مقدمه: خطر بیماری های قلبی-عروقی با افزایش سن و عدم فعالیت بدنی افزایش می یابد، اما در مورد میزان اهمیت هر کدام از این موارد اطلاعات محدودی وجود دارد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سن و سطح فعالیت بدنی با علائم درد قفسه سینه و فشارخون در بیماران با نارسایی قلبی بود. روش بررسی: تعداد 299 بیمار با نارسایی قلبی در دو رده سنی 59-45 سال (میانسال، 175 نفر) و 77-60 سال (سالمند، 124 نفر) به مطالعه وارد شدند. علائم درد قفسه سینه به وسیله پرسشنامه رز (پرسشنامه درد سینه دانشکده بهداشت لندن) بررسی شده و فشارخون و سطح فعالیت بدنی آزمودنی ها نیز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و همبستگی سهمی استفاده شد. یافته ها: در گروه میانسال، سطح فعالیت بدنی مستقل از سن، توده بدن، شاخص توده بدن و اندازه محیط شکم با درد قفسه سینه بهطور معکوس ارتباط معناداری داشت (221/0-r=، 004/0= p)، در حالی که در گروه سالمند این ارتباط معنادار نبود. در مقابل، ارتباط مثبت و معناداری بین علائم درد قفسه سینه با سن در گروه سالمند مشاهده شد (212/0, r =020/0 p=)، اما در گروه میانسال این ارتباط معنادار نبود. ارتباط معناداری بین سطح فعالیت بدنی و سن با فشارخون در دو رده سنی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد که سطح فعالیت بدنی در رده سنی59-45 سال در مقایسه با رده سنی 77-60 سال شاخص مؤثری در بهبود درد قفسه سینه است.