آموزش پرستاری
سال:1392 | دوره:2 | شماره:2 (پیاپی 4) |تعداد مقالات:8

مقدمه: تحصیل در سطوح دانشگاهی با توجه به تفاوت در ماهیت آموزشی و تغییر در نقش افراد از دانش آموزی به دانشجویی همواره می تواند با خطرات و آسیب های روانی همچون اضطراب همراه باشد. درگیر شدن اساتید در امور تحصیلی و روانی دانشجویان می تواند راهکاری مناسب جهت یافتن پتانسیل ها در دانشگاه و همچنین کشف زودرس مشکلات دانشجویی و خنثی نمودن آنها قبل از آن که به یک معضل عمومی تبدیل گردند، شود.روش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با هدف تعیین تاثیر اجرای طرح مشاوره و راهنمایی تحصیلی توسط استاد راهنما بر اضطراب دانشجویان به صورت دو گروهی و قبل و بعد از مداخله انجام گردید. ابتدا به کمک پرسشنامه استاندارد کتل سطح اضطراب دانشجویان اندازه گیری و سپس برنامه مشاوره و راهنمایی توسط اساتید راهنما برای گروه آزمون اجرا گردید. سپس مجددا سطح اضطراب در هر دو گروه (کنترل و آزمون) اندازه گیری گردید.یافته ها: گروه های مورد مطالعه از نظر اطلاعات دموگرافیک با یکدیگر همگون بودند. آزمون t مستقل نشان داد که بین میانگین اضطراب دانشجویان قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معنادار وجود ندارد (p=0.56). همچنین آزمون t مستقل نشان می دهد که بین میانگین اضطراب دانشجویان بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد (p=0.001).نتیجه گیری: یافته های پژوهش صورت گرفته حاکی از آن است که راهنمایی تحصیلی منجر به اتصال محکم بین دانشجو و استاد و در نتیجه کمک به حل مشکلات احتمالی موجود در برنامه های آموزشی و جلوگیری از اتلاف زمان و رفع نواقص موجود در برنامه ها خواهد گردید.

مقدمه: بررسی رضایت از رشته تحصیلی در هر دانشکده از مسایل اساسی آن دانشکده و جزء لاینفک فعالیت های آن در حیطه رفتار و عملکرد سازمانی محسوب می شود. در این راستا پژوهشی با هدف تعیین مولفه های تاثیرگذار بر میزان رضایتمندی دانشجویان پرستاری از رشته تحصیلی انجام شد.روش: در این مطالعه مقطعی (توصیفی - تحلیلی) به صورت سرشماری رضایت کلیه دانشجویان پرستاری (164 نفر) دانشکده های پرستاری و مامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در 6 حیطه اساسی (شرایط محیط آموزشی، شرایط محیط بالینی، مربیان، وجهه اجتماعی، ارتباط با همکاران و مدیریت) بر طبق یک پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS v.17 برای متغیرهای کمی و روش های آماری توصیفی، همچنین از آزمون های آماری مجذور کای، آزمون تی و ضریب هبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معناداری برای کلیه آزمون ها برابر با p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: اکثر واحدهای مورد پژوهش (%81.10) از رشته تحصیلی خود رضایت کم داشتند. همچنین %84.14 دانشجویان از شرایط محیط آموزشی دانشکده، %53.70 از شرایط محیط آموزش بالینی، %36.60 از نحوه آموزش نظری توسط اساتید دانشکده، %37.20 از نحوه آموزش بالینی توسط مربیان بالین، %39.63 از نحوه ارزشیابی توسط اساتید دانشکده، %81.70 از نحوه ارتباط با همکاران و نیز %60.40 دانشجویان پرستاری از وجهه اجتماعی رضایت کم داشتند، همچنین %31.10 از نحوه ارزشیابی توسط مربیان بالین و %56.70 واحدهای مورد مطالعه از نحوه مدیریت پرستاری رضایت خیلی کم داشتند.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر اکثریت دانشجویان از رشته تحصیلی خود رضایت کم داشتند. لذا توجه به عوامل موثر در افزایش رضایتمندی دانشجویان نظیر کیفیت آموزش نظری، بالینی و فرآیندهای ارزشیابی، تعاملات و توجه به وجهه اجتماعی که نهایتا سبب حفظ ارتقای کیفیت آموزشی می گردد، حایز اهمیت است.

