پژوهش های دانش زمین
سال:1400 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:14

در پژوهش حاضر مدلسازی زمین­شناسی-اکتشافی کانسار سرب و روی فیض­آباد واقع در استان اصفهان انجام شده و از نظر عیار و میزان ذخیره، مورد ارزیابی قرار گرفته است. محدوده کانسار مورد مطالعه براساس توپوگرافی منطقه، میزان و نوع اطلاعات اکتشافی موجود خود به دو منطقه مجزای تپه آقاحساب و کوه خارزن تقسیم شده و مدلسازی کانسار و ارزیابی ذخیره هر منطقه و نیز کل محدوده، به­طور مجزا صورت گرفته است. برای آگاهی از نحوه توزیع داده­های عیارسنجی مجموع سرب و روی و انتخاب درست روش تخمین، ابتدا پردازش آماری اولیه داده­ها انجام شد. سپس به­منظور شناخت کامل و طرح تصویری از وضعیت لیتولوژی کانسار، نگار لیتولوژی تمام گمانه­های اکتشافی، مدل سه­بعدی لیتولوژی کانسار و مقاطع عرضی لیتولوژی نظیر تعداد زیادی از پروفیل­های شاخص محدوده، ترسیم شد. براساس وضعیت ماده معدنی، میزان و نوع کارهای اکتشافی انجام­شده و اطلاعات اکتشافی موجود، از میان روش­های مختلف تخمین ذخیره، روش­های زمین­آماری دقیق غیرخطی لاگ کریجینگ معمولی و کریجینگ شاخص، مورد استفاده قرار گرفته و نمودارهای عیار-تناژ ذخیره به­ازای عیار حدهای 5/1، 2، 5/2 و 3 درصد ترسیم شد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که اگرچه هر دو روش زمین­آماری مورد استفاده، از دقیق­ترین روش­های تخمین ذخیره می­باشند، اختلاف نتایج تخمین عیار و ذخیره کانسار با روش­های مذکور نسبتاً زیاد است. فقدان اطلاعات اکتشافی کافی و ماهیت روش­های مورد استفاده از مهم­ترین دلایل این امر هستند ولی در مجموع نتایج روش کریجینگ شاخص قابل اعتمادتر است.

بازالت های کواترنری شمال سرو با ترکیب آلکالی بازالت تا آندزیت بازالتی به صورت گدازه های منشوری و اسکوری در شمال غرب ارومیه و در مرز زون های سنندج-سیرجان و ارومیه-دختر رخنمون یافته اند. کانی های اصلی تشکیل دهنده این سنگ ها شامل الیوین، کلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن و پلاژیوکلاز است. تجزیه نقطه ای کانی ها بیانگر ترکیب کریزولیتی در الیوین، دیوپسید تا اوژیت دیوپسیدی در کلینوپیروکسن ، هیپرستن در ارتوپیروکسن و نیز لابرادوریتی در پلاژیوکلازها می باشد. براساس محاسبات و نمودارهای زمین دما-فشار سنجی، دمای تشکیل کلینوپیروکسن در سنگ های آلکالی بازالت و آندزیت بازالتی برابر با 1000 تا 1250 درجه سانتی گراد و فشار برآورد شده آنها کمتر از 5 کیلوبار است. همچنین محتوی Fe3+ وتوزیع AlVI-AlIV در کلینوپیروکسن ها به ترتیب نشان از شرایط فشار بخشی نسبتاً بالای (گریزندگی) اکسیژن و مقدار آب ماگما به میزان 10% در محیط تبلور آنها دارد. نتایج حاصل از تجزیه شیمیایی سنگ کل بیانگر ماهیت آلکالن و جایگاه تکتونیکی درون صفحه ای این سنگ ها است. به لحاظ تکتونیکی، به نظر می رسد تشکیل این سنگ ها با فرآیندهای پس از بسته شدن کامل اقیانوس نئوتتیس و تصادم قاره ای مرتبط باشد.

