ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
سال:1393 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

سابقه و هدف: استفاده از کلاه ایمنی، میزان مرگ و میر و آسیب های وارده به سر در طی تصادفات را به شدت کاهش می دهد. در مورد میزان استفاده از کلاه ایمنی در ایران تاکنون مطالعه ای انجام نگردیده است؛ لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان استفاده از کلاه ایمنی و برخی عوامل مرتبط با آن بین موتورسواران شهر کرمان انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی و جمع آوری داده ها در دو مرحله یعنی زمستان 91 و تابستان 92 و در روزهای تعطیل و غیر تعطیل، صبح و عصر، خیابان های اصلی و فرعی و بزرگراه، توسط دو نفر (یک نفر مشاهده گر و دیگری تکمیل کننده چک لیست) انجام گردید. آنالیزهای توصیفی و تحلیلی (آزمون های کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک) در نرم افزار SPSS16 انجام شد.یافته ها: از بین 2880 موتورسوار که مورد بررسی قرار گرفتند، تعداد 324 نفر (11.2%) از کلاه ایمنی استفاده می کردند. این میزان در روزهای تعطیل نسبت به روزهای غیر تعطیل به طور معنی داری کمتر بود (p<0.001). میزان استفاده به طور معنی داری در فصل زمستان بیشتر از تابستان بود (p<0.001). میزان استفاده از کلاه ایمنی در خیابان های اصلی، فرعی و بزرگراه اختلاف معنی داری نداشت (p=0.206).نتیجه گیری: مقایسه این مطالعه با آمارهای کشورهای دیگر نشان دهنده ی پایین بودن میزان استفاده از کلاه ایمنی بین موتورسواران است که علاوه بر اعمال شدیدتر قانون نیازمند فرهنگ سازی و اتخاذ تدابیر لازم به منظور افزایش استفاده از کلاه ایمنی می باشد.

سابقه و هدف: در 10 سال گذشته تعداد فوتی ها در ایران بر اثر تصادفات رانندگی 235 هزار و 50 نفر گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین شخصیت و نگرش به ایمنی در رانندگی است.روش بررسی: این مطالعه از نوع همبستگی است. در این مطالعه 384 نفر از رانندگان تاکسی داخل شهر ارومیه به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند که 192 نفر به عنوان گروه مورد و 192 نفر به عنوان گروه شاهد بود. ابزار جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه سه بخشی: 1- مشخصات دموگرافیک 2- نگرش به ایمنی 3- ویژگی های شخصیتی تشکیل شده است.یافته ها: بین ویژگی شخصیتی نگران با جریان ترافیک، در برابر اطاعت از قوانین از نظر آماری همبستگی معنی داری یافت شد (p=0.001). بین ویژگی شخصیتی احساسی با جریان ترافیک در برابر اطاعت از قوانین، رانندگی با سرعت و رانندگی هیجانی از لحاظ آماری همبستگی معنی داری یافت شد (p=0.001). بین ویژگی شخصیتی نوع دوستی با جریان ترافیک در برابر اطاعت از قوانین، رانندگی با سرعت و رانندگی هیجانی از لحاظ آماری همبستگی معنی داری یافت شد(0.05P=<) بین ویژگی شخصیتی بی هنجاری با جریان ترافیک در برابر اطاعت از قوانین، رانندگی با سرعت و رانندگی هیجانی از لحاظ آماری همبستگی معنی داری یافت شد (P=<0.05).نتیجه گیری: افرادی که از نظر شخصیتی نگران، بهنجار و احساسی هستند، نگرششان به ایمنی منفی است. افرادی که از نظر شخصیتی نوع دوست هستند، نگرششان به ایمنی مثبت است.

