مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت
سال:1401 | دوره:9 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

مقدمه و هدف: با توجه به روند رو به رشد جمعیت سالمندان و همچنین ضرورت ارزیابی وضعیت سلامت آنان، مطالعه فوق با هدف مقایسه فشار خون بالا، دیابت، افسردگی و احتمال سقوط در زنان و مردان سالمند جنوب کرمان در سال های 1397 تا 1399 انجام شده است. روش کار: این مطالعه توصیفی (مقطعی) بر روی اطلاعات سلامت افراد بالای 60 سال (56800 نفر) که در سامانه یکپارچه سلامت (سامانه سیب) ثبت شده است، انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون کای-دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد در زنان و مردان مورد مطالعه به ترتیب در سال های 1399، 1398 و 1397 میزان فشار خون بالا 8053 (3/26%)، 7700 (94/26%) و 7814 (6/29%) بود. در زنان و مردان به ترتیب در سال های 1399، 1398 و 1397 میزان ابتلا به دیابت 7456 (5/22%)، 7083 (5/24%) و 7253 (26%) بود. همچنین در هر سه سال درصد زنان سالمند مبتلا به افسردگی بیشتر از مردان بود و مجموع درصد احتمال سقوط زنان و مردان سالمندان طی سال های مختلف از 50% بیشتر بود. شیوع فشار خون بالا، دیابت، افسردگی و احتمال سقوط با جنسیت رابطه معناداری داشت (0/001>p). نتیجه گیری: درصد فشارخون بالا، دیابت، افسردگی و احتمال سقوط در زنان سالمند مورد مطالعه بالاتر از مردان بود. بنابراین بایستی پایش این شاخص ها و انجام مداخلات پیشگیرانه بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه و هدف: یکی از دوره های حساس از نظر انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، دوران دانشجویی است، به دلیل اهمیت سلامت جوانان در ارتقاء سلامت جامعه و اینکه خودکارآمدی جزیی از سبک زندگی سلامت است، مطالعه حاضر با هدف تعیین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی که در سال 1398-1397 انجام شد، 173 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت Health promotion lifestyle profile II (HPLP II) و خودکارآمدی بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت 0/48±, 58/22 بود. بیشترین نمره را در ابعاد رشد معنوی، خودشکوفایی و روابط بین فردی و کمترین نمره را در بعد ورزش و فعالیت بدنی کسب کردند. دانشجویان از خودکارآمدی متوسطی برخوردار بودند (0/04±, 3/03) و بین نمره خودکارآمدی با نمره کلی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و تمام زیر دامنه های آن رابطه آماری معنی داری مشاهده شد (0/05>p). نتیجه گیری: تمامی دانشجویان برخلاف خودکارآمدی، از سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت پایینی برخوردار بودند. رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در بعد فعالیت فیزیکی مطلوب نبود. برنامه ریزی برای بهبود سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان ضروری به نظر می رسد.

مقدمه و هدف: اثر رژیم های کتوژنیک (KD) بر ترکیب بدن در جمعیت های مختلف بررسی شده است. اخیرا برخی توصیه کرده اند که ورزشکاران از رژیم های کتوژنیک پیروی کنند تا تغییرات ترکیب بدن را در طول تمرین بهینه کنند. بااین حال، شواهد کمتری در رابطه با زنان تمرین کرده وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته رژیم غذایی کتوژنیک همراه با تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی و ترکیب بدنی زنان چاق انجام گرفت. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت، 30 زن چاق شهر خرم آباد با دامنه سنی 20 تا 35 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند که تحت شرایط 4 جلسه تمرین در هفته (تقسیم به 2 دوره 4 هفته ای) به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی به 2 گروه 15 نفری مصرف رژیم کتوژنیک و رژیم بدون کتوژنیک تقسیم شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که رژیم کتوژنیک در مقایسه با رژیم بدون کتوژنیک در کاهش درصد چربی بدن تاثیر معنی داری داشت (0/01>p). دیگر نتایج نشان داد که رژیم بدون کتوژنیک در مقایسه با رژیم کتوژنیک باعث بهبود قدرت عضلانی شد. اما رژیم کتوژنیک و رژیم بدون کتوژنیک بر توده بدون چربی تاثیر معنی داری نداشت (0/05

