یافته های نوین در علوم زیستی (نشریه علوم)
سال:1398 | دوره:6 | شماره:4 |تعداد مقالات:15

یکی از مهمترین فاکتورهای مرتبط با باروری مردان، وضعیت کروماتین اسپرم است. در جریان تکنیک های کمک باروری، به ویژه تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، انتخاب طبیعی اسپرم با کیفیت و با کروماتین سالم امکان پذیر نیست. بنابراین، کیفیت جنین و میزان حاملگی به دلیل DNA آسیب دیده اسپرم های درگیر در لقاح تخمک ها کاهش می یابد. در این مطالعه، فراوانی تراکم غیرطبیعی کروماتین و میزان آسیب کروماتین در مردانی با فاکتورهای مختلف ناباروری (مانند الیگوزواسپرمی، آستنوزواسپرمی، تراتوزواسپرمی، الیگوآستنوتراتوزواسپرمی و نرموزواسپرمی) ارزیابی و نتایج تزریق بررسی می شود. 195 بیمار در این مطالعه وارد شدند و وضعیت کروماتین اسپرم با استفاده از رنگ آمیزی آنیلین بلو و تولوئیدین بلو بررسی شد. همچنین میزان لقاح، کیفیت زیگوت و جنین، میزان حاملگی و سقط محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که در نمونه های الیگوآستنوتراتوزواسپرمی، درصد کروماتین آسیب دیده بالاتر از نمونه های نرموزواسپرمی است. در این گروه میزان لقاح، کیفیت جنین و میزان حاملگی به طور معنی داری کاهش می یابد. همچنین میزان سقط بالا در این گروه مشاهده شد. در مجموع، فراوانی کروماتین آسیب دیده در فاکتورهای مختلف ناباروری مردان متفاوت است و می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، ارزیابی وضعیت کروماتین اسپرم قبل از شروع چرخه می تواند نتایج درمان را بهبود بخشد.

یرسینیا پستیس عامل بیماری طاعون، باسیلی گرم منفی متعلق به تیره انتروباکتریاسه است. تشخیص این ارگانیسم بر اساس روش های کلاسیک وقت گیر، پر هزینه و خطرناک است. هدف از این مطالعه طراحی روش TaqMan Real-time PCR برای تشخیص سریع این باکتری بر اساس ژن pla است. در این مطالعه واکنش Real-time PCR بر اساس ژن هدف pla بهینه سازی گشت. برای تعیین حساسیت، از ژن pla رقت های سریال تهیه و آخرین رقتی که سیگنال فلورسنت تولید کرد به عنوان کم ترین حد تشخیص در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج آزمایش تعیین حساسیت، منحنی استاندار شامل مقادیر Ct و تعیین کمیت برای آنالیز ژن هدف استفاده گردید. ویژگی آنالیتیکال روش به وسیله انجام آزمایش بر روی ژنوم تعدادی از باکتری های کنترل منفی ارزیابی گردید. در این بررسی، در نمودار تکثیر ژن pla هیچ گونه تکثیری برای نمونه های کنترل منفی مشاهده نشد و ویژگی واکنش تایید گشت. کم ترین حد تشخیص روش Real-time PCR برای ژن هدف fg 4/5، همچنین کم ترین تعداد کپی از ژن هدف در یک واکنش 20 میکرولیتر در حدود 103× 1 تعیین گشت.