سابقه و هدف: کار در معادن اورانیوم طاقت فرساست. نگرش و فرهنگ، از دلایل ریشه ای در بروز رفتارهای ناایمن است که می تواند منجر به حادثه شود. جو ایمنی که به عنوان شکل ظاهری فرهنگ ایمنی در نظر گرفته می شود، نگرش افراد را نسبت به ایمنی بیان می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی جو ایمنی معادن اورانیوم ایران بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی در دو معدن زیرزمینی و روباز اورانیوم در سال 91 روی 550 نفر از کارکنان که حداقل یکسال سابقه کار داشتند، انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و سنجش فاکتورهای جو ایمنی، از پرسشنامه 11 عاملی ارزیابی جو ایمنی استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها به نرم افزار SPSSv16 منتقل شد و با استفاده از آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نمره کل جو ایمنی در معادن زیرزمینی و روباز به ترتیب 5.99 و 6.02 به دست آمد و عامل های آگاهی و شناخت مقررات ایمنی (6.75) و تعهد مدیریت (4.98) به ترتیب به عنوان قوی ترین و ضعیف ترین عامل شناخته شد. ارتباط معنی داری بین اطلاعات شخصی و فاکتورهای جو ایمنی یافت نشد (P>0.05) اما ارتباط معنی داری بین اکثر فاکتورهای جو ایمنی وجود داشت (0.05.(P>نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن نمره جو ایمنی، لازم است اقداماتی برای بهبود جو ایمنی در این معادن انجام گیرد تا در آینده حوادث بیشتر و شدیدتر اتفاق نیفتد.

سابقه و هدف: تصادف، یکی از فراگیر ترین مشکلات در زمینه سلامت در جهان است. در کشورهای در حال توسعه، تروما اولین علت مرگ و میر جوانان است. این مطالعه با هدف بررسی دموگرافیک بیماران ترومایی ناشی از تصادفات جاده ای مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی مشهد انجام گرفته است.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی از فروردین 1391 تا اسفند 1391 در بیمارستان طالقانی مشهد انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل 4699 نفر از مصدومین ناشی از تصادفات جاده ای مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی هستند. ابزار گردآوری داده ها، فرم ثبت اطلاعات محقق ساخته، شامل عوامل دموگرافیک (سن، جنس، سابقه بستری، تاریخ پذیرش، بخش و وضعیت ترخیص بیمار) بوده و داده ها به روش تمام شماری گردآوری و با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS 18 تحلیل شد.یافته ها: 73.2% مصدومین مرد بودند و شایع ترین سن آسیب بین 20 تا 30 بود. بیشترین تصادفات (48.41%) در فصل تابستان و در شهریورماه رخ داد. از نظر خدمات مورد نیاز بیماران، به ترتیب 59.4% در درمانگاه اورژانس، 23.7% در بخش سوانح 1 و2، 7.2% در بخش جراحی اعصاب، 8.1% در بخش جراحی عمومی و مردان، 0.9% بیماران در بخش مراقبت های ویژه (ICU)،0.6% در بخش ارتوپدی و 0.1% در بخش مغز و اعصاب بستری شدند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت بالای حوادث جاده ای به عنوان یک مشکل اجتماعی و قابل پیش بینی و کنترل، باید به مساله ایمنی و استانداردسازی جاده ها توجه ژرف شود و برنامه ریزی و اقدامات اساسی در این زمینه صورت گیرد. همچنین توجه به جمعیت جوانان به عنوان مهم ترین گروه در معرض خطر و تدوین برنامههای آموزشی برای آنان ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: سقوط و آسیب های ناشی از آن، از مشکلات شایع سلامت سالمندان است که باعث ناتوانی و نقص عملکرد طولانی، افزایش مرگ ومیر و تحمیل هزینه به فرد و جامعه می شود. با افزایش تعداد سالمندان در کشورهای مختلف، سقوط و صدمات ناشی از آن نیز افزایش یافته است. با توجه به اختلاف نظرهای متعدد در مورد اثربخشی انواع مداخلات در منابع مختلف، هدف این مقاله به روزرسانی شواهد مربوط به اثربخشی روش های پیشگیری از سقوط در سالمندان ساکن منزل است.روش بررسی: در این مطالعه مرور روایتی، مطالعات کارآزمایی و مروری انجام شده از سال 2000 تا پایان 2013، با واژه های کلیدیfalls،elderly وprevention یا مترادف آن ها با استفاده از ترکیب گرهای AND و OR از منابع الکترونیک موجود مانند PubMed و Cochran استخراج گردید. اعتبار مقالات با استفاده از چک لیست های consort و PRISMA بررسی شد و سپس اطلاعات مربوط به اثربخشی مداخلات از مطالعات معتبر استخراج شد. یافته ها: مطالعات اثربخشی مداخلات پیشگیری از سقوط در دو گروه مداخلات تک عاملی و چند عاملی طبقه بندی می شوند. ورزش منظم گروهی و انفرادی، ارزیابی و تعدیل محیط منزل، مکمل درمانی کلسیم و ویتامین D، قطع داروهای روان گردان، جراحی کاتاراکت، استفاده از محافظ های مفصل ران یا محافظ های سایر نقاط بدن، گذاشتن پیس میکر قلبی و برنامه های پیشگیری چند عاملی که همزمان بر روی چندین عامل خطر تمرکز می کنند از رایج ترین مداخلات هستند.نتیجه گیری: ورزش گروهی و انفرادی و ارزیابی و تعدیل عوامل خطر منزل در افراد با ریسک بالا، میزان و خطر سقوط را کاهش می دهد. جراحی کاتاراکت برای چشم اول، گذاشتن پیس میکر و مداخلات چند عاملی، میزان سقوط و ورزش Tai chi خطر سقوط را کاهش می دهد. مصرف ویتامین D در افراد با کمبود ویتامین، محافظ های مفصل هیپ در افراد پرخطر و اصلاح کفش ها در شرایط زمستانی بر کاهش سقوط اثر دارد. مداخلات آموزشی، قطع داروهای روان گردان، درمان مایعات و الکترولیت ها، اصلاح دید با عینک و مداخلات روانشناسی اثربخش نبوده است.

