مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:607 |تعداد مقالات:3

مقدمه: موکوزیت دهانی، التهاب و زخم دردناک غشاهای مخاطی پوشاننده ی دهان می باشد و به طور معمول، به عنوان یک اثر جانبی جدی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی، شناخته می شود. هدف از اجرای این مطالعه، تهیه و ارزیابی یک ژل دهانی حاوی گلیسیریزین به منظور درمان و پیش گیری موکوزیت دهانی می باشد. روش ها: هیدروژل حاوی 2/0 درصد گلسیریزین و مقادیر به ترتیب 1، 3 و 1 درصد هیدروکسی اتیل سلولز، پلی وینیل پیریلیدون و هیالورونیک اسید در آب دیونیزه تهیه شدند. درصدهای مختلف ماده ی محافظ نیز به فرمولاسیون اضافه شد. بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی از قبیل ویسکوزیته، pH، مطالعات آزادسازی، روش های پایداری و کارایی ماده ی محافظ بر روی فراورده انجام شد. اثربخشی فراورده بر روی موش صحرایی نژاد Wistar مبتلا به موکوزیت دهانی ناشی از شیمی درمانی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فرمولاسیون تهیه شده بدون ذرات قابل لمس و بسیار شفاف بود و از قوام مناسبی نیز برخوردار بود. ویسکوزیته و pH فرمولاسیون به ترتیب 1500 سانتی پویز و 2/0 ± 5/6 محاسبه گردید. محتوای گلیسیریزین موجود در فرمولاسیون در مدت سه ساعت آزاد شد. عوامل بررسی شده شامل pH، ویسکوزیته و شکل ظاهری در مطالعات پایداری بدون تغییر معنی داری باقی ماند و مطالعات میکروبی نیز کارایی مواد محافظ را تایید کرد. بعد از هفت روز تزریق داخل صفاقی فلورواوراسیل، موکوزیت دهانی در Ratها القا شد. در Ratهای دریافت کننده ی فرمولاسیون، شدت موکوزیت در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: فرمولاسیون طراحی شده در این مطالعه، به خوبی توانست شدت موکوزیت را در Ratهای آزمایشگاهی کاهش دهد و اثرات آن قابل مقایسه با نمونه ی خارجی ژل کلر بود. بنابراین، فرمولاسیون تهیه شده می تواند در درمان موکوزیت دهانی و سایر زخم های جلدی و دهانی مورد استفاده قرار گیرد

مقدمه: تاثیرات روان شناختی ناباروری، می تواند نقش چشم گیری در زندگی جنسی افراد نابارور داشته باشد و به اختلال در روابط جنسی زوجین بینجامد. مطالعه ی حاضر، با هدف بررسی تاثیر بسته ی ارتقای مهارت های زوجین نابارور در مدیریت روابط جنسی انجام شد. روش ها: این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده، بر روی 36 زوج نابارور (72 نفر) مراجعه کننده به مرکز ناباروری بیمارستان مهدیه ی تهران، در دو گروه مورد و شاهد انجام یافت. بسته ی آموزشی طی 4 جلسه به گروه مورد ارایه گردید. داده ها با استفاده از پرسش نامه های سازگاری جنسی زوجین ایرانی، رضایت جنسی Larson، پرسش نامه ی کارکرد جنسی زنان و پرسش نامه ی شاخص بین المللی عملکرد جنسی، جمع آوری و با آزمون های آماری 2χ ، ANCOVA، Independent t، Paired t و ANOVA تجزیه و تحلیل شد. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله، میانگین نمره ی کارکرد جنسی، رضایت جنسی و سازگاری جنسی در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (050/0 < P)، اما پس از مداخله، میانگین نمره ی کارکرد جنسی زنان، رضایت جنسی و سازگاری جنسی زنان نابارور و همسرانشان در گروه مورد افزایش معنی داری نشان داد (001/0 > P) که در گروه شاهد چنین نبود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، بسته ی ارتقای مهارت های زوجین نابارور در مدیریت روابط جنسی موثر بود. از این رو، این بسته جهت ارتقای مهارت های زوجین در مدیریت روابط جنسی، به برنامه ریزان بهداشتی توصیه می شود

فشار خون بالا، مقاومت به انسولین، تری گلیسیرید بالا، کاهش لیپوپروتیین با چگالی بالا و چاقی احشایی، از مهم ترین شاخص های سندرم متابولیک هستند. سندروم متابولیک، مجموعه ای از شرایطی است که احتمال ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر را افزایش می دهد. امروزه، سندرم متابولیک به یک بیماری همه گیر در جهان تبدیل شده است و حدود 25-20 درصد افراد بالغ، عوامل خطر ابتلا به این بیماری را دارند. مطالعات متعددی نشان داده اند که احتمال بروز عفونت Coronavirus disease 2019 (COVID-19) در بیماران مبتلا به اختلالات متابولیکی مختلف مانند چاقی، دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی-عروقی، شایع تر است و همچنین، خطر مرگ و میر در این بیماران بالاتر است. به علاوه، افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای و سندرم متابولیک بیشتر در معرض خطر ابتلا و عوارض بیماری COVID-19 هستند. بنابراین، درک مناسب از ارتباط مکانیسمی متقابل بین COVID-19 و سندرم متابولیک برای مدیریت بهتر بیماران مبتلا مورد نیاز است. هدف از مطالعه ی حاضر، مرور هر گونه ارتباط بین سندرم متابولیک و عفونت COVID-19 از نظر شدت عوارض بالینی و نرخ مرگ و میر است.