علوم پیراپزشکی و توانبخشی مشهد
سال:1393 | دوره:3 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

هدف: تعیین روند میزان جراحی کاتاراکت طی سالهای 1386 تا 1390 در استان خراسان رضوی.روش بررسی: از مراکز جراحی کاتاراکت در استان خراسان رضوی بصورت تصادفی 5 مرکز انتخاب گردید، 3 مرکز ماژور (تعداد جراحی بیش از 3000 در سال) و 2 مرکز مینور بودند. از هر مرکز یک هفته در هر فصل بصورت تصادفی و در مجموع 20 هفته انتخاب و تعداد جراحی های کاتاراکت در این مدت محاسبه شد. به نسبت تعداد جراحی ها از هر هفته نیز درصدی از پرونده ها بصورت مفصل مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: تعداد کل جراحی های کاتاراکت انجام شده طی سالهای 1386 تا 1390 به ترتیب 21388، 22750، 23888، 28063 و 30100 تخمین زده می شود. میزان جراحی کاتاراکت با توجه به جمعیت استان خراسان رضوی بطور خطی در این مدت از 3782 (95% فاصله اطمینان از 3732 تا 3833) به 5021 (95% فاصله اطمینان از 4965 تا 5078) به ازای هر یک میلیون نفر می باشد. 0.3% از جراحی ها با روش اینتراکاپسولار، 15.1% با روش اکستراکپسولار، 845.6 با روش فیکوامولسیفیکاسیون و 0.1% با روش لنزکتومی بودند. طی 5 سال مورد مطالعه روش فیکو بطور معنی داری از 84.7% در سال 85 به 990.4% در سال 90 رسید در حالی که روش اکسترا از 14.7% به 9.2% طی این مدت کاهش داشت. 0.87% این جراحی ها دارای عارضه حین جراحی بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه برای اولین بار میزان جراحی کاتاراکت به طور اختصاصی در استان خراسان رضوی گزارش و مشخص گردید. میزان بدست آمده در مقایسه با مطالعه قبلی در ایران بطور قابل توجهی بهتر بوده و نسبت به معیار سازمان جهانی بهداشت قابل قبول و مطلوب می باشد. با توجه به رشد جمعیت مسن استان خراسان باید توجه کرد که برای پوشش کامل افراد نیازمند به جراحی کاتاراکت لازم است این میزان نسبت به وضعیت فعلی هنوز بالاتر باشد. لذا توجه به فراهم کردن تسهیلات جراحی کاتاراکت مخصوصا روش فیکوامولسیفیکاسیون و آموزش این روش می تواند جز اولویتهای نظام سلامت در این استان قرار گیرد.

هدف: تکامل حرکتی یکی از مهمترین جنبه های تکامل کودک می باشد. تکامل حرکتی بر اساس سن دستیابی به شاخص های مهارتهای حرکتی تعریف می شود. مطالعات بسیار کمی در مورد تکامل حرکتی کودکان با استفاده از شاخص های سازمان جهانی بهداشت انجام شده است. این مطالعه با هدف تعیین الگوی تکامل حرکتی کودکان 5-1 ساله شهر دزفول بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال 1390 (مرداد تا اسفند ماه) انجام گرفت، 800 کودک شامل 369 دختر و 429 پسر مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه آماری این مطالعه کودکان 5-1 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهر دزفول بودند. سازمان جهانی بهداشت سن نشستن بدون کمک، سن ایستادن با کمک، سن خزیدن روی دست وزانو، سن راه رفتن با کمک، سن ایستادن به تنهایی و سن راه رفتن به تنهایی را به عنوان شش شاخص مهم برای ارزیابی تکامل حرکتی کودکان معرفی کرده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای حاوی20 سوال بود که سوالات آن بر اساس چک لیست سازمان جهانی بهداشت طراحی شده بود.یافته ها: میانگین سن کودکان مورد مطالعه 0.26±14.6 ماه بود. طبق صدک 97 سازمان جهانی بهداشت 12.4% کودکان مورد مطالعه دارای اختلال تکامل حرکتی بودند. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که سن حاملگی (پری مچوریتی) با اختلال تکامل حرکتی دارای ارتباط معنی داری است (p<0.001). نتیجه گیری: شیوع اختلال تکامل حرکتی درکودکان تحت پوشش مراکز بهداشتی بالا می باشد. مطالعه کوهورت با حجم نمونه بالا بایستی در اولویت قرار گیرد.

