مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1402 | دوره:28 | شماره:2 (مسلسل 125) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیک با شیوع در حال افزایش در سراسر دنیا است. چاقی نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به دیابت، سندروم متابولیک، فشار خون و بیماری های قلبی عروقی دارد. التهاب خفیف ناشی از چاقی منجر به عدم تعادل در ترشح آدیپوکاین ها می شود و از این طریق حساسیت به انسولین را کاهش می دهد. خانواده TLR در این مسیرهای التهابی نقش اساسی دارند؛ بنابراین مهار IRAK، به عنوان یک واسطه کلیدی این مسیر، در مهار التهاب و مقاومت انسولینی نقش دارد. به همین دلیل اثر این مهارکننده بر بیان γ, PPAR-و GLUT. 4 را که در حساسیت انسولینی نقش دارند، بررسی کردیم. مواد و روش ها: در این مطالعه از موش های نر نژاد C57BL/6J برای ابتلا به مقاومت انسولینی استفاده شد. موش ها به 6 گروه غذای استاندارد، غذای پرچرب، غذای پرچرب+حلال، غذای پرچرب+پیوگلیتازون، غذای پرچرب+مهارکننده IRAK و غذای پرچرب+ترکیب پیوگلیتازون-مهارکننده IRAK تقسیم شدند. در پایان مطالعه، موش ها کشته شدند و بافت عضلانی جمع آوری شد. بیان GLUT4 و γ, TPPAR-با روش Real Time PCR در بافت عضلانی اندازه گیری شد. یافته ها: داده های این مطالعه نشان داد که پیوگلیتازون، مهارکننده IRAK و ترکیب IRAKi + Pioglitazone باعث افزایش بیان γ,PPAR-در بافت عضلانی می شود؛ ولی مهارکننده IRAK بر خلاف پیوگلیتازون اثری بر بیان GLUT. 4 ندارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که احتمالا اثرات حساس کنندگی مهارکننده IRAK به انسولین از طریق افزایش بیان PPAR-γ,القا می شود.

زمینه و هدف: درمان فعلی هموفیلی B درمان جایگزینی است که شامل تزریق داخل وریدی فاکتور 9 انسانی خالص شده از پلاسما یا فرم نوترکیب تولید شده در سلول های پستانداران است. در تحقیق حاضر با استفاده از یک سیستم بیانی دو سیسترونی، بیان پایدار فاکتور 9 انسانی در رده سلولی تخمدان همستر چینی سازگار با کشت معلق (CHO-s) و محیط عاری از سرم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: یک قطعه DNA متشکل از توالی های نوکلیوتیدی فاکتور 9 انسانی، جایگاه میانی ورود ریبوزوم و پروتیین فلورسنت سبز تقویت شده در وکتور بیانی pcDNA3. 1 تحت کنترل پروموتر سایتومگالو ویروس همسانه سازی شد. پلاسمید دوسیسترونی حاصل با استفاده از آنزیم برشگر BglII خطی و در سلول های CHO-s ترانسفکت شد. سلول های ترنسفکت شده به مدت 14 روز تحت تیمار با ماده جنتیسین قرار گرفتند. سپس محیط کشت سلول های پایدار جمع آوری و بیان فاکتور 9 با استفاده از وسترن بلاتینگ و الایزا بررسی شد. فعالیت انعقادی نیز با روش کروموژنیک مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: سلول های CHO-s نوترکیب و مقاوم به جنتیسین، زیر میکروسکوپ فلورسنت به رنگ سبز مشاهده شدند که حاکی از بیان و تجمع پروتیین فلورسنت سبز تقویت شده در سیتوپلاسم سلول ها بود. نتایج حاصل از وسترن بلاتینگ، بیان و ترشح فاکتور 9 نوترکیب به داخل محیط کشت را تایید کرد. مقدار فاکتور 9 ترشح شده ng/mL/106 150 و فعالیت انعقادی آن mU/mL 0/2 ±,5/6 محاسبه شد. نتیجه گیری: یافته ها: ی ما نشان داد که این سیستم بیانی دو سیسترونی توانایی تولید هم زمان پروتیین فلورسنت سبز تقویت شده و فاکتور 9 انسانی را در سلول های CHO-s دارد. این سامانه بیانی، فرایند انتخاب و جداسازی سلول های بیان کننده فاکتور 9 را تسهیل می کند.

زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو از عوامل مهم در بروز اختلال در حافظه و یادگیری است که سبب آسیب نورونی در ناحیه هیپوکامپ می گردد. آلفا پاینن ترکیبی پلی فنولیک از خانواده ترپن ها است که اثرات ضدالتهابی، ضد اضطرابی، آنتی اکسیدانی و حفاظت عصبی مهمی را در سیستم عصبی مرکزی نشان داده است که می تواند بر حافظه موثر باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر آلفاپاینن بر بهبود حافظه کاری و فضایی در موش های صحرایی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 24 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل، آلفاپاینن دوز mg/kg 5 و10 (به مدت 3 هفته، تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. حافظه فضایی و کاری به ترتیب، از طریق ماز آبی موریس و ماز Y ارزیابی شدند. سپس، میزان مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ اندازه گیری گردید. یافته ها: با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی آنالیز شدند. یافته ها: درصد تناوب در ماز Y در گروه آلفاپاینن mg/kg 10 نسبت به گروه های کنترل و دریافت کننده آلفاپاینن با دوز mg/kg 5 افزایش یافت. همچنین مدت زمان سپری شده در ناحیه هدف در دوز mg/kg 10 آلفاپاینن نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر مدت زمان رسیدن به سکوی هدف وجود نداشت. همچنین آلفاپاینن mg/kg 10 میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ را نسبت به گروه کنترل کاهش داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام مشاهده نشد. نتیجه گیری: آلفاپاینن سبب افزایش در عملکرد حافظه فضایی و کاری در موش های صحرایی گردید. یکی از مکانیسم های احتمالی بهبود حافظه در مطالعه حاضر، می تواند ناشی از کاهش میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ، به عنوان یکی از شاخص های مهم استرس اکسیداتیو سیستم اعصاب مرکزی باشد.

زمینه و هدف: سیستم سروتونرژیک از طریق گیرنده های خود در روند وابستگی و بروز علایم سندرم محرومیت مرفین نقش دارد. از سوی دیگر اثر گیرنده 5-HT2A بر علایم ترک اعتیاد به طور کامل شناخته نشده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تحریک گیرنده 5-HT2A بر علایم ترک مورفین در موش های سوری نر است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 28 سر موش سوری نر نژاد NMRI (20 الی 25 گرم) استفاده شد. وابستگی به مرفین با استفاده از برنامه 5 روزه و به ترتیب با دوزهای 6، 16، 26، 36، 46، 56 و 66 میلی گرم بر کیلوگرم القاء شد. در روز پنجم دو ساعت پس از تک دوز مرفین؛ نالوکسان (3 میلی گرم بر کیلوگرم) تزریق شده و علایم ترک با تعداد پرش، دندان قروچه، ریتینگ، لرزش سر، لرزش اندام و درصدکاهش وزن در طی 30 دقیقه ثبت شد. گروه درمان، دوزهای مختلف TCB-2 (0/3 و 2/5 میلی گرم بر کیلوگرم؛ به شکل داخل صفاقی) را دریافت کردند. یافته ها: موش های وابسته به مورفین به طور قابل توجهی علایم ترک بیشتری نسبت به موش های کنترل داشتند. دوزهای مختلف TCB-2 به طور معنی داری برخی از علایم ترک مورفین را در گروه های آزمایشی افزایش داد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تحریک گیرنده 5-HT2A از طریق آگونیست آن علایم ترک مورفین را تشدید می کند. مطالعات بیشتر برای درک بهتر نقش گیرنده 5-HT2A در وابستگی و ترک مرفین توصیه می شود.

