توسعه آموزش در علوم پزشکی
سال:1396 | دوره:10 | شماره:26 |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: عدم کسب توانمندی، یکی از مشکلات دانش آموختگان رشته ی پرستاری در حیطه ی آموزش بالینی است و نظارت در آموزش بالینی از جمله راهکارهای محوری جهت ارتقاء مهارت های بالینی می باشد. لذا مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر نظارت در آموزش بالینی بر یادگیری مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری انجام گردید. روش بررسی: مطالعه ی حاضر از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که در آن 32 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1394 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص شدند. دوره 6 هفته ای کارآموزی برای گروه آزمون-بر اساس فرایند نظارت بالینی و برای گروه کنترل بر اساس روش مرسوم اجرا گردید. جهت جمع آوری داده ها از چک لیست ارزیابی مهارت های بالینی استفاده گردید. یافته ها: گروه آزمون در مهارت های بالینی از قبیل تشخیص و کاربرد داروهای مورد استفاده، آموزش به بیمار و همراهان، رعایت نکات ایمنی در ایزولاسیون مستقیم و معکوس، رعایت اصول صحیح پانسمان و نمونه گیری، رگ گیری، مشارکت تیمی، پیشگیری از عفونت، رعایت نکات ایمنی و بکارگیری فرآیند پرستاری در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشتند (001/0p<). نتیجه گیری: میزان یادگیری و کسب مهارت های عملی در صورت اعمال نظارت در آموزش بالینی بیشتر از روش های مرسوم کارآموزی است؛ لذا اجرای این روش به شکل گسترده تر برای دانشجویان پرستاری در دیگر دوره های کارآموزی نیز توصیه می گردد.

زمینه و هدف: مدیریت کلاس درس، عامل اساسی در تحقق اثربخش فرایند یاددهی-یادگیری است. عوامل متعددی بر نحوه ی مدیریت کلاس درس توسط اعضای هیات علمی دخالت دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی الگوی ساختاری رابطه ی شایستگی و خودکارآمدی مدیریتی کلاس درس و نگرش مدیریت کلاس درس در اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و آزمودنی ها شامل 92 عضو هیات علمی بوده اند. ابزارها عبارت بودند از پرسشنامه خودکارآمدی مدیریت کلاس درس مدرس (ایمر وهیکمن )، پرسشنامه شایستگی مدرس (سیکلر و همکاران )، و پرسشنامه نگرش ها و باورها در کنترل کلاس درس ( مارتین و همکاران) که بین اعضای هیات علمی از طریق نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های همبستگی، تحلیل رگرسیون و مدل یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS-22 و Amos-22 استفاده شد. یافته ها: یافته ها حاکی از همبستگی معنی دار بین شایستگی، خودکارآمدی مدیریت کلاس، نگرش مدیریت کلاس و عوامل دموگرافیک (تجربه ی تدریس و مرتبه ی علمی) با یکدیگر است (01/0P<). یافته ها همچنین نشان داد که شایستگی اعضای هیات علمی می تواند نگرش مدیریت کلاس درس را پیش بینی نماید (01/0P<). بر اساس الگوی معادله ساختاری، میزان پیش بینی نگرش مدیریت کلاس درس از طریق شایستگی 56/0Gamma= است. نتیجه گیری: اعضای هیات علمی دانشگاه می توانند با رشد شایستگی در تدریس و ارتقای خودکارآمدی مدیریتی، به بهبود و تقویت نحوه ی مدیریت و اداره ی کلاس درس خود بپردازند.

زمینه و هدف: هوش معنوی و سرمایه روان شناختی، رویکردی هستند که به فرد در جهت هماهنگی با محیط، سلامت، بهبود عملکرد و خلاقیت یاری می رسانند. لذا هدف تحقیق حاضر تحلیل رابطه ی بین هوش معنوی و سرمایه روان شناختی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. روش بررسی: نوع تحقیق توصیفی– همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بودند که تعداد 294 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه هوش معنوی در 40 گویه و پرسشنامه سرمایه روان شناختی در 24 گویه با مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود. روایی ابزارها، به صورت محتوایی تایید شد. پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه هوش معنوی 82/0 و سرمایه روان شناختی 91/0 برآورد گردید. تحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین مولفه های هوش معنوی (50/0± 20/3) و سرمایه روان شناختی (41/0± 51/3) بالاتر از حد متوسط بود. بین هوش معنوی و عملکرد تحصیلی (25/0=P-Value) و سرمایه روان شناختی و عملکرد تحصیلی (19/0=P-Value) رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: طبق یافته ها، هوش معنوی و سرمایه روان شناختی بالاتر با عملکرد تحصیلی بهتر، همراه بود. از طریق توجه به رشد ابعاد هوش معنوی و سرمایه روان شناختی، می توان زمینه های بهبود عملکرد تحصیلی در دانشجویان را فراهم آورد.

