مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال:1390 | دوره:13 | شماره:3 (مسلسل 57) |تعداد مقالات:15

مقدمه: به منظور مقایسه تاثیر نان جو دوسر واقعی (Oat) با نان جو رژیمی (بارلی) بر پروفایل چربی و قند مبتلایان به دیس لیپیدمی و دیابت نوع 2، این پژوهش روی مراجعین به انجمن دیابت ایران انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش به صورت مطالعه ای دوسو کور روی 36 فرد مبتلا به دیابت نوع 2، بر اساس قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی گرم در صد میلی لیتر و یکی از شاخص های لیپیدی خارج از حد طبیعی انجام شد. بیماران به طور تصادفی در یکی از گروه های نان A و B قرار گرفتند. به تمام بیماران، روزانه 250 گرم نان جو دوسر یا نان جو عرضه شده در بازار به مدت 3 هفته داده شد. در ابتدا، پس از 10 روز و انتهای دوره پژوهش، 5 سی سی خون ناشتای وریدی از آزمودنی ها گرفته شد. پس از یک دوره پاکسازی سه هفته ای، آزمودنی های هر گروه به گروه مقابل منتقل گردید و اقدامات مرحله قبل در مورد آنها تکرار شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد در هر دو گروه، تمام شاخص های متابولیکی و تن سنجی به جز WHR بهبود پیدا کرد. میزان تغییرات قند خون ناشتا در گروه دریافت کننده نان جو دوسر و نان جو رژیمی به ترتیب 32±2.7- و 6.2±9.2- میلی گرم در صد میلی لیتر و میزان کلسترول HDL- در گروه بارلی (رژیمی) و نان جو دوسر به ترتیب 1.34±0.2 و 9.2±1.8 میلی گرم بود. نتیجه گیری: پژوهش کنونی نشان داد که نان های تهیه شده از جو دوسر و جو (بارلی) در بهبود شاخص های تن سنجی و متابولیکی موثر هستند و اثرات سودمند نان تهیه شده با جو دوسر در کاهش قند خون و کلسترول HDL- به مراتب بیشتر است.

مقدمه: امروزه طی آزمایشات کلینیکی اختلالات کلیه، ارزیابی آنزیم های ادراری مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این آنزیم ها، آنزیم ان استیل بتا دی گلوکز آمینیداز (NAG) می باشد که بیشترین غلظت آن در توبول های پروگزیمال کلیه وجود دارد و به دنبال آسیب های مختلف کلیوی فعالیت این آنزیم در ادرار افزایش می یابد. هدف از این بررسی، مقایسه دفع این آنزیم و آلبومین، در بیماران دیابتی نوع 2 و افراد غیردیابتی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش، کراتینین، آلبومین و میزان فعالیت آنزیم NAG در ادرار30 بیمار مبتلا دیابت نوع 2 و 30 فرد غیر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد میزان دفع آنزیم در بیماران دیابتی نسبت به افراد غیر دیابتی افزایش می یابد و این افزایش معنی دار بود (P<0.001) .هم چنین افزایش میزان دفع آنزیم در بیماران دیابتی نوع 2 با دفع غیرطبیعی آلبومین در مقایسه با گروه بیماران با دفع طبیعی آلبومین نشان داده شد. میزان آنزیم NAG دفع شده در بیماران دیابتی با کنترل خوب و ضعیف قند خون مقایسه شد. یافته های آماری حاکی از افزایش معنی دار دفع آنزیم در بیماران با کنترل ضعیف قند خون بود (P<0.05) .هم چنین یافته ها وجود رابطه مستقیم و معنی داری بین میزان دفع آنزیم NAG با گلوکز خون و HbA1c را نشان داد. نتیجه گیری: اندازه گیری فعالیت آنزیم NAG می تواند به عنوان یک مارکر برای تشخیص آسیب کلیوی در بیماران دیابتی مفید باشد.