هدف: هدف این مقاله، مقایسه مهارت تشخیص قافیه در کودکان نارساخوان 9-7 ساله با همسالان طبیعی شان می باشد.روش بررسی: در این مطالعه با استفاده از آزمون آگاهی واجشناختی، 15 کودک نارساخوان 9-7 ساله از نظر مهارت تشخیص قافیه با 15 کودک که از لحاظ سن و جنس با آن ها تطبیق یافته بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره آزمون مهارت تشخیص قافیه درکودکان شرکت کننده در مطالعه، در کودکان نارساخوان 6.47±1.64 و در کودکان معمولی 8.73±1.53 بود. میانگین نمره آزمون مهارت تشخیص قافیه درکودکان نارساخوان بطور معناداری از کودکان معمولی کمتر بود (t=3.907, p=0.001). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که تفاوت معناداری در مهارت تشخیص قافیه بین کودکان نارساخوان و همتایان طبیعی آنها وجود دارد. کودکان نارساخوان میانگین نمرات کمتری را نشان می دهند و در این مهارت دچار نقص می باشند.

هدف: مراکز فوریت ها و اورژانس بیمارستانها نقش اساسی در تضمین سلامت و نجات جان انسان ها در حوادث و سوانح ایفا می کنند. ارزیابی فعالیت های اورژانس و ارائه خدمات مطلوب به بیماران با ایجاد سیستم اطلاعاتی و ثبت صحیح اطلاعات میسر می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان ثبت اطلاعات پرونده اورژانس و رعایت جنبه های قانونی در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی زابل در سال 1391 انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه، بصورت توصیفی- تحلیلی در سه بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی زابل انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 500 پرونده اورژانس از بیمارستانهای آموزشی زابل انتخاب شد. جهت جمع آوری اطلاعات از دوچک لیست استفاده شد. چک لیست اول جهت بررسی ثبت و عدم ثبت آیتم های موجود در فرم های پرونده پزشکی اورژانس و چک لیست دوم جهت بررسی میزان رعایت جنبه های قانونی و اصول مستند سازی پرونده- های پزشکی طراحی شد. از آنجائی که چک لیست اول برگرفته از فرم های استاندارد وزارت بهداشت و درمان می باشد، بدین لحاظ روائی و پایائی آن مورد تایید می باشد. روایی و پایایی چک لیست بررسی میزان رعایت جنبه های قانونی پرونده های پزشکی بر اساس نظر صاحبنظران رشته مدارک پزشکی تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان ثبت اطلاعات توسط کادر پزشکی، پرستاری و پذیرش به ترتیب 25.4 درصد، 52.6 درصد و 67.1 درصد و میزان رعایت جنبه های قانونی در کل پرونده های مورد بررسی 44.7 درصد بود. مقایسه میزان رعایت جنبه های قانونی در فرم های پرونده و بیمارستانهای مورد مطالعه اختلاف آماری معناداری را نشان داد (p=0.0001).نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج، ثبت اطلاعات و رعایت جنبه های قانونی پرونده ها کامل نمی باشد که این امر منجر به از دست دادن اطلاعات بیماران می گردد. بنابراین توجه و اهتمام بیشتر مسوولین، پزشکان و کارشناسان مدارک پزشکی به این امر در دانشگاه علوم پزشکی زابل و ارزیابی میزان ثبت اطلاعات بطور مستمر در تمامی بیمارستانها و برگزاری کلاسهای آموزشی برای پزشکان و کادر پذیرش و پرستاری ضروری به نظر می رسد. همچنین پیشنهاد می شود آموزش نحوه ثبت اطلاعات در برنامه های درسی و کلاسی کاروزان پزشکی و پرستاری گنجانده شود.

هدف: کاهش شنوایی می تواند بر سلامت افراد تاثیر گذاشته، موجب ضعف خودباوری، زودرنجی، انزواطلبی، ناامیدی، افسردگی و اضطراب آنها شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای سلامت روانی در سالمندان کم شنوای با سمعک و بدون سمعک مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز صورت گرفته است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که به صورت مورد شاهدی انجام شده است. جامعه پژوهش را 72 سالمند کم شنوای 60 سال و بالاتر مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز تشکیل داده است. 36 نفر با سمعک و36 نفر بدون سمعک که هرگروه مشتمل بر 18زن و 18مرد بودند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی گلدبرگ (28- GHQ) دربرگیرنده سلامت روانی و چهار خرده مقیاس نشانه های جسمی، اضطراب، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی بود. آزمون t مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره سلامت روان در سالمندان کم شنوای بدون سمعک و دارای سمعک به ترتیب 48.13 و 35.66 بود. آزمون t نشان داد اختلاف بین دو گروه معنی دار می باشد (p=0.001). میانگین نمره سلامت روان بین زنان و مردان دو گروه نیز تفاوت معناداری را نشان داد (p£0.049). تفاوت میانگین خرده مقیاس های سلامت روانی درگروه های مورد بررسی از لحاظ آماری معنادار بود. بدین معنی که سالمندان کم شنوای بدون سمعک افسردگی، اضطراب، نشانه های جسمانی و اختلالات کارکرد اجتماعی بیشتری را تجربه می کنند (p£0.003).نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد سالمندان کم شنوای دارای سمعک در مقایسه با افراد بدون سمعک از سلامت روانی بیشتری برخوردار هستند.