مقدمه و هدف: این پژوهش با توجه به اهمیت سلامت روانی کادر درمان، همزمان با همه گیری کووید-19 با هدف بررسی مدل علی اضطراب اجتماعی بر اساس تحمل پریشانی با نقش واسطه گری هوش اجتماعی در کادر درمان، صورت گرفت. همچنین پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس تحمل پریشانی با در نظر گرفتن نقش واسطه ای هوش اجتماعی هدف این تحقیق بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کادر درمان شهر جیرفت، در سال 1401-1400 می باشند، که تعداد 169 نفر نمونه از بیمارستان های امام خمینی (ره) و آیت الله کاشانی انتخاب گردیدند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی است، که در مقوله طرح های توصیفی قرار می گیرد. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسشنامه های مقیاس اضطراب اجتماعی لیبوویتز، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو استفاده شد. برای آزمون فرض آماری و تحلیل عاملی تاییدی از روش معادلات ساختاری استفاده شد. روش آماری به کارگرفته شده برای آزمون فرضیه ها در این پژوهش "مدلسازی معادلات ساختاری" و بهره گرفتن از نرم افزار Smart PLS است. یافته ها: با توجه به سطح معناداری بدست آمده (0/01>p)، این نتایج نشان می دهد، که هوش اجتماعی رابطه بین اضطراب اجتماعی و تحمل پریشانی را تعدیل می کند و همچنین بین اضطراب اجتماعی و تحمل پریشانی همبستگی معنادار وجود دارد (0/05>p). نتیجه گیری: پیشنهاد می گردد که با به کارگیری کارشناسان متخصص، دوره های آموزشی جهت بهبود تحمل پریشانی و هوش اجتماعی کادر درمان، برگزار گردد.

مقدمه و هدف: اخیرا انجام فعالیت های ورزشی منظم به واسطه ترشح مایوکاین ها در کاهش عوارض ناشی از کووید-19 بویژه کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو، بازسازی و ترمیم بافت های آسیب دیده و کاهش اختلالات متابولیک مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرین منتخب مقاومتی بر سطوح آیریزین، فولیستاتین و فاکتور رشد فیبروبلاست 21 (FGF21) در زنان بهبود یافته از کووید-19 بود. روش کار: 22 زن بهبود یافته از کووید-19 شهرستان های آبادان و خرمشهر پس از فراخوان عمومی و گزینش در دو گروه 11 نفره شامل گروه تمرین مقاومتی و گروه کنترل تقسیم بندی شدند. پروتکل تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته شامل هشت حرکت با شدت 40 تا 75% یک تکرار بیشینه اجرا شد. خون گیری در دو مرحله پیش و پس از اجرای پروتکل انجام گرفت. اندازه گیری سطوح آیریزین، فولیستاتین و FGF21 به روش الایزا انجام شد و داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس (آنکوا) در سطح (0/05>P) آنالیز گردید. یافته ها: مقایسه بین گروهی داده ها نشان داد که مقادیر آیریزین (0/05>p)، فولیستاتین (0/05>p) و FGF21 (p<0/05) گروه مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشته است. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی آیریزین (05/0>p)، فولیستاتین (05/0>p) و FGF21 (05/0>p) نشان داد که بین میانگین قبل و بعد در گروه مقاومتی افزایش معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات مقاومتی از طریق بازیابی توده عضلانی در زنان بهبود یافته از کووید-19 منجر به بهبود نیمرخ مایوکاینی می گردد.

