مقدمه: شغل پرستاری به دلیل ماهیت حرفه ای خود، طاقت فرسا و دارای استرس و چالش های فراوان است، طوری که کیفیت زندگی پرستاران را تحت تاثیر قرار می هد. لذا؛ حفظ و ارتقاء تاب آوری وکیفیت زندگی آنها توسط مدیران پرستاری مهم است.هدف: تحقیق حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر بهبود کیفیت زندگی پرستاران انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح شبه آزمایشی از نوع گروه های نابرابر که به صورت پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. در این مطالعه از بین پرستاران یکی از بیمارستان های تهران که داوطلب شرکت در این پژوهش بودند، مطابق با معیارهای ورود 32 نفر انتخاب شدند و بطور تصادفی به دو گروه 15 و 17 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از هر دو گروه قبل از شروع مداخله پیش آزمون گرفته شد و سپس گروه آزمایش طی 10 جلسه، آموزش هفتگی دو ساعته تاب آوری قرار گرفته و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. کیفیت زندگی هر دو گروه قبل از انجام مداخله، پس از آن و 4 هفته پس از اتمام مداخله، توسط پرسشنامه های کیفیت زندگی WHO مورد سنجش قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و شاخص های آماری توصیفی و تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) انجام شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت میزان نمرات پیش آزمون- پس آزمون و پس آزمون- پیگیری کیفیت زندگی بین گروه های مورد پژوهش معنادار بود، یعنی آموزش تاب آوری بر بهبود کیفیت زندگی پرستاران موثر است (p£0.05) این نتایج در مرحله پی گیری (4 هفته بعد) نیز به همین صورت حفظ شد.نتیجه گیری: مدیران پرستاری می توانند برای ارتقای سطح کیفیت زندگی پرستاران می توان از الگوی آموزش تاب آوری استفاده نمایند. برنامه آموزش تاب آوری این مطالعه می تواند برای سوپروایزران آموزشی یک راهنمای عملکردی باشد.