اساساً دلیل تهیه مدل پتانسیل معدنی این است که با شناسایی بهترین نواحی امیدبخش و مناطق اهداف اکتشاف، ناحیه مورد مطالعه محدودتر شده تا با کوچک شدن آن، ریسک عملیات اکتشاف کاهش و با قطعیت بیش­تری بتوان نواحی امیدبخش را برای متمرکز شدن در مراحل تفصیلی انتخاب نمود. بر این اساس، هدف از مطالعه حاضر تلفیق لایه­های شاهد مختلف با استفاده از روش ترکیبی AHP-TOPSIS، به منظور شناسایی نواحی امیدبخش مس در ورقه یکصدهزار ابهر می باشد. بدین منظور، 7 لایه شاهد اطلاعاتی شامل آنومالی ژئوشیمیایی مس حاصل از تحلیل مؤلفه اصلی، نقشه فاصله از واحدهای سنگی آذرین نفوذی و واحدهای آتشفشانی، نقشه فاصله از گسل­های منطقه و در نهایت نقشه­های فاصله از دگرسانی­های آرژیلیک، فیلیک و پروپیلیتیک در نظر گرفته شد. جهت آماده­سازی نقشه­های شاهد برای تلفیق، ابتدا مقادیر نقشه­ها با استفاده از تابع لجستیکی به فضای مناسب با دامنه (1-0) منتقل و سپس توسط روش فرکتالی عیار-مساحت کلاسه بندی شدند. در گام بعد معیارها و زیرمعیارهای مختلف توسط روش AHP وزن­دهی و در ادامه توسط روش TOPSIS تلفیق شدند. نقشه­ پتانسیل نهایی توسط نمودارPrediction-Area (P-A) مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. بر طبق این نمودار، نقطه تلاقی منحنی­های نرخ پیش­بینی و مساحت اشغال­شده مربوطه، مقدار 78 را نشان داد که توان بالای مدل مذکور را در معرفی نواحی امیدبخش مس ثابت می­کند. در مدل پتانسیل معدنی مس ایجادشده، عمده نواحی پرپتانسیل مس در نیمه شمالی ورقه و در زیرزون طارم معرفی شده است که به خوبی با محل کانسارهای قدیمی مس نظیر خلیفه­لو، چرگر، الوند، حصار و دوه یاتاقی منطبق می­باشد.

در فروبار دزفول جنوبی با توجه به توالی فاز­های دگرشکلی زاگرس و رخداد وارونگی تکتونیکی در گسل­ راندگی رگ سفید و همچنین تجدید فعالیت گسل­ پی سنگی هندیجان، بر هم­کنش عمودی بین گسل­ها در پیش بوم زاگرس اتفاق افتاده است؛ که این اثر متقابل تاثیراتی مهم بر الگوی ساختاری و تشکیل تاقدیس­های رگ سفید و تنگو دارد. فاز چین خوردگی اصلی در پیش بوم زاگرس و در تاقدیس­ رگ سفید در پلیوسن رخ داده است. جهت مدل­سازی آزمایشگاهی تکامل تکتونیکی، با توجه به محاسبه میزان کوتاه­شدگی عمود بر بخش مرکزی تاقدیس رگ سفید، با اعمال فشردگی به میزان 16 درصد و با حرکت فک­های متحرک دستگاه برش با سرعت ثابت، وارونگی تکتونیکی و تبدیل حرکت از کشش به راندگی در گسل رگ سفید سبب می­شود توالی لایه­ها دگرشکل شوند و چین خوردگی وابسته به گسل در تاقدیس رگ سفید تشکیل گردد. با ورود جبهه دگرشکلی زاگرس به پیش بوم منطقه کوهزایی در پلیوسن، علاوه بر برخاستگی تاقدیس تنگو در راس گسل هندیجان، محور تاقدیس رگ سفید به علت حرکت امتداد لغز راستگرد در گسل هندیجان، به میزان 30 درجه به صورت ساعتگرد می­چرخد. مدل­سازی ما نشان می­دهد که دلیل طول موج بیشتر بخش باختری تاقدیس رگ سفید به علت ضخامت زیاد لایه نمکی سازند گچساران و همچنین مقدار بالای نسبت ضخامت لایه نامقاوم به لایه مقاوم است که در اثر واقع شدن بخش باختری تاقدیس رگ سفید در یک پهنه گسلی راستگرد و چرخش ساختاری حاصل از آن، پهن شدگی و افزایش طول موج تاقدیس تسهیل شده است.