زمینه و هدف: یکی از روش های آماده سازی سرویکس برای القای زایمان استفاده از داروها است و استفاده از پروستاگلاندین ها و استرادیول یکی از انواع این روش ها است. این مطالعه با هدف مقایسه استرادیول و میزوپروستول برای آماده سازی سرویکس انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه روی 100 زن باردار که جهت زایمان طبیعی با بیشاپ کمتر از چهارمراجعه کردند، انجام شد که با روش تصادفی در دو گروه شیاف میزوپروستول و کرم استرادیول قرار گرفتند و هردو ساعت معاینه و نمره بیشاب سرویکس و پیشرفت زایمان ثبت شد. اگر پس از 6 ساعت انقباض رحمی مناسب نبود، القا با اکسی توسین با روش مرسوم انجام می شد. در نهایت دو گروه از نظر پیشرفت نمره پیشاب، شروع انقباضات رحمی، طول مراحل زایمان، میزان سزارین و عوارض مادری و جنینی با استفاده از نرم افزار SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. p<0. 05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد. یافته ها: نمره ی بیشاپ دو و چهار ساعت بعد، در گروه استرادیول از میزوپروستول بالاتر بود ( 0/05>P). نیاز به اکسی توسین در مرحله اول و دوم زایمان در گروه میزوپروستول نسبت به استرادیول بیشتر یود (0/001 =P). طول مدت مرحله ی اول در گروه میزوپروستول نسبت به استرادیول بیشتر یود ( 0/004=P) و بین طول مدت مرحله ی دوم، سوم و نوع زایمان تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد. ( 0/05

زمینه و هدف: تخمین سن یک مسیله مهم در پزشکی قانونی است. دندان ها در مقایسه با استخوان نسبت به تغییرات مختلف مقاوم تر و از شاخص های اصلی برای برآورد سن در پزشکی قانونی می باشند. جهت تعیین ارتباط سن با تغییرات دندانی، استفاده از نسبت حجم پالپ به حجم دندان (PV/TV) شاخص مناسبی است. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین PV/TV دندان کانین در تصاویر CBCT و برآورد مدل رگرسیونی برای تخمین سن است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 183 تصویرCBCT به صورت تصادفی ازآرشیو تصاویر یک کلینیک تخصصی انتخاب شد. تصاویر به صورت داده DICOM وارد نرم افزار 3D Slicer شد، حجم پالپ و کل دندان کانین و نسبت آن ها محاسبه شد. از نرم افزار SPSS 17 به منظور تجزیه و تحلیل آزمون T-Test، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته ها: میانگین PV/TV بر اساس جنس، محل دندان تفاوت معناداری نداشت؛ ولی این تفاوت برحسب سن معنادار بود. همبستگی پیرسون بین سن و PV/TV منفی و معنادار به دست آمد (R=-0. 714). آنالیز رگرسیون برای کل داده ها انجام شد و سپس در 6 گروه سنی بررسی شد که تنها در گروه 19-15 و 59-50 سال معنادار بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بین سن تقویمی و PV/TV در دندان های کانین ارتباط معکوس قوی وجود دارد. همچنین در رده های سنی 15-19 و50-59 سال مدل رگرسیونی روش قابل اعتمادی برای تخمین سن در جامعه ایرانی تلقی می گردد.

