تحقیقات نظام سلامت حکیم
سال:1382 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

مشارکت خانواده در مراقبت از بیمار مزمن و شدید روانی از اصول برنامه‏های بهداشت روانی است. در این راستا ارزیابی فشار و نیازهای خانواده به انواع خدمات مراقبتی ـ درمانی می تواند حایز اهمیت باشد. 1200 مراقب اصلی بیماران روانی (اسکیزوفرنیا، افسردگی شدید و بیماری دوقطبی) از 6 مرکز روانپزشکی در سطح تهران انتخاب شدند. ابزارهای تعیین میزان فشار روانی (FBIS) وضعیت روانی بیماران (MRSS) و پرسشنامه «تعیین نیاز مراقبان به خدمات مراقبتی و درمانی» برای گردآوری اطلاعات به کارگرفته شد. آزمونهای آماری کای دو، رگرسیون، همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بستری کوتاه مدت یک ماهه، خدمات توانبخشی و پیگیری درمان در منزل جزو نیازهای اولیه و سپردن بیمار به موسسات نگهداری در رتبه آخر نیاز مراقبان قرار دارند. فشار روانی مراقبان بیماران اسکیزوفرنیک شدیدتر از دو گروه دیگر بود. اختلال در استراحت و اوقات فراغت خانواده، اختلال در روابط خانواده و رنج ناشی از داشتن بیمار روانی، شایع ترین عوامل فشارزا بودند. هر دو گروه علایم منفی و مثبت بیماری با شدت فشار و نیاز مراقبان به خدمات درمانی همبستگی معنی دار و مثبت داشتند. خانواده منبع مهم و قابل اعتمادی در مراقبت از بیمار مزمن روانی است. تامین نیازهای مراقبان و توسعه خدمات توانبخشی ـ آموزشی و بستری کوتاه مدت، از نیازهای اولیه مراقبان بوده و تامین آنها در برنامه ریزی سیاستهای ملی بهداشت روانی می تواند از اولویت اول برخوردار باشد.

نگارش پایان نامه فرصت مناسبی است تا دانشجو بتواند در طول دوره تحصیلی با چگونگی انجام تحقیق آشنا شود. این مطالعه به منظور مقایسه کیفیت پایان نامه های دوره دکتری عمومی پزکشی 14 دانشگاه علوم پزشکی در دو مقطع تحصیلی 71-1370 و 78-1377 انجام گرفت. تعداد 817 پایان نامه (410=71-1370 و 407=78-1377) به صورت تصادفی از میان 4240 پایان نامه انتخاب شد. نسخه اصلی پایان نامه ها، مطالعه و امتیاز اجزای تشکیل دهنده هر کدام با استفاده از یک فرم اطلاعاتی تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های Mann-Whitney، Kruskal-Wallis،t  و Chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحقیق حاضر نشان داد که میانه امتیاز پایان نامه های دکتری عمومی پزشکی در سال تحصیلی 71-1370 از 105 به 288 در سال تحصیلی 78-1378 افزایش یافته است(P<0.001) . اگرچه کیفیت پایان نامه های دوره دکتری عمومی پزشکی در مقایسه بین دو مقطع تحصیلی به طور قابل توجهی افزایش یافته است، ولی هنوز تا رسیدن به وضعیت مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. بنظر می رسد ضروری است راهکارهای جدیدی انجام گیرد، تا دانشجویان به صورتی درگیر تحقیق شوند که محیطی آکنده از خلاقیت و رقابت بوجود آید و تحقیق نهادینه گردد، که این امر مستلزم اصلاحات اساسی در برنامه آموزشی در دراز مدت می باشد.