زمینه و هدف: رشد سریع فناوری باعث تبدیل آموزش الکترونیکی به یکی از شایع ترین رویکردهای آموزشی شده است. وجود ابزار روا و پایا جهت بررسی پذیرش این نوع آموزش الزامی است. این مطالعه باهدف اعتبارسنجی مقیاس پذیرش آموزش الکترونیکی انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه روان سنجی بر روی 223 نمونه از دانشجویان رشته ی آموزش مجازی دانشگاه های علوم پزشکی تهران در سال 1395انجام گرفت. ابزار اولیه 49 سوالی از مطالعات قبلی اقتباس شده بودکه پس از کسب اجازه از نویسنده ی اصلی، به زبان فارسی ترجمه شد. سپس نمره تاثیر آیتم، شاخص روایی محتوی، نسبت روایی محتوی با قضاوت 10 متخصص؛ و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی مورد ارزیابی قرارگرفت. پایایی ابزار از نوع تجانس درونی به وسیله ی آزمون باز آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: بر اساس شاخص ضریب تاثیر و شاخص روایی محتوی و نسبت روایی محتوی، 41 سوال حفظ شد. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی نیز تمامی این 41 سوال در ابزار باقی ماندند. با در نظر گرفتن ارزش ویژه بالای 1 برای هر عامل، پنج عامل استخراج شد. این مقیاس قادر به پیش بینی 52% از تغییرات کل مقیاس بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه شاهد مناسبی در خصوص استحکام ساختار عاملی و پایایی ابزار پذیرش یادگیری الکترونیکی است که به عنوان ابزاری مناسب در سنجش میزان پذیرش یادگیری الکترونیک قابلیت به کارگیری دارد.

زمینه و هدف: توجه به سلامت عمومی و خودکارآمدی دانشجویان و عواملی که باعث افزایش و یا کاهش این متغیرها می گردند، از اهداف مهم نظام دانشگاه محسوب می گردد، لذا این مطالعه باهدف تعیین رابطه ی بین جهت گیری مذهبی بیرونی با سلامت عمومی و خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی-همبستگی بود. جامعه ی آماری تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی و دکترای عمومی دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال تحصیلی 95-94 بود. با استفاده از روش کوکران تعداد 350 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی بیرونی جورج، خودکارآمدی عمومی شرر و سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) جمع آوری گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره انجام شد. نتایج: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیر جهت گیری مذهبی بیرونی با سلامت عمومی کل رابطه ی معناداری وجود ندارد (05/0 نتیجه گیری: جهت گیری مذهبی بیرونی بر افسردگی، خودکارآمدی و کارکرد اجتماعی دانشجویان تاثیر دارد.

زمینه و هدف: شیوع افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان دندانپزشکی از مشکلات مهم می باشد. با توجه به عوارض زیاد اختلالات روانی در دانشجویان، تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال تحصیلی 95-94 انجام شد. روش بررسی: این تحقیق با طراحی توصیفی-مقطعی بر روی 149 نفر از دانشجویان دندانپزشکی انجام شد. انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی و نحوه تکمیل اطلاعات، پرسش نامه بود. در این تحقیق برای بررسی میزان افسردگی، اضطراب و استرس از پرسش نامه (DASS-21)-Depression Anxiety Stress Scale و برای بررسی عوامل استرس زا از پرسش نامهDES)) Dental Enviornmental Stressorsمحقق ساخته استفاده شد. یافته ها توسط آزمون های آماری t-test مستقل و ANOVA مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. یافته ها: تحقیق حاضر نشان داد که دانشجویان دندانپزشکی میزان افسردگی، اضطراب و استرس را به ترتیب 5/31%، 3/40% و 6/41% با شدت های مختلف داشتند. میزان افسردگی، اضطراب و استرس از نظر جنسیت و محل سکونت تفاوت آماری معناداری نداشتند (05/0p >). میزان افسردگی و استرس از نظر مقطع تحصیلی تفاوت آماری معناداری داشتند (05/0p <). مهم ترین عوامل استرس زا نیز از دیدگاه دانشجویان در بعد آموزشی، ترس از افتادن در امتحانات (57%)، در بعد بالینی، مسوولیت درمان بیمار و عدم آسیب به بیمار (2/36%) و در بعد خارج از محیط دانشکده، دوری از خانواده (5/37%)، گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع افسردگی، اضطراب و استرس ذکر شده و عوامل استرس زای موجود، توصیه می شود مسوولین محترم در جهت کم کردن این عوامل تلاش کنند و محیط بهتری برای تحصیل دانشجویان فراهم کنند.

مقدمه: گزارش صبحگاهی در کنار آموزش های سرپایی و راندهای بالینی، از روش های رایج و ارزشمند و به عنوان استاندارد طلایی در آموزش بالینی به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت برگزاری گزارش صبحگاهی در دانشگاه علوم پزشکی کردستان و عوامل مرتبط با آن است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، ساختار جلسات گزارش صبحگاهی با استفاده از نظرات 196 نفر از کارآموزان، کارورزان و دستیاران مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه پژوهش گر ساخته بود که اعتبار آن با نظر متخصصین و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و با استفاده از آماره های توصیفی و تحلیلی در سطح معنی داریP≤ 0/05 انجام شد. نتایج: در این مطالعه در بررسی نظرات دانشجویان از ساختار گزارش صبحگاهی، در اکثر متغیرهای مورد بررسی نظر اکثریت افراد متوسط بود. 88درصد دانشجویان بهره مندی کلی از حضور در جلسات گزارش صبحگاهی را متوسط و فقط 2 درصد افراد آن را مطلوب گزارش کردند. بیش ترین میزان رضایت مربوط به گروه عفونی بود. بحث: با توجه به نتایج مطالعه، به طور کلی کیفیت برگزاری جلسات گزارش صبحگاهی در دانشگاه علوم پزشکی کردستان از دیدگاه دانشجویان، متوسط می باشد. به نظر می رسد با توجه به اهمیت زیاد گزارش صبحگاهی در آموزش پزشکی باید توجه بیشتری به ارتقای سطح کیفی آن شود.

