مجله تحقیقات مهندسی کشاورزی
سال:1385 | دوره:7 | شماره:28 |تعداد مقالات:17

به منظور توسعه صادرات خشکبار، محصول تولیدی باید عاری از هر گونه آلودگی باشد. خشکبار تولیدی در ایران اغلب آلودگی های میکربی از جمله کپک و مخمر و یا کلی فرم ها را نشان می دهد که گاهی این آلودگی ها از حدود استاندارد نیز خارج است. به منظور حفظ بازارهای صادرات خشکبار ایران، باید روش های پاکسازی محصول از آلودگی های احتمالی معرفی شود. در این طرح ابتدا آزمون های شمارش کلی میکربی، کلی فرم ها، و کپک مخمر نمونه های خشکبار (آلو، کشمش، و برگه، محصول سال 1380 در استان خراسان) انجام شد. پس از مشخص شدن مقدار و نوع آلودگی، نمونه های آلوده تحت دو روش شیمیایی (دود دادن با گوگرد) و فیزیکی (مایکروویو) آلودگی زدایی شد. سپس مجددا آزمون های شمارش کلی میکربی، کلی فرم، و کپک و مخمر و تعیین میزان ویتامین ث انجام شد. میزان اسید اسکوربیک در نمونه های آلوی تیمار شده با مایکروویو (26 میلی گرم درصد گرم)، به طور معنی داری از انواع تیمار شده با گوگرد (20 میلی گرم درصد گرم) بیشتر بود اما این اختلاف در مورد محصولات کشمش و برگه معنی دار نبود. از سوی دیگر، باقیمانده انیدرید سولفورو در کشمش تیمار شده با گوگرد 1200 قسمت در میلیون قسمت، از حدود استاندارد بالاتر بود، لذا روش تیمار با مایکروویو را جهت آلودگی زدایی از محصولات خشکبار آلوده می توان پیشنهاد کرد.

این تحقیق به منظور مطالعه تأثیر روش های تغذیه با کلرید کلسیم، آبیاری، و تاریخ برداشت بر کیفیت و عمر انباری سیب رددلیشز در منطقه ارومیه در سال های 80-1379 اجرا شد. در این تحقیق تیمارهای تغذیه با کلرید کلسیم شامل: 1- محلول پاشی آب به اضافه سیتووت 0.1 درصد (شاهد)، 2- محلول پاشی با کلرید کلسیم 1درصد به اضافه سیتووت 0.1 درصد در 4 نوبت، 3- غوطه ور کردن میوه پس از برداشت در محلول 4 درصد کلرید کلسیم به مدت 10 دقیقه و 4- تلفیقی از تیمار 2و3 بود. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: 1- عرف محل، 2- کم آبیاری تنظیم شده و 3- قطع آبیاری در دو هفته قبل از برداشت، و برداشت میوه نیز در سه تاریخ به فاصله یک هفته از یکدیگر (از زمان 138 روز بعد از تمام گل) انجام شد. کلیه نمونه های مربوط به هر تیمار به مدت شش ماه در شرایط صفر درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد در سردخانه نگهداری شدند. نمونه ها در زمان برداشت و هر 30 روز یک بار پس از برداشت از نظر سفتی بافت، مواد جامد انحلال پذیر، pH، اسیدیته، درصد آبدهی، وزن متوسط میوه و عناصر ماکرو اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تاریخ برداشت در سطح یک درصد و اثر متقابل تغذیه-آبیاری و برداشت-آبیاری در سطح پنج درصد بر سفتی بافت میوه تاثیر معنی دار دارد. میزان کل مواد جامد انحلال پذیر از نظر تاریخ برداشت و اثر متقابل هر سه تیمار در سطح یک درصد معنی دار است. تاثیر تاریخ برداشت در pH و اسیدیته آب میوه در سطح یک درصد و اثر معنی دار است. اثر تیمارهای زمان برداشت و آبیاری بر وزن متوسط و مقدار آبدهی میوه در سطح یک درصد و اثر متقابل آبیاری-برداشت در سطح پنج درصد معنی دار و اثر تیمارهای بردانستیه غیر معنی دار شد. مقدار کلسیم میوه ها از نظر تاریخ برداشت و اثر متقابل تغذیه و تاریخ برداشت و اثر متقابل تغذیه و تاریخ برداشت و اثر متقابل تغذیه و آبیاری و اثر متقابل هر سه تیمار بر کلسیم در سطح یک درصد معنی دار شد. به طور کلی، در مورد کلیه صفات در پایان دوره نگهداری اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. در آزمایش حسی، بالاترین امتیاز مربوط به تیمار چهارم تغذیه، برداشت دوم و آبیاری به روش دوم، است. بنابراین، پیشنهاد می شود سیب رددلیشز 145 روز بعد از تاریخ تمام گل برداشت شود و کاربرد کلسیم به روش اسپری درختان با محلول یک درصد در 4 نوبت به اضافه غوطه وری میوه ها با محلول 4 درصد به مدت 10 دقیقه پس از برداشت و قطع آبیاری دو هفته قبل از برداشت در نظر گرفته شود.