در این مطالعه، به منظور ارزیابی پتانسیل غیرمتعارف سنگ منشأ کژدمی در میادینA و C در شمال غرب خلیج فارس، از نتایج آنالیز راک-اول به­همراه ضریب انعکاس ویترینایت و محاسبات مرتبط با ارزیابی شیل­های گازی استفاده شده است. در این تحقیق ضمن بررسی بلوغ، نوع گاز تولیدی از سنگ منشأ براساس نمودار TR-RO و استفاده از دیاگرام عنکبوتی به مقایسه پارامترهای مختلف بلوغ و ارزیابی اولیه اقتصادی مخازن غیرمتعارف سازند مذکور پرداخته شده است. سازند کژدمی در میدان A تولید گاز کمی دارد و در میدان C بین پنجره نفتی و گازی قرار دارد. نتایج حاصل از نمودار TR-RO، نشان­دهنده آنست­ که نمونه­های مورد مطالعه در میادین A و C در مرحله تولید گاز در اواخر دیاژنز و اوایل پنجره بلوغ قرار گرفته­اند. با توجه به دیاگرام عنکبوتی و ضخامت زیاد سازند کژدمی در میدان C، انتظار تولید گاز بیشتری در اعماق زیادتر، از این سازند می­رود.

معدن آهن سرویان به­طور ژنتیکی با توده گرانیتوئیدی سرویان همراه است. هدف از این پژوهش بررسی سنگ‎شناسی، کانی‎شناسی و تعیین شرایط تشکیل کانی‎های بیوتیت ‎توده کوارتزدیوریت ‎بیوتیت‎دار سرویان است و در این تحقیق در مورد اهمیت مطالعه این کانی در تعیین محیط تکتونیکی، پتانسیل کانی‎زایی و شرایط تبلور این توده بحث شده است. آنالیز الکترون میکروپروب بیوتیت‎های این توده نشان می‎دهد که این کانی‎ها از نوع بیوتیت‎های منیزیم‎دار غنی از Ti و Mg و فقیر ازAl و Fe هستند. محتوای AlT بیوتیت‎ها در حدود 37/2-52/2، با (ƩFeO)/(ƩFeO+MgO) بین 55/0 تا 58/0 و تمرکز MgO در گستره 77/12-94/13 درصد وزنی است. این شرایط نشان می‎دهد که توده‎ی مذکور متعلق به سری ماگمایی کالک‎آلکالن بوده و از رده گرانیت‎های کوهزایی نوع I است که ماگمای منشأ آن در یک محیط فرورانش، حاصل از ذوب پوسته و گوشته تشکیل شده است. بیوتیت‎ها توده سرویان در دمای 750 درجه سانتی‎گراد و در شرایط فوگاسیته اکسیژن بالا و تحت فشار 6/0-1/1 کیلوبار متبلور شده‎اند. در نتیجه چگونگی تشکیل بیوتیت‎ها تایید می‎کند که توده سرویان در تشکیل ته‎نشست‎های آهن اسکارنی منطقه مشارکت داشته است.