زمینه و هدف: امروزه شیوع اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان رو به گسترش است و عوامل متفاوتی با آن مرتبط هستند. لذا این مطالعه باهدف تعیین رابطه ی تنظیم شناختی هیجان و مهارت های مطالعه با اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان دانشکده ی بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام گرفت. روش بررسی: روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه ی آماری کلیه ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده ی بهداشت زنجان بودند که 168نفر (103 دختر، 65 پسر)از آن ها به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی، عادت های مطالعه پالسا و شارمانی و اهمال کاری تحصیلی سولومون و بلوم بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه هم زمان انجام شد. یافته ها: باتوجه به سطح معناداری بالای 05/0 آزمون کولموگراف اسمیرنف، نرمال بودن توزیع متغیرهای مورد بررسی تایید شد. نتایج نشان داد از مولفه های تنظیم شناختی هیجان فقط نشخوار فکری رابطه ی مثبت معنی داری با اهمال کاری دارد ( 01/0 > P، 35/0 = r ). ازمولفه های مهارت های مطالعه، تقسیم بندی زمان، وضعیت فیزیکی، توانایی خواندن، یادداشت کردن، انگیزش یادگیری و حافظه رابطه ی منفی معنی دار با اهمال کاری تحصیلی داشتند (05/0>p). نتایج رگرسیون نشان داد، نشخوار فکری به میزان 1/22، تقسیم بندی زمان 8/18، وضعیت فیزیکی 1/18، انگیزش یادگیری 9/20 و حافظه 1/20 درصد اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می کردند. نتیجه گیری: طراحی مداخلات با هدف کاهش نشخوار فکری، بهبود تقسیم بندی زمان، وضعیت فیزیکی، توانایی خواندن، یادداشت کردن، انگیزش یادگیری وحافظه در کاهش اهمال کاری موثر خواهد بود.

مقدمه: بررسی متون از گنجاندن آموزش تعهدات حرفه ای در آموزش دوره پزشکی عمومی حمایت می کند. در این مطالعه ما نگرش دانشجویان نسبت به آموزش تعهدات حرفه ای در دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1394را ارزیابی نمودیم. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از تمام کارآموزان و کارورزان پزشکی دانشگاه دعوت شد. داده ها بر اساس پرسشنامه ای تغییر یافته بر اساس ملاحظات فرهنگی کشورمان جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل توسط نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: در مجموع 131 کارآموز و کارورز پزشکی (6/62% مونث) با متوسط سن 1٫ 12 ± 24٫ 6 سال در مطالعه شرکت کردند. 42% از شرکت کنندگان کارآموز و 57% کارورز بودند. بیشتر دانشجویان معتقد بودند که یادگیری اخلاق و تعهدات حرفه ای لازم است و باید آموزش داده شود. از نظر نیمی از فراگیران، اخلاق پزشکی باید به طور رسمی در برنامه درسی دانشکده آموزش داده شود در حالی که دیگران ترجیح می دادند به عنوان یک درس انتخابی در نظر گرفته شود. اکثریت شرکت کنندگان (94٫ 5٪ ) معتقد بودند برای یادگیری تعهدات حرفه ای به بیش از فقط یک درس نظری نیاز است. یک رویکرد طولی برای آموزش اخلاق پزشکی و تعهدات حرفه ای به جای یک رویکرد مقطعی (محدود به زمان مشخصی از دوره) مورد نظر بود. اختلاف معنی داری بین نگرش کارآموزان و کارورزان در مورد ضرورت یادگیری مادام العمر و داشتن دانش روز (0٫ 044P = )، همکاری بین رشته ای و کار گروهی (0٫ 032p =) و اهمیت آموزش مداوم (0٫ 03P = ) وجود داشت. همچنین، فراوانی رفتارهای حرفه ای [به عنوان مثال، تعداد مقالات پژوهشی خوانده شده در هفته (0٫ 025P =)، استفاده از نت های قبلی (0٫ 015=P ) و مشارکت در خدمات اجتماعی در چند سال گذشته (0٫ 047P =)] بر اساس سطح آموزش دارای تفاوت معنی دار آماری بود. نتیجه گیری: دانشجویان پزشکی نگرش مثبتی نسبت به بیشتر اصول تعهد حرفه ای (همدلی، کار تیمی و یادگیری مادام العمر) دارند، اما آنها را در رفتار خود استفاده نمی کنند.