توالی گندم- ذرت علوفه ای (یا محصولات ردیفی دیگر) از تناوب های رایج در بسیاری از مناطق ایران است. روش مرسوم کشت گندم در بیشتر مناطق روی بستر مسطح و برای ذرت روی بسترهای پشته ای است. استفاده از دو شکل متفاوت بستر کاشت در توالی گندم- ذرت عاملی محدود کننده در ارائه سیستم های خاک ورزی و بی خاک ورزی است. به منظور ارائه یک روش کم خاک ورزی یا بی خاک ورزی برای ذرت بعد از گندم، بررسی سازگاری کشت گندم با بسر پشته ای، و امکان استفاده از پشته ها در کشت محصول بعدی (ذرت) اهمیت می یابد. در این خصوص، آزمایش طی سال زراعی 82-1381 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان به اجرا درآمد. در این آزمایش، کاشت گندم روی بسترهای مسطح و پشته ای گندم به روش کم خاک ورزی برای کاشت محصول بعدی (ذرت) و مقایسه شد. همچنین امکان بازسازی پشته های گندم به روش کم خاک ورزی برای کاشت یک ردیفه و دوردیفه بذر روی پشته ها بررسی شد. صفات مورد بررسی درگندم شامل عملکرد و اجزای عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و ارتفاع بوته بود. تیمارهای آزمایش در ذرت از نظر تعداد بوته های سبز شده، یکنواختی فواصل بین بوته ها، ارتفاع بوته، قطر ساقه، عملکرد کل تر و خشک در واحد سطح، عملکرد بلال، و شاخص های مرتبط با آن مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین عملکرد دانه در تیمارهای کاشت گندم وجود ندارد. در هر یک از تراکم های یکنواخت بذر (کاشت ذرت به تعداد 1 و 2 خط روی پشته)، بازسازی پشته های گندم و خراش سطحی آنها با خاک همزن (روتیواتور) تا عمق 5 سانتی متری، در مقایسه با تیمارهای خاک ورزی مرسوم، تفاوت معنی داری در تعداد بوته های سبز شده، یکنواختی فواصل بین بوته ها، عملکرد تر و خشک ایجاد نمی کند. با توجه به نتایج آزمایش، به نظر می رسد کشت پشته ای گندم و حفظ و بازسازی پشته های آن جهت کاشت ذرت به عنوان یک سیستم جایگزین در تناوب گندم- ذرت قابل توصیه است که می تواند در مقایسه با سیستم متداول مصرف انرژی و هزینه ها را کاهش و به عملیات زراعی سرعت دهد.

بشر همواره سعی کرده است محیط را با توجه به نیازهای خود کنترل کند. یکی از پدیده های بارانی است که اساس آن تاثیر گرم کنندگی پوشش یخ زدگی گیاهان است. یکی از عمده ترین روش های مبارزه با این پدیده آبیاری بارانی است که اساس آن تاثیر گرم کنندگی پوشش یخ ناشی از آب پاشیده شده روی اندام های گیاهی است. به منظور بررسی تاثیر این روش، یک سیستم بالادرختی خودکار در بخشی از باغ هلو و در قطعه ای به مساحت 1700 مترمربع در باجگاه (استان فارس) اجرا و تاثیر آن در مبارزه با سرمازدگی بررسی شد. قسمت دیگری از باغ به مساحت 1000 مترمربع به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. از آنجایی که مهم ترین نکته در این روش مدیریت صحیح آب مصرفی توسط آبپاش هاست از مدل FROSTPRO جهت تعیین شدت پاشش بهینه مورد نیاز استفاده گردید و با توجه به پارامترهای محیطی و گیاهی آب مصرفی به میزان 12 میلی متر بر ساعت به دست آمد که تامین آن اساس طراحی سیستم را تشکیل داد. پس از آن، سیستم مجهز به سیستم کنترل خودکار گردید و طی سه واقعه سرمازدگی در بهار 1382 و سه واقعه سرمازدگی دیگر در بهار 83 مورد آزمایش قرار گرفت که در هر سه مورد در سال های متوالی دما در بلوک شاهد به زیر دمای بحرانی تنظیم شده (1.5 درجه سانتی گراد) رسید در حالی که در بلوک تحت آبیاری دما در حدی بالاتر از دما بحرانی نگه داشته شد، در مقایسه دو تیمار نشان داده شده که در بلوک تحت آبیاری در سال 82 تنها 12 درصد و در بلوک شاهد 41.5 درصد شکوفه ها از بین رفتند و محصول درختان حفاظت شده 36 درصد  بیشتر شد. نتایج حاصل از درصد شکوفه های زنده و همچنین تولید محصول بیشتر به علاوه اختلاف مشاهده شده بین دماهای ثبت شده نشانگر موثربودن سیستم در پیشگیری از سرمازدگی درختان هلو در منطقه مورد مطالعه است.