مخارج مربوط به درمان بیماران قلبی ـ عروقی، بخش عمده ای از هزینه های بهداشتی درمانی را بر عهده می گیرد. بیماران قلبی ـ عروقی علاوه بر هزینه های درمانی و پیگیری درمان، اگر تحت پوشش سیستم های بیمه های اجتماعی باشند، به دلیل ناتوانی های بعدی و اختلال در عملکرد معمول، هزنیه های ناخواسته ای را نیز از این جهت بر دوش نظام های بیمه کننده تحمیل می کنند. در هر حال داشتن اطلاعات دقیق از وضعیت بیماران می تواند در برنامه ریزی های آینده مفید واقع شود و باعث سیاستگزاری های کارآمد در عرصه درمان گردد. در یک مطالعه توصیفی گذشته نگر که در سال 1374 انجام شد، مجموعا 2304 بیمار قلبی ـ عروقی بستری شده در بیمارستانهای دانشگاهی شهر اصفهان که تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند، بررسی شدند. 384 بیمار در طی هر سال از 1368 تا 1373 به صورت تصادفی از میان کل بیماران بستری شده، با کمک روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. از یک چک لیست برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. سیستم های پوششی بیمه در این بیماران تعیین گردید، که درصد بیمه خدمات درمانی 23% تامین اجتماعی 26% و کمیته امداد امام خمینی (ره) 3% بود. 28% نیز بدون بیمه یا تحت پوشش سایر سازمانها بودند. هزینه بستری برای هر یک از بیماریهای قلبی ـ عروقی عمده در طول 6 سال تعیین گردید؛ از جمله میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد، در طول مطالعه برابر با 21492-/+101955 ریال، میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به ایسکمی مزمن در طول مطالعه برابر با 18712-/+97654 ریال، میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به فشار خون 42196-/+162824 ریال، میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به بیماری مادرزادی قلب 113341-/+101955 ریال، میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به آریتمی 27502-/+108411 ریال و میانگین هزینه بستری هر بیمار مبتلا به نارسائی احتقانی قلب 16305-/+98015 ریال بود. همچنین میانگین هزینه های مربوط به اعمال جراحی قلبی ـ عروقی عمده در طول هر سال مشخص شد، که گذاشتن پیس میکر دایمی، CABG و تعویض دریچه به روش جراحی به ترتیب بیشترین هزینه های درمانی را در این مطالعه به خود اختصاص دادند. بیماریهای ایسکمیک حاد قلبی از لحاظ میزان مخارج درمانی سردسته بیماریهای قلبی بود. بر فرض که هزینه های بستری سرعت ثابت داشته باشد، بر اساس برآورد انجام شده، در سال 1383 هزینه بستری بیماران حدودا برابر با 400 میلیارد ریال در سال خواهد بود که سهم سازمانهای بیمه نیز به همین ترتیب افزایش خواهد یافت. این مطالعه، از یک سو در برنامه ریزی سازمانهای بیمه گر در تامین مخارج بیماران قلب و عروق می تواند مفید باشد و از سوی دیگر، توجه به این مقادیر عظیم مخارج، باید هشداری باشد در راستای یافتن راهکارهای پیشگیرانه که بتوان با صرف هزینه های کمتر، بهره وری بیشتری را بوجود آورد و در این میان، ارایه آموزشهای عمومی به افراد جامعه نقش ویژه ای دارد.

