دانشور پزشکی: نشریه پژوهشی پایه و بالینی
سال:1400 | دوره:29 | شماره:157 |تعداد مقالات:8

مقدمه و هدف: جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ تحمیلی به مدت پنج سال بوسیله رژیم صدام حسین مورد یورش شیمیایی قرار گرفت که این مسئله آسیب های جسمی و روانی بسیاری را به همراه داشت. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت سلامت عمومی و ارتباط آن با موقعیت اقتصادی اجتماعی غیرنظامیان سردشت بود. مواد و روش ها: این مطالعه بخشی از پژوهش غضنفری، واعظ مهدوی و همکاران از سال 1387 است. جامعه مورد مطالعه 28 نفر از جانبازان شیمیایی سردشت بود که با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) گلدبرگ ارزیابی شدند که با نمرات از 0 (برای بهترین) تا 84 ارزش گذاری شدند. همچنین ارتباط سطح سلامت عمومی آنان با موقعیت اقتصادی اجتماعی در نظر گرفته شد. همچنین، سطح تحصیلات، شدت مواجهه، درصد جانبازی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از تحلیل واریانس و رگرسیون غیر خطی استفاده شد. نتایج: میانگین سلامت عمومی در گروه نرمال، خفیف و شدید (بر اساس شدت جراحت) به ترتیب 0/50، 5/51 و 8/29 به دست آمد که بیانگر اختلاف در سلامت عمومی گروه شدید با دو گروه خفیف و نرمال (05/0>P) بود. همچنین بین متغیرهای موقعیت اقتصادی اجتماعی، سطح تحصیلات، کیفیت زندگی، شدت مواجهه و درصد جانبازی مجروحین با سلامت عمومی ارتباط معنی داری در بیشتر گروه ها وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که بهبود موقعیت اقتصادی اجتماعی نقش بسزایی در سلامت عمومی و روانی افراد دارد. به طوری که موقعیت اقتصادی اجتماعی پیش بینی کننده مهم اثرات مخرب گاز خردل بر سلامت عمومی و روانی بوده و بر وضعیت بهداشتی واقعی تاثیرگذار است.

مقدمه و هدف: باورهای مادرانه در انتخاب نوع زایمان تاثیرگذار است. بررسی عوامل تعیین کننده انتخاب روش زایمان با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی میتواند در پیش بینی نوع زایمان انتخابی توسط مادران کمک کننده باشد. مطالعه اخیر با هدف بررسی عوامل موثر بر انتخاب روش زایمان توسط زنان باردار نخست زا انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 73 خانم باردار نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران در سال 1400 وارد مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ترجیحات زنان باردار برای روش زایمان دکتر زمانی علویجه شامل دو قسمت مشخصات فردی و سوالات مربوط به الگوی اعتقاد بهداشتی شامل 7 فاکتور خودکارآمدی، برداشت نادرست از مزایای زایمان سزارین، اغراق در خطرات زایمان واژینال، حساسیت درک شده، باورهای عمومی، میل به پذیرش، طرز فکر متخصصان بهداشت (پزشک، ماما) بود. با نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. نتایج: مقایسه مادران با انتخاب سزارین و مادران با انتخاب زایمان واژینال از نظر میانگین نمره های خودکارآمدی (P=0. 005) و برداشت نادرست (P<0. 001) و اغراق در خطرات زایمان طبیعی (P<0. 001) اختلاف معنی دار داشتند. مقایسه میانگین نمره های حساسیت درک شده، باورهای عمومی، میل به پذیرش و طرز فکر متخصصان بهداشت برای مادران با انتخاب روش زایمانی سزارین و واژینال تفاوت مشخص آماری نداشت. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که خودکارآمدی درک شده، برداشت نادرست و اغراق در خطرات زایمان واژینال پیش بینی کننده نوع زایمان انتخابی است. آموزش مبتنی بر این عوامل می تواند در انتخاب روش زایمان مفید باشد.