در مطالعه حاضر 458 متر از رسوبات سازند گورپی در برش قطب­آباد واقع در شمال شرق جهرم از نقطه نظر نانوفسیل­های آهکی مورد بررسی قرارگرفت. در این برش سازند گورپی از سنگ آهک رسی خاکستری تشکیل شده است. بررسی نانوفسیل­های آهکی در این قسمت منجر به تشخیص 22 جنس و 37 گونه شد. براساس پراکندگی گونه­های شاخص نانوفسیلی، زیست­زون­هایAspidolithus parcus zone(CC18/Early Campanian), Calculites ovalis zone(CC19/Late Early Campanian), Ceratolithoides aculeus zone (CC20/Late Early Campanian), Quadrum sissinghii zone (CC21/ Early Late Campanian), Quadrum trifidum zone (CC22/Late Late Campanian), Tranolithus phacelosus zone (CC23/Latest Campanian–Early Maastrichtian), Reinhardtites levis zone (CC24/Early Maastrichtian) and Arkhangelskiella cymbiformis zone (CC25/ Late Maastrichtian) از زون­بندی سیسینگ (Sissingh, 1977) تشخیص داده شد. این زون­ها با زیست­زون­های UC14aTP تا UC20bTP از زون­بندی بارنت (Burnett, 1998) مطابقت دارد. براساس زیست­زون­های به دست آمده، بازه زمانی سازند گورپی در این برش از کامپانین پیشین تا ماسترشتین پسین است. مطالعه در برش قطب­آباد نشان می­دهد که نهشته­های سازندگورپی با کاهش عمق حوضه رسوبی در اواخر ماسترشتین، به صورت همشیب و ناگهانی به رسوبات آهکی سازند تاربور می­رسند.

هدف از این پژوهش بررسی رسوبات دریاچه پریشان و نقش آن در وقوع پدیده گرد­و­غبار می­باشد. بدین منظور 24 نمونه خاک سطحی از بستر دریاچه و 9 نمونه خاک از اراضی کشاورزی اطراف آن جمع آوری و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نمونه ها اندازه­گیری شد. دانه­بندی نمونه ها به روش الک خشک با 5 طبقه روزنه­ای، بافت خاک به روش هیدرومتری بایکاس تعیین و درصد رطوبت اشباع، درصد گچ، درصد آهک، سدیم تبادلی، کلسیم و منیزیم تبادلی، pH و EC برای هر یک از نمونه های خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بافت خاک نمونه های کشاورزی و دریاچه تقریباً مشابه بوده و در تمامی نمونه­ها ماسه بیشترین درصد، و به­طور میانگین 62% مواد تخریبی رسوبات دریاچه را تشکیل می دهد. درصد رطوبت اشباع در تمامی نمونه­ها بیشتر از 50 و قلیائیت نمونه­های سطح دریاچه بیشتر از نمونه­های کشاورزی است. مورفومتری نمونه های برداشت شده از سطح دریاچه و زمین­های کشاورزی با استفاده از نرم­افزار G. R. Graph تعیین گردید. مقدار میانه و میانگین تقریباً مشابه هم بوده که علت آن نزدیکی به منشأ و مسافت حمل ونقل کمتر می باشد. ذرات دارای جور شدگی خیلی ضعیف، نامرتب و چولگی زیاد به سمت ذرات درشت دانه می­باشند. عوامل مؤثر در فرسایش بادی شامل فرسایندگی باد و فرسایش پذیری خاک می باشد، بررسی نتایج آزمایشگاه خاک نشان می­دهد که خاک منطقه نسبت به فرسایش­پذیری در برابر باد مقاوم است. نکته مهمی که از بررسی بادهای منطقه حاصل می­شود این است که سرعت بادهای غالب منطقه با بیشترین فراوانی کمتر از 5/3 متر بر ثانیه است و نقش مؤثری در جابه­جایی ذرات خاک از سطح دریاچه ندارد.