به منظور بررسی تفاوت های شکلی کپور سرگنده و دو ریخت گروه معروف از ماهی های فیتوفاگ با استفاده از تکنیک ریخت سنجی هندسی، تعداد 30 قطعه ماهی از هر گروه با میانگین طول استاندارد 3± 25 سانتی متر تهیه گردید. پس از بیهوشی ماهیان در عصاره پودر گل میخک 1% و تثبیت آن ها در فرمالین بافری 4%، تصاویر رقومی با کیفیت 6 مگاپیکسل از نیمرخ چپ نمونه ها تهیه گردید. جهت نمایش شکل هندسی نمونه ها، تعداد 17 لندمارک هم ساخت انتخاب و به کمک نرم افزار TPSdig2 رقومی شده و فایل های tps تهیه گردید. پیش از تجزیه وتحلیل های آماری، تمامی داده های غیر شکلی شامل اندازه و جهت با استفاده از تکنیک روی هم گذاری عمومی حذف گردید. مختصات داده های روی هم گذاری شده پس از تائید همبستگی بین فضای شکل و فضای تانژانت، مورد تجزیه وتحلیل آماری تجزیه به مؤلفه های اصلی (PCA)، تجزیه همبستگی کانونی (CVA) و آنالیز خوشه ای (CA) قرار گرفتند. تمامی تجزیه وتحلیل های آماری به کمک نرم افزارهای PAST و مجموعه TPS انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، بزرگ تر بودن طول و ارتفاع سر، طول قاعده باله های پشتی و فاصله پیش باله شکمی و ارتفاع ساقه دمی در محل اتصال باله دمی و موقعیت عقب تر قاعده باله سینه ای در کپور سرگنده تفاوت های ریختی مرتبط با الگوی تغذیه ای آن ها بوده و عقب تر بودن موقعیت قاعده باله سینه ای در فیتوفاگ R نسبت به فیتوفاگ N به دلیل بروز دورگه بین کپور سرگنده و فیتوفاگ است که حداقل برخی از آن ها از نظر ریختی به کپور سرگنده شباهت یافته اند.

باکتری های مگنتوتاکتیک دست ه ای از باکتری ها هستند که به دلیل قابلیت تولید ساختارهایی به نام مگنتوزوم قادر به جهت گیری در میدان مغناطیسی خارجی هستند. مگنتوزوم ها که در اکثر باکتری های مگنتوتاکتیک در اندازه نانومتر حضور دارند، اندامک های درون سلولی متشکل از کریستال های معدنی آهن مغناطیسی هستند که به صورت جداگانه توسط یک لایه فسفولیپید احاطه شده اند. به دلیل ویژگی های منحصر به فرد مگنتوزوم ها، باکتری های مگنتوتاکتیک به موضوع جذابی در بسیاری از حوزه های تحقیقاتی و کاربردی از جمله رباتیک، پزشکی، زیست شناسی، محیط زیست و زمین شناسی تبدیل شده است. در مقاله مروری حاضر سعی شده است تا با ارائه مشخصات مربوط به باکتری های مگنتوتاکتیک، چگونگی تشکیل مگنتوزوم ها در سلول و ساختار آن ها، اهمیت این باکتری ها مشخص شود و در نهایت با ارائه برخی از کاربردهای این باکتری ها در حوزه های مختلف تحقیقاتی مثل دارورسانی هدفمند، درمان سرطان و حذف فلزات سنگین از آب ها، درک بهتری از این کاربردها به دست آید.

فسفر، یکی از ضروری ترین عناصر غذایی گیاهی، در خاک به سرعت به فرم غیر قابل دسترس برای گیاهان تبدیل می شود. باکتری های حل کننده فسفات نامحلول می توانند نقش مهمی در فراهم کردن این عنصر غذایی برای گیاهان ایفا کنند. به همین دلیل در این مطالعه این باکتری ها از محیط رایزوسفری گیاهان مختلف با استفاده از محیط کشت اختصاصی جامد پیکووسکی غربال شدند. سپس میزان رشد و میزان حل کنندگی فسفات نامحلول 9 سویه برتر در دما، شوری و اسیدیته مختلف اندازه گیری شدند. بهترین سویه حل کننده فسفات نامحلول با تجزیه و تحلیل توالی ژن 16S rDNA شناسایی شدند. در پایان تنوع ژنتیکی بین تمامی سویه های حل کننده فسفات نیز با نشانگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین 57 سویه جداسازی شده، 25 سویه قابلیت حل کنندگی فسفات نامحلول را داشتند. از بین 9 سویه برتر، سویه Cke1 با این که میزان رشد متوسطی در تمامی شرایط تنشی اعمال شده داشت، بیش ترین شاخص محلول سازی را به خود اختصاص داد و به عنوان بهترین سویه حل کننده در همه شرایط مورد آزمایش شناخته شد. تجزیه و تحلیل ژنتیکی ژن 16S rDNA نیز نشان داد که این سویه متعلق به جنس Enterobacter است. نتایچ تنوع ژنتیکی نیز نشان داد که تمامی سویه ها در 6 گروه مختلف قرار می گیرند و 3 سویه که کم ترین میزان تشابه را با سایر سویه ها داشتند در 3 گروه مجزا قرار گرفتند. با توجه به این که سویه Cke1 قابلیت خوبی برای محلول سازی فسفات نامحلول در شرایط مختلف تنشی نشان داده است، می تواند پتانسیل خوبی برای فراهم کردن عنصر فسفر در دماهای 30 و 35 درجه سانتی گراد، شوری 1/2 و 1/8 درصد و اسیدیته 6 و 8 برای گیاهان زراعی داشته باشد.

