سلامت و مراقبت
سال:1394 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: مهارت قاطعیت برای پرستاران و دانشجویان پرستاری به منظور استفاده موثر از دانش و عملکرد حرفه ای ضروری است. تعیین وضعیت موجود میزان قاطعیت دانشجویان پرستاری و همچنین شناسایی موانع به کارگیری رفتار قاطعانه می تواند مسوولان مربوطه را در برنامه ریزی های مربوطه و ارائه راهکار به منظور پیشگیری از مشکل یاری نماید. هدف این مطالعه، بررسی رفتار قاطعانه و درک از عوامل بازدارنده در دانشجویان کارورز پرستاری بود.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقطعی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان کارورز پرستاری در نیمه دوم سال 1392 تشکیل می داد. 75 دانشجوی پرستاری به روش سرشماری در مطالعه شرکت داشتند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه قاطعیت گمبریل و ریچی به منظور تعیین میزان قاطعیت و پرسشنامه موانع به کارگیری رفتار قاطعانه پژوهشگر ساخته بود که در برگیرنده عوامل بازدارنده قاطعیت در سه حیطه فردی، آموزشی و محیطی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و کاربرد spss-18 انجام گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که 51 نفر از دانشجویان (68%) دارای قاطعیت متوسط و 9 نفر (12%) دارای قاطعیت پایین بودند. از دیدگاه دانشجویان، عوامل آموزشی (3.61±0.78) بیش از عوامل محیطی و فردی مانع از رفتار قاطعانه می گردید. در درک از عوامل بازدارنده «قاطعیت یکی از معیارهای ارزشیابی بالینی نیست» مانع ترین دلیل از دیدگاه دانشجویان (با میانگین 3.70±1.15) برای ایفای قاطعیت بود.نتیجه گیری: طبق نتایج، دانشجویان کارورز پرستاری نیازمند آموزش رفتار قاطعانه تا قبل از ورود به عرصه حرفه پرستاری بودند. با توجه به نقش بازدارندگی عوامل آموزشی در ارتقاء قاطعیت، تمرکز بر تعلیم مهارت های مختلف از جمله مهارت قاطعیت توسط اساتید پرستاری در بستر مناسب محیطی پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: شیردهی یکی از دوران های بحرانی از نظر حفظ سلامت در زنان می باشد. امروزه در اندازه گیری سلامت، در نظر داشتن ابعاد چندگانه سلامت و به بیان دیگر «کیفیت زندگی» بیش از پیش مطرح است. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت زندگی مادران شیرده مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اصفهان بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی مقطعی بود که با روش نمونه گیری آسان بر روی 189 زن دارای پرونده بهداشتی در مراکز منتخب بهداشتی درمانی شهر اصفهان در سال 1392 انجام شد. اطلاعات با پرسشنامه استرس هولمز راهه و پرسشنامه خلاصه شده کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت جمع آوری و با آمار توصیفی و استنباطی از طریق spss-18 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان کیفیت گروه شیر مادر انحصاری بالاتر از دیگر گروه ها بود، گرچه این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود (گروه شیر مادر 85.7±10.6، گروه شیر خشک 83.9±12.2 و در گروه توام 82.1±13.1). میانگین نمره بعد فیزیکی کیفیت زندگی بین گروه های شیر مادر (24.7±3.6)، شیرخشک (23.7±4.1) و گروه توام (22.7±4.1) اختلاف معنی داری داشت (p=0.03)، اما میانگین نمره بعد اجتماعی کیفیت زندگی، در بین گروه ها (شیرمادر= 21.3، شیرخشک= 20.6، و توام= 20.4) اختلاف معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج که نشان دهنده بالاتر بودن نمره کیفیت زندگی در گروه شیرمادر بود، می توان با برنامه ریزی گسترده و اقدامات حمایتی توسط خانواده و جامعه، مانند کمک و حضور همسر در امر شیردهی با پستان، هم کیفیت زندگی و سلامت مادران جامعه و هم میزان شیردهی را افزایش داد.