مقدمه و هدف: زایمان واژینال پس سزارین (vaginal birth after cesarean) از استراتژی های توسعه یافته برای کنترل سیر صعودی موارد سزارین و افزایش فرزندآوری است و کماکان در دست بررسی است. در این مطالعه به تعیین عوارض نوزادی و مادری زایمان طبیعی متعاقب سزارین پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تمام زنان باردار با سابقه یک بار سزارین که در سال 1398 و 1399 تصمیم به انجام زایمان واژینال پس از سزارین داشتد وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و پیامدهای بعد از زایمان شامل میزان موفقیت زایمان واژینال پس از سزارین، عوارض مادری و جنینی و علت شکست زایمان واژینال پس از سزارین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: 255 خانم باردار با میانگین سنی 95/31 سال و شاخص توده ی بدنی 98/39 kg/m2 حضور داشتند. میانگین زمان سپری شده از آخرین زایمان، 5. 57 سال بود. زایمان واژینال پس از سزارین در 6/77% موارد موفق بوده است و عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن در مجموع علت 5/85% موارد شکست بودند. VBAC در 97% زنان و 5/95% نوزادان بدون عارضه بود. میانگین آپگار دقیقه اول و پنجم نوزاد به ترتیب 99/8 و10 بود. شایعترین عارضه مادر خونریزی (2%) و شایعترین عارضه نوزادی RDS(3%) بود. هیچ مورد مورتالیتی یا پارگی رحم مشاهده نشد. نتیجه گیری: VBAC در 6/77% موارد موفق بوده و در موارد ناموفق، عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن علل شکست هستند. همچنین نوازادان حاصل از زایمان واژینال پس از سزارین دارای نمره آپگار و آنالیز گازهای خونی مطلوب هستند و در بیش از 95% موارد عوارض مادری یا نوزادی وجود وجود ندارد.

مقدمه و هدف: گرچه مطالعات زیادی در خصوص اثرات سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی در التیام زخم انجام گرفته، اما هنوز هم اثرات ترمیمی این سلول ها قابل بحث هستند. بر این مبنا، مطالعه حاضر به بررسی اثر سلول های بنیادی مزانشیمی بر التیام زخم های دیابتی و سنتز کلاژن در بافت پوست در مدل حیوانی پرداخته است. مواد و روش ها: طی این تحقیق تجربی-آزمایشگاهی بافت چربی شکمی از مراجعه کنندگان جهت ابدومینوپلاستی تهیه گردید. سلول های مزانشیمی جداسازی شده و مورد ارزیابی میکروسکوپی و فلوسایتومتری قرار گرفتند. استرپتوزوتوسین جهت القای دیابت در 10 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد استفاده قرار گرفت. زخمهایی به قطر 8/0 سانتیمتر توسط پانچ بیوپسی در ناحیه پشت موشهای دیابتی ایجاد شد. حیوانات به دو گروه شاهد (تیمار نشده) و تیمار با سلول های مزانشیمی تقسیم بندی گردیدند. پس از تیمار، التیام زخم به روش فتوگرافی در روزهای 7، 14 و 21 بررسی شد و سنتز کلاژن با رنگ آمیزی ماسون تری کروم ارزیابی گردید. نتایج: داده های مشاهده ای نشان دادند که سرعت التیام زخم در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. 21 روز بعد از تیمار، تراکم رشته های کلاژن، شکل گیری عروق بافتی و نظم رشته های کلاژن در گروه تیمار از کیفیت بیشتری نسبت به گروه کنترل برخوردار بود. نتیجه گیری: اسپری کردن سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی در ناحیه زخم دیابتی می تواند سبب افزایش سنتز کلاژن در ناحیه زخم و تسریع ترمیم زخم دیابتی گردد. بر این مبنا استفاده از این سلول ها می تواند در سلول درمانی زخم ها مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه و هدف: کلبسیلا میتواند باعث عفونت های ادراری شود که درمان آن با مقاومت دارویی مواجه شده است. کپسول به عنوان یکی از راه های مقاومت میتواند از پاسخ های سیستم ایمنی میزبان جلوگیری کند. این مطالعه، اثر واکسن نانوپارتیکل PLGA حاوی آنتی ژن کپسول را مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: واکسیناسیون 20 سر موش 3-5 هفته ای (محدوده وزنی 18 ±, 22 گرم)، در چهارگروه کپسول، PLGA، PLGA حاوی کپسول و کنترل انجام شد. در این مطالعه، ساخت نانوپارتیکل با آزمون های زتاسایزر و FITR بررسی گردید. چلنج بار میکروبی نیز بر روی مثانه انجام شد. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل آماری استفاده گردید. نتایج: نتایج آزمون های زتاسایزر نشان داد که اندازه نانوپارتیکل و اندازه PLGA حاوی انتی ژن کپسول به ترتیب 178. 7 و 159. 4 نانومتر بدست آمد. نتایج FTIR وشکل پیک های مربوطه، حضور گزوه های عاملی آنتی ژن در ساختار نانوپارتیکل و تشکیل پیوند استری را تایید کردندو نتیجه FITR نشان دهنده موفقیت آمیز بودن PLGA حاوی کپسول می باشد. نتایج چلنج میکروبی نشان داد که در گروه های کنترل و PLGAبا توجه به اینکه از واکسن های PLGA حاوی کپسول استفاده نشده بود افزایش معنی داری با توجه به تعداد کلنی ها در مقایسه با سایر گروه ها مشاهده شد (p<0/05). نتیجه گیری: مولکول های PLGA حاوی آنتی ژن کپسول توانایی بهتری نسبت به کپسول خالص داشته و می توانند به طور معناداری کاهش تخریب بافتی را بدنبال داشته باشند.