از آنجایی که در سال های اخیر باکتری های اندوفیت گیاهی کاربردهای متنوع و مفیدی در بیوتکنولوژی پیدا کرده اند، توجه زیادی به جداسازی، شناسایی و ارزیابی این نوع میکروارگانیسم ها شده است. در این مطالعه با توجه به دشوار بودن سترون سازی سطوح بافت های گیاهی از باکتری های اپی فیت، کارایی سه روش مختلف غربالگری باکتری های اندوفیت شامل 1-استریل کردن با آب ژاول، 2-استریل کردن متناوب (تندال تغییر یافته) و 3-استریل کردن با تریتون X100 و آب ژاول مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تندال تغییر یافته روشی ابداعی است که در این پژوهش به منظور حذف مناسب اسپور های درونی باکتری های اپی فیت که در جداسازی اندوفیت ها مانع به حساب می آیند، به کار رفت. بیش ترین تعداد باکتری های اندوفیت از گیاهان دولپه ای و از برگ جداسازی شدند. همچنین باکتری های اندوفیت از نظر تولید آنزیم های مختلف هیدرولازی بررسی شدند در این میان آنزیم پروتئاز در طیف وسیعی از باکتری های اندوفیت و به مقدار بیشتر از سایر آنزیم ها تولید شد. سویه EndoA، مورد شناسایی مولکولی قرار گرفت و مشخص شد که به میزان 100 درصد مشابه Bacillus halotolerans است.

آنزیم های آنتی اکسیدانی نقش مهمی در دفاع گیاهان در برابر عوامل بیماری زا ایفا می کنند. پس از شناسایی بیمارگر توسط گیاهان یکی از اولین پاسخ های دفاعی گیاه تولید گونه های اکسیژن فعال (ROS) است. به منظور حفظ تعادل سطح ROS و جلوگیری از اثرات زیان بار آن ها، گیاهان آنزیم های آنتی-اکسیدانی پراکسیداز (POX)، کاتالاز (CAT)، آسکوربات پراکسیداز (APX) و سوپراکسیداز دیسموتاز (SOD) را تولید می نمایند. در پژوهش حاضر مقاومت ارقام لوبیا شامل صدری، پاک، درخشان و درسا به باکتری Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli (Xap) در گلخانه بررسی شد. فعالیت آنزیم های پرکسیداز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در بوته های لوبیای رقم های صدری و درخشان سالم و آلوده به Xap در زمان های صفر، 24، 48 و 72 ساعت پس از مایه زنی بیمارگر، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار سنجیده شد. نتایج نشان داد که تمام رقم های لوبیا علائم بیماری را نشان دادند. ارقام لوبیا درخشان با 33/58 درصد و صدری با 56/80 درصد علائم به ترتیب کم ترین و بیش ترین شدت علائم را بعد از 20 روز نشان دادند. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در 24 و 48 ساعت پس از مایه زنی مشاهده شد و در فاصله 48 و 72 ساعت بعد از مایه زنی کاهش یافت. فعالیت این آنزیم ها در رقم حساس نسبت به رقم نیمه مقاوم کم تر بود. همچنین میزان کلروفیل a و b در گیاهان بیمار نسبت به گیاهان سالم کاهش معنی داری نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده رقم درخشان به عنوان یک رقم با مقاومت نسبی برای کشت در مناطق شیوع بیماری پیشنهاد می شود.