مقدمه: با توجه به اهمیت روزافزون ارتقا کیفیت زندگی در بیماری های مزمن از جمله بیماری دیابت، این پژوهش به منظور بررسی سطح کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، در بیماران دیابتی نوع یک در ایران انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، به صورت مقطعی، روی 150 بیمار دیابتی نوع یک انجام شد. پرسش نامه ارزیابی کیفیت زندگی که روایی و پایایی آن در گذشته به اثبات رسیده بود، به بیماران داده شد. این پرسش نامه شامل 20 سوال در پنج حیطه روابط اجتماعی، روانی ـ عاطفی، فعالیت های روزانه، عملکرد تحصیلی و درمان می باشد. یافته ها: میانگین سنی افراد 22.14±6.84 سال و میانگین مدت زمان ابتلا به بیماری 8.97±7.14 سال بود. هم چنین میانگین امتیاز کیفیت عمومی زندگی برای مردان 70.70±13.95 و برای زنان 67.27±11.87 بود. بین مردان و زنان از نظر امتیاز کیفیت عمومی زندگی اختلاف معنی داری دیده نشد، ولی در حیطه درمان، کیفیت زندگی در مردان نسبت به زنان به طور معنی داری بالاتر بود. امتیاز کیفیت عمومی زندگی با مدت زمان ابتلا و نوع انسولین ارتباط معنی داری داشت، و نیز امتیاز کیفیت عمومی زندگی و در حیطه های روانی ـ عاطفی، روابط اجتماعی، عملکرد تحصیلی و درمان در بیمارانی که از انسولین های آنالوگ استفاده می کردند، بهتر بود. نتیجه گیری: این پژوهش برای اولین بار در ایران به منظور بررسی امتیاز کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع یک انجام شد. به نظر می رسد مراقبت همه جانبه از بیماران دیابتی شامل مشاوره های بهداشت روان و آموزش ساختار یافته و هدفمند می تواند در این زمینه راهگشا باشد.

مقدمه: بر خلاف روند شیوع دیابت در سنین مختلف، بیشتر برنامه های آموزش دیابت برای بالغین جوان و یا بیماران تازه تشخیص داده شده، طراحی و اجرا گردیده است. این پژوهش، با هدف ارزشیابی برنامه آموزش تغذیه بر شاخص های سوخت و ساز، تن سنجی و فشارخون سالمندان بالای 60 سال مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 100 سالمند با سن بالای 60 سال و مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت نمودند. سالمندان به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و داده های دو گروه، در دو زمان قبل و 3 ماه پس از مداخله آموزش تغذیه، جمع آوری گردید. سپس داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش در گروه مداخله، کاهش معنی داری را در میانگین وزن (1.3 کیلوگرم)، نمایه توده بدن (0.48 کیلوگرم بر مترمربع)، تری گلیسیرید (18.25 میلی گرم)، قند خون ناشتا (19.5 میلی گرم در صد میلی لیتر) و هموگلوبین گلیکوزیله (0.36%) نشان داد. در مورد میزان لیپوپروتئین سبک، لیپوپروتئین سنگین و فشار خون، اختلاف معنی داری بین دو گروه مداخله و کنترل دیده نشد. نتیجه گیری: آموزش تغذیه تئوری محور، در مدت 3 ماه سبب کاهش شاخص های بیوشمیایی و تن سنجی سالمندان (<60) مبتلا به دیابت نوع 2 گردید که این امر به نوبه خود می تواند سبب کاهش عوارض عروق کوچک و بزرگ مرتبط با بیماری دیابت شود.

