پژوهش در پزشکی
سال:1402 | دوره:47 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: بسیاری از بیماران سرطانی تحت تأثیر استرس اکسیداتیو دچار عوارض جبران ناپذیر می شوند. تجویز مکمل های مؤثر بر کنترل و مهار عملکرد رادیکال­های اکسیداتیو اخیراً مورد توجه پزشکان و محققان قرار گرفته است. به طور خاص، مکمل روی یکی از مواد معدنی مرتبط با سلامت انسان است، زیرا دارای خواص آنتی اکسیدانی است. روی به عنوان یک عامل کمکی برای آنزیم های مهم درگیر در عملکرد صحیح سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی عمل می کند. علاوه بر این، روی از سلول ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند. با انجام مطالعه­ حاضر تأثیر مکمل­ خوراکی "روی" در بهبود روند درمان بیماران مالتیپل میلوما (MM) که تحت پیوند اتولوگ مغز استخوان قرار گرفته اند از لحاظ تغییرات رادیکال های اکسیداتیو بررسی شد. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسوکور و کنترل شده با دارونما بود. شرکت کنندگان در مطالعه به طور تصادفی در دو گروه 20 نفری، گلوکونات روی (Zn) و دارونما قرار گرفتند. بیماران در روز­های 0، +15، +30 بعد از پیوند، روزانه سه قرص گلوکونات روی 30 میلی­گرم یا دارونما دریافت کردند. سطح سرمی روی و مس بیماران قبل از شروع مداخله و در روز 30 بعد از پیوند در سرم سنجش شد. تغییر بیان ژن NADPH oxidase 2 (Nox2) با روش ریل تایم PCR انجام شد. فعالیت متابولیت­های نیتریت (Nitroc Oxide) و مالون دی آلدئید (Malondialdehyde) اندازه گیری شد. تحلیل یافته ها و رسم نمودارها با استفاده از نرم افزار SPSS Version 27 انجام شد. برای سنجش تفاوت در میزان متغیرهای بیوشیمیایی و التهابی بین گروه مداخله و دارونما از آنجا که شرایط نرمال بودن در داده ها برقرار نبود، از آزمون من-ویتنی استفاده شد. برای سنجش تفاوت در میزان تغییرات بیان ژن از نرم افزارGraphpad Prism 8 و آزمون One-way anova و unpaired t-test استفاده شد. یافته ها: طی پرسشنامه تغذیه مشاهده شد که گروه دارونما روی بیشتری داشته و میزان تفاوت برآورد شده بین میانه دو گروه 236/1 تعیین شد. بیان ژن NOX2 پس از 30 روز کاهش معناداری (0/05 > P-value) را نسبت به گروه کنترل نشان داد. مقادیر MDA و یافته های تست گریس بعد از مکمل روی به صورت معناداری تغییر نکرد، اما کاهش در گروه روی به نسبت گروه دارونما دیده شد (0/05 < P-value). نتیجه گیری: به نظر می­رسد که مکمل روی در کنترل استرس اکسیداتیو و التهاب این بیماران مؤثر است.

سابقه و هدف: دنچر استوماتیت، شرایط رایجی در افراد دارنده پروتز است که مهم ترین عامل آن کاندیدا آلبیکنس است. خاصیت ضدقارچی زنجبیل هنگام مطالعه های آزمایشگاهی و سیستمیک قبلی تأیید شده است. مطالعه حاضر برای سنجش تاثیردهان شویه آن در قیاس ترکیب ضدقارچ استاندارد طراحی شده است. روش کار: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسویه کور بر روی50 بیمار مبتلا به دنچر استوماتیت نوع2 انجام شد. بیماران 4 بار در روز هر بار 5 میلی لیتر از دارو را به مدت 2 دقیقه استفاده کردند. مساحت اریتم در روز اول و روز های 21، 14 و 7 اندازه گیری شد. تغییرات اریتم در هر گروه نسبت به روز اول با آزمون paired t-test و بین دو گروه در هر مرحله با آزمون t-test و در زمان های پیگیری با آزمون ANOVA سنجیده شد. 0/05 > Pمعنی دار درنظر گرفته شد. یافته ها: افراد دو گروه به لحاظ سن و جنس و میزان اریتم در روز اول مشابه بودند. میزان تغییرات اریتم در هفته اول نیستاتین 16/5± 104/1میلی متر مربع و در زنجبیل 17/8 ± 60/9میلی متر مربع (0/001 > P) بود و همین مساله در هفته های دوم و سوم نیز وجود داشت و اختلاف آن ها به لحاظ آماری معنی دار بود (0/001 > P). نتیجه گیری: به نظر می رسد دهان­شویه زنجبیل و سوسپانسیون نیستاتین هر دو در درمان دنچر استوماتیت مؤثر هستند. اما تاثیرنیستاتین بیشتر می­باشد.