امروزه، کاربرد روش های بیومهندسی در کارهای عمرانی به دلیل رعایت مسائل محیطی از اولویت های خاص برخوردار است. از جمله می توان به تثبیت سواحل رودخانه ها و شیب های طبیعی از طریق کاشت درخت اشاره کرد. در تحقیق حاضر، تاثیر قطر ریشه درخت بر مقاومت برشی افزوده شده خاک، با آزمایش های برجا بررسی شده است. سی تست برش مستقیم برجا تحت بارهای قائم مختلف با استفاده از سیستم طراحی شده در پ.ح.خ.آ. روی توده طبیعی دارای خاک CL و ریشه درخت بید انجام شد. پارامتر جدیدی به نام «پارامتر قطر ریشه (RDR)» به عنوان شاخص قطر ریشه موجود در ناحیه برشی خاک تعریف و رابطه آن با زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی خاک بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که وجود ریشه موجب افزایش چشمگیر در چسبندگی خاک، کاهش اندک در زاویه اصطکاک داخلی خاک، و در مجموع افزایش مقاومت برشی می شود. با افزایش قطر، مقدار افزایش چسبندگی کاهش می یابد و در یک قطر خاص، چسبندگی به ماکزیمم مقدار خود می رسد و برای قطرهای بزرگ تر، پس از اندکی کاهش ثابت می شود. تغییرات زاویه اصطکاک داخلی در مقابل قطر ریشه دقیقا عکس چسبندگی را دارد، به طوری که در قطر ریشه متناظر با چسبندگی حداکثر، به حداقل خود می رسد.

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تاثیر مقدار آب آبیاری و روش آبیاری قطره ای روی عملکرد انگور و  تعیین کارآیی مصرف آب است. آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی و به صورت فاکتوریل در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گلمکان وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان پیاده شد. فاکتورهای طرح شامل مقادیر آب در سه سطح (50، 75 و 100 درصد آب مورد نیاز گیاه) و استفاده از آبیاری قطره ای به دو روش (قطره ای و تیپ) بود. فاصله نهال ها روی ردیف 2 متر و فاصله ردیف ها از هم 2.5 متر انتخاب گردید. برای هر تیمار 4 ردیف با 6 نهال روی هر ردیف در نظر گرفته شد. در فروردین ماه 1378 نهال های ریشه دار انگور رقم سلطانی (کشمشی) غرس شد. روش آبیاری در سال 1378 سطحی بود و سیستم آبیاری قطره ای و تیپ از سال 1379 اجرا شد. نیاز آبی انگور از سند ملی آب استخراج و با در نظر گرفتن درصد سایه انداز، میزان آن در هر آبیاری تعیین شد. عملکرد انگور در سال های 78، 79 و 80 قابل توجه نبود. نتایج آنالیز مرکب عملکرد در سال های 81، 82 و 83 نشان داد که بین دو روش آبیاری قطره ای و تیپ از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود ندارد، اما بین سطوح مختلف آب مصرفی اختلاف معنی داری است. سطوح 100، 75 و 50 درصد آب مصرفی به ترتیب با عملکرد 8.597، 7.705 و 4.827 تن در هکتار در گروه های آماری A، B و C قرار گرفتند. روش عملکرد در دو سطح 75 و 50 درصد آب مصرفی نسبت به سطح 100 درصد به ترتیب حدود 13 و 43 درصد کاهش داشته است. از نظر کارایی مصرف آب نیز بین روش های آبیاری اختلاف معنی دار وجود نداشت ولی بین درصد مقادیر آب آبیاری در سطح 1 درصد اختلاف معنی دار بود. سطح 75 درصد آب مصرفی با میزان کارایی 1.844 کیلوگرم انگور به ازای یک متر مکعب آب بیشترین مقدار را دارا بود و بعد از آن سطوح 50 و 100 درصد آب آبیاری به ترتیب با کارایی 1.720 و 1.574 کیلوگرم بر متر مکعب قرار گرفتند، به عبارت دیگر، کارایی مصرف آب در سطوح 75 و 50 درصد آب مصرفی نسبت به سطح 100 درصد به ترتیب حدود 17 و 9 درصد بیشتر بوده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که در مواقعی کمبود آب جدی نیست آبیاری کامل و در زمان مواجه با کمبود آب، سطح 75 درصد آب مصرفی با توجه به میزان عملکرد، میزان آب مصرفی، و کارایی مصرف آب قابل توصیه است.