لندفرم­ها در نواحی دارای فعالیت­های تکتونیکی، حاصل ترکیب پیچیده­ای از تاثیرات حرکات عمودی و افقی مربوط به بلوک­های پوسته­ای و فرسایش یا رسوب­گذاری توسط فرایندهای سطحی است. در این پژوهش، گالی­های سطح دشت­سرهای موجود در دامنه­های جنوبی البرز شرقی (منطقه گرمسار-سمنان) مورد بررسی قرار گرفته­اند. گالی­های موجود از مغرب به مشرق خصوصیات مورفومتری متفاوتی را نشان می­دهند، برای پی بردن به علل این تفاوت­ها، پس از گردآوری داده­ها و تحلیل رقومی تصاویر و نقشه­ها، قلمرو تحقیق به 4 بازه و سایت مطالعاتی تقسیم شد. در مجموع این سایت­ها 35 گالی را پوشش دادند. در مرحله بعد پس از نمونه­برداری از دیواره تا کف گالی­ها کارهای ژئوشیمی و دانه­سنجی بر روی آنها انجام گرفت. همچنین مورفومتری گالی­های هر سایت در مقاطع مشخص و فواصل مساوی انجام شد، علاوه بر این، تراکم پوشش­گیاهی و نوع آن برداشت گردید. در مرحله بعد شواهد مورفوتکتونیک با بررسی تصاویر ماهواره­ای و شواهد زمینی بررسی شد. سرانجام ارتباط مورفومتری، داده­های رسوبی و تاثیر نوزمین­ساخت و چگونگی تأثیر آن بر گالی­های منطقه تحلیل گردید. یافته­ها نشان می­دهند که داده­های فیزیکی رسوبات از نظر نوع و اندازه در مقیاس سطحی و عمقی نتوانسته در همه سایت­ها به­طور کامل در توسعه­یافتگی گالی­ها موثر باشد. شاید در سایت 4، توسعه­یافتگی را فقط به عامل قطر رسوب منطقه و در سایت 2، عدم توسعه­یافتگی گالی­ها را به این عامل بتوان نسبت داد ولی در دو سایت دیگر یعنی سایت 1 و 3، نمی­توان توسعه­یافتگی گالی­ها را تنها به بافت و قطر رسوب منطقه نسبت داد، بلکه باید عامل مهم­تر تکتونیک را مد­نظر قرار داد. تفاوت شیمی رسوب در 4 سایت جزئی بود، نوع و تراکم پوشش گیاهی و کاربری اراضی نیز در همه سایت­ها تقریبا یکسان است. بنابراین نتایج حاصل از تحلیل عوامل تأثیر­گذار و نقشه پهنه­بندی نهایی حاصل از ANP و فازی، همه نشانگر آن است که در بین عوامل بررسی شده، نوزمین­ساخت فعال نقش اصلی را در توسعه­یافتگی گالی­ها به عهده داشته است و شیمی رسوبات نقش ثانوی را دارا بوده­است.

توزیع فضایی نامناسب بوستان­ها در سطح شهرها می­تواند موجب استفاده کم کاربران از بوستان­ها، آشفتگی در سیمای شهری، عدم تعاملات اجتماعی مناسب، مشکلات مدیریت و نگهداری و نیز کاهش امنیت روانی و اجتماعی شود. این پژوهش با هدف تحلیل توزیع بوستان­ها در سطح شهر بابل با رویکرد عدالت فضایی تهیه شده است. پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی و براساس ماهیت و روش، توصیفی-تحلیلی است. داده­های مربوط به بوستان­های شهر بابل، از سازمان فضای سبز شهرداری بابل گردآوری و با گوگل ارث، Open Street Map و مشاهده میدانی مطابقت داده شد. برای تحلیل الگوی توزیع فضایی بوستان­ها از مدل­های توزیع جهت­دار (بیضی انحراف استاندارد)، میانگین مرکزی، تحلیل خوشه­ای فضایی چندفاصله­ای و میانگین نزدیکترین همسایگی در محیط نرم­افزار Arc Gis استفاده شد. در ادامه با روش تحلیل شبکه شعاع دسترسی به بوستان­ها مشخص گردید. در انتها نیز شعاع خدمات­دهی و دسترسی به بوستان­ها با تراکم جمعیت محله­های شهر بابل انطباق داده شد تا نارسایی محله­های شهر در دسترسی به بوستان­ها مشخص شود. نتایج نشان داد که بوستان­ها در سطح شهر بابل به صورت پراکنده و تصادفی توزیع شده­اند اما به دلیل کمبود تعداد آن­ها، محله­های شرقی و غربی شهر و همچنین محله­های پرتراکم 14، 16 و 20 فاقد بوستان هستند و از بی­عدالتی در توزیع و دسترسی به بوستان­ها رنج می­برند. در سطح کل شهر نیز 27/7 متر مربع کمبود سرانه بوستان­ها وجود دارد. بنابراین احداث بوستان­های جدید به ویژه بوستان­های محله­ای و شهری در سطح شهر بابل ضرورت دارد.