برخی از ریزوباکتری ها اثرات مفید بر رشد گیاهان دارند. اسپندک (Zygophyllum fabago) یک علف هرز با ارزش دارویی است. در تحقیق حاضر باکتری های ریشه سپهر این گیاه جداسازی و شناسایی شدند. خصوصیات مرتبط با تحریک رشد گیاه مانند انحلال فسفات و روی، تولید ایندول استیک اسید و فعالیت ضد قارچی جدایه ها مورد برر سی قرار گرفت. سپس جدایه ها جداگانه به گیاه تلقیح شده و پس از حصول اطمینان از استقرار آن ها در ریشه، کارایی آن ها در افزایش رشد گیاه در شرایط گلخانه ای سنجیده شد. نتایج شناسایی بیوشیمیایی و مولکولی نشان داد که 5 جدایه حاصل متعلق به جنس های Bacillus، Pseudomonas، Pantoea و Brevibacterium بودند. همه 5 جدایه درجاتی از توانایی در تحریک رشد گیاه را نشان دادند. از میان جدایه ها، فقط جدایه متعلق به جنس Bacillus توانست وزن خشک گیاهان را به طور معنی داری افزایش دهد. میزان انحلال فسفات این جدایه برابر با 440 میکروگرم در میلی لیتر و میزان تولید اسید آن در محیط کشت بیش از سایر جدایه ها بود. جدایه فوق با داشتن قدرت انحلال عنصر روی، ایندول استیک اسید را به مقدار 89/3 میلی گرم در میلی لیتر تولید کرد. با این وجود این جدایه فعالیت ضد قارچی بر علیه دو قارچ بیماری زای گیاهی Aspergillus niger و Botrytis cinerea را نشان نداد.

در این مطالعه اثر عصاره آبی سه گونه Salvia perspolitana، S. palaestina و S. bracteata بر باکتری های بیماری زای Staphylococcus aureus، Escherichia coli وPseudomonas aeroginosa تحت مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصاره این گیاهان از روش های انتشار چاهک-پلیت و حداقل غلظت بازدارندگی رشد (MIC) استفاده شد. نتایج نشان داد که فقط عصاره S. bracteata در پلیتStaphylococcus aureus هاله عدم رشد به قطر 9 میلی متر تشکیل داد. عصاره هر سه گیاه در Escherichia coli و Pseudomonas aeroginosa هاله عدم رشد تشکیل دادند. تاثیر عصاره S. bracteata با تشکیل هاله عدم رشد به قطر 10 میلی متر از سایر گونه ها مؤثر تر بود. نتایج MIC نشان داد که عصاره S. perspolitana اثر ضعیفی بر باکتری Staphylococcus aureus داشت و اثر بازدارندگی در غلظت µ g/ml 1024 مشاهده شد. عصاره این گونه، همچنین در غلظت µ g/ml 256 بر باکتری های Escherichia coli و Pseudomonas aeroginosa اثر بازدارندگی داشت. بیش ترین اثر برای S. bracteata به دست آمد به طوری که اثر بازدارندگی عصاره این گیاه برای Staphylococcus aureus، µ g/ml 64 و برای دو باکتری دیگر برابر با µ g/ml128 به دست آمد. عصاره S. palaestina اثر ضعیفی بر باکتری Staphylococcus aureus داشت و اثر بازدارندگی در غلظت µ g/ml 1024 مشاهده شد. عصاره این گونه، همچنین در غلظت µ g/ml 512 بر باکتری های Escherichia coli و Pseudomonas aeroginosa اثر بازدارندگی داشت. بنابراین نتیجه گیری شد که گونهS. bracteata می تواند به منزله گونه ای مناسب جهت استفاده ضد باکتریایی تحت مطالعه بیش تر قرار گیرد.

از قدیم گیاهان به عنوان دارو برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شده اند. یکی از این بیماری ها، بیماری های عفونی است. در برخی موارد از عصاره های گیاهی برای درمان استفاده می شود. حلال های مختلفی جهت عصاره گیری از گیاهان استفاده می شود. در این پژوهش اثرات ضد میکروبی عصاره های آبی و متانولی گل ابریشم مصری مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور گل های ابریشم مصری کوبیده شدند و آنگاه یک شب در متانول %100 و آب خیسانده شدند. پس از تبخیر حلال خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی به روش انتشار در چاهک، روی باکتری های Candida albicans، Bacillus subtilis، Staphylococcus aureus، Methicilin resistance، Pseudomonas aeruginosa و قارچ مخمری Candida albicans انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که عصاره این گیاه، بر باکتری های مختلف و همچنین قارچ مخمری مؤثر است و یک هاله عدم رشد معنی دار را نشان می دهد. به منظور تعیین حداقل غلظت بازدارنده و کشنده نیز تست های ضدمیکروبی در میکروپلیت انجام گرفت. همچنین نتایج نشانگر این بود که ترکیبات ضدمیکروبی عصاره های این گل در دماهای مختلف پایدار است. بنابر نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت عصاره های آبی و الکلی گل های ابریشم مصری خواص ضدمیکروبی خوبی علیه میکروب های عفونی مهم امروزی دارند و م ی توان این گل را به عنوان منبع خوبی جهت استخراج ترکیبات ضد میکروبی معرفی کرد.

