هدف اصلی از انجام این مطالعه تعیین اثر مکمل آهن (روازنه و هفتگی) بر روی سطح سرمی ویتامین C و محتوای آهن زنان باردار در شهر مرند از توابع استان آذربایجان شرقی بود. این مطالعه از نوع تجربی بوده که بر روی زنان باردار 49-15 ساله انجام پذیرفت. افراد مورد مطالعه به دو گروه تقسیم و به مدت 20-15 هفته به گروه اول یک بار در هفته و به میزان 100 میلی گرم و به گروه دوم روزانه 50 میلی گرم آهن داده شد. قبل و بعد از آهن یاری نمونه های خون اخذ و پرسشنامه های خصوصیات فردی و یاد آمد 24 ساعته خوراک یرای هر فرد تکمیل گردید. بر روی نمونه های خون ویتامین C و شاخص های هماتولوژیک، فریتین و ظرفیت تام اشباع ترانسفرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از تست هایWillcoxon وMann-Whitney صورت گرفت. نتایج نشان داد که بعد از آهن یاری، بین شاخص های هماتولوژیک در دو گروه روازنه هفتگی تفاوت معنی داری وجود نداشته و تنها شاخص فریتین در طول آهن یاری در گروه هفتگی افزایش یافت. در هر دو گروه میزان ویتامین C پلاسما بعد از آهن یاری نسبت به قبل از آهن یاری کاهش قابل ملاحظه ای یافت (P<0.05) ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه روازنه و هفتگی دیده نشد در کل می توان گفت که در طول بارداری اثر مکمل هفتگی آهن بر ویتامین C پلاسما مشابه اثر مکمل روزانه آهن است.