استفاده از اکسیژن یکی از راههای بسیار مهم در درمان است. در روش های مختلف درمان با اکسیژن، استفاده از وسیله مرطوب کننده متداول است، اما متاسفانه آلودگی در قسمت مخزن وسیله مرطوب کننده می تواند باعث انتقال عامل عفونت به بیمار گردد. در این مطالعه هدف بررسی میزان و نوع آلودگی مخازن آب مرطوب کننده دستگاههای اکسیژن در بیمارستانهای منتخب بود.در این مطالعه 130 نمونه آب از مخزن های قسمت مرطوب کننده دستگاههای مانومتر اکسیژن معمولی از 3 بیمارستان عمومی تهران، برداشته شد و از نظر تعداد میکروارگانیسم ها و نوع آنها مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها از سه بخش ICU، CCU و داخلی گرفته شدند. همه نمونه ها از نظر تعداد کلی آلودگی، از طریق کشت بر روی محیط براین ـ هارت اینفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفتند. سپس ضمن شمارش مجزای هر نوع پرگنه مشاهده شده، پرگنه های مجزا را به صورت خالص کشت مجدد داده تا با روش های میکروب شناسی متداول، نوع میکروارگانیسم تا حد امکان تشخیص داده شود.نتایج حاصله نشان داد که 90 درصد نمونه ها آلودگی میکروبی داشتند. به طوری که 5/56 درصد نمونه ها با بیش از یک نوع میکروب آلوده بودند. دامنه آلودگی در بخش های مختلف از 6/63 تا 100 درصد متفاوت بود. طیف آلودگی نیز بین  100 CFU/mlتا بیش از  105 CFU/mlقرار داشت. 2/23 درصد نمونه ها با تعداد بیش از 105 CFU/ml آلوده بودند. بیشترین سویه های جدا شده به ترتیب عبارت بودند از استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، پروتئوس، اسینتوباکتر، اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس ارئوس، دیفتروئید، قارچ و سودوموناس آئروجینوزا.با توجه به آلودگی نسبتا زیاد مشاهده شده و وضعیت سلامتی بیمارانی که نیاز به این وسیله پیدا می کنند، کنترل آلودگی این وسایل می تواند اقدام بسیار موثری در کاهش عفونت های بیمارستانی به خصوص عفونت های تنفسی باشد.

به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی میکروبی بستنی های سنتی و آب میوه های دست ساز (آب هویج و شیر نارگیل) مطالعه ای مقطعی از تیرماه لغایت آبان ماه 1379 در منطقه تحت پوشش شهرداری منطقه 11 تهران انجام گرفته است. در این بررسی، نمونه ها از طریق انجام سرشماری و بصورت غیرتصادفی متوالی یک درمیان انتخاب شده اند و نتایج توسط نرم افزار Epi info مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که 75% بستنی های سنتی تهیه شده در واحدهای صنفی قنادی و 7/94% بستنی های سنتی تهیه شده در واحدهای صنفی آب میوه فروشی و 6/94% نمونه های آب هویج و 7/87% نمونه های شیر نارگیل دارای آلودگی میکروبی و غیر قابل مصرف بوده اند. همچنین در 84% واحدهای مورد بررسی اصول بهداشت فردی و 7/97% آنان اصول بهداشت لوازم کار و 2/87% آنان اصول بهداشت ساختمان و 4/56% آنان هم اصول بهداشت مواد غذایی را در تهیه محصول رعایت ننموده اند. بر اساس این مطالعه و مطالعات قبلی پیشنهاد می گردد که زمینه تهیه و تامین تکنولوژی مناسب برای صنایع تبدیلی و نگهداری مواد غذایی برای محصولاتی چون بستنی و آب میوه ها فراهم آید، تا از تولید و عرضه مواد غذایی، غیر صنعتی و دست ساز چون بستنی سنتی و آب میوه های شیر نارگیل و آب هویج جلوگیری گردد و از طرفی آموزش اجباری متصدیان تهیه و عرضه مواد غذایی در رابطه با رعایت بهداشت فردی، بهداشت اماکن و ساختمان، بهداشت لوازم کار و بهداشت مواد غذایی (مرتبط با نوع فعالیت) مورد بررسی و تاکید قرار گرفته و از ادامه فعالیت واحدهای صنفی که معیارهای بهسازی و بهداشتی در عرضه محصولات را رعایت نمی نمایند، جلوگیری گردد.