به منظور بررسی تحمل ارقام و لاین های برنج به تنش خشکی و تعیین اثر این تنش بر عملکرد و اجزای عملکرد این گیاه، آزمایشی در سال های زراعی 81-1380 و 82-1381 در ایستگاه تحقیقات شهید فزوه اصفهان اجرا شد. آزمایش به صورت طرح آماری کرت های خرد شده در قالب بلوک های تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. سه تیمار میزان آب آبیاری شامل آبیاری با عمق 3.5 سانتی متر در تمام دوره فصل رشد (I1)، آبیاری با عمق 2.2 سانتی متر در تمام دوره فصل رشد (I2)، و تیمار کنترل عمق آب آبیاری بین صفر تا 1.5 سانتی متر (I3) در کرت های اصلی و هشت رقم برنج (گرده محلی، زاینده رود، سازندگی، حسنی، 97-67، 113-67، 47-67، و 72-67) در کتر های فرعی قرار گرفتند. طی دوره و در پایان فصل رشد، صفات عملکرد دانه و اجزای عملکرد در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تاثیر مقادیر مختلف آب مصرفی بر شاخص های درصد پوکی، ارتفاع بوته، طول خوشه، طول ریشه، وزن خشک ریشه، و کارآیی مصرف آب (WUE) در سطح یک درصد (0.01 p≤ ) معنی دار شد. این اثر بر بقیه شاخص ها معنی دار نگردید. همچنین ارقام مورد بررسی تفاوت کاملاً معنی داری (0.01 p≤) از نظر تعداد روز تا 50درصد رسیدگی، طول ریشه، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، طول خوشه، وزن هزار دانه، درصد پوکی، عملکرد دانه، تعداد پنجه، عرض و طول دانه شلتوک، تعداد دانه در خوشه و WUE داشتند. ارقام از نظر شاخص تعداد روز تا رسیدگی کامل دارای تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد (0.01 p≤) بودند. میانگین WUE د رتیمار I3 حداکثر و برابر 0.77 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد. همچنین رقم زاینده رود دارای بالاترین مقدار WUE بود. بعد از رقم، ارقام 113-67 و سازندگی بیشترین مقدار WUE را دارا بودند. با توجه به اهمیت بهینه سازی آب مصرفی به عنوان دیدگاه اصلی در روش های اعمال تنش خشکی و بروز بحران آب در مناطق خشک و نیمه خشک کشور، تیمار I3 پیشنهاد گردید.

استفاده از فناوری و رایانه برای کمک به تصمیم گیری در زمینه های تخصصی از مقولاتی است که امروزه در تصمیم گیری های مدیران صنایع بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به ویژه تصمیماتی که با توجه به شرایط خاص موجود موردنیاز هستند نظیر تصمیم گیری در خصوص انتخاب ادوات مناسب خاک ورزی اولیه برای شرایط مشخصی از وقعیت مزرعه. از آنجا که ورزی در بین مراحل کشاورزی بیشترین انرژی را مصرف می کند، یک اشتباه در انتخاب بهینه ادوات خاک ورزی نه تنها مقادیر زیادی انرژی را به هدر خواهد داد بلکه منجر به صدمات جدی به خاک، محصول، و سایر عملیات زراعی می شود. انتخاب بهینه ادوات خاک ورزی، تحت تاثیر عوامل و شرایط محیطی و جغرافیایی و امکانات مو جود قرار دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از تئوری ترکیب اطلاعات (عملگر قدرتمند OWA)، ترکیب بهینه ای از تمام عوامل دخیل در تصمیم گیری صورت گیرد و فهرستی رتبه بندی شده از ادواتی پیشنهاد شود که کشاورز می تواند از آنها استفاده کند. د رمقایسه نتایج حاصل از نرم افزار و پیشنهادهای افراد خبره، مشاهده می شود که پاسخ های نرم افزار 99 درصد با مراجع علمی تطابق داردف در حالی که پاسخ های افراد خبره فقط 94 درصد با منابع علمی تطابق دارد.