مقدمه: ارزشیابی اساتید نوعی ارزشیابی آموزشی است که عبارت از تعیین میزان موفقیت اعضای هیات علمی در رسیدن به هدف های آموزشی خود می باشد. توسعه روش های شفاف و ابزارهای مناسب در این زمینه، اهمیت دارد همچنین طراحی و روان سنجی مقیاس های ارزشیابی منطبق با فرهنگ ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش، طراحی و روان سنجی مقیاس ارزشیابی تدریس مدرسین بوده است.روش: این پژوهش روش شناختی، در دو بخش طراحی عبارات مقیاس و روان سنجی آن انجام گرفته است. محل انجام پژوهش، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بوده و نمونه ها، 104 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های مختلف در این دانشگاه بودند که به صورت در دسترس، انتخاب گردیدند. در این پژوهش، عبارات ابزار از طریق مروری بر پژوهش های انجام شده و متون موجود در زمینه ارزشیابی اعضای هیات علمی و مدرسین، همچنین بررسی ابزارهای موجود و نیز جمع آوری نظرات افراد ذینفع در فرآیند ارزشیابی یعنی مدرسین و دانشجویان توسط تکمیل پرسشنامه باز پاسخ، طراحی شده و پس از تعیین روایی محتوا توسط شاخص روایی محتوای والتس و باسل، روایی صوری و روایی سازه همچنین پایایی همسانی درونی و ثبات آن بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.19 و با استفاده از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون انجام گردید.یافته ها: «مقیاس ارزشیابی تدریس مدرسین دانشگاه» شامل 33 عبارت طراحی گردید. تحلیل عاملی اکتشافی به منظور بررسی سازه عاملی مقیاس استفاده شد که نمودار سنگ ریزه، نشان دهنده 1 عامل (تک بعدی بودن مقیاس) بود. اندازه گیری پایایی نشان داد که ضریب آلفای مقیاس 0.98 بوده و همبستگی نمرات مقیاس در دوبار اجرا، 0.69 (p<0.05) گزارش شده است.نتیجه گیری: «مقیاس ارزشیابی تدریس مدرسین» از روایی و پایایی مناسبی برخوردار بوده و می تواند به عنوان یکی از ابزارهای ارزشیابی تدریس، به کار گرفته شود.

مقدمه: بررسی نظرات دانشجویان پرستاری در مورد وضعیت آموزش بالینی می تواند منجر به شناسایی مشکلات و ارتقای کیفیت آموزش بالینی شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و ارایه راهکارهای کاربردی مبتنی بر مشکلات انجام شده است.روش: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 140 نفر از دانشجویان ترم دوم تا هشتم کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی غیرنسبتی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای روا و پایا شامل دو بخش (اطلاعات دموگرافیک و وضعیت آموزش بالینی) بود. پس از جمع آوری داده ها، داده ها با نرم افزارSPSS v.15  و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (فراوانی) و تحلیلی (کای اسکوئر) تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری برای سنجش ارتباط میان اطلاعات دموگرافیک و وضعیت آموزش بالینی (p<0.05) در نظر گرفته شد.یافته ها: مهمترین مشکل آموزش بالینی در بعد مدیریتی، آموزشی، محیطی، انگیزشی و پرسنلی به ترتیب به حساب نیامدن زمان کارآموزی ها جزء سوابق کاری دانشجو، مشارکت ندادن دانشجو در تصمیم گیری های مربوط به برنامه ریزی کارآموزی، کم توجهی به امکانات رفاهی مثلا یک اتاق برای دانشجویان پرستاری در بیمارستان ها متناسب با شان دانشجو، نداشتن جایگاه مناسب در بخش و همکاری ناکافی کارکنان بخش با دانشجو بود. در کل از بین مشکلات آموزش بالینی با اولویت اول، مهمترین مشکل در نظر نگرفتن کمترین امکانات رفاهی مثلا یک اتاق برای دانشجویان پرستاری در بیمارستان ها متناسب با شان دانشجو مربوط بعد محیطی بوده است.نتیجه گیری: وضعیت آموزش بالینی در رشته پرستاری نیازمند تدوین برنامه هایی جهت افزایش میزان مشارکت دانشجویان، مربیان و پرسنل پرستاری در برنامه ریزی های کارآموزی و همچنین مشارکت دانشکده ها و مراکز آموزشی درمانی برای تامین امکانات رفاهی در محیط های بالین برای دانشجویان پرستاری می باشد. علاوه بر این در نظر گرفتن دوره کارورزی جزء سوابق کاری دانشجویان پرستاری، می تواند منجر به افزایش انگیزه و توانمندی آن ها در دوران آموزش بالینی و ایجاد نگرش مثبت در رابطه با آینده شغلی شان شود.

