برنامه آموزشی، به مسائل مرتبط با یادگیری زبان، تجربه و هدف یادگیری، ارزش یابی و اهمیت روابط معلم و زبان آموز می پردازد. داشتن برنامه آموزشی علمی، می تواند ضامن موفقیت هر دوره آموزش زبان باشد. هدف پژوهش حاضر، معرفی انگاره ای سازمان یافته (نیشن و مک آلیستر، 2010)، برای طراحی برنامه آموزشی زبانی است. در این پژوهش، ابتدا مراحل طراحی برنامه آموزشی بر پایه این انگاره معرفی شده و سپس، میزان به کارگیری اصول آن انگاره در برنامه درسی مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، به عنوان نمونه ای از مراکز آموزش زبان فارسی، مورد تحلیل قرار گرفته است. برای این منظور، 20 اصل موجود در این انگاره، با در نظر گرفتن دانش مورد نیاز برای پاسخ گویی، در قالب سه پرسش نامه (معلم، زبان آموز، و پژوهشگر) پیاده شد. زبان آموزان و معلمان، با توجه به تجربه خود در کلاس های زبان فارسی مرکز آموزش زبان فارسی به پرسش ها پاسخ دادند و پژوهشگر، پرسش نامه خود را بر اساس تحلیل محتوای آموزشی سطح پیشرفته تکمیل کرد. آزمودنی های پژوهش، 15 مدرس آموزش زبان فارسی و 64 زبان آموز سطح پیش دانشگاهی همان مرکز بودند. تحلیل پاسخ ها نشان داد که برنامه درسی این مرکز، در سطح پیشرفته، به جز سه اصل بسامد، ادامه پیشرفت، و آموزش پذیری، از دیگر اصول این انگاره پیروی می نماید.