زمینه و هدف: ذرات گرد و غبار از مهمترین آلاینده های هواست که سبب به مخاطره افتادن سلامتی افراد می گردد. از آنجایی که تغییر رفتار، پایه و اساس پیشگیری از خطرات مرتبط با سلامت است، یکی از الگوهای قابل استفاده در سطح فردی برای تغییر رفتار، الگوی اعتقاد بهداشتی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی بر تداوم رفتارهای محافظت کننده در مواجهه با پدیده گرد و غبار در آموزگاران شهر اهواز اجرا شد.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 200 آموزگار شهر اهواز در سال 1392 به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد، هر کدام 100 نفر تقسیم شدند. پرسشنامه محقق ساخته در چهار بخش سنجش عوامل دموگرافیکی، سوالات آگاهی، سنجش سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی و سنجش رفتارهای محافظت کننده در مقابل پدیده گرد و غبار طراحی شد. قبل از انجام مداخله آموزشی، پرسشنامه توسط دو گروه تکمیل شد. بر اساس نتایج پیش آزمون، برنامه آموزشی طراحی شد و سپس گروه آزمون مداخله آموزشی را طی 4 جلسه 90 دقیقه ای به صورت سخنرانی و پرسش و پاسخ دریافت کردند؛ بلافاصله و دو ماه بعد از انجام مداخله، داده ها مجددا گردآوری و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی در SPSS-16 استفاده و سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که آگاهی (p<0.001)، میانگین اجزای الگوی اعتقاد بهداشتی مشتمل بر حساسیت (p<0.001)، شدت (p<0.001)، منافع (p<0.001)، موانع (p<0.002)، خودکارآمدی (p<0.001). راهنمای عمل (p<0.007) و رفتار (p<0.001) بلافاصله و دو ماه بعد از آموزش در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری داشت.نتیجه گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی می تواند در ارتقاء و تداوم رفتارهای محافظت کننده در مواجهه با ذرات گرد و غبار در آموزگاران موثر باشد.

زمینه و هدف: آموزش بالینی در شکل دهی مهارت های اساسی و توانمندی های حرفه ای دانشجویان اتاق عمل نقش اساسی دارد. بنابراین شناخت وضعیت فعلی آن می تواند بستری برای ارتقاء وضعیت عملکرد آنها در آینده فراهم سازد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1393 انجام شد.روش کار: این تحقیق یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود و با نمونه گیری به روش سرشماری و بر روی 96 نفر از دانشجویان اتاق عمل ورودی 1389، 1390 و 1391 دانشکده پرستاری و مامایی اردبیل که حاضر به شرکت در تحقیق شدند انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بود که شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و دیدگاه دانشجویان درباره آموزش بالینی بود. داده های گردآوری شده به وسیله SPSS-16 و روش های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در مطالعه حاضر اکثریت شرکت کنندگان یعنی 64 نفر (%66.7) مونث بودند. از دیدگاه 60.4 درصد (58 نفر) دانشجویان عدم اعتماد مربیان بالینی به دانشجویان، 42.7 درصد (41 نفر) نا آشنا بودن همکاران بیمارستان با اخلاق حرفه ای و 39.6 درصد (38 نفر) عدم نگرش مثبت به رشته دارای بیشترین اهمیت از میان عوامل تاثیرگذار در کیفیت آموزش بالینی بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه چنین به نظر می رسد که با تقویت و اجرای دقیق و منظم برنامه های موجود، بهبود جو و فضای آموزشی و آشنا نمودن مربیان و پرسنل با شرح وظایف خود در قبال دانشجویان می توان کیفیت آموزش بالینی را ارتقا داد.

