علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1394 | دوره:4 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر اسیدگالیک بر سطح هیپوکامپی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در موش های مسموم شده با تری متیل تین کلر ا ید پس از هشت هفته تمرین استقامتی بود.مواد و روش ها: هفتاد موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به هفت گروه تقسیم شد ند، شامل: گروه 1- کنترل، 2- شم، 3- اسیدگالیک 50، 4- اسیدگالیک100، 5- تمرین، 6- تمرین + اسیدگالیک 50 و 7- تمرین + اسیدگالیک100. دژنراسیون هیپوکامپ توسط تری متیل تین کلر ا ید (8 میلی گرم/کیلوگرم) در همه گروه ها بجز حیوان های کنترل القا ء شد. طی هشت هفته، موش های صحرایی گروه های 3، 6 و 7 روی نوار گردان بدون شیب با یک سرعت 15 تا 20 متر در هر دقیقه برای 15 تا 30 دقیقه در هر جلسه، پنج بار به طور هفتگی دویدند. علاوه بر این گروه های 4 و 6 با اسیدگالیک (50 میلی گرم/کیلوگرم) و گروه های 5 و 7 با گالیک اسید (100 میلی گرم / کیلوگرم) هر روز به مدت 14 روز تحت درمان قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد که سط و ح هیپوکامپ فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در همه گروه ها آزمون نسبت به گروه شم به طور معنی داری بالاتر بود.نتیجه گیری: تمرین استقامتی و اسیدگالیک و همچنین ترکیب آن ها سطوح هیپوکامپ فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در مدل مسمومیت با تری متیل تین کلر ا ید را افزایش می دهد.

مقدمه: نشخوار فکری به عنوان یک سری از افکار تکراری نسبت به خلق منفی یا رویدادها تعریف شده است و تامل خودتوجهی جهت مند می باشد که با امتیازات ذهنی برانگیخته می شود. هدف از مطالعه حاضر ایجاد یک نسخه فارسی از پرسشنامه نشخوار فکری – تامل طراحی شده توسط تراپنل و کمپل و بررسی اعتبار و درستی آن بود.مواد و روش ها: یک گروه از 143 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد، واحد گرمسار به روش نمونه گیری در دسترس طی سال های 1394 - 1393 انتخاب شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که ضریب پایایی برای 11 مورد باقی مانده از مقیاس نشخوار فکری – تامل 0.73 بود، که 71.78 درصد از واریانس آزمون نشخوار فکری با 3 فاکتور تامل، درون نگری و در فکر فرو رفتن مشخص گردید.نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه می تواند برای سنجش نشخوار فکری در بین افراد ایرانی استفاده شود.

مقدمه: مطالعات اخیر بر روی نظریه ذهن در بیماران با اختلال دوقطبی نقص هایی در بخش هایی از توانایی نظریه ذهن را نشان داده است. این مطالعه به منظور بررسی نقص هایی در سطوح نظریه ذهن در بیماران با اختلال دو قطبی نوع 1 در دوره فروکش انجام شد.مواد و روش ها: 30 مرد با اختلال دو قطبی و 30 مرد سالم با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ها شامل مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر و تکلیف داستان های تصویری نظریه ذهن بودند.یافته ها: یافته های ما یک تفاوت معنی دار بین بیماران اختلال دوقطبی در مقابل افراد سالم با توجه به نمره کل تکلیف داستان های تصویری نظریه ذهن نشان داد. با توجه به سطح های نظریه ذهن، یک تفاوت معنی داری بین بیماران اختلال دو قطبی و افراد سالم در پنج خرده مقیاس شامل: باورهای غلط سطح دوم، باور های غلط سطح سوم، تعامل، فریب و کشف فریب وجود داشت. با این حال، داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری در باور غلط سطح اول وجود ندارد.نتیجه گیری: بیماران دوقطبی که دوره فروکش را سپری کرده بودند، عملکرد ضعیف تری را در سطوح پیچیده نظریه های ذهن و باورهای غلط نسبت به افراد سالم نشان دادند. آن ها در درک شناختی حالت های ذهنی دیگران، نظیر عقاید و جاه طلبی و حالت های ذهنی عاطفی نظیر احساسات و هیجان ضعیف بودند. نقص در سطوح پیچیده نظریه ذهن در بیماران دوقطبی در دوره بهبودی بیماری می تواند نتیجه بدعمل کردن زیرساخت های شناخت در مغز باشد.