گسترش فزاینده مایکوباکتریهای بیماریزا در جهان، ضرورت آگهی از وضعیت و میزان تماس افراد جامعه با آنها را بیشتر می سازد. روشهای سرواپیدمیولوژیک، یکی از روشهای مناسب دستیابی به این اطلاعات محسوب می شوند. در این مطالعه، بمنظور بررسی سرواپیدمیولوژیک آنتی بادی های سرمی IgM و IgG ضد یکی از آنتی ژنهای مایکوباکتریهای (آنتی ژن (A60 در 542 فرد ظاهرا سالم اهدا کننده خون مراجعه کننده به سازمان انتقال خون کرمانشاه، از تست الایزا استفاده شد. از نظر حضور IgG،280  نفر (7/51%) منفی، 112 نفر (7/20%) مشکوک و 150 نفر (7/27%) مثبت بودند. از نظر حضور IgM،399  نفر (6/73%) منفی، 58 نفر (7/10%) مشکوک و 85 نفر (7/15%) مثبت بودند. بین محل زندگی، سابقه واکسیناسیون (با (BCG، سطح تحصیلات، شغل، وضعیت اقتصادی، جنس و میانگین رتبه های غلظت سرمی افراد مورد بررسی با سطح سرمی IgG و IgM، ارتباط معنی داری وجود نداشت. بین سن افراد مورد بررسی و سطح سرمی IgM آنان، ارتباط معنی دار بود (P<0.001) (ولی این ارتباط در مورد IgG مشاهده نشد). در این رابطه، هرچند بیشترین افراد هر سه گروه سنی را افراد سرم منفی تشکیل می دادند، ولی کمترین موارد سرم مثبت، در گروه سنی اول (17 تا 24 سال) و بیشترین موارد با سایر متغیرها بررسی و ارتباط معنی داری بین سن و شغل مشاده شد (P<0.05). بدین ترتیب که اعضای گروه سنی اول (یعنی گروه دارنده بیشترین موارد سرونگاتیو)، عمدتا افراد فاقد شغل بودند. قابل توجه بودن میزان آنتی بادیهای IgM و IgG ضد آنتی ژن A60 در سرم افراد سالم مورد بررسی (مثبت بودن 7/27% از آنها)، نشانه آندمیک بودن منطقه و لذا افزایش احتمال مواجهه و ابتلا به عفونت های مکرر و غیر آشکار کلینیکی با مایکوباکتریها، به ویژه مایکوباکتریوم توبرکولوزیس است. تعدادی از نتایج مثبت بدست آمده را نیز می توان بعلت مشترک بودن آنتی ژن A60 در بین گونه های مایکوباکتریایی بعنوان نتیجه مثبت کاذب تست تلقی نمود. لذا پیشنهاد می شود قبل از انجام سنجشهای سرولوژیک، با تغییر رقت سرمی و عدد آستانه، این تست، بر اساس شرایط منقطه ای و محیطی، تطبیق داده شود. همچنین بیشتر بودن افراد سرونگاتیو در گروه سنی اول را بایستی در نحوه و میزان مواجهه با عامل میکروبی و کیفیت فعالیت سیستم ایمنی هومورال آنان جستجو نمود.