مقدمه: تغذیه با شیر مادر به لحاظ فواید فیزیولوژیکی و روانی برای مادر و کودک بهترین غذای شیرخوار شناخته شده است. با عنایت به این موضوع که مطالعات محدودی در زمینه به کارگیری مدل اعتقاد بهداشتی در تداوم رفتار شیردهی انجام شده است، این مطالعه با هدف سنجش تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر تداوم رفتار شیردهی در مادران باردار سه ماهه سوم مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391 طراحی و اجرا گردید.روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی با مداخله آموزشی از نوع قبل و بعد برروی 266 زن باردار بود که نمونه ها به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه 133 نفره مداخله و مقایسه تقسیم شدند. سپس در طی سه مرحله (قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله و سه ماه بعد از مداخله) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دو بخشی اطلاعات دموگرافیک و ابزار سنجش رفتار شیردهی بر اساس سازه های تئوری اعتقاد بهداشتی شامل سازه های حساسیت درک شده (8 سوال)، شدت درک شده (6 سوال)، منافع درک شده (10 سوال)، موانع درک شده (13 سوال)، راهنما برای عمل (5 سوال)، خودکارآمدی (6 سوال)، رفتار شیردهی (7 سوال) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.11.5 و به کارگیری آزمون اندازه گیری های تکراری، تی تست مستقل انجام گرفت. سطح معناداری در این مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف آماری معناداری در مرحله پس آزمون اول (بلافاصله بعد از زایمان) بین دو گروه مداخله و مقایسه از نظر سازه های حساسیت درک شده (p<0.001)، شدت درک شده (p=0.004) و موانع درک شده (p=0.002) و راهنما برای عمل (p=0.02) وجود داشت. در مرحله پس آزمون دوم (3 ماه بعد از زایمان) ارتباط آماری معناداری بین دو گروه مداخله و مقایسه از نظر سازه های منافع درک شده (p=0.04)، موانع درک شده (p=0.002)، راهنما برای عمل (p<0.001) و رفتار شیردهی (p=0.02) مشاهده شد. نتایج تحلیل سازه های مدل اعتقاد بهداشتی با استفاده از الگوی تحلیل آزمون اندازه گیری های تکراری در گروه مداخله نشان داد که میزان تمام سازه های مدل اعتقاد بهداشتی قبل و پس از مداخله آموزشی از لحاظ آماری معنادار بود (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی در تداوم رفتار شیردهی می تواند موثر باشد. در این راستا، رفع نواقص موجود در زمینه سیاست گزاری سلامت از طریق افزایش آموزش عمومی به صورت راهنما برای عمل در راستای فرآیند شیردهی و برنامه ریزی تغذیه ای با شیر مادر و برنامه های پایش آن، جلب توجه عموم به خط مشی ها و برنامه های تغذیه با شیر مادر، برگزاری کلاس های آموزشی مبتنی بر موانع و فواید تغذیه با شیر مادر می تواند در بهبود ترویج تغذیه انحصاری با شیر مادر موثر واقع گردد.