مقدمه: در یائسگی، تغییر در توزیع چربی بدن موجب افزایش خطر بیماری های قلبی ـ عروقی و متابولیکی می گردد. پیش بینی بیماری های قلبی ـ عروقی با استفاده از شاخص های تن سنجی مرتبط با عوامل خطر در زنان یائسه، بسیار اهمیت دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین دور کمر، BMI وConicity با عوامل خطرساز بیماری های قلبی ـ عروقی گلوکز و انسولین سرم (دیابت)، فشار خون بالا، دیس لیپیدمی می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی، 250 زن یائسه غیر سیگاری به طور تصادفی انتخاب شدند و اندازه گیری های دور کمر،BMI وconicity صورت گرفت، سپس برای هر فرد یک پرسشنامه 3 روزه یادآمد خوراک و یک پرسشنامه بسامد خوراک تکمیل گردید. میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول ـHDL، کلسترول ـ LDL و انسولین سرم ناشتا در افراد اندازه گیری شد. یافته ها: ارتباط معنی داری بین دور کمر با فشار خون سیستولی (r=0.255, P=0.002)، دور کمر با conicity (r=0.67, P=0.0001)، BMI باconicity (r=0.31, P=0.0001)، conicity با فشار خون سیستولی (r=0.31, P=0.009) و نیز بین BMI با فشار خون سیستولی (r=0.21, P=0.009) وجود داشت. هم چنین بین فشارخون دیاستولی با فشار خون سیستولی (P=0.002)، بین انسولین سرم با فشار خون سیستولی (r=0.21, P=0.008) و نیز بین کلسترول تام با فشار خون سیستولی (r=0.2, P=0.013) رابطه آماری معنی داری دیده شد. نتیجه گیری: دور کمر ارتباط مثبتی با فشار خون سیستولی و ابتلا به دیابت، و نیز BMI ارتباط مثبت معنی داری با فشار خون سیستولی داشت، هم چنین conicity ارتباط مثبت معنی داری با فشار خون سیستولی، تری گلیسرید و گلوکز سرم را نشان داد.

مقدمه: هدف پژوهش کنونی، بررسی وضعیت دریافت فروکتوز رژیم غذایی و ارتباط آن با عوامل خطرساز بیماری های قلبی ـ عروقی در بزرگسالان تهرانی است. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر با استفاده از داده های افراد بزرگسال 19-70 ساله شرکت کننده در مرحله سوم مطالعه قند و لیپید تهران انجام شد. داده های مربوط به رژیم غذایی افراد، با استفاده از یک پرسش نامه روا و پایای نیمه کمی بسامد خوراک، با 168 قلم غذایی ارزیابی گردید و مجموع فروکتوز طبیعی موجود در میوه و سبزیجات، و فروکتوز افزودنی موجود در غذاهای صنعتی دارای شیرین کننده های افزودنی، بعنوان فروکتوز کل رژیم غذایی محاسبه گردید. یافته ها: 45% افراد شرکت کننده، مردان با میانگین سنی 40±14 سال و 55%، زنان با میانگین سنی 38±13 سال بودند. میانگین دریافت کل فروکتوز رژیم غذایی در مردان 46.5±24.5 گرم و در زنان 37.3±24.2 گرم در روز بود. ارتباط مثبت معنی دار میان دریافت فروکتوز رژیم غذایی و نمایه توده بدن (β=0.03, P<0.001 به ترتیب در مردان و زنان)، دور کمر (β=0.15, 0.10, P<0.001 به ترتیب در مردان و زنان)، فشار خون سیستولی ( β=0.09, 0.12, P<0.01به ترتیب در مردان و زنان) و فشار خون دیاستولی ( β=0.13, 0.80, P<0.01به ترتیب در مردان و زنان) و غلظت قند خون ناشتا در مردان (β=0.01, P<0.05) مشاهده شد. نتیجه گیری: دریافت بالای فروکتوز رژیم غذایی می تواند اثرات نامطلوبی بر عوامل خطرساز بیماری های قلبی ـ عروقی داشته باشد.

