باروری و ناباروری
سال:1388 | دوره:10 | شماره:4 (مسلسل 41) |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: بنابر باور پیشینیان، پیاز علاوه بر سایر خواص دارویی فراوانی که دارد، میل جنسی را در مردان نیز افزایش می دهد. از آنجاییکه سودمندی داروهای گیاهی باید با ارزیابی های آزمایشگاهی و بالینی اثبات شود؛ لذا در پژوهش حاضر سعی گردید تا اثرات عصاره پیاز به صورت تجویز خوراکی بر بافت بیضه موش های نر بالغ مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر آن بر فعالیت تولید مثلی بررسی شود.روش بررسی: در این پژوهش از 24 موش بالغ نر (40 روزه) از نژاد Balb/c استفاده شد که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. بررسی گروه تجربی به مدت 10 روز عصاره پیاز به صورت خوراکی به مقدار  0.1ml 100g/BWتجویز شد و مشابه این عمل در گروه کنترل فقط با مقدار مشابهی از سرم فیزیولوژی صورت گرفتم. پس از پایان دوره، همه موشها پس از بیهوشی، قطع نخاع شدند و بیضه های آنان پس از آماده سازی بافتی و رنگ آمیزی مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: این مطالعه نشان داد که میانگین قطر داخلی مجاری اسپرم ساز گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل (56.32±1.42mm در مقابل31.27±3.16mm ) به شکل معنی داری افزایش نشان می دهد (p<0.05)؛ در حالیکه میانگین قطر خارجی توبول های دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. علاوه بر این میزان تکثیر سلول های جنسی در رده های اسپرماتوسیت I و II نیز در گروه تجربی نسبت به کنترل دارای افزایش معنی داری بود (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تجویز عصاره خام پیاز ضمن تاثیرگذاری بر ساختار مجاری اسپرم ساز بر تکثیر سلولی در توبول های بیضه موشها اثر می گذارد و روند اسپرماتوژنز را در آنها نسبت به گروه کنترل سرعت بیشتری می بخشد.

زمینه و هدف: کاهش میزان باروری مردان یکی از مسایل مهم علم ناباروری و اختلال در تولید اسپرم از علل اصلی ناباروری مردان است. علت نقص تولید اسپرم در اکثر موارد ناشناخته است. درمان های دارویی متعددی از جمله تجویز ال - کارنیتین برای افزایش تعداد و تحرک اسپرم معرفی شده اند. کارنیتین در مواد غذایی وجود دارد و از اسید آمینه لیزین و متی یونین مشتق می شود و ال - کارنیتین که در اپیدیدیم متمرکز شده سبب انتقال اسیدهای چرب به درون میتوکندری و در اکسیداسیون اسیدهای چرب به عنوان منبع اصلی انرژی اسپرمها دخالت دارد. کارنیتین سبب حفاظت غشای سلول در برابر صدمات ناشی از رادیکال های آزاد اکسیژن نیز می شود. با توجه به تاثیر کارنیتین در متابولسیم سلولی، این مطالعه برای بررسی اثر ال - کارنیتین در بهبود پارامترهای غیرطبیعی اسپرموگرام انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی، دوسوکور و تصادفی و به صورت متقاطع در 30 مرد نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری بیمارستان امام خمینی شهر ساری در سال 86-1385 انجام شد. بیماران دارای اسپرموگرام غیرطبیعی بر اساس معیارهای WHO حداقل در دو نمونه به فاصله 4 هفته که سطح گنادوتروپینها و تستوسترون و پرولاکتین آنها نرمال بود وارد مطالعه و به طور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت بود از: 1- وجود عامل زمینه ای مثل واریکوسل درجه 3 و 4، آتروفی بیضه، اختلال انزال، 2- مصرف هرگونه دارو در 2 ماه گذشته، 3- بیماران مبتلا به آزواسپرمی، اختلالات اندوکرین و آناتومیک یا عفونت، 4- بیماران کاندید ICSI به علت اختلال شدید اسپرموگرام یا سایر علل ناباروری. دو گروه به ترتیب تحت درمان با قرص کارنیتین 2g در روز و دارونما به مدت دو ماه قرار گرفتند. سپس به مدت دو ماه مصرف دارو و دارونما قطع شد. پس از آن به مدت دو ماه افرادی که قبلا دارو دریافت کرده بودند دارونما و افرادی که دارونما دریافت کرده بودند دارو مصرف نمودند. بررسی اسپرموگرام در 4 مرحله قبل از ورود به طرح، بعد از مداخله اول، بعد از قطع دارو و دارونما و بعد از مداخله دوم انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط آمار توصیفی (M±SD) زوج و مستقل t-test با p<0.05 صورت گرفت.