تکیه بر کاربرد سموم شیمیایی برای کنترل سوسک کلرادو، باعث ایجاد مقاومت این حشره در برابر سموم شده است و استفاده از غلظت بالاتر را طلب می کند که این کار علاوه بر آلودگی محیط زیست، هزینه تولید را نیز افزایش می دهد. در سال های اخیر به منظور کنترل مکانیکی و جمع آوری این حشره، از سیستم های نیوماتیک استفاده شده است. نوع تراکتوری این ماشین ها به دلیل آسیب رساندن بالقوه چرخ های تراکتور به بوته های سیب زمینی به هنگام تردد در مزرعه و همچنین هزینه زیاد تهیه و کاربرد آنها، کارایی مناسب را در زمین های کوچک زراعی ندارد. هدف از این تحقیق، ساخت ماشینی بود که علاوه بر کنترل غیرشیمیایی سوسک کلرادو به کمک سیستم نیوماتیک، قابلیت استفاده در زمین های کوچک زراعی را داشته و ساخت و کاربرد آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. ماشین مزبور شامل دو واحد دمش هواست که در مقابل یکدیگر و به صورت نامتقارن (افست) نسبت به طول دستگاه نصب شده اند و در طرفین بوته های سیب زمینی قرار می گیرند. با دمش جریان هوای سریع از هریک از نازل های هوا، آفت از روی بوته جدا و پس از برخورد به صفحه مقابل در داخل سینی های انتهای پایینی صفحه، جمع آوری می شوند. به منظور صرفه جویی در خرید تجهیزات، برای تولید جریان هوا، از پمپ های  سانتریفوژ سمپاش پشتی ذره ساز استفاده شد. جهت ارزیابی کارایی ماشین در جمع آوری سوسک های بالغ و لاروها، با اجرای یک سری آزمایش در شرایط آزمایشگاه، تأثیر سرعت های مختلف هوا (از 20 تا 40 متر بر ثانیه) بر میزان جداسازی آفت از بوته و جمع آوری آنها در دستگاه، به تفکیک اندازه گیری و تجزیه آماری شد. طبق نتایج به دست آمده سرعت هوای 40 متر بر ثانیه بیشترین تاثیر را در جداسازی آفت از بوته داشت و بیشترین میزان جمع آوری حشرات بالغ و لاروها درسرعت هوای 35 متر بر ثانیه به ترتیب به مقدار 67.5 و 41.25 درصد با یک بار عبور از مقابل بوته ها به دست آمد.

تصفیه و رنگبری محلول های حاصل از تجزیه نشاسته، مرحله ای بسیاری مهم در تولید شربت گلوکز است. در این مقاله سعی شده است امکان استفاده از اولترافیلتراسیون پلی سولفونی را در صنعت گلوکز مایع بررسی شود. شربت گلوکز مورد مطالعه از فرایند اسیدی نشاسته ذرت با معادل دکستروز (DE) 41 حاصل می شود. در این تحقیق، از غشای پلیمری آلی از جنس پلی سولفون با قدرت جداسازی (کات آف) 30 کیلو دالتون و مساحت سطح 0.75 متر مربع و مدول مارپیچی استفاده شد. فشار انتقال غشایی بهینه برای شربت با بریکس 40 و در صرعت جریان های 10 و 12 لیتر بر دقیقه به ترتیب 724 و 793 کیلو پاسکال بود و با کاهش بریکس فشار بهینه افزایش پیدا کرد. سرعت جریان اثر خطی و معنی داری بر افزایش شار عبوری داشت. شربت حاصل، از لحظ خواص کیفی بسیار مناسب و کدورت آن کمتر از NTU 0.2 بود. میزان رنگبری غشا برای شربت های با بریکس 30 و 40 به ترتیب 56.58-47.68 و 56.38-45.48 درصد بود. نتایج آزمایش ها نشان دادکه توان رنگبری غشا با افزایش فشار کاهش پیدا می کند. کاهش مقدار نیتروژن 79.4 درصد بود در حالی که اولترافیلتراسیون اثری بر مقدار خاکستر سولفاته نداشت.

