اگرچه تمایز بین همه واحدهای تصمیم گیری کار (DMU ها) با کارایی یکسان یک موضوع خیلی مهمی در تحلیل پوششی داده ها می باشد، ولی کار ساده ای نیست، به ویژه زمانی که تصمیم گیرنده بخواهد یک و تنها یک DMUی کارا را از بین همه واحدهای تصمیم گیری کارا انتخاب کند. تعدادی مقاله وجود دارند که روش هایی را برای پیدا کردن یک واحد کارا به عنوان کاراترین ارایه داده اند، اما بعضی از انها در عمل با مشکلاتی مواجه هستند. در این مقاله به تعدادی از مشکلات موجود در مقالات [Amin, G. R., (2009). Comments on finding the most efficient DMUs in DEA: An improved integrated model. Computers and Industrial Engineering, 56, 1701-1702; Toloo, M., Nalchigar, S., (2009). A new integrated DEA model for finding most BCC-efficient DMU. Applied Mathematical Modelling, 33, 597-604] اشاره می شود. در واقع در مقاله حاضر با تعدادی مثال اثبات می شود که اگرچه بعضی مقالات اساسا به منظور مشخص کردن یک واحد تصمیم گیری کارا به عنوان کاراترین ارایه شده اند، ولی انها ممکن است نتوانند این واحدها را به درستی پیدا کنند.