بکارگیری صحیح فناوری­های پیشرفته و علوم کلاسیک همچون نظریه بازی­ها در قالب ارائه راهکارهای جدید در جهت بهره برداری بهینه منابع آب از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. پیامدهای زیست­محیطی، اجتماعی و اقتصادی احداث سدها از یکدیگر قابل تفکیک هستند. در پژوهش حاضر، ضمن ارائه مدل و روشی نوین در بهینه سازی مکان­یابی سدها، به تبیین استراتژی تقسیم سد بلند به سدهای کوتاه در چند استراتژی جداگانه با مکانیابی های مختلف اولیه، بر روی شبکه رودخانه ها در داخل حوضه آبریز پرداخته شد. به طوری­که با محاسبه پارامترهای زیست­محیطی، اجتماعی و اقتصادی برای هر استراتژی، درصدد دسترسی به استراتژی بهینه بوده است. همچنین در مدل مذکور، محیط زیست، اقتصاد و اجتماع به عنوان بازیکن در نظر گرفته شدند. در ادامه، محاسبه پیامدهای مختلف برای هریک از بازیکن­های محیط زیست (میزان مراتع و جنگل های مستغرق در هر استراتژی)، اجتماع (تعداد روستاها و اماکن متبرکه مستغرق در مخازن سدهای هر استراتژی) و اقتصاد (میزان بتن مصرفی بدنه سدهای هر استراتژی) انجام پذیرفت. سپس، نمره پیامد هر یک از بازیکنان به صورت نمره بالا برای کمترین خسارت به هر استراتژی داده شد. در نتیجه، پیامدهای مذکور به صورت فرم ماتریسی نمایش داده شدند و در نهایت، استراتژی به عنوانS2 تعادل نش (NASH) و استراتژی بهینه-جواب مسئله (مساحت جنگل­ها و مراتع زیرآب رفته 133372 متر مربع، با حجم بتن­ریزی 330150 مترمکعب، و همچنین 3 مکان متبرکه مستغرق) مشخص گردید. برای توسعه همزمان تمامی شاخص های محیط زیستی و اقتصادی و اجتماعی برای طراحی یک سد نباید انفرادی صورت گیرد که باید برای تمام زیرحوزه و سناریوهای جایگزین ممکن نیز مورد بررسی قرار گیرد.

فقر روستای نتیجه توزیع ناعادلانه درآمد و امکانات مابین کانون­های شهری و روستایی بوده و با برهم خوردن تعادل سرمایه و امکانات رفاهی منطقه می­توان گفت تعادل اقتصادی مابین این نواحی نیز کاهش می­باید. از آنجا که پیوندهای روستایی-شهری دارای ماهیتی فضایی بوده، توجه به حرکت سرمایه و کالا به عنوان یک جریان اقتصادی مابین کانون­های شهری و روستایی از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف شناخت جریان­ها و عملکردهای به وجود آمده مابین شهر و روستاهای پیرامونی به بررسی جریان­های اقتصادی حاصل شده و عملکرد آنها در کاهش فقر روستایی می­پردازد. در انجام پژوهش با بهره گرفتن از روش­های میدانی و کتابخانه­ای و با استفاده از ضریب همبستگی به بررسی میزان ارتباط شاخص­ها و متغییرها با توجه به هدف پژوهش پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق 15 روستای بخش مرکزی شهرستان سنقر بوده است. نتایج پژوهش حاکی از شکل­گیری جریان­های اقتصادی و خدماتی مابین شهر و روستاهای ناحیه می­باشد که منجر به زمینه­سازی شکل­گیری پیوندهای روستایی-شهری در این منطقه شده است، و خود را به صورت؛ وجوه ارسالی، اشتغال روستائیان در شهر، اعتبارت رسمی و غیر رسمی، سرمایه­گذاری ­های دولتی و خصوصی نشان می­دهد، که منجر به تداوم جریان­ها و یک رابطه دو سویه بین شهر و نواحی روستایی پیرامونی خود از لحاظ عملکرد­های اقتصادی و سرمایه شده است و در نهایت توانسته ارتقاء مالی خانوارهای روستایی و کاهش فقر اقتصادی آنها را به دنبال داشته باشد.