مقدمه و هدف: کیفیت زندگی کادر درمانی بسیار مهم است. سطح بالایی از فرسودگی کاری کادر درمانی در دوران همه گیری کووید-19 می تواند بر کیفیت زندگی آنها تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه دلزدگی زناشویی و اضطراب سلامت با کیفیت زندگی با توجه نقش واسطه ای هراس از کووید-19 اجرا شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان بهداشت شهرستان لردگان از استان چهارمحال و بختیاری در سال 1401 تشکیل دادند که تعداد آن ها 272 نفر بود و برای این که نمونه دارای کفایت لازم باشد تمام افراد جامعه آماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه ها، پرسشنامه های دلزدگی زناشویی پاینز، اضطراب سلامت سالکووسکیس و وارویک، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه هراس از کووید-19 را تکمیل نمودند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، آزمون بوت استراپ و تحلیل مسیر استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد متغیرهای دلزدگی زناشویی و اضطراب سلامت دارای اثر منفی و معنادار بر کیفیت زندگی کادر بهداشت می باشند (0/01>p). همچنین نقش میانجی هراس از کووید-19 در رابطه بین دلزدگی زناشویی و اضطراب سلامت تایید شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، دلزدگی زناشویی و اضطراب سلامت می توانند با میانجی گری هراس از کووید-19 بر کیفیت زندگی کادر بهداشت شهرستان لردگان تاثیرگذار باشند.

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آلزایمر که رایج ترین شکل زوال عقل است و عدم وجود درمان قطعی برای آن، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی به همراه مصرف عصاره زعفران بر بیان ژن های Bax، Bcl-2 و Caspase-3 در موش های نر آلزایمری بود. روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 48 موش نر بالغ به صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، آلزایمر، آلزایمر و ورزش هوازی، آلزایمر و ورزش هوازی و عصاره، آلزایمر و عصاره و همچنین گروه کنترل و ورزش هوازی تقسیم شدند. مدل آلزایمر با تزریق آمیلویید بتا 42-1 در هیپوکمپ ایجاد شد. تمرینات هوازی شامل 3 جلسه تمرین در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. تعیین میزان بیان ژن های موردنظر از روش Real Time PCR استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و از آزمون تعقیبی تام هن استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بعد از 8 هفته تمرین هوازی بیان ژن Bax در گروه های مداخله نسبت به گروه آلزایمر کاهش معنی دار یافت (0/05>p). همچنین Caspase-3 در گروه آلزایمر و ورزش هوازی و گروه آلزایمر و ورزش هوازی و عصاره نسبت به گروه آلزایمر کاهش معنی دار داشتند (0/05>p). بیان ژن Bcl-2 در گروه آلزایمر و ورزش هوازی و گروه آلزایمر و ورزش هوازی و عصاره نسبت به گروه آلزایمر افزایش معنی داری را نشان دادند (0/05>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف عصاره زعفران موجب تغییر در بیان ژن های دخیل در آپوپتوز در موش صحرایی نر آلزایمری می گردد.

مقدمه و هدف: زنبورها عضوی از راسته بال غشاییان می باشند که یکی از چهار راسته بزرگ حشرات در جهان هستند. در این مقاله واکنش های پوستی ناشی از زنبور هورنت شرقی را از شهر کرمان گزارش می کنیم. گزارش مورد: بیمار یک مرد 23 ساله بود، که در تیر ماه 1401 در شهر کرمان مورد حمله یک گونه زنبور واقع شد. نمونه زنبور پس از شناسایی، زنبور هورنت شرقی (Oriental hornet) تشخیص داده شد. یافته های بالینی در این مطالعه نشان داد که بعد از گذشت یک ساعت ضایعه ای همراه با واکنش های پوستی شامل نقاط دایره ای شکل و قرمز رنگ در حدود یک میلی متر بر روی بدن بیمار ظاهر شد که با شستشوی آب و صابون بعد از گذشت 13 روز از نیش زنبور هورنت علایم از بین رفته و محل مورد نظر بهبود یافت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه می تواند به متخصصان کمک کننده باشد تا در هنگام مواجهه با گزش زنبورها اقدامات لازم را انجام دهند. همچنین بعلت عدم وجود گزارشات دقیق جهت برآوردی از آمار و خطرات زنبور گزیدگی در کشور، ایجاد سامانه ثبت موارد زنبورگزیدگی پیشنهاد می شود.