مقدمه و هدف: افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و بر هم خوردن تعادل ادیپوکاین های موثر در حساسیت انسولین مانند واسپین می توانند در بروز آترواسکلروزیس و پیشرفت آن موثر باشند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه و تعیین تاثیر هشت هفته تمرین در آب، نردبان مقاومتی و دویدن استقامتی بر کاتالاز (CAT)، مالون دی آلدیید (MDA)، واسپین و مقاومت به انسولین در موش های بزرگ آزمایشگاهی نر بود. مواد و روش ها: 41 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر بطور تصادفی در 5 گروه (تمرین در آب، نردبان مقاومتی، دویدن استقامتی، شم و کنترل) تقسیم شدند. بعد از دو هفته سازگاری با محیط و یادگیری تمرین، گروه های تمرینی برای هشت هفته به تمرین ورزشی پرداختند. از روش الایزا و مدل هموستاز مقاومت به انسولین برای اندازه گیری شاخص های تحقیق استفاده شد. نتایج: هشت هفته تمرین مقاومتی به طور معنی داری بیشتر از دو روش تمرینی دیگر باعث افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و کاهش MDA سرم شد. بیشتر اینکه هشت هفته تمرین دویدن استقامتی و تمرین در آب به طور معنی دار و بیشتری باعث کاهش واسپین سرم و مقاومت به انسولین نسبت به تمرین مقاومتی شد (p<0. 05). نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین مقاومتی نسبت به دو روش تمرینی دیگر در کاهش پراکسیداسیون لیپیدی به لحاظ اثر برتر است، در حالی که تمرین دویدن استقامتی و تمرین در آب نسبت به تمرین مقاومتی باعث کاهش بیشتری در واسپین و مقاومت به انسولین می شوند.