بیماران هموفیلی به دلیل دریافت مداوم فرآورده های خونی در مواجهه با خطر بالای ابتلا به انواع هپاتیت بخصوص عفونت با ویروس هپاتیت (HCV) C هستند. در حال حاضر به دلیل در دسترس نبودن واکسن موثری برای پیشگیری از هپاتیت C، ابتلا به این بیماری به دنبال تزریق خون و فرآورده های خونی به عنوان یک مشکل همچنان باقی مانده است. در این مطالعه ما بر آن شدیم که شیوع عفونت با HCV و عوامل خطرساز آن را به همراه شیوع عفونت با HBV و HIV در گروهی از بیماران هموفیلی در ایران بررسی کنیم. در یک مطالعه مقطعی، کلیه بیماران هموفیلی که در طول سال 1379 به «کانون هموفیلی ایران» مراجعه نمودند مورد مطالعه قرار گرفتند. آنتی بادی علیه ویروس هیاتیت (anti-HCV Ab) C در سرم خون بیماران ابتدا به روش الایزا نسل دوم بررسی شد و سپس با استفاده از روش RIBA نسل دوم تایید گردید. مارکرهای HBs Ag،HBs Ab  و HIV Ab نیز در سرم خون بیماران بررسی شد. در مجموع 176 بیمار هموفیل وارد مطالعه شدند. در 106 بیمار (%60.2) anti-HCV Ab مثبت بود. ارتباط معنی داری بین مثبت شدن anti-HCV Ab با جنس، سن، وضعیت تاهل، نوع و شدت اختلال خونریزی دهنده، نوع و تعداد فاکتورهای انعقادی مصرفی و سابقه خانوادگی هپاتیت در بیماران وجود نداشت. همچنین بین مثبت شدن anti-HCV Ab با مثبت شدن HBs Ag نیز در بیماران رابطه ای یافت نشد. اما شیوع anti-HCV Ab در بیماران HBs Ab مثبت به طور معنی داری از بیماران HBs Ab منفی بیشتر بود (P=0.038). چهار نفر از بیماران HIV Ab مثبت بودند که هر 4 بیمار آنها از نظر anti-HCV Ab هم مثبت شدند. در مطالعه ما شیوع بالایی از نظر مثبت شدن anti-HCV Ab در بیماران هموفیلی بدست آمد. از آنجائیکه در حال حاضر راهکارهای موثری شامل غربالگری اهداکنندگان خون و بخصوص ویروس زدایی نموند خون و فرآورده های تزریقی و اخیرا استفاده از روشهای نوترکیبی در تهیه فرآورده ها، به منظور پیشگیری از انتقال عفونتهای ویروسی از طریق انتقال خون و فرآورده های خونی در بسیاری از نقاط دنیا اجرا می شود، یقینا استفاده از راهکارهای فوق می تواند در کاهش شیوع ابتلا بیماران هموفیلی به بیماریهای خطرناک ویروسی از جمله هپاتیت و ایدز موثر باشد.

ویروس ایدز هر روز 7 هزار جوان 24-10 سال را آلوده می کند. از طرف دیگر مداخلات آموزشی نظیر آموزش در مدارس در خصوص پیشگیری از ایدز، بهترین مداخلات دفاعی علیه گسترش ایدز و آلودگی باHIV  است. از اینرو به منظور بررسی آگاهی دانش آموزان در خصوص بیماری ایدز و نیز به منظور بررسی تاثیر آموزش بر آگاهی آنها در خصوص این بیماری و پیشگیری از آن، مطالعه حاضر طراحی و اجرا گردید. این مطالعه یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال تحصیلی 81-1380 در دبیرستانهای پسرانه دولتی منطقه  3آموزش و پرورش تهران اجرا گردید. تعداد افراد مورد بررسی در این مطالعه 246 نفر بود. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار آماری SPSS FW استفاده گردید. نتایج حاصله حاکی از آن بود که در گروه مورد قببل از آموزش 6/50 درصد افراد از آگاهی خیلی خوب برخوردار بودند، در حالیکه بعد از آموزش3/93 درصد افراد گروه مورد از اطلاعات بهداشتی خیلی خوب برخوردار شده بودند. آزمون t زوج نشان داد که بین نمرات آگاهی گروه مورد در قبل و بعد از آموزش اختلاف آماری کاملا معنی داری وجود دارد (P=0.000)، در حالیکه در گروه شاهد اختلاف آماری معنی داری از پیش آزمون تا پس آزمون ملاحظه نشد (P=0.151).از اینرو توصیه می شود آموزش ایدز در دبیرستانها به صورت وسیعی اجرا شود تا افرادی که در سن تاثیرپذیری قرار داشته، یکی از گروه های در معرض خطر ابتلا به ایدز را تشکیل می دهند، در اخذ آگاهی لازم جهت تغییر باور، نگرش و رفتارهای مربوط به پیشگیری از ایدز، از این طریق یاری شوند.