هدف: ضعف تقارب یکی از اختلالات مهم دید دو چشمی است. با توجه به در دسترس نبودن گزارشی از شیوع اختلال ضعف تقارب در بین مطالعات داخلی، هدف از این مطالعه بررسی شیوع این اختلال در میان دانشجویان سنین 18 تا 30 سال دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد.روش بررسی: تعداد 160 نفر از دانشجویان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران با دامنه سنی 18 تا 30 سال (21.7±2.8) از لحاظ ابتلا به ضعف تقارب ارزیابی شدند. معیارهای ورود (نداشتن عینک و یا استفاده از عینک و لنز تماسی خود حداقل به مدت یک ماه، حدت بینایی 20.30 یا بهتر در هر چشم با یا بدون تصحیح عیب انکساری، عیوب انکساری اسفریک تصحیح نشده بین -0.5 تا 1+ دیوپتر، آستیگماتیسم در هر چشم کمتر از 1 دیوپتر، آنیزومتروپی کمتر از 1 دیوپتر و عدم وجود انحراف آشکار). افراد با دارا بودن شرایطی شامل نقطه نزدیک تقارب10 سانتی متر و دورتر، اگزوفوریای نزدیک حداقل 4 پریزم بیشتر نسبت به دور، دامنه فیوژنی مثبت ناکافی در نزدیک طبق معیار شرد (Sheard)، دامنه تطابقی تک چشمی نرمال با توجه به فرمول هافشتتر (Hofstetter) به عنوان مبتلایان به ضعف تقارب در نظر گرفته شدند. سپس بر اساس داده های به دست آمده شیوع ضعف تقارب محاسبه گردید. یافته ها: 10 درصد از افراد بدون در نظر گرفتن دامنه تطابقی، اختلال ضعف تقارب را نشان دادند. از بین آنها 25 درصد دامنه تطابق کمتر از حد نرمال داشتند. در واقع 7.5 درصد افراد مبتلا به ضعف تقارب و 2.5 درصد مبتلا به ضعف تقارب کاذب بودند.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده شیوع قابل توجه ضعف تقارب در میان دانشجویان است، که با توجه به علائم آزاردهنده آن به هنگام فعالیت هایی نظیر مطالعه و کار با کامپیوتر و نیز نیاز اجتناب ناپذیر دانشجویان به این فعالیت ها، غربالگری و درمان جهت این اختلال ضروری به نظر می رسد.

هدف: از این تحقیق به دست آوردن مشخصه ایستادن ثابت و طولانی مدت و همچنین اثر آن بر کنترل پاسچر در افراد مسن در مقایسه با بزرگسالان می باشد. اثر سن بر روی مشخصه های سیگنال پاسچر افراد در این تحقیق مورد مطالعه است.روش بررسی: در این پژوهش اطلاعات اندازه گیری شده سیگنال کنترل پاسچر 12 نمونه سالمند و 12 نمونه فرد جوان را در یک آزمون ایستایش 30 ثانیه ای مورد مطالعه قرار می دهیم. تعدادی ویژگی آماری و آشوبی از سیگنال های ثبت شده را استخراج نموده و از این ویژگی ها برای افتراق و تمایز سیگنال کنترل برای دو گروه بزرگسال و جوان استفاده می نماییم. ویژگی ها هم در حوزه زمان و هم در حوزه فرکانس بوده و از سری زمانی سیگنال تعادل استخراج می شوند. با ویژگی های مورد نظر دینامیک سیگنال پاسچر افراد مدل شده و می توان اثر سن را بر روی آن بررسی نمود.یافته ها: نتایج تحلیل و مشخصه گذاری سیگنال پاسچر افراد سالم نشان داد که تحلیل در حوزه فرکانس بر تحلیل در حوزه زمان برتری داشته و همچنین ویژگی های آشوبی سیگنال برای تمایز و افتراق سیگنال های بر اساس گروه های سنی بسیار مناسب می باشند.نتیجه گیری: برای آنالیز تعادل استاتیک و کنترل پاسچر افراد سالمند و تحلیل نوسانات و جابجایی های مرکز ثقل افراد مسن می توان از مشخصه های فرکانسی و آشوبی در کنار یکدیگر برای کلاسه بندی، افتراق بر اساس سن و تشخیص بیماری های مرتبط با تعادل استفاده نمود.