مقدمه: ارزیابی و به کارگیری شیوه های نوین آموزشی، به منظور جلب رضایت دانشجویان و غنی سازی برنامه های آموزشی ضروری به نظر می رسد. آموزش های مبتنی بر رایانه قابلیت های متعددی دارند، اما با معایبی نیز همراهند، به طوری که یافته های حاصل از به کارگیری آنها نتایج متناقضی را نشان داده است. هدف از این مطالعه ارزیابی رضایت دانشجویان پرستاری از بسته آموزشی مبتنی بر رایانه «آموزش اصول تغذیه با شیر مادر» می باشد.روش: این پژوهش یک تحقیق مداخله ای و از نوع کاربردی می باشد که در نیم سال اول 1391 به صورت تک گروهی و به صورت تمام شماری برروی دانشجویان ترم 8 پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بجنورد که در حال گذراندن واحد کارآموزی کودکان بوده اند، انجام شد. جهت سنجش میزان رضایت دانشجویان، داده ها 3 هفته پس از ارایه بسته آموزشی به آنها، توسط پرسشنامه «رضایت از بسته آموزشی» جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزارهای آماری SPSS v.16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در مجموع 38 نفر از دانشجویان پرستاری در این پژوهش شرکت داشتند. یافته ها نشانگر این بود که دانشجویان از بسته آموزشی راضی بوده اند. به طوری که %67.2 دانشجویان بیشتر مواقع یا همیشه از محتوای برنامه راضی بوده اند. %82.35 افراد در بیشتر مواقع یا همیشه از شکل بسته رضایت داشته اند. %96.45 افراد در بیشتر موارد یا همیشه از راحتی استفاده از بسته راضی بوده اند و در کل 82% افراد در بیشتر مواقع یا همیشه از کل بسته آموزشی رضایت داشته اند.نتیجه گیری: بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه می توانند رضایت دانشجویان پرستاری را در آموزش بالینی جلب نمایند. پیشنهاد می گردد این بسته ها در آموزش دانشجویان پرستاری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: بیماری وسواسی - اجباری یک بیماری مزمن با شیوع 2% الی 3% در جوامع عمومی و طبق برآوردها 40% در جامعه ایرانی است. امروزه تحقیقات نشان داده اند که علت بسیاری از بیماری های مزمن سبک زندگی و رفتارهای انسانی است و انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از بهترین راه هایی است که مردم توسط آن می توانند سلامتی خود را حفظ و کنترل کنند. هدف این پژوهش تاثیر آموزه های تئوری ارتقای سلامت پندر بر کیفیت شیوه زندگی مبتلایان به اختلال وسواسی - اجباری و علایم بیماری می باشد.روش: این مطالعه نیمه تجربی از نوع یک گروهی قبل و بعد از مداخله بود که برروی 8 نفر از بیماران وسواس اجباری که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند، در دو جلسه 60 دقیقه ای به فاصله یک هفته در دو گروه چهار نفری با پیگیری سه ماه در بیمارستان گنجویان شهر دزفول انجام شد. ابزار این مطالعه پرسشنامه استاندارد ارتقای سلامت (Health Promoting Lifestyle Profile) بود. اطلاعات بعد از جمع آوری توسط آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جدول) و آمار استنباطی (آزمون ویلکاکسون) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمرات سبک زندگی ارتقای سلامت (111.37±21) قبل از مداخله و (139.57±14) بعد از مداخله بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (p=0.012).نتیجه گیری: پرستاران می توانند با ارتقای رفتارهای سلامتی پیامدهای بهداشتی مثبت نظیر سلامت مطلوب، انجام شخصی کارها و زندگی مفید و هدفدار، کنترل تنش، استراحت کافی، ارتباط مثبت با دیگران، افزایش خودکارآمدی و کنترل شرایط محیطی و ایجاد حس مسوولیت پذیری علاوه بر کاهش اضطراب، سبک و کیفیت زندگی بیماران را نیز بهبود دهند.

مقدمه: خستگی از علایم شایع بیماری ام.اس است و اگر چه ورزش برای بیماران مبتلا به ام.اس توصیه شده است، اما تاثیر انواع ورزش ها روی میزان شدت خستگی بررسی نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش هوازی بر میزان شدت خستگی در بیماران مبتلا به ام.اس طراحی گردیده است.روش: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی در بیماران مبتلا به ام.اس در سال 1386 صورت انجام شده است. نمونه پژوهش 80 نفر از بیماران مبتلا به ام.اس مراجعه کننده به انجمن ام.اس در شهر تهران بودند که نمره میزان شدت ناتوانی (EDSS) آن ها بین 0-5.5 بوده، به روش نمونه گیری آسان به طور تصادفی به دو گروه (آزمون و کنترل) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل 2 بخش بود که بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به بیماری و بخش دوم شامل مقیاس اندازه گیری خستگی (FSS) بود. FSS ابزاری روا و پایا (r=0.84) که در ایران در پژوهش های قبلی استفاده شده است، ورزش ها به مدت 6 هفته (18 جلسه) انجام شد در پایان جلسه هیجدم میزان شدت خستگی با مقیاس FSS سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS v.11.5  و با استفاده از تست های پارامتریک نظیر تی زوج، تی مستقل و کای دو تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: آزمون تی زوج نشان داد بین دو گروه از نظر شدت خستگی بعد از مطالعه اختلاف معنادار وجود دارد (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش مبتنی بر این است که ورزش از نوع هوازی در کاهش شدت خستگی بیماران مبتلا به ام.اس تاثیرگذار است، احتمالا ورزش های هوازی با افزایش انرژی در کاهش خستگی موثرترند.