از آنجایی که سن مصرف سیگار در جوامع کاهش و شیوع مصرف آن افزایش یافته است، باید مطالعاتی جهت بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد جوانان نسبت به مصرف دخانیات انجام شود. مطالعه حاضر توصیفی، تحلیلی و مقطعی در جوانان 19 تا 25 ساله شهرستانهای اصفهان و نجف آباد، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است. ابزار مطالعه پرسشنامه ای بود که توسط کاردانان بهداشت آموزش دیده تکمیل شد. پرسشنامه بر اساس اطلاعات دموگرافیک و سوالاتی در مورد آگاهی، نگرش و عملکرد در زمینه استعمال دخانیات تکمیل گردید. آزمونهای آماری مورد استفاده Independent T-test، Logistic regression،Chi- square test  بود. افراد مورد مطالعه 1315 نفر (51% زن، 49% مرد) بودند. میانگین نمره آگاهی و نگرش به ترتیب 97/1±34/8 و 43/2±39/15 بود که در زمینه آگاهی تفاوتی بین مردان و زنان وجود نداشت اما در حیطه نگرش معنی دار بود (P<0.0001). در سطح تحصیلات دبیرستان و بالاتر تفاوتهای هر دو حیطه معنی دار بود (P<0.0001). اما بین ساکنین شهر و روستا تفاوتی وجود نداشت. 8/11% جوانان استعمال دخانیات داشتند (22.5% مردان، 6/0% زنان) و شایعترین محصول دخانی مورد مصرف سیگار (9/88%)، متوسط نخ مصرفی 10 عدد بود. سن شروع مصرف سیگار در مردان و زنان جوان به ترتیب 6/1±3/17 و 20±2.9 سالگی بود. جنسیت، وجود والدین سیگاری و سطح تحصیلات بترتیب با سیگاری بودن جوانان رابطه علیتی داشت. با توجه به نتایج مطالعه حاضر اگرچه آگاهی و نگرش جوانان در زمینه مصرف دخانیات مطلوب بود، اما عملکرد جوانان درصد قابل توجهی مصرف مواد دخانی بخصوص در مردان را نشان داد. نظر به اهمیت و تاثیرات منفی مصرف دخانیات بخصوص سیگار، آموزشهای فراگیر را باید از سنین پایین حتی مقطع ابتدایی جهت پیشگیری و نیز برنامه های توقف مصرف را طراحی کرد.

در یک کارآزمایی بالینی تصادفی اثر تجویز OCP بر میزان حاملگی در بیماران نازای 35-20 ساله کاندیدICSI-IVF  با Long Protocol در مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر (عج) بررسی شد. پس از کسب رضایت آگاهانه 120 بیمار واجد شرایط بصورت تصادفی در دو گروه 60 نفری قرار گرفتند. گروه کنترل از روز 21 سیکل قبل از IVF، آنالوگ GnRh دریافت کرده و از روز سوم سیکل بعد بر اساس معیارهای مهار کافی هیپوفیز،HMG  دریافت می کرد. گروه مورد از رود 5 تا 21 سیکل قبل از IVF روزانه یک عدد قرص ضدباروری خوراکی دریافت کرده و از روز 21 سیکل آنالوگ GnRh تجویز می شد و مانند گروه شاهد درمان ادامه می یافت. دو گروه از نظر سن، مدت نازایی و نوع نازایی مشابه بودند. میانگین تعداد آمپول های HMG مصرفی و نیز میانگین تعداد روزهای دریافت HMG در دو گروه فاقد اختلاف معنی دار آماری بود. میانگین روزهای دریافت آنالوگ GnRh در گروه مورد بطور معنی دار کمتر از گروه شاهد بود. (9/3±1/20 در برابر 3/4±2/22 روز) (p=0.006) میزان بروز کیست تخمدان و سندرم پر تحریک تخمدان OHSS در دو گروه یکسان بود. درصد حاملگی به ازای سیکل در گروه مورد 1803% و در گروه شاهد 7/16% بدون اختلاف معنی دار آماری بود. دو گروه از نظر میزان سقط و حاملگی ترم با یکدیگر اختلاف معنی دار از نظر آماری نداشتند.

