زمینه افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس احتمالا با اختلال در راه رفتن و تعادل فیزیکی مواجه هستند. نقش فعالیت ورزشی به عنوان یک روش غیردارویی برای توانبخشی این بیماران موثرگزارش شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی مداخله تمرینات ورزشی تعلیقی (Total-Body Resistant Exercise, TRX) و پیلاتس بر پارامترهای تعادل و ظرفیت های عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است. روش کار در این مطالعه، 30 زن بیمار مبتلا به MS درشهر اصفهان با میانگین سنی (57/7 ±, 41/37) سال و سابقه بیماری (77/3 ±,31/11) سال و درجه ناتوانی (EDSS) 84/0±,81/1 در سه گروه تصادفی 10 نفره قرار گرفتند. گروه کنترل، گروه های تمرین کرده TRX و پیلاتس ظرف هشت هفته و هفته ای سه جلسه فعالیت داشتند. متغیرهای تعادل و ظرفیت های عملکردی با تست های استاندارد اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح 5 درصد با آزمون تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته ها نتایج نشان داد هر دو برنامه ورزشی موجب تفاوت معناداری در میانگین پارامترهای تعادل برگ (005/0=P)، سرعت راه رفتن (000/0=P) و اجرای آزمون TUG یا تعادل پویا (000/0=P) و مسافت آزمون شش دقیقه پیاده روی در دو گروه تمرینی و بصورت بارزتر در گروه TRX نسبت به گروه کنترل گردید (004/0=P) اما در آزمون 2 دقیقه پیاده روی تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد (147/0=P). نتیجه گیری مداخلات هر دو برنامه ورزش TRXو پیلاتس به مدت 8 هفته، به بهبود شاخص های منتخب ظرفیت عملی وتعادل بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجامیده است. به نظر می رسد الگوی ورزشی TRX برتغییرات میانگین متغیر های وابسته قابل توجه بود.