با توجه به ضرورت های موجود، در سال های اخیر مدل های فراوانی بسط و توسعه یافته است که با استفاده از آنها می توان میزان عملکرد محصول را پیش بینی کرد. یکی از این مدل ها، مدل MEDIWY (Model for Estimation of Dryland and Irrigated Wheat Yield) است که برای گندم زمستانه رقم عدل د رشرایط آبی و دیم و در شرایط آب و هوایی منطقه باجگاه در بخش آبیاری دانشگاه شیراز ارایه شده است. ک اربرد گسترده تر آن برای ارقام دیگر و در شرایط متفاوت آب و هوایی نیاز به آزمون دارد. در پژوهش حاضر آزمون و اصلاح مدل MEDIWY برای گندم زمستانه رقم سبلان که دو منظوره (دیم و آبی) است در منطقه مراغه (استان آذربایجان شرقی) در سال های 81-79 انجام شد. با مقایسه آماری بین مقادیر محصول دانه برآورد شده و مقادیر مشاهده ای مشخص شد که مدل MEDIWY نتایج رضایت بخشی برای تیمارهای آبی نشان می دهد ولی نمی تواند نتایج قابل قبولی برای تیمارهای دیم رقم  سبلان که رقمی دو منظوره است در منطقه مراغه نشان دهد. بنابراین، با افزیاش ضریب آب سهل الوصول خاک از 0.65 به 0.90، مدل برای تیمارهای دیم اصلاح شد. بدین ترتیب مدل MEDIWY اصلاح شده توانست مقادیر قابل قبولی از محصول دانه، باری تیمار دیم را برآورد کند. همچنین مدل MEDIWY برای مواقعی که میزان بارش (بهاره و تابستانه تا زمان برداشت) بیش از حد معینی باشد احتمالا به دلیل احتمال بروز بیماری های گیاهی مانند زنگ گندم جواب رضایت بخشی از خود نشان نداد.  مقادر این حد آستانه 140 میلی متر شناخته شد و مدل برای این منظور نیز اصلاح گردید. بدین ترتیب، مدل اصلاح شده توانست برای گندم آبی و دیم سبلان در منطقه مراغه حتی در سال هایی که بروز بیماری احتمالا باعث کاهش عملکرد می شود پیش بینی خوبی از میزان محصول ارایه کند. مدل MEDIWY اصلاح شده با استفاده از اطلاعات مربوط به رقم الموت ارزیابی شد و به طور کلی جواب رضایت بخشی نیز برای این رقم نشان داد.

هندوانه از نظر وزن و حجم بزرگترین میوه است و همین امر موجب بروز معضلاتی در حمل و نقل این محصول می شود. تحقیق حاضر به منظور تعیین و مقایسه خواص فیزیکی و مکانیکی ارقام و اندازه های مختلف این محصول جهت دسترسی به پارامترهای مورد استفاده در حمل و نقل، انبارداری، برداشت و جابه جایی صورت گرفته است. آزمایش ها در قالب دو طرح آزمایشی جداگانه برای تعیین خواص فیزیکی و مکانیکی هندوانه انجام شد. برای تعیین خواص فیزیکی هندوانه از آزمایش فاکتوریل 3 ×2 (3 اندازه × 2 رقم) در قالب طرح کاملا تصادفی با 20 تکرار استفاده گردید. همچنین برای تعیین خواص مکانیکی این محصول از آزمایش فاکتوریل 4×3×2 کرویت، و میانگین هندسی قطرها برای تعیین خواص فیزیکی و متغیرهای تنش و کرنش گسیختگی، مدول الاستیسیته، و چقرمگی نیز برای تعیین خواص مکانیکی هندوانه اندازه گیری شد. نتایج آزمایش ها با استفاده از نرم افزار SPSS V.9 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که با افزایش اندازه هندوانه، ضریب کرویت و چگالی در هر دو رقم کاهش می یابد. بیشترین مقدار چگالی 0.96 گرم بر سانتی متر مکعب مربوط  به رقم چارلستون گری در اندازه کوچک و کمترین خواص مکانیکی دو رقم هندوانه چارلستون گری و کریمسون سوییت نسان می دهد که خواص مکانیکی هندوانه تحت تاثیر اندازه و رقم به طور معنی داری تغییر می کند.