هدف: در حوادثی که منجر به آسیب مغزی می شود، قشر پره فرونتال نسبت به قسمت های دیگر مغز بیشتر در معرض خطر قرار دارد و در نتیجه باعث بد عملکردی در سطوح بالای شناختی و کارکردهای اجرایی از جمله زبان و فرآیند بازیابی واژه می شود. پژوهش حاضر به بررسی و ارزیابی توانایی نامیدن در مواجهه در بیماران آسیب مغزی تروماتیک می پردازد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی روی20 بیمار (10 مرد و 10 زن)، 18 تا 45 ساله انجام شد. از آزمودنی ها تست ارزیابی مختصر وضعیت شناختی گرفته می شد که باید نمره بالای20 را کسب می کردند و سپس با آزمون نامیدن فارسی مورد ارزیابی قرار می گرفتند. تمامی بیماران به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستانشهید کامیاب مشهد انتخاب شدند.یافته ها: یافته های نشان دادند که میانگین پاسخ های صحیح بدون راهنمایی 87.9، پاسخ های صحیح با راهنمایی معنایی 3.3، پاسخ های صحیح با راهنمایی آوایی 1.2، پاسخ های غلط 4.8، بدون پاسخ 2.8 و میانگین مجموع پاسخ های صحیح 92.4 است که نشان از این دارد که راهنماییهای معنایی بیشترین تاثیر را در بین انواع راهنمایی ها دارد. همچنین میانگین شبه واژه های معنایی 4.5 و شبه واژه های واجی 0.4 بود. نتیجه گیری: ناهمسویی پژوهش حاضر با سایر تحقیقات به شدت اختلال در جمعیت مورد مطالعه و تعریف از فرایند نامیدن برمی گردد. شدت اختلال نامیدن در بیماران آسیب مغزی تروماتیک خفیف و متوسط، از نوع خفیف می باشد. پاسخ های اشتباه آزمودنی ها، بیشتر از نوع شبه واژه های معنایی بود. از این رو برای بازیابی واژه در این بیماران، راهنمایی معنایی می تواند کمک موثری باشد و می تواند به عنوان راهبرد درمانی معرفی گردد.

هدف: سردرد از متداولترین علائم سینوزیت است که می تواند موجب کاهش کیفیت زندگی روزانه وافزایش مشکلات خواب گردد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر ماساژ درمانی بر شدت درد زنان مبتلا به سردرد ناشی از سینوزیت بود.روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش از نوع تک گروهی پیش آزمون و پس آزمون می باشد که بر روی 35 نفر از زنان مبتلا به سردرد ناشی از سینوزیت در شهر اصفهان انجام شد. نمونه گیری به روش هدفمند صورت گرفت و برای هر یک از واحد های مورد پژوهش 15 دقیقه ماساژ سر و صورت انجام شد.یافته ها: قبل از مداخله، میانگین نمره شدت درد نمونه های مورد پژوهش 6.17 بود که بعد از مداخله میانگین آن به 3.34 تبدیل شده بود. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که شدت درد قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی داری داشت (p<0.0001). نتیجه گیری: استفاده از تکنیک ماساژ درمانی می تواند باعث کاهش شدت سردرد ناشی از سینوزیت شود، لذا انجام آن به عنوان یک روش موثر به به این گروه از بیماران توصیه می گردد.

فلج ایزوله عصب رادیال، در اثر وارد آمدن فشار بر این عصب ایجاد می شود، و معمولا همراه با افزایش فشار داخل رحمی یا فشار زیاد ناشی از زایمان می باشد. فلج ایزوله عصب رادیال باید به عنوان عارضه ای متفاوت از آسیب شبکه بازویی در نظر گرفته شود. در آسیب شبکه بازویی با توجه به میزان آسیب و ریشه های نخاعی در گیر در ضایعه، عوارض مختلفی مانند اختلال در Abduction بازو، و اختلال در Flexion و Extension آرنج، مچ و انگشتان ایجاد می شود اما در آسیب ایزوله عصب رادیال فقط Extension مختل می گردد. در فلج ایزوله عصب رادیال با توجه به محل فشار و آسیب، علایم و مشکلات متفاوتی انتظار می رود، اما شایعترین علامت آن ناتوانی در Extension مچ و انگشتان می باشد که به آن «افتادگی مچ» گفته می شود.این عارضه که یک پدیده نادر است، معمولا به صورت خود به خودیمحدود می شود. ما در اینجا به گزارش یک نوزاد مبتلا به فلج ایزوله عصب رادیال می پردازیم. این نوزاد پسر در یک زایمان طولانی به دنیا آمده است و عصب رادیال وی در هنگام زایمان تحت فشار قرار گرفته است و به همین دلیل با افتادگی مچ متولد شده است. با انجام مدالیته های فیزیوتراپی شامل اشعه فروسرخ، ماسا‍ژ، تحریک الکتریکی و انجام نرمش های دامنه حرکتی، بیماری وی به صورت کامل درمان شده است.