مقدمه: ناباروری یک بحران شخصی است. روش های مختلف کمک باروری در درمان ناباروری وجود دارد. به طور قابل توجهی اضطراب و استرس در زوج های نابارور نشان داده شده است. این مطالعه، برای مقایسه تعداد و شدت عوامل استرس زا در زوج های نابارور تحت درمان تلقیح داخل رحمی، تحت درمان تلقیح درون سیتو پلاسمی اسپرم و زوج های نابارور بدون درمان (گروه کنترل) انجام شد.مواد و روش ها: سی و هفت زوج نابارور تحت درمان تلقیح داخل رحمی، تحت درمان تلقیح درون سیتو پلاسمی اسپرم و بدون درمان به وسیله نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس از موارد پذیرفته شده در درمانگاه ناباروی رویان انتخاب شدند. آن ها پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس عوامل استرس زا را تکمیل کردند.یافته ها: نتایج نشان داد که هیچ رابطه معنی داری بین مدت ناباروری با تعداد و شدت عوامل استرس زا وجود نداشت. بین تعداد و شدت عوامل استرس زا با عوامل ناباروری تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین تفاوت معنی داری در تعداد و شدت عوامل استرس زا بین مرد و زن وجود نداشت. هیچ تفاوتی در تعداد و شدت عوامل استرس زا بین گروه تلقیح داخل رحمی، گروه تلقیح درون سیتو پلاسمی اسپرم و گروه کنترل نبود. داده ها نشان داد که یک تفاوت قابل توجهی در تعداد عوامل استرس زا با گروه درمان تلقیح داخل رحمی همچنین در تعداد عوامل استرس زا بین گروه تلقیح داخل رحمی و تلقیح درون سیتوپلاسمی اسپرم با گروه کنترل وجود دارد. یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه های تلقیح داخل رحمی و تلقیح درون سیتوپلاسمی اسپرم با گروه کنترل در تعداد و شدت استرس وجود داشت.نتیجه گیری: تلقیح داخل رحمی و تلقیح درون سیتوپلاسمی اسپرم به عنوان روش های کمک باروری می توانند پر استرس باشند. برنامه ریزی طولانی مدت خدمات بهداشت روان برای زوج های نابارور، شناسایی زوج های در معرض خطر، متقاعد کردن زوج ها برای مراجعه به منظور ارزیابی روانشناختی، روان درمانی توسط روان شناسان بالینی و دارو درمانی به وسیله روان پزشکان پیشنهاد می شود.

مقدمه: تفاوت وابسته به جنس در رفتار حیوانات و انسان به طور قابل توجهی مورد بررسی قرار گرفته است. گزارش های بحث برانگیزی در مورد نقش هورمون های جنسی در حافظه و یادگیری وجود دارد. در مطالعه حاضر یادگیری فضایی بین موش های صحرایی نر، ماده و اوارکتومی شده با استفاده از آزمون ماز آبی موریس مورد مقایسه قرار گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش 24 سر موش صحرایی به سه گروه نر، ماده و اوارکتومی شده تقسیم شدند. حیوانات تحت بیهوشی با کتامین (150 میلی گرم/ کیلوگرم درون صفاقی) اوارکتومی گردیدند. جراحی مشابهی بر روی موش های صحرایی نر و ماده بدون برداشتن تخمدان ها انجام شد. 8 هفته بعد حیوانات همه گروه ها با ماز آبی موریس آزمایش شدند. مدت زمان تاخیر، طول مسافت پیموده شده و سرعت شنا کردن برای رسیدن به سکو بین گروه ها مقایسه گردید.یافته ها: زمان تاخیر، مسافت طی شده و سرعت شنا کردن برای رسیدن به سکو بین گروه ها مقایسه گردید. تاخیر زمانی در هر دو گروه نر و اوارکتومی شده، نسبت به گروه ماده به طورمعنی داری بیشتر بود. اگرچه مسافت طی شده در گروه اوارکتومی شده نسبت به گروه ماده بیشتر بود، تفاوت معنی داری در مسافت طی شده بین گروه های نر با گروه های اوارکتومی شده و ماده وجود نداشت. سرعت شنا کردن نیز در گروه نر از گروه ماده کمتر بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد می توان نتیجه گرفت که استروژن اندوژنوس نقش مهمی در تفاوت یادگیری فضایی وابسته به جنس دارد.