مقدمه: مبارزه با اختلال های ناشی از کمبود ید در ایران از دو دهه قبل آغاز، و از اواخر دهه 80 به عنوان کشور عاری از کمبود ید در منطقه شناخته شده است. هدف این پژوهش ارزیابی پایایی کفایت یدرسانی، 17 سال پس از یددار نمودن نمکهای مصرفی خانوارهای کشور، در استان قزوین می باشد. مواد و روش ها: در پاییز سال 1386 در یک مطالعه مقطعی، 1200 دانش آموز دختر و پسر دبستانی 8 تا 10 ساله مدارس استان قزوین به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده شامل میزان شیوع گواتر با روش معاینه بالینی، غلظت ید ادرار و ید موجود در نمک خانوارها با مطالعه سال 1375 و 1380 مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: میزان کلی گواتر (0.3-1.3)0.8 % بود. هیچ یک از دانش آموزان گواتر درجه دو نداشتند. میانه ید ادرار در 120 دانش آموز مورد پژوهش، 151 میکروگرم در لیتر بوده و (0.6-8) 4% ید ادرار کمتر از 50 میکروگرم در لیتر داشتند. تنها (62-80) 66% خانوارهای استان قزوین از نمک ید دار تصفیه شده استفاده می کردند و نحوه نگهداری نمک نیز در (60-71)65 % از خانوارها مناسب بود. (10-50)30 % نمک های مصرفی خانوارها نیز کمتر از 15 گاما ید داشتند. نتیجه گیری: 17 سال پس از غنی سازی نمک های مصرفی کشور با ید، شیوع گواتر در استان قزوین کاهش قابل ملاحظه ای پیدا نموده و میانه ید ادرار نیز در حد مطلوب است که بیانگر موفقیت برنامه مبارزه با کمبود ید و پایش منظم آن در کشور می باشد.

مقدمه: بیماری های خود ایمنی تیرویید جز بیماری های رایج بوده و تعیین وضعیت ژنتیکی آن در سبب شناسی بیماری دارای اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط دو پلی مورفیسم اگزون های 8 و 12 ژن پراکسیداز تیرویید (Thyroid Peroxidase) با میزان آنتی بادی ضد آن (Anti-Thyroid Peroxidase) در جمعیت ایرانی انجام شد.مواد و روش ها: از جمعیت مورد بررسی در مطالعه قند و لیپید تهران، 184 نفر در دو گروه مورد (112 نفر، Anti TPO>واحد در لیتر وAnti-Tg ) و شاهد (72 نفر، Anti-TPO>واحد در لیتر وAnti-Tg ) انتخاب شدند. سطح سرمی Anti-TPO و Anti-Tg با روش الیزا اندازه گیری گردید. محتوای DNA ژنومی خون محیطی با روش نمک اشباع، پروتئیناز کا استخراج گردید. اگزون های 8 و 12 ژن TPO با روش PCR تکثیر شدند و با آنزیم های محدودالاثر SacII و BsrI انکوبه و پلی مورفیسم های مورد نظر با روش RFLP بررسی گردیدند. یافته ها: فراوانی الل C پلیمورفیسم C2145.T (اگزون 12) در افراد%71.2 Anti-TPO+ و در افراد%28.8 Anti-TPO- بود. حضور الل C ارتباط معنی داری با افزایش Anti-TPO نشان داد: ژنوتیپ 100CC واحد در لیتر 436±380 و ژنوتیپ 100 TT واحد در لیتر 140±330 (P<0.001) میزان Anti-TPO در افراد حامل اللC نسبت به گروه بدون آن نیز افزایش داشت (OR=9.2). پلی مورفیسم G1193.C (اگزون 8) با سطح Anti-TPO سرم ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد حضور الل C پلی مورفیسم C2145.T (اگزون 12) ژن TPO با سطح بالای Anti-TPO سرم مرتبط بوده و افراد حامل این آلل نسبت به افراد بدون آن 9.2 برابر در معرض کم کاری خودایمنی تیرویید قرار دارند. به احتمال زیاد این پلی مورفیسم در سبب شناسی خودایمنی تیروییدنقش دارد.