سابقه و هدف: عابران پیاده، جزء آسیب پذیرترین گروه ها در حوادث ترافیکی هستند. یکی از مباحث مهم در ایمنی عابران، استفاده از پل های هوایی عابر پیاده در سطح شهر است. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل موثر در استفاده و یا عدم استفاده از پل های عابر به روش تحقیق کیفی است.روش بررسی: در پژوهش کیفی حاضر، دو گروه از عابران شرکت داشتند؛ گروه اول عابرانی بودند که از پل عابر برای گذر از خیابان استفاده کرده بودند و گروه دوم عابرانی بودند که از پل عابر استفاده نکرده بودند. تعداد 32 نفر از عابران پیاده شهر کرمان، برای بیان تجربیات خود در استفاده یا عدم استفاده از پل عابر، در این مطالعه مشارکت داشتند. کلیه مصاحبه ها به روش نیمه ساختاریافته بوده که به روش تحلیل درونمایه تحلیل گردید.یافته ها: در بین عابرانی که از پل عابر استفاده کرده بودند 3 موضوع اصلی؛ درک خطر، فشار اجتماعی و وجود حصار کنار خیابان به عنوان دلایل استفاده از پل بیان گردید. همچنین در بین عابرانی که از پل عابر استفاده نکرده بودند 2 موضوع اصلی؛ مشکلات مربوط به پل های عابر و عوامل موثر فردی به عنوان دلایل عدم استفاده از پل در این گروه از عابران مطرح شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه بر پایه تجربیات عابران پیاده در موانع و عوامل تسهیل کننده استفاده از پل، می توان بیان داشت که به کارگیری و اجرای برخی از برنامه ها از قبیل: ارائه برنامه های آموزشی، فرهنگ سازی و اشاعه رفتارهای ایمن ترافیکی در بین عابران پیاده، به کارگیری پل های مکانیزه به جای پل های معمولی و نصب حصار در کنار خیابان جهت ایجاد مانع برای جلوگیری از ورود عابران به خیابان در مناطق پرخطر، می تواند بر میزان استفاده عابران از پل های عابر تاثیر مثبت داشته باشد.