با توجه به این که فعالیت کارخانه های تولید سیمان منجر به آزاد سازی انواع آلاینده ها به محیط می شود، این پژوهش به منظور بررسی آثار ناشی از غبار کارخانه سیمان بهبهان بر جذب برخی از عناصر غذایی و شاخص های بیوشیمیایی در گونه های گیاهی علفی غالب رشد یافته در منطقه شامل خردل وحشی، پنیرک و جارو علفی انجام شد. بدین منظور پس از نمونه برداری و انتقال نمونه های گیاهی به آزمایشگاه، غلظت برخی عناصر غذایی همچون آهن، مس، روی، پتاسیم، منگنز، فسفر و نیتروژن برای نمونه های گیاهی و خاکی مورد سنجش قرار گرفت. همچنین، سنجش برخی شاخص های بیوشیمیایی نظیر محتوای رنگدانه های فتوسنتزی، پروتئین کل، کربوهیدرات محلول، پرولین، رطوبت نسبی، pH برگی، آسکوربات کل و نهایتا شاخص تحمل به آلودگی هوا ارزیابی شدند. بر اساس این نتایج تصور می شود هر سه گونه با شاخص تحمل به آلودگی بیش تر از 16 جزو گونه های متحمل به آلودگی هوا محسوب شوند. بر اساس این نتایج، تصور می شود که غبار ناشی از فعالیت کارخانه سیمان منجر به تجمع سمی عناصر ذکر شده در گیاهان تحت مطالعه نشده است، با این وجود کمبود منگنز و فسفر برای هر سه گونه مشخص شد. علاوه بر این، به نظر می رسد که سه گونه گیاهی احتمالاً از راهکارهای متفاوتی برای تحمل آلاینده های موجود در غبار منطقه بهره می گیرند.

به منظور بررسی تأثیر تریفلورالین و نقش آب مغناطیسی بر فعالیت آنزیمی و میزان پرولین و تنظیم کننده های رشد جیبرلین (GA3) و سیتوکینین (6-بنزیل آمینوپورین) در گیاه کدو خورشتی (Cucurbita pepo L. ) واریته شیراز هیبرید اف1 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کرت های کاملاً تصادفی با 4 سطح غلظت علف کش تریفلورالین (0، 5، 15 و 25 پی پی ام) و دو نوع آب آبیاری (آب مغناطیسی و آب مقطر) در 3 تکرار در دانشگاه ارومیه در سال 1395 انجام گرفت. گیاهان تیمار با محلول غذایی هوگلند تغییر یافته در اتاقک رشد با دمای شبانه روزی 30: 18 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 70 تا 80 درصد و دوره نوری 16: 8 ساعت (روز: شب) طی طول دوره رشد 5 هفته ای قرار گرفتند. تأثیر آب مغناطیسی و تریفلورالین بر آنزیم اورنیتین آمینوترانسفراز (OAT)، پرولین دهیدروژناز (PDH) و پرولین ریشه و بخش هوایی و جیبرلین و سیتوکینین در سطح احتمال 01/0 معنی دار بود. با مصرف آب مغناطیسی، آنزیم OAT و پرولین ریشه و بخش هوایی و سیتوکینین و جیبرلین به طور معنی دار افزایش یافت؛ در حالی که آنزیم PDH ریشه و بخش هوایی با استفاده از آب مغناطیسی کاهش معنی داری نشان داد. با افزایش غلظت تریفلورالین، محتوای پرولین و آنزیم OAT افزایش و میزان جیبرلین و سیتوکینین و همچنین فعالیت آنزیم PDH کاهش یافت. به طور کلی می توان گفت شرایط بیوشیمیایی و رشدی گیاهان کدو تحت سمیت علف کش تریفلورالین با استفاده از آب مغناطیسی بهبود یافت.