زمینه و هدف: مراقبت در منزل یکی از روش هایی است که اخیرا رشد یافته و برای اختلالات شدید روانی به کاربرده شده است. هدف این مطالعه بررسی کارآمدی مراقبت در منزل بعضی از فاکتورهای درمانی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی بود. روش در قالب یک مداخله کارآزمایی تصادفی کنترل شده، از بیماران دو قطبی نوع 1 ترخیص شده از بیمارستان روان پزشکی قدس سنندج آن هایی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند و رضایت نامه شرکت در مطالعه را امضا نمودند (26 نفر) انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و آزمایش گماشته شدند. ارزیابی کنندگان از اینکه اعضای چه گروهی را ارزیابی می کنند آگاهی نداشتند. گروه مداخله به مدت یک سال تحت برنامه مراقبت در منزل قرارگرفت و گروه کنترل مداخله خاصی غیر از درمان دارویی شان دریافت نکرد. تعداد بستری و میانگین مدت بستری بیماران به علاوه پرسشنامه مانیای یانگ، افسردگی همیلتون، در سه مرحله پیش از ورود، بعد از 6 ماه و سپس 12 ماه بعد، از آنان اخذ شد. تحلیل نتایج با استفاده از SPSS و با به کارگیری روش های آمار توصیفی، تحلیل واریانس از نوع اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها: آزمودنی ها 26 نفر (19 مرد، 7 زن) بودند (میانگین سنی 37/6 انحراف معیار 12/2) که 13 نفر به گروه مداخله (میانگین سنی=36/15، انحراف استاندارد= 15/04) و 13 نفر دیگر به گروه کنترل اختصاص یافتند (میانگین سنی=34/92 و انحراف استاندارد=5/15) که تفاوت معنی داری در اطلاعات به دست آمده اولیه نداشتند (783 /0=p, T=0/279 ). نتایج نشان داد گروه مداخله کاهش معنی داری در هر سه متغیر تعداد بستری (0/001= p)، افسردگی (0/002= p) و مانیا (0/006= p) نسبت به گروه کنترل داشت و این میزان در یک سال پیگیری همچنان حفظ شد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که رویکرد مراقبت در منزل در کاهش شدت علایم، تعداد و طول مدت بستری بیماران دوقطبی موثر است. به نظر می رسد برای رسیدن به نتایج بهتر لازم است دوره های بلندتری مداخله ادامه یابد.

زمینه و هدف: شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی و کنترل آن ها در بین نیروی کار یکی از مهم ترین دغدغه های متخصصین ارگونومی در جهان است، از طرفی نیز بسیاری از کشورها، پیشگیری از این اختلالات را به عنوان یکی از اولویت های ملی خویش در نظر گرفته اند؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش به روش بروشور بر میزان رعایت اصول ارگونومیک توسط تکنولوژیست های اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران 1397-1396 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش شبه تجربی با گروه مداخله (روش آموزشی بروشور) و گروه کنترل با اجرای پیش آزمون-پس آزمون انجام شد. تعداد 66 نفر از تکنولوژیست های اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب و در گروه های کنترل و مداخله گمارده شدند. جمع آوری داده ها توسط چک لیست REBA انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های ناپارامتریک کروسکال والیس و من ویتنی و با به به کارگیری SPSS V. 20 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: یافته ها: حاکی از تاثیر مثبت روش آموزش بروشور بر میزان رعایت اصول ارگونومیک بوده و همچنین مقایسه بین دو گروه کنترل و بروشور نشان داد از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری وجود دارد (0. 001= P). نتیجه گیری: مطالعه اخیر نشان دهنده ی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر بروشور بر رعایت اصول ارگونومی است؛ لذا استفاده از این روش به جای روش های متداول، برای پیشگیری از عوارض ناشی از اختلالات اسکلتی عضلانی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: میکروارگانیسم هایی که در بدن انسان وجود دارد نقش مهمی در سلامت انسان بازی می کنند. میکروبیوتای انسان در مجموع به عنوان یک عامل ضروری در بدن شناخته می شود و در فرایندهای بیولوژیکی بدن انسان، نقش مهمی را ایفا می کند. نقش میکروبیوتا در متابولیسم میزبان، پاسخ های التهابی روده و درمان آن ها به خوبی شناخته شده است. در این مطالعه به طور مشخص ارتباط میکروبیوتای روده با بیماری اسکیزوفرنی بررسی می شود. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر جهت ارتباط و تاثیرات بین میکروبیوتای روده و ایجاد برخی بیماری ها، رابطه روده و مغز و نقش پیوند مدفوع در درمان بیماری التهابی روده و بیماری های روانی به ویژه اسکیزوفرنی، پایگاه های اطلاعاتی SCOPUS، PubMed و Web of Science از نظر کلمات کلیدی “, Gut Microbiota”, ، “, Schizophrenia”, ، “, Fecal transplantation”,و “, Mental disorders”,مورد جستجو قرار گرفتند. یافته ها: مطالعات اخیر بر اهمیت محور میکروبی روده_مغز تاکید داشته است. میکروبیوتای روده تاثیرات ویژه ای در فرایند ایجاد اختلالات روحی مانند اضطراب، استرس، افسردگی و اختلالات رفتاری دارد. نتیجه گیری: ممکن است استفاده از میکروبیوتای روده به بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند تا تغییرات شناختی آن ها بهبود یابد. همچنین با توجه به شیوع اندک و عوارض زیاد این بیماری بهتر است که پژوهش های بیشتری در مورد نقش میکروبیوتا و نقش پیوند مدفوع در زمینه بیماری اسکیزوفرنی صورت گیرد.