سابقه و هدف: چاقی و بیماری های جسمی و روان شناختی که برای مبتلایان به وجود می آید، نشان می دهد که به درمان های تأثیرگذار، در دسترس و مقرون به صرفه ای نیاز است. به دلیل اینکه تاکنون مقایسه اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری ((CBT با هیپنوتراپی شناختی-رفتاری (CBH) بر وزن افراد مبتلا به چاقی انجام نشده، بنابراین این تحقیق انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع تجربی روی نمونه ای به حجم 30 نفر از افراد مبتلا به چاقی انجام شد. شرکت کنندگان به شیوه تصادفی به دو گروه مختلف شناختی-رفتاری و هیپنوتراپی شناختی-رفتاری تقسیم شدند. تصادفی­سازی ساده براساس جدول اعداد تصادفی انجام شد، به این صورت که یک عدد به صورت رندوم انتخاب شد و براساس آخرین رقم سمت راست، یکی از گروه ها برای تعیین توالی رندومیزشن استفاده شد. لازم به ذکر است اگر در هنگام انتخاب عدد تصادفی، عدد سمت راست صفر و یا 7 تا 9 بود، آن عدد در نظر گرفته نمی شد و یک عدد تصادفی دوباره انتخاب می شد. این کار تا وقتی که تمام 30 نفر به دو گروه تخصیص داده شوند ادامه پیدا کرد و پنهان سازی با کمک پاکت نامه های مهر و موم شده انجام گرفت و هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش­آزمون، پس­آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. ابزار سنجش در این پژوهش شامل نمایه توده بدنی (BMI) بود. روش آماری در این تحقیق به این صورت است که داده ها با کمک نرم افزارspss نسخه 23 با خطای 0/05 مورد تحلیل قرار گرفتند. برای توصیف و تحلیل داده ها از شاخص های فراوانی، میانگین، انحراف معیار و تحلیل تی-تست ((T-Test استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه هیپنوتراپی شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه شناختی-رفتاری در کاهش وزن افراد مبتلا به چاقی تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین و انحراف استاندارد درمان شناختی-رفتاری در پیش آزمون (4/1 ± 35/02) و پس آزمون (2/2 ± 32/5) و همچنین میانگین و انحراف استاندارد هیپنوتراپی شناختی-رفتاری در پیش آزمون (4/30 ± 35/6) و در پس آزمون (2/2 ± 29/1) بررسی شد. در گروه هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بیش از دو برابر شناختی-رفتاری کاهش داشتیم و این اختلاف به لحاظ آماری معنادار است. تفاوت بین دو گروه آزمایشی از لحاظ آماری معنادار بود (0/004 > P) و مداخله هیپنوتراپی شناختی-رفتاری تأثیر بیشتری در کاهش وزن داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بیشتر از شناختی-رفتاری روی کاهش وزن مؤثر است.

سابقه و هدف: مهار مایوکاین میوستاتین در کاهش انباشت چربی از طریق افزایش توده عضلانی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر سطوح میوستاتین و فاکتورهای خطر متابولیک در مردان میان­سال مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش کار: روش این پژوهش از نوع ­تجربی و با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون بود. 20 مرد مبتلا به سندروم متابولیک با میانگین سنی 3/13 ± 53/6 سال به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر)، گروه تمرین هوازی (10 نفر) قرار گرفتند. همسان سازی آزمودنی های دو گروه براساس معیارهای ورود به مطالعه و انتخاب تصادفی آزمودنی ها در گروه ها انجام شد. برنامه تمرین شامل 12 هفته تمرین هوازی با توالی 3 جلسه در هفته و هرجلسه شامل 45 دقیقه­ تمرین با شدت 70-60 درصد ضربان ذخیره بود. در طول دوره مداخله، گروه کنترل بدون انجام تمرین ورزشی تنها به فعالیت­های روزانه خود پرداختند. تمام متغیر های پژوهش از قبیل سطوح میوستاتین، شاخص­های متابولیک و ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی در دو مرحله قبل برنامه تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه­گیری شد. تحلیل آماری داده ­ها از طریق آزمون های آماری تی وابسته و مستقل انجام شد. یافته ها: بین دو گروه تمرین و کنترل در همه متغیرهای تحقیق تفاوت معناداری وجود داشت (0/05 ≥P ). مقادیر HDL (0/001P= )، VO2max (0/001P= ) افزایش معنادار و مقادیر میوستاتین (0/001P= )، وزن بدن (0/001P= )، BMI (0/001P= )، اندازه دور کمر (0/001P= )، فشار خون میانگین (0/001P= )، کلسترول تام (0/001P= )، تری­گلیسیرید (0/002P= )، LDL (0/001P= )، قند خون (0/001P= ) و شاخص مقاومت به انسولین (0/001P= ) در گروه تمرین، در پس آزمون نسبت به پیش­آزمون کاهش معنادار داشتند. نتیجه گیری: به نظر می­رسد، می­توان برنامه تمرین هوازی را در قالب دوره 12 هفته ای با شدت 70-60 درصد ضربان ذخیره برای کاهش میوستاتین و کنترل عوامل خطر متابولیک در بیماران دارای سندرم متابولیک به عنوان یک روش غیر دارویی پیشنهاد کرد.