گیاه صبر زرد (Aloe vera)، یکی از گیاهان با ارزش در صنایع دارویی، آرایشی، بهداشتی و غذایی محسوب می شود. افزایش نیاز به این گیاه جهت تولید تجاری محصول، سبب انجام تحقیقات گسترده ای بر روی کشت شرایط آزمایشگاهی آن شده است. به همین منظور این ازمایش در دو مرحله انجام گردید. در بخش اول این تحقیق بهترین روش سترون سازی ریزنمونه های منطقه پاجوش های آلوئه ورا مطالعه گردید. در بخش دوم، اثر نوع ریزنمونه، نور (تاریکی و روشنایی) و تنظیم کننده های رشد BAP و NAAبر باززایی و میزان مواد فنولی این گیاه بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار طراحی شد. بهترین پروتکل سترون سازی، کلرید جیوه 1/0 درصد (به مدت 2 دقیقه)، اتانول 70 درصد (به مدت 30 ثانیه) و هیپوکلریت سدیم 15 درصد (به مدت 5 دقیقه) به دست آمد. بهترین ریزنمونه، ریزنمونه سفید کوچک به دست آمده از قاعده برگ بود که در حضور تاریکی کم ترین درصد فنول و بیش ترین درصد زنده مانی (5/67 درصد) را به همراه داشت. همچنین محیط کشت MS به همراه 75/0 میلی گرم در لیتر BAP و 25/0 میلی گرم در لیتر NAA بیش ترین تعداد ساقه (5/2) و طول ساقه (107/42 میلی متر)، درصد استقرار (73 درصد)، تعداد برگ (33/6)، قطر برگ (8/4 میلی متر)، کلروفیل b (216/9 میلی گرم/گرم) و کارتنوئید (81/4 میلی گرم/گرم) را فراهم کرد. بیش ترین مقدار کلروفیل a (07/56 میلی گرم/گرم) و کلروفیل کل (35/61 میلی گرم/گرم) نیز در محیط هورمونی حاوی 5/1 میلی گرم در لیتر BAPبه همراه 5/0 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. همچنین بیش ترین تعداد ریشه (3) و طول ریشه (3/33 میلی متر) در محیط بدون هورمون مشاهده شد.

هدف از این مطالعه مشخص کردن سازگاری های ساختاری در سه جمعیت از پیچک ایرانی در سواحل استان مازندران است که تحت تاثیر تنش های محیطی شدید منطقه ساحلی، جمعیت های آن به شدت رو به کاهش است. به طور کلی بافت کلانشیمی حلقوی، مزوفیل ایزوبیلاترال، استل از نوع آمفی فلوئیک سیفونوستل، فراوانی لوله های شیرابه ای محتوی لاتکس، بلورهای فراوان دروز و حضور بافت پریدرم در ریزوم را می توان به عنوان مهمترین استراتژی های تشریحی گیاه برای تحمل شرایط سخت محیطی معرفی کرد. جمعیت ساری در مقایسه با جمعیت های بابلسر و نور از بیشترین مکانیسم های ساختاری برای تحمل اکوسیستم ساحلی برخوردار بود. تفاوت های کمی در ویژگی های تشریحی مشاهده شده در سه جمعیت persicus Convolvulus به عنوان شواهدی بر تنوع فنوتیپیکی بالای درون گونه ای است. این تنوع درون گونه ای در ویژگی های مرتبط با تحمل تنش ها سبب سازگاری منطقه ای به شرایط می شود و توانایی گیاه را برای مقابله با تغییرات محیطی افزایش می دهد.

روابط فیلوژنی 39 گونه از سرده گون متعلق به 12 بخشه ابتدایی که در ایران پراکندگی دارند، با استفاده از 29 صفت ریخت شناسی مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیز کلادیستیک صفات ریخت شناسی به وسیله برنامه PAUP* 4. 0b10 انجام گرفت. اطلاعات به دست آمده با اطلاعات حاصل از سیستماتیک مولکولی که بر اساس فاصله انداز بین ژنی هسته ای (ITS) قبلا به دست آمده، مقایسه شد. برخلاف مطالعات سیستماتیک مولکولی، بخشه Caraganella به صورت چند نیا با بخشه های Cenantrum، Nuculiella و Eremophysa در یک کلاد قرار می گیرد. همراه با مطالعات سیستماتیک مولکولی، بخشه های Astragalus، Alopecuroidei و Laxiflori، به صورت یک گروه چند نیا در درخت فیلوژنی قرارگرفته اند. گونه-های بخشه Caprini ارتباط نزدیکی با گونه های بخشه های تک نیا Pelta و Pendulina نشان می دهند. آنالیز حاضر تک نیا نبودن برخی از بخشه ها را نشان می دهد. بنابراین تعریف مرزبندی بخشه ها به کمک مطالعات فیلوژنی و ریخت شناسی ضروری به نظر می رسد.