدمه: حوزه مدیریت منابع انسانی و ساختار سازمانی در چارچوب مسایل ارزشیابی عملکرد در مواجهه با طرح تحول سلامت می باشد. بنابراین هدف از پژوهش، طراحی الگوی توسعه ساختار و منابع انسانی در دانشگاه علوم پزشکی فارس بر اساس نیاز برنامه های طرح تحول سلامت و مقایسه و مزایای آن با برنامه های قبل می باشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع پیمایشی، مبتنی بر روش های توصیفی-همبستگی بوده و در قالب مدل سازی معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری تمامی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان فارس می باشد. نمونه آماری را 328 نفر (179 نفر مرد و 149 نفر زن) تشکیل دادند. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار تحقیق پرسشنامه استاندارد محقق ساخته بود. اعتبار صوری سوالات با نظر خبرگان و اعتبار سازه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی تایید گردید. پایایی سوالات نیز به روش آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه طراحی و توسعه مدل مدیریت منابع انسانی و ساختار سازمانی با برنامه طرح تحول سلامت در دانشگاه علوم پزشکی فارس مورد تایید قرار گرفت. سایر نتایج، حاکی از رتبه ابعاد و شاخص های مطرح شده و نیز برازش و درجه تقریب مناسب مدل در جامعه مورد مطالعه است. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که مدل ارایه شده می تواند در جهت طرح توسعه سلامت و توسعه ساختار سازمانی با توجه مدیریت منابع انسانی راهکاری مناسب باشد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل علی رفتارهای خود آسیب رسان بر اساس سبک های دل بستگی و طرح واره های ناسازگار در دانش آموزان بود. روش کار: روش تحقیق در این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری در این پژوهش تمام دانش آموزان مدارس دوره ی دوم متوسطه استان آذربایجان غربی در سال تحصیلی 98-97 بود. در این پژوهش، با استفاده از روشخوشه ای چندمرحله ای 214 نفر (99 دختر و 115 پسر) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه آسیب به خود، پرسشنامه دل بستگی کولینز و رید و پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ و برای تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سبک های دل بستگی و طرح واره های ناسازگار اولیه بر رفتار خود آسیب رسان دارای اثر مثبت و مستقیم می باشند. نتیجه گیری: این یافته ها در درمان و پیشگیری از رفتارهای خود آسیب رسان تلویحات مهمی دارد و می توان از طریق شناسایی سبک های دل بستگی و طرح واره های ناسازگار، آسیب پذیر بودن نسبت به رفتارهای خود آسیبی را در آن ها پیش بینی کرد.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان در میان زنان ایرانی می باشد. مقایسه اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری و معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش استرس ادراک شده و ارتقای معنای زندگی در بیماران دارای سرطان پستان بود. روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 30نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش رادیوتراپی آنکولوژی بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه گواه (10 نفر)، گروه آزمایش اول(10 نفر)، آزمایش دوم(10 نفر) گمارده شدند. ابزار عبارتند از: جلسات گروه درمانی شناختی-رفتاری و معنادرمانی و مقیاس استرس ادراک شده کوهن و مقیاس معنای زندگی. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد که درمان های شناختی-رفتاری و معنادرمانی بر میانگین نمرات متغیرهای استرس ادراک شده و معنا در زندگی در پس آزمون گروه آزمایش معنادار بوده است. نتیجه گیری: این دو درمان مداخلات مفیدی جهت کاهش استرس ادراک شده و افزایش ارتقای معنای زندگی در بیماران سرطان سینه شد.

مقدمه: این پژوهش با هدف تدوین مدل یابی اضطراب مرگ براساس باور به دنیای عادلانه و همدلی عاطفی با نقش میانجیگری معنویت در افراد میانسال انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع همبستگی با رویکرد مدل ساختاری بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه افراد در دامنه سنی 65-45 سال مرد و زن مراجعه کننده به خانه سلامت در نیمه اول سال 1397 بودند، برای مشخص شدن حجم نمونه از روش کلاین استفاده شد و تعداد 464 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های اضطراب مرگ تمپلر(1970)، باور به دنیای عادلانه (2005)، همدلی عاطفی باتسون(1983) و معنویت (2009) را تکمیل کردند. تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل مسیر توسط برنامه AMOS انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد ضریب مسیر غیر مستقیم بین همدلی عاطفی و اضطراب مرگ منفی و در سطح 01/0 معنادار بود(01/0>p، 263/0-=β ). و بین باور به دنیای عادلانه و اضطراب مرگ منفی و در سطح 01/0 معنادار است(01/0>p، 159/0-=β ). بدین ترتیب چنین نتیجه گیری شد که معنویت رابطه بین همدلی عاطفی و باور به دنیای عادلانه با اضطراب مرگ را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می کند. نتیجه گیری: بنابراین به نظر می رسد ترس انسان از مرگ تحت تاثیر عوامل مختلفی چون همدلی عاطفی و باور به دنیای عادلانه است و نیاز به بررسی همه جانبه زندگی فرد ازجنبه های مختلف می باشد.