نتایج: در بیماران مورد مطالعه بعد از 2 ماه مصرف داروی کارنیتین، افزایش معنی داری در غلظت اسپرم، حرکت کلی و حرکت رو به جلو دیده شد ولی تغییری در حجم و اشکال طبیعی اسپرم دیده نشد (p=0.0005) این تغییرات 2 ماه بعد از قطع مصرف دارو به حالت اولیه برگشت. در همه این بیماران حین مصرف دارونما تغییری در هیچ کدام از پارامترهای اسپرموگرام مشاهده نشد.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر کارنیتین دارویی موثر در افزایش تعداد اسپرم و افزایش قدرت تحرک و حرکت رو به جلوی اسپرم بود. انجام مطالعات وسیع تر بالینی جهت شفاف شدن بیشتر نقش کارنیتین در درمان ناباروری مردان توصیه می شود.

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه به کرامپ های دردناک قاعدگی بدون علت ارگانیک گفته می شود. با توجه به شیوع بالای دیسمنوره اولیه و پیامدهای نامطلوب آن بر کیفیت زندگی و نیز شواهدی دال بر خاصیت سنبل الطیب به عنوان گیاه دارویی آرام بخش و ضداسپاسم عضلات صاف، این مطالعه به منظور تعیین تاثیر کپسول سنبل الطیب بر شدت دیسمنوره در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی زنجان در سال 1388 انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور روی 100 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد زنجان از بهمن 1387 لغایت تیر 1388 انجام شد. نمونه ها از نظر شدت دیسمنوره مشابه سازی شده و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 49 و 51 نفری قرار گرفتند. افراد دو گروه از لحاظ سن، سن منارک،سن اولین دیسمنوره، شاخص توده بدنی، تحصیلات و شغل پدر و مادر، طول، فاصله و میزان خونریزی قاعدگی در دو گروه یکسان شدند. برای افراد گروه مورد، کپسول های محتوی  255 mgپودر ریشه گیاه سنبل الطیب سه بار در روز به مدت سه روز با شروع خونریزی تجویز گردید و به افراد گروه کنترل، کپسول هایی مشابه با همان دستورالعمل و حاوی نشاسته و در طی دو سیکل تجویز شد. شدت درد بر اساس معیار آنالوگ بینایی (0 تا 10 سانتی متر) و علایم سیستمیک با استفاده از سیستم معیار چند بعدی گفتاری قبل از مطالعه و در طی دو سیکل متوالی پیگیری و مقایسه گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و توسط آماره های توصیفی و استنباطی از جمله شاخص های میانگین و انحراف معیار و تست های من ویتنی، فریدمن و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین شدت درد قبل از مصرف دارو در گروه مورد و کنترل تفاوت معنی داری نداشت. اما پس از مصرف دارو میانگین شدت درد در دو گروه کاهش یافت (p<0.001). ولی این کاهش در گروه مورد بیشتر و اختلاف بین دو گروه به لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.005). همچنین مجموع نمرات شدت کل علایم سیستمیک همراه با دیسمنوره نسبت به قبل از درمان کاهش پیدا کرد؛ اما این کاهش از لحاظ آماری بین دو گروه مصرف کننده سنبل الطیب و دارونما معنی دار نبود. به جز در مورد متغیر شدت غش که اختلاف آماری بین دو گروه معنی دار بود (p<0.005).نتیجه گیری: با توجه به نتایج بررسی حاضر به نظر می رسد سنبل الطیب می تواند باعث کاهش شدت دیسمنوره شود که به نظر می رسد به علت اثرات ضد انقباضی سنبل الطیب است. انجام مطالعات بعدی با استفاده از ماده موثره این گیاه دارویی برای کاربرد گسترده آن توصیه می شود.