زمینه و هدف: پر فشاری خون، یک چالش رایج در بسیاری از نقاط جهان است. گزارش های پزشکی نشان می دهد که عدم کنترل فشار خون به دلیل ناسازگاری بیماران با درمان است. یکی از رفتارهای مرتبط با بیماری که منجر به درمان موفقیت آمیز می شود و از عوارض منفی و شدت بیماری می کاهد، پایبندی بیماران به رژیم درمانی است. یکی از راه های مدیریت بیماری توسط فرد، استفاده از برنامه خود مدیریتی است؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه خود مدیریتی بر رعایت رژیم درمانی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی دو گروهی است که بر روی 70 نفر بیمار مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به گروه مداخله (n=35) یا کنترل(n=35) تخصیص داده شدند. گروه آزمون در 2 جلسه (هر جلسه 45 دقیقه) در آموزش مهارت خود مدیریتی فشارخون شرکت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. این مطالعه بر مراجعه کنندگان درمانگاه امام محمد غزالی شهر سنندج در سال 1399 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی بیماران مدانلو بود. اطلاعات با استفاده از تست های آماری مجذور کای، تست دقیق فیشر و اندازه های تکراری با نرم افزار SPSS-22 تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک، تفاوت معنی داری نداشتند (p<0. 05). نتایج آزمون اندازه های تکراری نشان داد که در ابعاد اهتمام در درمان (P=0. 039)، تعهد به درمان (P=0. 003) و تبعیت از درمان (P=0. 041) تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد. همچنین اثر متقابل زمان و گروه به ترتیب در ابعاد اهتمام در درمان (P=0. 000)، تعهد به درمان (P=0. 001) و تبعیت از درمان (P=0. 000) معنی دار بوده است. مداخلات آموزشی خودمدیریتی در گروه مداخله سبب افزایش میانگین نمره ابعاد تبعیت از درمان از جمله اهتمام در درمان، تعهد به درمان و نمره کلی تبعیت از درمان نسبت به گروه کنترل شد (P<0. 05). نتیجه گیری: مداخلات آموزشی خود مراقبتی طراحی و ارزیابی شده در مطالعه حاضر می تواند سبب افزایش میزان تبعیت از درمان و ارتقاء مولفه های درون مایه آن نسبت به گروه کنترل شود؛ لذا با ارتقاء خود مراقبتی در بیماران مبتلا به فشار خون می توان به حفظ فشارخون در محدوده نرمال و کاهش عوارض مرتبط با آن کمک کرد.