مقدمه: تاثیر ورزش بر فاکتورهای سازنده عروق، موضوعی است که به تازگی توجه بسیاری از پژوهشگران را در دنیا به خود جلب کرده است. اما موضوعی که تاکنون بدان پرداخته نشده، تاثیر احتمالی جنسیت و فعالیت بدنی بر میزان تغییرات فاکتورهای سازنده عروق در حالت استراحت و در پاسخ به فعالیت های ورزشی زیر بیشینه حاد می باشد. مواد و روش ها: 16 زن (8 نفر فعال و 8 نفر غیر فعال) و 16 مرد (8 نفر فعال و 8 نفر غیر فعال) سالم (20 تا 30 ساله) در این پژوهش شرکت کردند. 3 روز پس از تعیین Vo2max، آزمودنی ها در آزمون زیر بیشینه شرکت نموده و با شدت %70 VO2max به مدت یک ساعت رکاب زدند. قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از فعالیت به منظور اندازه گیری تغییرات فاکتور رشد اندوتلیال عروق (VEGF)، از آزمودنی ها به میزان 1 سی سی خون گیری به عمل آمد. تغییرات VEGF سرم توسط کیت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهشگران نشان داد میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروق در مردان فعال و غیرفعال، و نیز در زنان غیرفعال در پاسخ به فعالیت ورزشی به طور معنی داری کاهش یافت، اما میزان تغییرات VEGF بین مردان و زنان در پاسخ به فعالیت تفاوت معنی داری مشاهده نشد. هم چنین بین پاسخ افراد فعال و غیرفعال نسبت به فعالیت تفاوتی وجود نداشت. نتیجه گیری: جنسیت و فعالیت بدنی از عوامل تاثیرگذار بر میزان تغییرات فاکتور رشد اندوتلیال عروق در حالت استراحت و در پاسخ به فعالیت استقامتی نمی باشند.

مقدمه: فعالیت ورزشی برخلاف این که با ایجاد فشار اکسایشی موجب افزایش رادیکال های آزاد می شود، با افزایش تولید آنزیم های ضداکسایشی موجب کاهش رادیکال های آزاد در بدن نیز می گردد. یافته های به دست آمده از تمرین های بدنی مختلف در افزایش یا کاهش رادیکال های آزاد، پرسشی اساسی در مورد نوع تمرین به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات دو نوع فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک بر برخی عوامل اکسایشی و ضد اکسایشی پلاسمای خون، در خانم های رشته تربیت بدنی طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: 24 دانشجوی دختر داوطلب شرکت کننده در پژوهش به صورت تصادفی در 3 گروه: کنترل، تمرین اکسنتریک و تمرین کانسنتریک تقسیم شدند. از آزمودنی ها در دو نوبت (یک ساعت قبل و بلافاصله بعد از آزمون)، نمونه های خونی برای سنجش ضد اکسایش غیر آنزیمی (GSH)، شاخص فشار اکسایشی (MDA) و ظرفیت ضد اکسایشی تام (TAC) دریافت گردید. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss نسخه 13، با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (تعیین اختلاف بین گروهی) در سطح اطمینان %95 (P<0.05) انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میزان GSH،MDA و TAC پلاسما بعد از فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک نسبت به قبل از فعالیت افزایش معنی داری داشت (P<0.05)، هم چنین میزان MDA و GSH پلاسما پس از فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک نسبت به قبل از فعالیت در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری (P<0.05) را نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد فعالیت های شدید اکسنتریک و کانسنتریک محرک مهمی برای ایجاد تغییرات قابل توجه در دستگاه ضد اکسایشی بدن است، و این فعالیت ها می توانند موجب بهبود ظرفیت های ضداکسایشی شوند.