زمینه و هدف: پره اکلامپسی یکی از سه علت اصلی مرگ زنان باردار است و عوارض جبران ناپذیری برای مادر و جنین به همراه دارد. تاکنون روش قطعی برای تشخیص این بیماری، ارایه نشده است. با توجه به اینکه در ایران مطالعه ای به منظور بررسی اثر همزمان متغیرهای مختلف برای پیش بینی و جدا سازی افراد مبتلا به پره اکلامپسی انجام نشده؛ لذا هدف این مطالعه بررسی تاثیر همزمان این متغیرها در بروز پره اکلامپسی است.روش بررسی: این مطالعه روی 466 نفر از زنان نخست زای به تصادف انتخاب شده انجام گرفت که جهت دریافت خدمات پره ناتال در سال 1386-1387 به درمانگاه پره ناتال بیمارستان مریم شهر تهران مراجعه کرده، فاقد بیماری های زمینه ای بودند و به طور منظم قرص آهن مصرف می کردند. متغیرهای سن، شغل، تحصیلات، وضعیت درآمد، تعداد ازدواج، شاخص توده بدنی در سه ماهه اول بارداری، سن بارداری افراد در زمان ورود به مطالعه، تغییرات میزان هماتوکریت در شروع بارداری و هفته 24-28 بارداری، فشار خون و آزمون غلتیدن در هفته 32-28 و سن بارداری افراد در زمان انجام این دو آزمون به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده و بروز پره اکلامپسی به عنوان متغیر وابسته دو حالتی وارد مدل شدند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های t، c2، دقیق فیشر و من ویتنی، و برای بررسی اثر همزمان متغیرهای مورد بررسی در پیش بینی بیماری از مدل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد. از منحنی راک برای تعیین نقطه برش مناسب جهت تعیین حساسیت و ویژگی این مدل استفاده شد. نرم افزار (ویرایش 11.5)SPSS  مورد استفاده قرار گرفت و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: در این مطالعه شیوع پره اکلامپسی 4.6% (4.2-6.8: فاصله اطمینان 95%) برآورد شد. مشاهده شد که متغیرهای نتیجه مثبت آزمون غلتیدن، داشتن تحصیلات دانشگاهی، تعداد ازدواج بیشتر از یکبار، افزایش فشار خون در هفته 24-28 بارداری، خانه دار بودن، رضایت از وضع درآمد، انجام دیرتر آزمون غلتیدن و افزایش شاخص توده بدنی به ترتیب می توانند شانس ابتلا به پره اکلامپسی را 8.61، 7.98، 2.65، 1.84 و 1.56 و 1.28 و 1.21 و1.11  برابر کنند. مدل رگرسیون لجستیک پیشنهادی برای غربالگری پره اکلامپسی با حضور همه متغیرهای فوق دارای حساسیت 83% و ویژگی 76% بود.نتیجه گیری: با توجه به عوارض جبران ناپذیر این بیماری برای مادر و جنین و بالا بودن میزان حساسیت مدل رگرسیون لجستیک پیشنهادی و اینکه اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه هزینه ای را به فرد تحمیل نمی کند این مدل برای غربالگری مناسب به نظر می رسد.