سابقه و هدف: اضطراب دوران بارداری، پیامدهای نامطلوبی بر روی مادر و نوزاد دارد. استفاده از روش های کاهش اضطراب مادران باردار، نقش موثری در کاهش مشکلات روانی مادر و فرزند او دارد. تمرینات تن آرامی می تواند در حاملگی ها و زایمان های پرخطر موجب بهبود پیامدهای حاملگی شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش این تمرین ها بر میزان اضطراب زنان باردار گروه پرخطر صورت گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی تصادفی، بر روی 150زن باردار گروه پرخطر 32-35 هفته (75 نفر در گروه تن آرامی، 75 نفر در گروه کنترل) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر شهرضا انجام شده است. ابزار مورد استفاده، شامل پرسش نامه اطلاعات فردی و بارداری، پرسش نامه اضطراب اشپیل برگر، چک لیست ثبت انجام تن آرامی بوده است. برای گروه تن آرامی علاوه بر مراقبت های معمول دوران بارداری،4 جلسه 90 دقیقه ای، کلاس آموزشی تمرینات تن آرامی فعال به روش جاکوبسن در طی 4هفته (هفته ای یک بار) برگزار شده است. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول دوران بارداری را دریافت می کردند. نمره اضطراب قبل از مداخله، هم چنین در پایان مداخله در هر دو گروه سنجیده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی و تی مستقل استفاده شد.یافته ها: در این بررسی، میانگین نمره اضطراب قبل از مداخله در دو گروه، اختلاف آماری معنی داری نداشت ولی میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله در دو گروه، اختلاف آماری معنی داری نشان داد. در گروه تن آرامی بعد از مداخله، میانگین نمره اضطراب کاهش یافت و در گروه کنترل اندکی افزایش مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، آموزش تمرینات تن آرامی موجب کاهش اضطراب زنان باردار گروه پرخطر می شود.

سابقه و هدف: با افزایش روز افزون جمعیت و نیاز به خدمات و صنعتی شدن جوامع، نوبت کاری به طور مستمر افزایش خواهد یافت. با توجه به اثراتی که شیفت کاری بر سلامت و کیفیت خواب کارکنان دارد و می تواند در تولید و بهره وری نیز تاثیرگذار باشد، بررسی و توجه به این مشکلات، ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نوبت کاری با سلامت روان و کیفیت خواب کارکنان بوده است.روش بررسی : پژوهش حاضر، مطالعه ای مقطعی است که بر کارکنان شرکت لوله سازی اهواز به انجام رسیده است. از این جامعه، تعداد 230 نفر از پرسنل به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: پرسش نامه دموگرافیک، پرسش نامه سنجش کیفیت خواب پیترزبورگ و پرسش نامه 12سوالی سلامت عمومی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار 18 spss و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از مقایسه بین دو گروه نوبت کار و گروه ثابت کار، حاکی از آن است که بین میانگین نمرات سلامت روان و کیفیت خواب دو گروه، ارتباط معنی داری وجود دارد و این اختلالات در پرسنل نوبت کار بیشتر است.نتیجه گیری: با توجه به اثرات سو نوبت کاری از یک سو و تعداد زیاد نیروی کار شاغل، حساسیت، مخاطره آمیز بودن عملیات و فرآیندهای صنعتی در کشور از سوی دیگر، انجام مطالعه ها و ارائه راهکارهای پیشنهادی مناسب برای تنظیم و تدوین نظام نوبت کاری بهینه برای حذف و یا کاهش اثرات نامطلوب ناشی از کار در نظام های نوبتی ضروری است.