زمینه و هدف: هراس اجتماعی شایع ترین اختلال اضطرابی است و معمولا در اوایل دوران نوجوانی یا بزرگسالی همراه با افزایش خودآگاهی ایجاد می گردد. مطالعات محدودی شیوع هراس اجتماعی را در دانشجویان پرستاری و مامایی بررسی نموده اند؛ لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع و عوامل مرتبط با هراس اجتماعی در دانشجویان پرستاری و مامایی بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی، در مجموع 220 دانشجو (123 نفر پرستاری و 97 نفر مامایی) از دانشکده پرستاری و مامایی قزوین در سال 1392 به روش سرشماری شرکت نمودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات فردی - اجتماعی و ابزار ارزیابی هراس اجتماعی بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیلی به کمک SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 21.23±3.8 سال و اکثرا زن (%76.7، 168 نفر) بودند. شیوع هراس اجتماعی در بین دانشجویان 28.6 درصد بود. فراوانی شدت هراس اجتماعی خفیف 19 درصد، متوسط 7.3 درصد، شدید 0.9 درصد و خیلی شدید 0.9 درصد بود. بین سطح تحصیلات مادر (p<0.01، OR=0.534) و محل سکونت و ابتلا به هراس اجتماعی ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (p<0.05، OR=2.613)؛ بطوری که سطح تحصیلات پایین تر مادر و زندگی شهری شانس ابتلا به هراس اجتماعی را افزایش می داد.نتیجه گیری: شیوع هراس اجتماعی در مطالعه نسبتا بالا بود. راهبردهای پیشگیرانه و درمانی جهت کاهش شیوع هراس اجتماعی در دانشجویان به صورت آگاه نمودن دانشجویان و والدین آنها در مورد در دسترس بودن درمان های دارویی و روانی برای هراس اجتماعی توصیه می شود.

زمینه و هدف: مواجهه با پدیده مرگ بیمار مرحله ای اجتناب ناپذیر در حرفه علوم پزشکی به خصوص برای گروه پرستاری می باشد. در بسیاری از موارد پرستار تنها فردی است که در هنگام مرگ، مراقب بیمار است و نگرش نسبت به مرگ یکی از مهمترین عواملی است که بر روی رفتار مربوط به حرفه مراقبت سلامت اثر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نگرش پرستاران بیمارستان های تامین اجتماعی استان گلستان نسبت به مرگ در سال 1393 انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 106 پرستار شاغل در بیمارستان های تامین اجتماعی استان گلستان به روش نمونه گیری سرشماری از بین تمامی افراد واجد شرایط پژوهش انجام گرفت. داده ها توسط پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و مقیاس استاندارد تجدید نظر شده نگرش نسبت به مرگ (DAP-R) جمع آوری و توسط spss-16 به کمک آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس، آزمون تعقیبی شفه، آزمون تعقیبی توکی و همبستگی پیرسون) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد میانگین و انحراف معیار نگرش به مرگ پرستارن 150.23±14.4 بود. آزمون آماری رگرسیون چندگانه بین نگرش به مرگ با سابقه کار همبستگی منفی معنی داری را نشان داد (p<0.007)، بطوری که با هر سال افزایش سابقه کاری نگرش منفی به مرگ 5 برابر کمتر می شد. همچنین بین نگرش به مرگ و آموزش همبستگی مثبت معنی دار مشاهده شد (p<0.003). لذا پرستارانی که دوره های آموزشی و کارگاه های مراقبت از مرگ را گذرانده بودند، نگرش بهتری داشتند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که پرستاران نسبت به مرگ نگرش مثبتی داشتند. پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خود زمان طولانی تری را برای مراقبت از این بیماران و همراهانشان سپری می کنند و ارتباط نزدیک تری با اعضای خانواده و همراهان بیماران دارند. وجود دید و نگرش مثبت در پرستاران می تواند در مراقبت از بیماران و حمایت اعضای خانواده آنها موثر باشد.

