بر اساس آمار به دست آمده از پایگاه های معتبر استنادی (ISC, SCOPUS, ISI)، تولید علم در ایران در دو دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. این افزایش به طور عمده از سال 1385 به بعد شدت بیشتری پیدا کرده، به طوری که در پایگاه تامسون رویتر (ISI) تولید مدارک علمی توسط دانشمندان و پژوهشگران ایرانی در سال های 1991 و 1992 به ترتیب 29896 و 28084 بوده و رتبه های 19 و 20 جهانی را حائز شده است. این افزایش چشمگیر در پایگاه استنادی اسکوپوس که به تعداد بیشتری از مجلات کشورها استناد می کند، بارزتر بوده و در سال 1391، تولید علم در ایران مقام 16 جهان و رتبه اول منطقه را به دست آورده است.بررسی تولید علم در رشته آندوکرینولوژی (غدد درون ریز و متابولیسم) نیز مانند سایر رشته ها رشد فوق العاده ای را در دو دهه اخیر نشان می دهد. همان طور که در نمودار 1 مشخص شده است، تا قبل از سال 1999 میلادی (1378 هجری شمسی) رتبه تولید علم آندوکرینولوژی در ایران در رتبه های پایین تر از 80 جهانی بوده است؛ برای اولین بار در این سال رتبه 57 را به دست آورده و در فاصله سال های 2003 تا 2005 میلادی (1382 تا 1384 هجری شمسی) از رتبه 50 به رتبه 21 صعود نموده و در 4 سال گذشته توانسته رتبه های بین 16 تا 18 جهانی را به دست آورد.