محله ایران در منطقه دوازده شهر تهران، یکی از کانون های اجرای برنامه های بازآفرینی شهری شناخته می­شود. به همین دلیل این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی، با هدف بررسی و ارزیابی تأثیرات برنامه های بازآفرینی بر بهبود شرایط اجتماعی، فرهنگی این محله تاریخی-فرهنگی از طریق بررسی و تحلیل کیفیت محیط و تعاملات فرهنگی و اجتماعی قبل و بعد از برنامه های بازآفرینی انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت میدانی و کتابخانه­ای است. حجم جامعه آماری تمامی واحدهای مسکونی و تجاری آن به تعداد 265 واحد است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران به تعداد 160 واحد انتخاب شده و روش نمونه­گیری نیز به صورت تصادفی-سیستماتیک بوده است. در تحلیل داده­ها، از آزمون t-test با دو نمونه جفتی استفاده شده است. نتیجه پژوهش گویای آن است که اهمیت و شرایط اجتماعی محله ایران قبل از برنامه بازآفرینی دارای میانگین 49/3 و بعد از آن، با اندکی نزول به 3/3 رسیده است. شرایط فرهنگی نیز پس از بازآفرینی دارای میانگین 81/3 بوده که نسبت به قبل از آن، تغییری نکرده است. این گونه قابل استنباط است که وضعیت اجتماعی-فرهنگی محله ایران، نسبتاً بهبود یافته، اما تأثیرات برنامه­های بازآفرینی کالبدی محله بسیار کم بوده که علل آن هم بررسی و تحلیل شده است.

مطالعه حاضر با سنجش تغییرات کمینه، بیشینه و میانگین دمای هوا و دمای سطح زمین و تغییرات پوشش گیاهی در سه دهه اخیر، پایداری محیط زیست شهر را در برابر گرمایش بررسی می کند. برای این منظور، تغییرات دمای کمینه، بیشینه و میانگین ایستگاه های مهرآباد و شمیران از سال 1988 تا 2017 مورد بررسی قرار گرفته است. تصاویر لندست نیز برای بررسی تغییرات سطح زمین به کار رفته است. نتایج تحلیل دمای هوا نشان دهنده وجود روند افزایشی در دوره زمانی مذکور است. با انجام آزمون پتیت، نقطه تغییر در اواخر دهه 1990 و ابتدای 2000 میلادی به دست آمد؛ به طوری که میانگین دمای هوا C˚1 در ایستگاه مهرآباد و C˚2/1 در شمیران نسبت به قبل از نقطه تغییر افزایش نشان می دهد. رشد افقی شهر با کاهش وسعت پوشش گیاهی همراه بوده و میانگین دمای سطح زمین بیش از C˚2 افزایش یافته است. از این رو، روند افزایشی دما همراه با ساخت وسازهای بی رویه و ناپایداری فضای سبز، به عنوان عوامل اثرگذار بر پایداری محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. این مسئله نشانه ای از تشدید گرمایش و ضرورت ارائه راهکارهای مناسب است.