مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:573 |تعداد مقالات:3

مقدمه: عمده ترین روش درمان جراحی سرطان تیرویید، تکنیک توتال تیروییدکتومی بر پایه ی ایجاد برش گردنی و سپس، جدا کردن فلپ پلاتیسما است، اما همین برش، باعث ایجاد اسکار طولانی می شود که می تواند رضایت بیماران را کاهش دهد و کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر نوع فلپ و ترمیم و عدم ترمیم عضله ی پلاتیسما در شدت اسکار بعد از عمل جراحی تیروییدکتومی بود. روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 160 بیمار از فروردین 1396 تا فروردین 1397 در بیمارستان الزهرا (س) و بیمارستان امام رضای (ع) اصفهان انتخاب و به چهار گروه به روش بلوک های تصادفی تقسیم شدند؛ بدین صورت که در گروه های A و B از فلپ پلاتیسما استفاده شد و در گروه های C و D، از فلپ زیرجلدی و روی پلاتیسما استفاده شد. در گروه های A و C، عضله ی پلاتیسما ترمیم شد و در گروه های B و D عضله ی پلاتیسما ترمیم نشد. سپس، این چهار گروه، مطابق با نمره ی Vancouver و رضایت بیمار از زیبایی اسکار طی 6 ماه پی گیری شدند. یافته ها: نمره ی Vancouver به وسیله ی فلپ زیرجلدی، تفاوت معنی داری با نتیجه ی فلپ پلاتیسما نداشت، اما ترمیم پلاتیسما معنی دار بود. در انتهای مطالعه، میزان رضایت مندی (از طریق رتبه بندی پنج گانه ی لیکرت) در بیماران با نمره ی Vancouver آن ها به طور قابل توجهی همبستگی داشت. نتیجه گیری: هر دو نوع فلپ کارامد هستند، اما بهتر است ترمیم عضله ی پلاتیسما جهت رضایتمندی بیماران انجام گیرد.

مقدمه: ورزش می تواند یک درمان کمکی برای درمان تشنج باشد، اما اطلاعات کمی در مورد میزان تاثیر تمرینات ورزشی در افراد مستعد صرع وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر رفتارهای صرعی موش های صحرایی غیر کیندل و کیندل شده با پنتیلن تترازول بود. روش ها: در این مطالعه ی تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی در چهار گروه شامل گروه کیندل شده با تزریق پنتیلن تترازول که شش هفته تمرینات هوازی را اجرا کردند، گروه کیندل شده با تزریقات پنتیلن تترازول بی تحرک، گروه غیر کیندل که شش هفته تمرینات هوازی را اجرا کردند و گروه غیر کیندل بی تحرک تقسیم شدند. گروه های غیر کیندل، پنتیلن تترازول را یک بار قبل و یک بار بعد از دوره ی شش هفته ای دریافت کردند. 24 ساعت بعد از دوره ی شش هفته ای، همه ی گروه ها پنتیلن تترازول را دریافت کردند و متغیرهای تشنج شامل مدت زمان تاخیری تا مرحله ی 4، مدت زمان مرحله ی 5 و مدت زمان کل تشنج با تزریق قبل ازدوره ی شش هفته ای مقایسه گردید. برای واکاوی داده ها، از آزمون Repeated measures ANOVA و آزمون تعقیبی Bonferroni استفاده گردید. یافته ها: تمرین هوازی در حیوانات غیر کیندل، مدت زمان تاخیری تا مرحله ی 4 (001/0 > P) و مدت زمان کل تشنج (050/0 > P) را به طور معنی داری کاهش داد و موجب حذف مرحله ی عمومی تشنج گردید. همچنین، در موش های کیندل، موجب افزایش معنی دار مدت زمان تاخیری تا شروع متغیرهای تشنج شد (001/0 > P) و مدت زمان مرحله ی 5 و مدت زمان کل تشنج را نیز کاهش داد (001/0 > P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، شش هفته تمرین هوازی موجب کاهش بروز رفتارهای ناشی از صرع در حیوانات کیندل و غیر کیندل شد.

طبق توصیه های سازمان بهداشت جهانی، یکی از روش های موثر در پیش گیری، شستشوی مکرر دست ها با آب و صابون به مدت 20 ثانیه است. هر مسلمان، مکلف است قبل از نماز، وضو بگیرد. فرایند وضو شامل شستشوی دست ها تا مچ یک مرتبه، شستشوی دهان و بینی هر یک سه مرتبه، صورت از رستنگاه موی سر تا چانه دو مرتبه و دست ها از آرنج تا نوک انگشت ها، یک مرتبه و مسح قسمتی از سر و روی پاها می باشد؛ با این وصف، در هر وضوی کامل، 10 مرتبه و در هر شبانه روز، 30 مرتبه شستشو انجام می شود. این شستشو، نمی تواند جایگزین دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی باشد، اما شاید بتواند در پیش گیری از عفونت ناشی از کووید 19، تاثیرگذار باشد.