مقدمه: پپتید گرلین به طور عمده از معده ترشح می شود و در تحریک اشتها، و هم چنین کنترل تعادل انرژی نقش دارد. بررسی ها حاکی از اتصال گرلین به کلسترول HDL-و به احتمال زیاد سایر پروتئین های در گردش خون مانند آلبومین می باشد. خطر سندروم متابولیک علاوه بر افزایش سطح کلسترول LDL- و تری گلیسرید با کاهش کلسترول HDL- و کاهش گرلین مرتبط است. هدف این پژوهش، بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی با مدت های مختلف بر سطح استراحتی گرلین متصل به HDL پلاسما بود. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر به 2 گروه تمرینی با مدت های مختلف 30 و 90 دقیقه و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و با سرعت 20 متر بر دقیقه با مدت های 30 و 90 دقیقه، تمرین داده شدند. پس از 72 ساعت از آخرین جلسه تمرین، موش ها کشته شدند و نمونه پلاسمای آنها به منظور جداسازی کلسترول -HDL و زیر واحدهای آن، و نیز سنجش گرلین متصل به HDL جمع آوری شد. بررسی یافته ها با آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی LSD، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 در سطح معنی داری 0.05 انجام شد. یافته ها: بین گروه های تجربی و کنترل در میزان گرلین متصل به HDL پس از 8 هفته، تفاوت معنی داری وجود نداشت. برخلاف کاهش میزان کلسترول تام در گروه های تجربی، ارتباط معنی داری بین سطح گرلین متصل به HDL با مقدارهای HDL2، HDL3، تری گلیسرید و کلسترول تام مشاهده نشد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که 8 هفته تمرین با مدت های مختلف اثری بر سطح گرلین متصل به HDL و ارتباط آن با پروفایل لیپیدی ندارد. اظهار نظر در مورد این عدم تاثیر نیازمند به پژوهش های بیشتری است.

مقدمه: بررسی های توصیفی زیادی در زمینه پوکی استخوان در ایران وجود دارد که به طور عمده، شیوع این بیماری و ارتباط آن با عوامل مختلف را بررسی کرده اند. به منظور کسب چشم انداز بهتری از اپیدمیولوژی این بیماری در ایران و هتروژنیتی آن در مناطق مختلف، تمام بررسی های موجود به صورت نظام مند مرور و یافته های آنها با روش فراتحلیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مواد و روش ها: تمام مقاله های منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی، گزارش نهایی طرح های پژوهشی و مقالات مرتبط ارایه شده در کنگره ها، و نیز پایان نامه های دانشجویی، با استفاده از کلید واژه های استاندارد و حساس مرور شدند. سپس تمام مقالات منتشر شده بین سال های 79-87 که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، پس از کنترل کیفی، با استفاده از مدل تصادفی، وارد فرآیند فراتحلیل گردیدند. یافته ها: در 21 پژوهش، کمترین و بیشترین شیوع محاسبه شده در ناحیه فمور به ترتیب 1.5% و 43%، کمترین و بیشترین شیوع محاسبه شده برای ناحیه ستون فقرات به ترتیب 3.2% و51.3 % بود. برآورد شیوع استئوپروز با استفاده از مدل تصادفی در ناحیه فمور، در زنان ایرانی 18.9% با دامنه اطمینان (15-22.7) و برآورد شیوع استئوپروز در ناحیه ستون فقرات در زنان ایرانی 18.9% با دامنه اطمینان (14.6-23.2) محاسبه گردید. هم چنین با استفاده از روش متارگرسیونی عوامل اصلی ایجادکننده عدم تجانس، ویژگی های مکانی و حجم نمونه ها معرفی شدند (P<0.01).نتیجه گیری: با توجه به این که استئوپروز یک مشکل بهداشتی شناخته شده ای می باشد که با بالا رفتن سن متوسط جامعه و تغییر شیوه زندگی، اهمیت آن روز به روز بیشتر می شود (هر چند در این پژوهش شیوع کمتری از پوکی استخوان نسبت به سایر کشورها نشان داده شده است)، از توجه به فرایند صنعتی شدن کشور ایران که به افزایش جمعیت سالمند به دلیل بهبود مراقبت های بهداشتی منجر می شود، نباید غافل شد.