سابقه و هدف: صنایع ساختمانی به دلیل نرخ بالای حوادث، جزء صنایع با خطر بالا به شمار می روند. یافته های مربوط به تحلیل حوادث در مدیریت خطر، ارتقاء ایمنی و برنامه های پیشگیرانه نقش عمده ای ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژی حوادث ناشی از کار در دو کارگاه یک شرکت ساختمان سازی در شهر تهران بر اساس فاکتورهای فردی، گروه های شغلی، عضو حادثه دیده و اعمال و شرایط ناایمن است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در کارگاه های یک شرکت ساختمان سازی در سال 1390 در شهر تهران صورت پذیرفت. حوادث ثبت شده در یک سال گذشته از کمیته ایمنی و بهداشت کارگاه دریافت و سپس اطلاعات مورد نیاز بر اساس طراحی مطالعه استخراج گردید. برای تحلیل داده ها و بررسی ارتباط میان فاکتورهای مرتبط با توزیع حوادث از آزمون های توصیفی، آزمون t مستقل و کای اسکوئر از نرم افزار SPSS 16 استفاده گردید.یافته ها: در طی سال 1390 جمعا تعداد 915 حادثه ثبت شده بود که از این میان 431 حادثه مربوط به کارگاه شماره 1 (47.1%) و 484 مورد، مربوط به کارگاه شماره 2 (52.9%) بود. برخورد با اشیا و گیر افتادن میان تجهیزات از دلایل اصلی ایجاد آسیب در کارگاه های این شرکت ساختمان سازی بود. بیشترین فراوانی حوادث مربوط به مشاغل قالب بندی و آرماتوربندی و کمترین فراوانی مرتبط با شغل جوش کاری بود. اعمال ناایمن بیش از شرایط ناایمن سبب رخداد حوادث شده اند و انگشتان دست، بیشترین فراوانی حادثه را از نظر عضو صدمه دیده داشته اند.نتیجه گیری: هیچ یک از این دو کارگاه ساختمان سازی از نظر رعایت اصول ایمنی در وضعیت خوبی قرار نداشته و به دلیل فراوانی حوادث در طبقه بندی صنایع با خطر بالا قرار دارند.

مقدمه: برای تخصیص بهینه منابع عمومی و برای برقراری ارتباط بین هزینه و منافع، باید پیوسته و به شکلی نظام مند هزینه تصادفات را محاسبه کرد. هدف مطالعه حاضر، تعیین هزینه ناشی از سوانح ترافیکی در ایران با استفاده از تحلیل وایبول و با روش تمایل به پرداخت بود.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی درسال 1392، تعداد 846 نفر (به نسبت اعلام شده گزارش جهانی ایمنی راه سال 2013 سهم عابر پیاده 28 درصد، موتورسیکلت 23 درصد، سرنشینان 26 درصد، رانندگان 23 درصد) تصادفی انتخاب و موردبررسی قرار گرفتند. پرسش نامه طرح بر اساس استاندارد روش تمایل به پرداخت (ارزش گذاری مشروط، بیان ترجیح، ترجیح آشکار) با لحاظ خطر درک شده تهیه و روایی و پایایی ابزار تعیین شد. پرسش نامه طرح به همراه چهار سناریو برای (سرنشینان، عابران پیاده، رانندگان، موتورسیکلت سواران) جمع آوری شد.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی 9.9±33.4 سال و میانگین تمایل به پرداخت در کاربران راه 2،612،050 ریال بود. ارزش آماری زندگی برای یک مورد فوت 19.713.584.906 ریال برآورد شد. برای کل موارد فوت در سال 1392 بر اساس 20408 مورد مرگ 402.314.106.073.648 ریال بود. این میزان برای مصدومیت بر اساس حجم ترافیک سالانه در سال 1392 به میزان 113.518 برای هر مصدومیت 2.412.582.500 ریال و با توجه به تعداد موارد مصدومیت 318.802 نفر سال 1392 به میزان 769.136.126.165.000 ریال و در مجموع موارد فوت و جرح به میزان1.171.450.232.238.648 ریال بود. با توجه به درآمد ناخالص ملی سال 1392 بر اساس آمار بانک جهانی که 604.300.000.000 دلار است هزینه سوانح ترافیکی 6.46 در صد درآمد ناخالص ملی را شامل می شود.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد هزینه سوانح ترافیکی در ایران سهم قابل توجهی از درآمد ناخالص ملی را شامل می شود. اگر سیاست گذاری ها و اختصاص منابع بر اساس شواهد علمی بنا شود می توان با کاهش میزان مرگ و مصدومیت مبلغ هنگفتی از سرمایه کشور را ذخیره کرد.