سابقه و هدف: هدف مطالعه بررسی میزان همبستگی بین دو روش اسپیتینگ و تست مدیفیه شیرمر بود. در صورت اثبات همبستگی می توان از روش ساده قابل تکرار، امن و دردسترس فوق توسط کلینیسین ها استفاده کرد. روش کار: مطالعه به روش مقطعی انجام شد. تمامی نمونه ها در ساعت 9 تا 12 صبح بررسی شدند. افراد بزاق خود را در دهان جمع کرده و سپس آن را به مدت پنج دقیقه درون لوله استریل به روش تست اسپیتینگ تف کردند. پس از 30 دقیقه استراحت، طی سه دقیقه با تست مدیفیه شیرمر میزان بزاق غیرتحریکی فرد تعیین شد، ضریب همبستگی اسپیرمن و تست کاپا برای بررسی همبستگی داده ها استفاده شد. یافته ها: تحقیق روی 100 نمونه انجام شد که شامل 40 درصد مرد و 60 درصد خانم و متوسط سن آنها 2 ± 43 سال و 15 درصد نمونه ها مصرف سیگار و 30 درصد افراد مصرف دارو داشتند، ولی هیچ یک از نمونه ها سابقه مصرف الکل نداشت. در روش اسپیتینگ تعداد 36 نفر دارای خشکی دهان و با تست مدیفیه شیرمر 32 نفر خشکی دهان داشتند. تعداد 63 نفر به هر دو روش فاقد خشکی دهان و 31 نفر به هر دو روش دارای خشکی دهان بوده و جمعاً 94 درصد همخوانی داشتند. آزمون کاپا نشان داد که میزان همبستگی این دو روش برابر با 96 درصد بود (01/0 > P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که همخوانی و همبستگی واضحی بین این دو روش وجود دارد. پیشنهاد می شود تحقیق هایی با کاربرد تست مدیفیه شیرمر در مبتلایان به شوگرن و پرتوتابی سروگردن طراحی شود.

سابقه و هدف: بافت چربی قهوه ای (BAT) به دلیل توانایی آن در اتلاف انرژی به صورت گرما و بهبود هموستاز گلوکز، به عنوان یک بافت ضد دیابت مورد توجه قرار گرفته است. احتمالاً برخی از مزایای سلامتی فعالیت ورزشی از طریق «قهوه ای شدن» بافت چربی سفید (WAT) تعدیل می شود. برخی گیاهان نیز سبب افزایش فعالیت BAT می شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با دارچین بر شاخص های مؤثر بر قهوه ای شدن بافت چربی احشایی (VAT) در موش های مقاوم به انسولین بود. روش کار: در این تحقیق تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مقاوم به انسولین در چهار گروه کنترل (IRC)، تمرین (IRT)، عصاره دارچین (IRCi) و تمرین-عصاره دارچین (IRTCi) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته و هر هفته پنج روز با شدت 80-75 درصد VO2max اجرا شد. به گروه ­های IRCi و IRTCi، روزانهml / kg 200 عصاره دارچین تزریق شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا­داری 05/0 p < تحلیل شد. یافته ها: افزایش معنا داری در بیان FNDC5، UCP1 و میزان آیریزین در گروه های IRT (به ترتیب 0/033P=، 92 درصد؛ 0/027P=، 85 درصد و 0/040P=؛ 34 درصد( و IRTCi )به ترتیب 0/0001P=، 188 درصد؛ 0/0001P=، 171 درصد و 0/0001P=، 68 درصد) نسبت به گروه IRC مشاهده شد. همچنین افزایش بیان UCP1 در گروه IRCi (0/041P=، 80 درصد) نسبت به گروه IRC معنا دار شد. افزایش FNDC5، UCP1 و آیریزین در گروه IRTCi نسبت به گروه های IRT و IRCi نیز معنا دار شد (0/05P <). نتیجه گیری: تمرین هوازی و ترکیب تمرین با دارچین سبب افزایش شاخص های مؤثر بر قهوه ای شدن VAT شد. با این وجود اثر دارچین به تنهایی نیاز به پژوهش های بیشتری دارد.