مقدمه: تئوری ترومای سازمانی شاید یکی از جدیدترین تئوری ها در عرصه های رفتار سازمانی و مدیریت باشد که با هدف اثرات جانبی روحی و جسمی ترومای سازمانی برای فرد و گروه در یک سازمان بررسی می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترومای سازمانی بر مهارت های کارکنان مشغول به کار در بیمارستان خاتم الانبیاء، تهران، ایران بود.مواد و روش ها: پرسشنامه های ترومای سازمانی و PLS استفاده شد. اثرات این تروما بر مهارت های مختلف کارکنان بیمارستان بررسی شد.یافته ها: داده های ما نشان داد یک همبستگی معنی داری بین ترومای سازمانی و مهارت های کارکنان در درجه های مختلف وجود دارد.نتیجه گیری: ترومای سازمانی می تواند مهارت های کارکنان در محل کار را کاهش دهد. اگر این تروما برای یک دوره طولانی طول بکشد، می تواند روی بهره وری سازمان تاثیر بگذارد.

مقدمه: توانایی ترمیم سیستم عصبی مرکزی در آسیب های تروماتیک و غیرتروماتیک بسیار محدود است. آسیب طناب نخاعی رایج ترین آسیب های تروماتیک در سیستم عصبی مرکزی است. درمان های سلولی برای ترمیم وضعیت بیماری های تحلیل برنده عصبی سیستم عصبی مرکزی توسط انواع مختلفی از سلول های بنیادی آزمایش شده است. رویکردهای سلول درمانی بر روی هدف پاتوفیزیولوژی آسیب طناب نخاعی به ویژه برای جایگزینی سلول های نورونی و گلیال از دست رفته، فراهم کردن یک محیط رشد مناسب تر و خنثی کردن مولکول های مهاری متمرکز شده است. سلول های اجدادی/بنیادی عصبی، پیش سازهای گلیال، سلول های غلاف گلیال بویایی، سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های شوان معمولا به عنوان پیوند سلول های اجدادی در مطالعات تجربی آسیب طناب نخاعی مورد استفاده قرار می گیرند که ممکن است شامل برخی مزایا و معایب باشند. نشان داده شده است که پیوند سلولی در مدل های حیوانی برخی از بیماری های عصبی اثرات مثبت داشته است. با این حال، محدودیت های بالقوه و برخی نگرانی ها راجع به ایمنی سلول درمانی سنجیده شده است.نتیجه گیری: سلول های بنیادی مختلف کاندید برای سلول درمانی ممکن است در آسیب نخاعی تاثیرات درمانی مثبتی را فراهم کنند. این سلول ها دارای برخی مزایا و معایب هستند. در میان این سلول ها، به خوبی تمایز سلول های پرتوان القایی و مشتقات آن ها در شرایط آزمایشگاهی می تواند به عنوان یک منبع اتولوگ در بیماران با آسیب طناب نخاعی استفاده شود.

مقدمه: تجربیات حسی می توانند وضعیت هیجانی را درگیر کنند. ادراک روندی است که مغز احساسات را انتخاب و تفسیر می کند. هر ادراک دارای دو بخش فیزیکی و هیجانی است. بخش فیزیکی در هیپوکامپ حفظ و بخش هیجانی در آمیگدال ذخیره می شود. تجربه ادراکی جدید با حافظه مروری که قبلا ذخیره شده است ترکیب می شود. ادراک های وابسته متعدد در زمان ها و مکان های مختلف یک مفهوم را می سازند. مجموعه ای از مفهوم ها، باورها را می سازند. تصمیم گیری افراد بر اساس باورهایشان است که باعث توجه انتخابی می شود و در طول زمان قابل تغییر هستند. میزان پاداش یا تنبیه رفتارها ارزش باورها را تعیین می کند. اگر نتیجه عمل به پاداش برسد حالت مثبت تقویت و جریان هیجانی فعال می شود. اما سیستم شناختی هنگامی که عملی با تنبیه یا تعارض همراه می شود، به کار گرفته می شود. مراکز شناختی هیجان را در عملکرد متقابل مهار می کنند.نتیجه گیری: این مطالعه داده های مناطق و مدل های تعامل هیجان -شناخت را مرور کرده است. نتیجه گرفته شد که ممکن است مدل ناپایدار از سیستم هیجانی یک فاکتور برای ایجاد حالت های هیجانی مختلف بر اساس شرایط هیجانی مشابه باشد.

