مقدمه: از جمله مهم ترین موارد بهره بری از حیوانات تراریخته در اهداف پزشکی، استفاده از این حیوانات برای پیوند اعضای بدنشان به انسان است که مباحثات اخلاقی و علمی بسیاری پیرامون آن شکل گرفته است. درباره مباحثات اخلاقی، طیف انتقادات وارده آن چنان وسیع است که می توان آن ها را به دو دسته کلی تقسیم نمود. دسته اول که تحت نام انتقادات اخلاقی ذاتی طرح شده اند و دسته دیگری به نام انتقادات عرضی. در زمینه دسته دوم، انتقادات باز به دو گروه عمده تقسیم می شوند. دسته ای که با دید انسان محور، عوارض پیوند اعضای حیوانات به انسان را بررسی نموده اند و گروه دیگر که با دید جاندارمحور و با استدلال رفاه حیوانات این امر را مردود اعلام داشته اند.روش کار: در مقاله پیش رو، نویسنده درصدد است تا با استفاده از کتب و دستورالعمل هایی منتشر شده درباره حیوانات ترنسژنیک و با روشی تحلیلی توصیفی، مناقشات اخلاقی طرح شده را بیان نماید تا مسجل بشود که آیا انجام عمل پیوند اعضای حیوانات به انسان با توجه به انتقادات اخلاقی و ابهامات علمی از نظر اخلاقی پذیرفته شده است یا خیر.نتیجه گیری: در حال حاضر مطالعات حاکی از آن است که با وجود طرح اصل احتیاط که سبقه اخلاقی و حقوقی دارد، در این مرحله به دلیل وجود ابهامات و عدم قطعیت های علمی مقبول، انجام پیوند اعضای حیوانات به انسان دربردارنده خطراتی برای انسان و حیوانات می باشد و به دلیل آثار سوء، انجام آن هم نسبت به انسان و هم حیوان غیراخلاقی انگاشته شده است.