زمینه و هدف: تقویت دستگاه ایمنی عمدتا با هزینه انرژی متناسب با سطح فعالیت بدنی امکان پذیر می گردد که در سال های پس از دوران کودکی از بیماری های ناشی از کم تحرکی پیشگیری می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین پاسخ شاخص های التهابی، ایمنی و هورمونی به فعالیت بدنی فزاینده در کودکان دختر سالم بود.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی که در بهار سال 1393 انجام گرفت، 28 کودک دختر سالم شهر ارومیه با دامنه سنی 12-10 سال به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. قبل و بلافاصله بعد از انجام یک جلسه آزمون ورزشی Grade Exercise Test به منظور سنجش مقادیر ایمونوگلوبینی (M, G, I)، کورتیزول، کراتین کیناز،CRP  و فیبرینوژن سرمی از آزمودنی های هر دو گروه خون گیری ورید بازویی توسط پرستار به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه، t مستقل و t زوجی در SPSS-21 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: مقادیر IgA (p=0.012)، IgG (p=0.028)، IgM (p=0.027)، کراتین کیناز (p=0.039)، فیبرینوژن (p=0.011) و CRP (p=0.048) بلافاصله پس از فعالیت ورزشی در گروه آزمون کاهش معنی دار و غلظت کورتیزول افزایش معنی داری نشان داد (p=0.001). همچنین بین شاخص های التهابی (کراتین کیناز، CRP و فیبرینوژن) و ایمنی (ایمونوگلوبین I، G و M) ارتباط مثبت و معنی دار (p=0.05)، اما بین شاخص های ایمنی (ایمونوگلوبین I، G و M) با هورمونی (کورتیزول)، و شاخص های التهابی (کراتین کیناز، CRP و فیبرینوژن) با هورمونی (کورتیزول) ارتباط منفی و معنی داری (p=0.05) مشاهده گردید.نتیجه گیری: دستگاه ایمنی دختران با توجه به تغییرات شاخص های التهابی و هورمونی در پاسخ به فعالیت بدنی شدید تضعیف می گردد. همچنین طبق یافته های این مطالعه از نظر آسیب شناسی دستگاه ایمنی، صدمات و التهابات عضلانی، حذف برنامه های تمرینی شدید و تدوین برنامه های تمرینی مناسب از جمله فعالیت های ورزشی با شدت متوسط برای کودکان دختر بسیار حائز اهمیت است.

زمینه و هدف: خانواده بیماران روانی با قبول مسوولیت مراقبت از بیماران خود معمولا تنیدگی روانی، افسردگی، اضطراب و مشکلات ارتباطات اجتماعی را تجربه می کنند که ممکن است با تاثیراتی بر کیفیت زندگی آنان همراه شود و کنترل این اثرات نیازمند شناسایی عوامل مرتبط با آن می باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در خانواده های دارای بیماران مبتلا به اختلالات روانی در شهر رشت انجام شد.روش کار: این پژوهش توصیفی - مقطعی بر روی 242 خانواده دارای بیمار روانی (منسوبین درجه یک بیمار) دارای پرونده در مرکز روانپزشکی شفای رشت انجام شد. نمونه های مطالعه به روش تدریجی (آغاز نمونه گیری از زمان خاصی یعنی 1/6/1392 تا زمان تکمیل حجم نمونه 1/10/1392) انتخاب شدند. داده ها به روش مصاحبه و با استفاده از ابزاری 2 بخشی شامل پرسشنامه کیفیت زندگی استاندارد شده اروپایی مشتمل بر اطلاعات فردی و پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه ترکیبی انزوای اجتماعی جمع آوری گردید. نمره بالاتر در این ابزارها نشانگر کیفیت زندگی ضعیف تر است. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی، آنوا و رگرسیون خطی چندگانه رو به عقب) در SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نمونه های پژوهش را 152 زن (%62.8) و 90 مرد (%730.2) تشکیل می داد که 92 نفر (38%) آنان در گروه سنی 55-40 بودند. میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی 52.4±4.4 (با محدوده نمرات 0 تا 63) بود. ارتباط معناداری بین کیفیت زندگی ضعیفتر و جنسیت زن (p=0.001)، شغل خانه داری (p=0.003) و انزوای اجتماعی (p=0.02) دیده شد. در نهایت آزمون رگرسیون نشانگر توان پیش بینی کنندگی جنسیت زن با 34.5 درصد واریانس در کیفیت زندگی نمونه ها بود.نتیجه گیری: کیفیت زندگی ضعیفتر در زنان نشانگر نیاز به توجه بیشتر بر مداخلات مراقبتی - درمانی و حمایت های اجتماعی ارتقادهنده رفاه و کیفیت زندگی در این گروه از مراقبین است.