زمینه و هدف: در این مطالعه اشعه ساطع شده از بیماران بعد از انجام اسکن پرفیوژن میوکارد و ترک بخش پزشکی هسته ای اندازه گیری شد تا مشخص شود کارکنان بیمارستان و همراهان بیمار که در مجاورت بیمار قرار می گیرند چه، مقدار اشعه دریافت می کنند. همچنین ارتباط بین میزان دز اشعه با سن، جنس و شاخص توده بدنی ارزیابی شد. مواد و روش ها: شصت بیمار (41 زن و 19 مرد) بعد از انجام اسکن پرفیوژن میوکارد با Tc-sestamibi99m با اکتیویته 185±, 925 مگابکرل به طور اتفاقی انتخاب شدند. میزان تابش در فواصل 0/25، 1 و 2 متر از بیماران توسط یک سرویمتر در زمان ترک بخش پزشکی هسته ایی و 12 و 24 ساعت بعد از ترک بخش اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون T-test، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس تحلیل شدند. یافته ها: میانگین میزان دوز معادل بر حسب میکروسیورت بر ساعت در فاصله 0/25، 1 و 2 متر به ترتیب 1/ 24 ±,120/6، 3/8 ±,19/4و 1/3 ±,8/3 در هنگام ترک بخش، 8/7 ±, 29/1، 1/2±,5/3، 0/8 ±,2/1بعد از 12 ساعت و1/5 ±,4/3، 0/6±,0/8و 0/1±,0/3 بعد از 24 ساعت بود. جنس و سن بیمار با میزان تابش مرتبط نبودند؛ اما میزان دوز معادل بعد از 24 ساعت با شاخص توده بدن بیمار رابطه معکوس داشت (0/05> P). نتیجه گیری: اگر مردم در فاصله حداقل یک متری یا در حد چند دقیقه در مجاورت این بیماران قرار بگیرند؛ اشعه نسبتا «کمی دریافت می کنند. بعد از 24 ساعت، میزان دوز تابش در اطراف بیمار با شاخص توده بدن بیمار رابطه معکوس دارد.

زمینه و هدف: روندهای جهانی و سیاست های ملی باعث شده است بین المللی بودن و توجه به بازارهای بین المللی آموزش عالی از یک سو اجتناب ناپذیر و از سوی دیگر به یک الزام قانونی دانشگاه های علوم پزشکی ایران تبدیل شود. بر این اساس هدف اصلی این مقاله آن است که با بررسی تجربه بازاریابی بین المللی آموزش عالی در دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان دهد که آینده های پیش روی بازاریابی بین المللی آموزش عالی در علوم پزشکی کدام است؟ مواد و روش در این داده های مستند شده و دیدگاه ها، دانش و تجارب زیسته ذی نفعان دانشگاه علوم پزشکی مبنای مطالعه بوده و در ادامه از روش های مطالعات اسنادی، تحلیل روند، ذهن انگیزی، پانل خبرگان، تحلیل مضمون و سناریوپردازی استفاده شده است. یافته ها: مهم ترین دستاورد این مقاله آن است که بازاریابی بین المللی آموزش عالی در دانشگاه علوم پزشکی هم زمان با چالش های متنوعی روبه رو است شامل: چالش های اقتصادی، اجتماعی، فناورانه، محیطی، سیاسی، فرهنگی و ارزشی. ذیل این چالش ها تعداد 44 متغیر مستقل و تعیین کننده بر فرایند بازاریابی اثرگذار هستند. از میان این متغیرها دو نیروی پیشران بیشترین اهمیت و عدم قطعیت را در شکل دهی به آینده این موضوع دارند شامل: امنیت پایدار و توسعه یافتگی فرهنگی. نتیجه گیری: عادی سازی روابط سیاسی و اقتصادی با جهان به همراه توسعه فرهنگی مناسب در فضای داخل و بیرون از دانشگاه و پذیرش تفاوت های فرهنگی، نژادی، مذهبی، فکری، قومی و جنسیتی باعث تقویت فرایند بازاریابی آموزش عالی می شود. در چنین شرایطی مخاطره سرمایه گذاری در ارایه آموزش عالی بین المللی کاهش خواهد یافت. ازاین رو گرانیگاه و مهم ترین عدم قطعیت پیش روی دانشگاه های کشور در بازاریابی بین المللی نگرش و رویکرد حکمرانی علم و فناوری به روابط و ساختار حاکم بر نظام بین الملل است.