مقدمه: با توجه به عدم جایگزینی سلول های از دست رفته و عوامل عصبی در ناحیه تحت تاثیر واقع شده، اصلاح و ترمیم در سیستم عصبی پیچیده است و مورد توجه پژوهشگران در سال های اخیر قرار گرفته است. مطالعات گسترده در این زمینه از قبیل روش های سلول درمانی و مهندسی بافت، روش های جدید برای بازسازی عصب فراهم کرده است. استفاده از سلول های بنیادی عصبی و داربست ها با الیافی به اندازه زیر میکرون و نانو ساختاری شبیه به ماتریکس خارج سلولی طبیعی، انتخاب مناسبی برای مهندسی بافت عصبی هستند. برای این منظور کشت های دوبعدی و سه بعدی استفاده گردید. کشت دوبعدی سلول در صدها آزمایشگاه طی دو دهه گذشته انجام شده است. این روش کشت ابتدایی است و آناتومی یا فیزیولوژی از یک بافت برای مطالعه مفید ایجاد نمی کند. بنابراین، یک روش جدید برای تطابق عملکرد سلول و ساختار بافت مورد نیاز است. اگرچه طراحی سیستم های کشت سه بعدی سلول مناسب تر است، هنوز چندین مشکل وجود دارد که باید برطرف شود. زمانی که کشت سه بعدی ذکر شد، محققان نیاز به در نظر گرفتن طراحی ماتریکس برای حفاظت و تکثیر سلول ها داشتند. به طور کلی داربست ها در سه گروه از جمله: طبیعی، مصنوعی و ترکیبی (مصنوعی و طبیعی) طبقه بندی شده است. داربست ها با هر خواص شیمیایی یا فیزیکی ترکیب شده برای مهندسی بافت سیستم عصبی مرکزی مناسب هستند چنانچه آن ها غیر سمی، با اندازه فیبر 600-200 نانومتر با تخریب تدریجی داربست بعد از کاشت در بدن و با قابلیت رشد و تکثیر سلول هستند.نتیجه گیری: تحقیقات اخیر نشان داد که کشت سه بعدی کارآمدتر و مناسب برای فیزیولوژی انسان و حیوان نسبت به کشت سلولی دوبعدی است. داربست های هیبریدی بهترین انتخاب برای اندازه قطر فیبر و ظرفیت بالای تکثیر سلولی می باشند. هدف از این بررسی فراهم کردن یک دید کلی از طراحی داربست توسط پلیمرهای طبیعی و مصنوعی و تاثیر آن ها بر بازسازی سیستم عصبی مرکزی است.

مقدمه: تصادفات ترافیکی جاده ای منجر به حدود 186300 مرگ و میر کودکان در سال و همچنین میلیون ها آسیب دیدگی از جمله ترومای مغز و ستون فقرات می گردد. تصادفات جاده ای ممکن است منجر به معلولیت و بیماری های مزمن مانند صرع مقاوم به درمان و اختلالات شناختی شود. دو سوم از تلفات و مجروحیت ناشی از سوانح ترافیکی در کشورهای کم درآمد و یا با درآمد متوسط رخ می دهد. به منظور نشان دادن اهمیت مساله سلامت عمومی و توسعه پایدار ایمنی جاده ای کودکان در ایران، پنجمین گردهمایی بین المللی ایمنی راه و ترومای کودکان از تاریخ 30 دی لغایت 2 بهمن ماه 1394 در تهران برگزار گردید.نتیجه گیری: در طی سه روز بحث و گفتگوی متخصصان اروپایی و دانشمندان ایرانی، پزشکان، مربیان بهداشت و پلیس راهنمایی و رانندگی در جنبه های مختلف کودکان و ایمنی راه، هفت نکته برای بهبود ایمنی کودکان در ایران پیشنهاد گردید که شامل 1) اعلام نمودن ایمنی جاده به عنوان یک مشکل بهداشتی ملی، 2) تصویب استانداردهای ایمنی فنی برای اتومبیل و صندلی کودک، 3) تدوین قانون برای استفاده اجباری از کمربند ایمنی و صندلی کودک، 4) انجام اقدامات اجرایی برای کنترل بستن کمربند ایمنی و استفاده از صندلی کودک، 5) افزایش تحقیقات در زمینه تصادفات جاده ای و ایجاد سیستم ثبت اطلاعات سوانح ترافیکی کودکان در کشور. همچنین با تاکید بر حفاظت از ایمنی کودکان به عنوان عابرین پیاده و دوچرخه سواران، 6) آموزش عمومی در کلیه رده های سنی به عنوان یک الزام قطعی و 7) تاکید بر نقش رسانه ها در فرهنگ سازی عمومی تاکید گردید.