مقدمه: یکی از چالش های قرن بیست ویکم در جوامع پیشرفته، به عرصه اخلاق و پایبندی به اصول آن اختصاص دارد بنابراین؛ هدف این پژوهش شناسایی عوامل ارتقاء صداقت علمی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بررسی رویکرد مقالات در این حوزه می باشد. روش کار: روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی و تحلیل اسنادی است. جامعه آماری پزوهش؛ شامل مقالات مرتبط با صداقت علمی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد. تعداد 18 مقاله مربوط به سالهای 1388 تا 1399، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، موارد مطلوب انتخاب شده اند. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های مرتبط با ارتقاء صداقت علمی به تعداد 147 شاخص شناسایی شد، سپس با ادغام مفاهیم مشترک در 11 مقوله فرعی طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: به نظر می­ رسد که رویکرد اکثریت تحقیقات در حوزه صداقت علمی از نوع کمی بوده و عمدتا از طریق پرسشنامه اطلاعات خود را گرد آوری کرده اند.

مقدمه: مهمترین دوره رشد حرکتی، کودکی است و از مهمترین مراحل رشد حرکتی، رشد موثر مهارت های حرکتی بنیادی میباشد. هدف از این تحقیق تعیین روایی و قابلیت پاسخگویی مجموعه آزمون سنجش حرکتی کودکان-ویرایش دوم برای کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر تهران است. روش کار: روش تحقیق از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان و نوجوانان پسر 3 تا 16 ساله مبتلا به اوتیسم شهر تهران بودند که 100 نفر نمونه از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق آزمون MABC-2 بود. روایی آزمون از طریق تحلیل عاملی تاییدی مدل سه عاملی و هشت موردی و قابلیت پاسخدهی آزمون با فاصله زمانی شش ماهه بین اولین آزمون و آزمون پیگیری محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 و لیزرل انجام شد. سطح معنی داری 01/0p< در نظر گرفته شده است. نتایج: بر اساس نتایج تحلیل عاملی پیشنهادی هندرسون و همکاران تایید شد، خطای ریشه مجذور میانگین تقریبی(RMSEA ) برابر 060/0 و ریشه دوم میانگین مربعات باقی ماندهSRMR) ) برابر با 043/0 است و شاخص های IFI، GFI، CFI و NFI نیز از ملاک مورد نظر (9/0) بزرگتر هستند. مقادیر SRM بین 28/0 تا 46/ برای خرده مقیاس ها و 35/0 برای کل مقیاس ها بدست آمد. مقادیر اندازه اثر از 30/0 تا 26/1 برای خرده مقیاس ها و 57/0 برای کل مقیاس ها بود. نتایج منحنی راک بهنرین نقطه برش که دارای بهترین حساسیت و ویژگی می باشد را برای آزمون برابر با نمره 25/67 بدست آورد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که این آزمون را می توان به عنوان آزمونی روا با قابلیت پاسخدهی مناسب جهت سنجش رشد حرکتی کودکان و نوجوانان اوتیسم شهر تهران بکار گرفت.

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که فرآیند جهانی شدن، پیشرفت های سریع و بنیادین تکنولوژیک، پیشرفت های جدید در زمینه فناوری اطلاعات، افزایش تغییرات سریع در الگوهای مصرف و تقاضا، منابع انرژی، کمبود منابع و هزینه های بالای آن منوط به یک سری قابلیت ها هستند، در همین راستا هدف این پژوهش، بررسی نقش هوشمندی کسب و کار بر پیاده سازی مولفه های مدیریت استراتژیک در صنعت دارویی کشور می باشد. روش کار: روش تحقیق توصیفی – همبستگی می باشد. از پرسشنامه استاندارد 27 گویه ای هیل و جونز(2007) جهت جمع آوری داده ها استفاده شد که روایی آن مجددا با استفاده از نسبت روایی محتوی تایید شد، همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه برابر با 79/0 بود که حاکی از پایایی مناسب ابزار پژوهش بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه مدیران ارشد فروش، بازاریابی و فناوری شرکت های دارویی استان البرز و تهران (360 مدیر) بود که از این تعداد، 275 نفر به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. از آزمون تحلیل واریانس چندگانه ( مانوا) و نرم افزار SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده استفاده گردید. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که سازمان هایی که از سطح هوشمندی بالاتری برخودارند، نسبت به سایر سازمان ها در پیاده سازی مولفه های مدیریت استراتژیک موفق تر عمل می کنند (001/0 P≤ ). نتیجه گیری: به نظر می رسد هوشمندی کسب و کار نقش معناداری در اتخاذ تصمیمات صحیح و به موقع و همچنین پیاده سازی مدیریت استراتژیک در سازمان ها ایفا کند.