هدف اصلی از این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف گیاه ریحان بر غلظت چربیهای خون بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین بود. در این پژوهش کارآزمایی بالینی و ضربدری تعداد 16 بیمار دیابتی غیر وابسته به انسولین داوطلب، مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد به مدت 10 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. هیچ کدام از این بیماران تحت درمان با داروهای پایین آورنده قند خون نبودند. برآورد مقدار انرژی، کربوهیدرات، پروتیین، چربی و فیبر دریافتی به وسیله یادداشت خوراک 3 روز و تجزیه این داد ها به وسلیه کامپیوتر (برنامه (F.P.II انجام گرفت. همچینی، پیش از شروع و در پایان هر دوره از مطالعه غلظت کلسترول، تری گلیسیرید تام سرم ناشتا،LDL  و HDL سرم ناشتا اندازه گیری شد. بیماران در دو دوره جداگانه 4 هفته ای با 14 روز بین دو دوره تحت رژیم های غذایی معمولی و مصرف ریحان (به صورت پودر خشک شده به مقدار 20 گرم در روز) همراه با رژیم غذایی معمولی قرار گرفتند. یافته های این مطالعه نشان دادند:میانگین مقدار کربوهیدرات و فیبر دریافتی در دوره رژیمی با ریحان (47/1±9/242 و 6/5±9/20) به طور معنی داری از دوره رژیمی غذای معمولی (4/48±8/204 و 5/8±6/9) بیشتر بود (به ترتیب P<0.01 و (P<0.001. میانگین غلظت کلسترول تام سرم ناشتا در پایان هر دوره مصرف ریحان همراه با رژیم معمولی (4/18±11/18) در مقایسه با مقادیر پایه این دوره (199.5±26.9) و همچنین نسبت به دوره رژیم معمولی (7/32±2/196) کاهش معنی دار آماری داشت (به ترتیب P<0.001 و (P<0.05. اختلاف معنی داری بین میانگین غلظت تری گلسیرید تام و HDL سرم ناشتا در پایان دوره مصرف ریحان همراه با رژیم معمولی در مقایسه با مقادیر پایه این دوره و همچنین نسبت به دوره رژیم معمولی دیده نشد. میانگین غلظت LDL سرم ناشتا در پایان دوره مصرف ریحان همراه با رژیم معمولی (102.9±18.6) در مقایسه با مقادیر پایه این دوره (1/24±1/120) و همچنین نسبت به دوره رژیم معمولی (5/24±5/117) کاهش معنی دار آماری را نشان داد (به ترتیب P<0.001 و (P<0.05. یافته ها نشان می دهند که مصرف ریحان همراه با رژیم های غذایی فواید درمانی در کنترل متابولیکی بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین دارد.