سابقه و هدف: اشریشیا کلی باسیل میله ای شکلِ گرم منفی است که به عنوان یک پاتوژن اصلی با طیف گسترده ای از اهمیت در طیور پرورشی است و در دنیا سالانه ضررهای اقتصادی قابل توجهی را به صنعت طیور کشور به دلیل افزایش تلفات تحمیل می کند. مقاومت آنتی بیوتیکی در این ارگانیسم به عنوان یک چالش اساسی در سراسر جهان مورد بحث است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی وجود ژن mcr-1 (ژن مقاومت به کلیستین) در اشریشیا کلی جداشده از جوجه های یک روزه گوشتی نژاد راس و آرین است. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در یک بازه زمانی چهار ماهه انجام شد، تعداد 120 جدایه غیرتکراری از اشریشیا کلی از نمونه جوجه یک روزه گوشتی نژاد راس و آرین که از مرغداری های مختلف به آزمایشگاه کوثر تهران ارسال می شود، جمع آوری شد. سویه های اشریشیا کلی با استفاده از آزمون های رایج بیوشیمیایی و میکروبیولوژی استاندارد شناسایی شدند. تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) با روش Colistin Broth Disk Elution طبق دستورالعمل CLSI برای آنتی بیوتیک کلیستین انجام شد. با روش PCR حضور ژن های مقاومت به کلیستین بررسی شد. یافته ها: 120 ایزوله اشریشیا کلی بر اساس نتایج MIC هیچ گونه مقاومتی به دیسک کلیستین نشان نداد و تمام لوله ها به جز شاهد شفاف شد. در تست پی سی آر وجود ژن mcr-1 صفر درصد گزارش شد. نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود که با وجود نقش مهم حیوانات مولد غذا در انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی، طیور بررسی شده منبع اصلی حمل ژن mcr-1 در ایران نبودند. این مطالعه نشان می دهد که بر اساس دستورالعمل های CLSI، روش انتشار دیسک نمی تواند مقاومت به کلیستین یا نگه داشتن عناصر ژنتیکی متحرک را منعکس کند، که برخی از مطالعه های قبلی در مورد مقاومت به کلیستین در ایران ممکن است گمراه کننده باشند. مطالعه های کمی با روش های مولکولی مقاومت به کلیستین را در ایزوله های اشریشیا کلی جداشده از حیوانات در ایران بررسی کرده اند. ارتباط احتمالی بین صنعت پرورش خوک و سطح بالای حمل mcr در برخی کشورها باید در مطالعه های آینده نگر بعدی روشن شود.

سابقه و هدف: شناخت و تمایز بین دلایل مختلف فوت در اطفال اهمیت بسزایی از لحاظ جنبه های قانونی و حقوقی و نیز برنامه ریزی های پیشگیرانه برای کاهش مورتالیتی در این گروه سنی دارد. بر همین اساس در این مطالعه به بررسی دلیل فوت بر اساس یافته های کالبد گشایی اجساد اطفال (24-1 ماهه) ارسالی به سازمان پزشکی قانونی استان تهران در تابستان و پاییز 1398 پرداختیم. روش کار: در این مطالعه با کمک داده های موجود، 209 مورد از اجساد کالبدگشایی شده اطفال (24-1 ماهه) ارسالی به سازمان پزشکی قانونی استان تهران در تابستان و پاییز 1398 به صورت در دسترس انتخاب و بررسی شدند و دلایل مختلف فوت در آنها بر اساس یافته های کالبد گشایی تعیین و ارتباط آن با سایر متغیرها بررسی شد. یافته ها: پنومونی (7/25 درصد)، بیماری های مادرزادی شامل بیماری های قلبی عروقی، کبدی و مغزی (6/19 درصد) و مرگ های ناگهانی (6/18 درصد) شایع ترین دلایل مورتالیتی در اطفال بودند. عوامل مؤثر در این زمینه شامل سن کودکان، سابقه خانوادگی، سلامت کودکان، نوع بیماری، تعداد قل متولد شده، وزن کودکان، خشونت علیه کودکان و نتایج پاتولوژی بودند (05/0 > P). نتیجه گیری: پنومونی، بیماری های مادرزادی شامل بیماری های قلبی-عروقی، کبدی و مغزی شایع ترین دلیل فوت بر اساس یافته های کالبدگشایی اجساد در اطفال 24-1 ماهه هستند.