مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:581 |تعداد مقالات:3

مقدمه: دیابت نوع 1، از شایع ترین بیماری های متابولیک مزمن در کودکان است. کتواسیدوز دیابتی می تواند اولین تظاهر دیابت نوع 1 باشد که با بروز بیماری و مرگ و میر بالایی همراه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی فراوانی کتو اسیدوز دیابتی به عنوان اولین تظاهر دیابت نوع 1 بود. روش ها: موارد جدید دیابت نوع 1 که در سال های 95-1385 در بیمارستان کودکان قزوین بستری شده بودند، از نظر نحوه ی بروز بیماری بررسی شدند. اطلاعات ثبت شده در پرونده شامل سن، جنس، مورد جدید بیماری، فصل مراجعه، محل زندگی، سابقه ی خانوادگی ابتلا به دیابت نوع 1، نسبت والدین، علت و طول مدت بستری، زمان بهبودی از کتواسیدوز، قند خون و pH اولیه از طریق پرسش نامه جمع آوری و با نرم افزار SPSS واکاوی شد. یافته ها: از 144 مورد بررسی شده، 4/60 درصد دختر بودند. میانگین سن ابتلا 23/3 ± 38/7 سال بود. 3/84 درصد از بیماران برای اولین بار با کتو اسیدوز دیابتی و 7/15 درصد با هیپرگلیسمی مراجعه کردند. از نظر سن بروز بیماری، 7/24 درصد از بیماران زیر 5 سال، 6/24 درصد 7-5 سال و 7/50 درصد 8 سال یا بیشتر داشتند. بیشترین بروز در فصل پاییز (6/31 درصد) بود. 9/11 درصد از بیماران سابقه ی خانوادگی دیابت نوع 1 داشتند. میانگین قند خون بیماران 38/154 ± 91/496 میلی گرم/دسی لیتر بود. از نظر شدت کتو اسیدوز دیابتی، به ترتیب 5/2، 28 و 5/69 درصد از بیماران با کتواسیدوز خفیف، متوسط و شدید بستری شده بودند. میانگین روزهای بستری در موارد کتو اسیدوز 21/2 ± 54/7 روز و در موارد هیپرگلیسمی، 91/0 ± 66/4 روز و تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (001/0 > P). نتیجه گیری: بروز بیشتر کتواسیدوز دیابتی در موارد جدید دیابت، نشان دهنده ی عدم آگاهی و تاخیر در تشخیص است.

مقدمه: سرطان کولورکتال، یکی از شایع ترین سرطان ها در ایران است. داروهای مهار کننده ی آنزیم تبدیل کننده ی آنژیوتانسین، علاوه بر درمان فشار خون، در درمان سرطان موثر می باشند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر انالاپریل بر تکثیر، مهاجرت و بیان ژن های Angiotensin-converting enzyme (ACE)، Angiotensin II type I receptor (AT1R)، Vascular endothelial growth factor-A (VEGF-A) و Transforming growth factor beta 1 (TGF-β 1) بود که در رده های سلولی سرطان کولورکتال انجام شد. روش ها: در این مطالعه، اثر انالاپریل بر میزان بقای سلول های سرطان کولورکتال رده ها ی CT26، HT29 و SW480 با استفاده از آزمون MTT، میزان مهاجرت سلول ها نیز به روش Migration assay مطالعه و بررسی چرخه ی سلولی با استفاده از فلوسایتومتری انجام شد. بیان ژن های Matrix metalloproteinase 3 (MMP3)، MMP9، Epithelial cadherin (E-cadherin)، ACE، AT1R، VEGF-A و TGF-β 1 با استفاده از تکنیک Real time polymerase chain reaction (PCR) و نیز گونه های فعال اکسیژن در این سه رده ی سلولی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: انالاپریل دارای اثر ضد تکثیری و کاهنده ی مهاجرت سلولی در هر سه رده ی سلولی سرطان کولورکتال در مقایسه با گروه شاهد بود. بیان ژن های E-cadherin، MMP3 و MMP9 پس از تیمار با انالاپریل به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش داشت (001/0 > P). بررسی بیان ژن های ACE، AT1R، VEGF-A و TGF-β 1، نشان دهنده ی کاهش معنی داری در سه رده ی سلولی بود و سطح گونه های فعال اکسیژن به طور معنی داری در سه رده ی سلولی در مقایسه با گروه شاهد افزایش نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مختلف ضد سرطانی انالاپریل، می توان امیدوار بود این دارو، حداقل در کنار داروهای استاندارد شیمی درمانی، بتواند در درمان سرطان کولورکتال مفید واقع شود.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک با درجه ی شیوع 12-4 درصد، شایع ترین اختلال غدد داخلی (اندوکرین)-متابولیکی زنان در سن باروری می باشد. اختلال باروری در زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک شامل هایپرانسولینمی، هایپرآندروژنیسم، عدم تخمک گذاری مزمن و ناباروری می باشد. هدف از انجام این مطالعه ی مروری، شناسایی و تایید نقش مهم استرس اکسیداتیو در ایجاد مقاومت به انسولین در سندرم تخمدان پلی کیستیک بود. روش ها: برای انجام این مطالعه، تمام اطلاعات مربوط از طریق پایگاه های داده مانند PubMed و Google scholar جمع آوری شد. این اطلاعات، از بین 100 مقاله بین سال های 2020-1989 استخراج شده است. امروزه، ارزیابی وضعیت استرس اکسیداتیو در زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک با استفاده از نشانگرهای گردش خون مانند مالون دی آلدیید (MDA)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) انجام می شود. یافته ها: مقاومت به انسولین می تواند با شرایط ایجاد اکسیداتیو استرس در زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک همراه باشد. از این رو، به دست آوردن شاخص استرس اکسیداتیو را می توان ارزشمند و معرف بروز اختلات متابولیکی در این سندرم دانست. نتیجه گیری: استرس اکسیداتیو، می تواند یک نقش کلیدی در روند ایجاد مقاومت به انسولین داشته باشد. از این رو، ارزیابی شاخص استرس اکسیداتیو، می تواند به شناسایی علل متابولیکی ناشناخته ی سندرم تخمدان پلی کسیتیک کمک نماید.