مقدمه و هدف: تورم و بی ثباتی قیمت موادغذایی بیش از هرچیز گروه های کم درآمد را تحت تاثیر قرارداده و سبب حذف گروه های غذایی ضروری در خانوارهای این گروه درآمدی شده است. بررسی تغییرات رفتار خانوار در مواجهه با افزایش قیمت نان می تواند به سیاستگذاران در قیمت گذاری صحیح این کالا کمک کند. مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا به تخمین کشش قیمتی نان با استفاده از سیستم نقاضای ایده آل پرداخته می شود. سپس، بر اساس نتایج حاصل از رفتار خانوارها، به شبیه سازی تغییر رفتار خانوار در مواجهه با افزایش قیمت نان با رویکرد شبیه سازی مبتنی بر عامل پرداخته می شود. محاسبات کشش تقاضا بر اساس داده های پیمایش هزینه-درآمد خانوار برای سال های 1395 و 1397 (بیش از 18000 خانوار) انجام شده و شبیه سازی اثرات افزایش قیمت نان با تعریف 5000 عامل (خانوار) و در محیط نت لوگو انجام می شود. نتایج: افزایش قیمت نان سبب افزایش 33 درصدی در هزینه های نان بیستک اول درآمدی شده که موید گیفن بودن این کالا برای این گروه است. پس از افزایش قیمت نان، بار هزینه تورم نان بر بودجه در بیستک اول بیش از 5 برابر بیستک پنجم است. نتیجه گیری: افزایش سهم نان پس از افزیش قیمت این کالا در سبد گروه های کم درآمد نشان از جایگزینی این کالا با سایر مواد غذایی ضروری دارد. این موضوع علاوه برآثار سوء تغذیه و مشکلات ناشی از آن، به نوعی بیانگر ضرورت پرهیز از دستکاری قیمت نان می باشد.

مقدمه و هدف: نیوزوم ها یکی از سامانه های نوین دارورسانی می باشند. در این تحقیق سنتز و ویژگی های نانونیوزوم حامل داروی آمیکاسین جهت رهایش پیوسته دارو و اثر ضدباکتریایی آن بر سودوموناس آیروژینوزا انجام شده است. مواد و روش ها: نانوحامل های ساخته شده با استفاده از روش های تفرق نوری پویا، پتانسیل زتا، تصاویر SEM و آنالیز FTIR مشخصه یابی شدند. در مرحله بعد درصد بارگذاری دارو در نانونیوزوم های حاوی دارو اندازه گیری شد. پس از آن میزان رهایش دارو بررسی گردید. آزمون های میکروبی MIC جهت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی دارو بر سویه سودوموناس آیروژینوزا انجام گرفت. در نهایت با استفاده از روش رنگ سنجی MTT میزان سمیت و اثربخشی سامانه بر روی رده سلولی 549A مستخرج از بافت ریه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: در این پژوهش با بهینه سازی می توان بیشترین راندمان بارگذاری 15/95% در بین فرمول بندی ها و آهسته ترین رهایش با درصد رهایش دارو 27/65% درصد در 60 ساعت را جهت کاهش عوارض داروی آمیکاسین انجام داد. توانستیم فعالیت ضد میکروبی آمیکاسین نیوزومی را بر سودوموناس آیروژینوزا افزایش و عوارض جانبی آن را نسبت به فرم آزاد کاهش دهیم که رهایش آهسته و پیوسته تری با اثرگذاری بیشتر داشته باشد. بررسی این فرایند بر رده سلول های ریوی مبتلا به عوامل باکتریایی سودوموناس آیروژینوزا موفقیت آمیز بود و آمیکاسین به فرم آزاد اثر سمیت بیشتری نسبت به دو سامانه نیوزومی فاقد و دارای دارو دارد. مدل های ریاضی متعددی شامل مدل های مکانیستیک ریالیستیک و تجربی/نیمه تجربی با موفقیت برای تعریف کمی مکانیزم های رهایش دارو معرفی شده اند و نقش مهمی در طراحی یک سامانه دارورسانی برای نمودار رهایش دارو دارند که نتایج نیز با کمک آن ها بررسی شده است. نتیجه گیری: با دست یابی به شرایط بهینه برای تهیه نانو نیوزوم های حامل داروی آمیکاسین و بررسی تاثیر این سامانه بر روی عوامل باکتریایی قدم مهمی را در علم و تحقیق، صرفه اقتصادی به دست آوریم.