زمینه و هدف: رضایت زناشویی یکی از فاکتورهای مهم موثر بر سلامتی زنان و از مهمترین شاخص های رضایت از زندگی است که بر میزان سلامت روانی زوجین نیز تاثیر می گذارد. از سویی ناسازگاری در روابط زناشویی موجب اختلال در روابط اجتماعی گرایش به انحرافات اجتماعی و افول ارزش های فرهنگی بین زن و شوهرها می شود. جهت تداوم و استحکام زندگی زناشویی رضایت جنسی مورد نیاز است. برخی از محققین بر این باورند که علت اصلی و حقیقی 80% اختلافات زناشویی، عدم رضایت جنسی زوجین است. از طرف دیگر وضعیت باروری یکی از متغیرهای موثر بر رضایت جنسی است. بر اساس مطالعات متعدد، ناباروری سبب اختلالات روانشناختی مختلف از جمله عدم رضایت جنسی می شود. در مقابل، تعدادی از مطالعات بر این نکته تاکید دارند که شرکت زوجین در مراحل گوناگون تشخیص و درمان ناباروری، می تواند سبب افزایش صمیمیت و ارتباط بهتر آن دو با یکدیگر گردد. از آنجا که در ایران مطالعات کمی روی رضایت جنسی زنان نابارور، به ویژه در مقایسه با گروه زنان بارور به عنوان گروه کنترل صورت گرفته است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه رضایت جنسی زنان بارور و نابارور انجام پذیرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی با روش نمونه گیری غیراحتمالی و مبتنی بر هدف است و روی 100 زن بارور و 100 زن نابارور مراجعه کننده به مراکز دولتی شهر مشهد در سال 1386 انجام شد. افراد مورد بررسی زنان 22 تا 45 ساله و تنها همسر شوهرشان بودند. همچنین زنان بارور از یک روش جلوگیری استفاده می کردند و زنان نابارور مشمول تعریف ناباروری بودند. بعد از توضیح در مورد اهداف و چگونگی انجام پژوهش و داشتن رضایت نسبت به شرکت در مطالعه، پرسشنامه بررسی سلامت عمومی (GHQ28) و فرم رضایت جنسی، تکمیل و سپس داده ها با استفاده از آزمون های c2 و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد. در آزمون های انجام شده سطح معنی داری،p<0.05  مد نظر قرار گرفت.نتایج: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیکی و سایر متغیرهای مداخله گر و نیز سلامت عمومی، اختلاف آماری معنی داری نداشتند. امتیاز حاصل از مقیاس رضایت جنسی در هر دو گروه، متوسط (در زنان بارور 12.23±59.66 و در زنان نابارور 11.62±61.65) و تفاوت آماری غیر معنی دار بود.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، رضایت جنسی هر دو گروه در حد متوسط بود که نشان دهنده سطح آگاهی پایین تمامی افراد از مسایل جنسی و عدم آموزش کافی به زوجین قبل و بعد از ازدواج است؛ لذا پیشنهاد می شود با ترتیب دادن امکان مشاوره و آموزش در زمینه مسایل مرتبط با رضایت جنسی در افزایش رضایت جنسی زوجین برنامه ریزی گردد.

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد که اضطراب با افزایش کورتیزول و پرولاکتین به تشدید ناباروری می انجامد و سطح اضطراب پایین تر به باروری طبیعی کمک می کند. با وجود این هنوز شواهد تجربی قاطع وجود ندارد که سطح اضطراب پایین تر موجب پیامد بهتر درمان با فن آوری های کمک باروری می شود. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارتباط بین اضطراب زنان نابارور با موفقیت درمان ART در مراجعین به مراکز درمان ناباروری منتخب شهر تهران در سال1387 بود.روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر 180 زن نابارور متقاضی استفاده از روش های کمک باروری مراجعه کننده به دو مرکز درمانی منتخب شهر تهران به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند و در روز آخرین ویزیت قبل از انجام درمان توسط پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر مورد غربالگری اضطراب آشکار و پنهان قرار گرفتند و بر اساس نمره 49-20 و نیز 80-50 به گروه های اضطراب پایین و بالا تقسیم شدند. تست بارداری مثبت به عنوان موفقیت درمان در نظر گرفته شد و در گروه های دارای اضطراب آشکار و پنهان بالا و پایین مورد مقایسه قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار کامپیوتری SPSS 11.5 استفاده شد. مدل رگرسیون لجستیک برای بررسی وجود ارتباط بین نتیجه درمان و سطح اضطراب آشکار و پنهان مورد استفاده قرار گرفت و p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین سطح اضطراب آشکار و پنهان در زنان نابارور متقاضی انجام ART، به ترتیب 47.33 و 43.89 بود. از مجموع 180 زوج متقاضی درمان، 10.6% (19 زوج) در پی درمان، باردار شدند؛ که این میزان در گروه دارای سطح اضطراب آشکار بالا و پایین به ترتیب 11.1% و 10.1% بود و در گروه دارای سطح اضطراب پنهان بالا و پایین به ترتیب 14.5% و 9% بود. میزان موفقیت بین گروه های دارای سطح اضطراب آشکار بالا و پایین و نیز گروه های دارای سطح اضطراب پنهان بالا و پایین تفاوت آماری معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین سطح اضطراب آشکار و پنهان زنان نابارور و نتیجه درمان های کمک باروری ارتباطی وجود ندارد. نتایج این مطالعه می تواند برای بیماران مضطرب دلگرم کننده باشد، اگرچه مشاوره و کاهش سطح اضطراب زنان نابارور برای بهبود کیفیت زندگی آنان ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: باروری در اکثر فرهنگها از ارزش بالایی برخوردار است و آرزوی داشتن فرزند یکی از اساسی ترین محرک های انسانی در تداوم زندگی محسوب می شود. اگر تلاش در جهت باردار شدن با موفقیت همراه نشود می تواند منجر به یک تجربه احساسی مخرب شود. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، حدود 80 میلیون نفر با شکست در باروری دست بگریبان هستند. ناباروری تاثیری منفی بر زندگی مردان و زنان دارد و افراد مبتلا را در معرض مشکلات عاطفی و روانی فراوانی قرار می دهد. چالش های جسمی، روانی و مالی در روند استفاده از روش های کمک باروری نیز زوج های جوان را تحت تاثیر قرار می دهد. تلاش برای باردار شدن، اقدامات پزشکی گران قیمت و خسته کننده ای را به همراه دارد و تردید و نا امیدی در روند درمان می تواند اساس روابط یک زوج را به لرزه درآورد. با وجود این که مطالعات مختلف اهمیت ارتباط مسایل جسمی - روانی و ناباروری را نشان داده اند، جنبه های گوناگون آن هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد. این مقاله حاصل یک مطالعه کیفی با تمرکز بر تجربه زندگی با ناباروی بوده و هدف آن دسترسی به تجربیات زندگی زوج های نابارور در طی دوران ناباروری بود.روش بررسی: یازده زوج نابارور در مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره تجربیات زندگی با ناباروری مورد مصاحبه قرار گرفتند. گفتگوها با کسب اجازه از افراد ضبط و روی کاغذ پیاده شد و با استفاده از روش کلایزی، جملات و عبارات مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.نتایج: از تدوین مصاحبه های انجام شده، شش مضمون و یازده زیر مضمون استخراج شد. نتایج نشان داد که ناباروری روابط عاطفی و جنسی زوجها را تحت تاثیر قرار می دهد، ارتباط زوج با اطرافیان در واکنش به برخورد آنان با ناباروری تغییر می نماید. همچنین زوجها انتظارات ویژه ای از پرسنل درمانی داشتند که برآورده نمی شود، بهمین دلیل علاوه بر درمان طبی ممکن است به درمان های غیر معمول نیز متوسل شوند.نتیجه گیری: مضمون های استخراج شده مشخص نمود که ناباروری می تواند سراسر زندگی زوج نابارور را تحت تاثیر قرار می دهد. به نظر می رسد استفاده گسترده تر از خدمات مشاوره مامایی و روانشناسی برای زوج های نابارور و اطرافیان آنها در مراکز درمان ناباروری، برای این زوجها کمک کننده است.

«حق» یکی از بنیادی ترین و مهم ترین مفاهیم در قلمرو حقوق و اخلاق زیستی است. اما به کارگیری این مفهوم مستلزم ارایه نظریه ای است که آن را بر پایه ای استوار بنا کند. از این رو، در این نوشتار تلاش خواهیم کرد نظریه ای در باب حق به دست دهیم. این نظریه بر دو مفهوم کلیدی «کرامت ذاتی» و «فاعلیت اخلاقی» انسان بنا خواهد شد. به دیگر سخن، حق آن جایی به میان می آید که کرامت انسانی و فاعلیت اخلاقی او در خطر باشد. از یک سو، حق ادعایی تضمین شده است که در جای خود بر دیگر ادعاهای هنجاری حاکم می شود. از دیگر سو، حق هویتی ابزاری، فردی، حداقلی و به لحاظ اخلاقی بی طرف است. بر این اساس، حق در خدمت ارزشها و اصول عدالت به کار گرفته می شود، در صورت تامین و اجرا، بخشی محدود و البته کمینه از سرزمین عدالت را درخواهد نوردید. ارایه نظریه حق در این نوشتار این نکته را نیز آشکار خواهد ساخت که عناصر فلسفه حق در ارتباطی سازگار و متقابل با هم قرار دارد.