یکی از مهمترین عوامل شکست زودرس مفاصل مصنوعی، بخصوص پروتزهای زانو، ساییدگی سطوح مفصلی و آزادشدن ذرات حاصله در بدن بیمار است که عمدتا تابعی از تنشهای تماسی مفصل محسوب می شود. مطالعات انجام شده پیشین در این زمینه عموما به بررسی تغییرات سطح تماس در زاویای اولیه و میانی فلکشن زانو پرداخته اند. در این مطالعه، سطح تماس اجزای فمور و تیبیا در یک پروتز تجاری زانو، در دامنه کامل فلکشن زانو از جمله فلکشن عمیق، با استفاده از روش قالب گیری اندازه گیری گردید. جزء فمورال پروتز بصورت صلب بر روی یک محور افقی به فک ثابت تحتانی دستگاه تست فشار نصب شد بگونه ای که با دوران محور مزبور دستیابی به زوایای مختلف فلکشن امکانپذیر گردد. جزء تیبیال پروتز نیز به انتهای یک میله عمودی متصل به فک متحرک دستگاه تست نصب شد بگونه ای که از لقی کافی برای دوران ابداکسن- ادداکشن برخوردار باشد. در هر زاویه فلکشن، سطوح اجزای فمورال و تیبیال پروتز با محلول لاستیک سیلیکون پوشانده شدند و سپس مفصل به مدت 5 دقیقه تحت بار فشاری 2000 نیوتن قرار گرفت تا سیلیکون سفت شود. با عکسبرداری از قالبهای سیلیکونی حاصله، نواحی تماس مفصل تیبیا- فمورال در زوایای مختلف فلکشن زانو اندازه گیری شدند. سطح تماس در زوایای فلکشن صفر تا 90 درجه تقریبا مشابه و دارای متوسط 173 میلیمتر مربع بود. بیشترین سطح تماس در زاویه فلکشن 120 درجه برابر 247 و کمترین سطح تماس در زاویه فلکشن 140 درج برابر 72 میلیمتر مربع بدست آمدند. با استفاده از نواحی تماس اندازه گیری شده و داده های نیروی ارائه شده در مقالات، تنشهای تماسی متوسط در زوایای مختلف فلکشن محاسبه شدند. حداکثر تنشهای تماسی در زوایای اولیه فلکشن 7 مگاپاسکال و در زوایای میانی فلکشن 21 مگاپاسکال بود که در زاویه فلکشن 140 درجه به 68 مگاپاسکال افزایش یافت. این نتایج، خطر فعالیتهای بدنی شامل فلکشن عمیق زانو را در بیماران استفاده کننده از پروتز تایید می کنند.

از امواج الکترومغناطیس نظیر طول موج ممتد دیاترمی در دپارتمانهای فیزیوتراپی استفاده می شود. در این مطالعه سه گروه از موشهای باردار صحرایی نژاد Sprague-Dawley به مدت 210 دقیقه در معرض امواج 12/27 مگاهرتز با شدت 10 وات بر سانتیمتر مربع در دوره های مختلف بارداری قرار داده شدند. بدین ترتیب که رتهای گروه تجربی یک از روز صفر تا ششم بارداری، رتهای گروه تجربی دو از روز هفت تا سیزدهم بارداری و رتهای گروه تجربی سه از روز چهاردهم تا بیستم بارداری تحت تابش امواج دیاترمی قرار گرفتند. یک گروه کنترل بدون قرار گرفتن در میدان امواج در نظر گرفته شدند. برای بررسی شکل گیری استخوان و مطالعه ناهنجاریهای استخوانی جنینهای رت، مطالعه مورفومتری بر روی تیبیای جنین ها صورت گرفت. نتایج بدست آمده کاهش استخوان سازی و کاهش رشد استخوان تیبیا در جنینهای گروه تجربی را نشان می دهد. مطالعه مورفومتری کاهش معنی دار حجم کل استخوان تیبیا همراه با تغییر در عناصر حجمی تیبیا شامل کاهش استخوان سازی و نیز کاهش غضروف سازی و همچنین کند شدن روند جذب غضروف را در گروههای تجربی به ویژه در گروه تجربی دو نشان داده است. به نظر می رسد کاهش استخوان سازی در گروههای تجربی به ویژه در گروه تجربی دو ناشی از امواج دیاترمی به علت افزایش دما بوده باشد، گرچه احتمال تاثیر عمل اختصاصی امواج (اثرات غیر گرمایی) جدای از افزایش درجه حرارت وجود دارد. در نتیجه گیری نهایی میتوان گفت که امواج دیاترمی با فرکانس 12/27 مگاهرتز در زمان بارداری چه در مرحله قبل از لانه گزینی و چه در مرحله بعد از آن، می تواند بصورت یک تراتوژن عمل کرده و در روند رشد و تکامل بافت استخوانی جنینها اختلال و وقفه ایجاد نمایند.