علوم مراقبتی نظامی
سال:1395 | دوره:3 | شماره:3 (مسلسل 9) |تعداد مقالات:8

مقدمه: در هنگام بروز بحران های سلامت عملکرد مطلوب پرسنل تیم های بحران ضروری و قابل انتظار می باشد. تریاژ به عنوان کلید موفقیت در مدیریت تعداد بالای مصدومین با منابع محدود محسوب می گردد. از این رو آموزش تریاژ به پرستاران تیم های بحران امری بسیار حائز اهمیت است.هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش تریاژ در بحران به روش الگوی پیش سازمان دهنده بر آگاهی پرستاران تیم های بحران بیمارستان های منتخب آجا می باشد.مواد روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394 دو بیمارستان منتخب آجا بر اساس مرکزیت بحران به عنوان جامعه پژوهش در نظر گرفته شدند و به روش تخصیص تصادفی به گروه های مداخله و کنترل تقسیم شدند، 50 پرستار این دو بیمارستان به صورت در دسترس انتخاب گردیدند. محتوی آموزشی تریاژ در بحران به روش الگوی پیش سازمان دهنده، در گروه آزمون در دو جلسه به مدت یک ساعت و نیم، آموزش داده شد و در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. جمع آوری اطلاعات در هر دو گروه به صورت پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش آگاهی انجام شد. در نهایت داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره سطح آگاهی پرستاران قبل از مداخله در گروه آزمون 8.66±1.65 و در گروه کنترل 7.57±1.19 بود (P=0.264) که پس از مداخله در گروه آزمون به 15.66±1.02 و در گروه کنترل به 8.03±0.92 افزایش یافت، آزمون آماری تی مستقل نشان داد این اختلاف در مرحله پس آزمون بین دو گروه به لحاظ آماری، معنادار بود (p<0.001).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مثبت الگوی پیش سازمان دهنده بر ارتقاء سطح آگاهی پرستاران تیم های بحران، به کارگیری این روش آموزش در ارائه موضوع تریاژ در بحران در دانشکده های پرستاری و کارگاه های بازآموزی توصیه می گردد.

مقدمه: در دهه های اخیر توجه به پیامدها و نتایج معنویت در بین کارکنان سازمان ها از جمله سازمان های نظامی افزایش یافته است. از جمله حوزه های تاثیرگذار بالا بودن معنویت، افزایش انضباط ظاهری و معنوی کارکنان می باشد.هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش معنویت در انضباط معنوی کارکنان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام پذیرفته است.مواد و روش ها: روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و حجم نمونه پژوهش شامل تعداد 390 نفر از کارکنان نیروهای مسلح می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شده اند. این پژوهش در سال 1394 انجام پذیرفته و برای اندازه گیری معنویت کارکنان از مقیاس پایدمونت استفاده شده است. همچنین از پرسشنامه محقق ساخته برای گردآوری اطلاعات استفاده شده و به منظور تعیین اعتبار از اعتبار صوری و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و بازآزمایی استفاده و جهت آزمون فرضیه ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی کندال و اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره استفاده گردیده است.یافته ها: نتایج آزمون های آماری نشان داد بین معنویت و انضباط ظاهری (T=4.395، p<0.05) و معنویت و انضباط معنوی (T=5.465، p<0.01) کارکنان نیروهای مسلح رابطه معناداری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج رگرسیون همزمان انضباط ظاهری و معنوی بر روی متغیر معنویت نشان می دهد که مولفه وحدت به صورت معنی داری پیش بینی کننده انضباط ظاهری کارکنان نیروهای مسلح و مولفه پیوند معنوی به صورت معنی داری پیش بینی کننده انضباط معنوی کارکنان می باشد.

مقدمه: تغذیه یک نیاز اصلی بشر و یک چالش بزرگ در بخش های ویژه است و می تواند عامل خطرزا در ابتلا به عفونت باشد و کمبود آن یا سوء تغذیه با عوارض متعددی همراه خواهد بود. در بیماران بخش های ویژه حمایت تغذیه ای معمولا به صورت گاواژ است که با عوارض متعددی مانند آسپیراسیون همراه است.هدف: هدف کلی این مطالعه مقایسه دو روش تغذیه بلوس و متناوب بر میزان آسپیراسیون بیماران مبتلا به سپسیس بستری در بخش های مراقبت ویژه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سو کور بوده که به مدت سه روز روی 60 بیمار مبتلا به سپسیس بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان چمران تهران در سال 95- 1394 انجام شد. بیماران در سه گروه بلوس، متناوب و کنترل جای گرفتند که در هرگروه بیست بیمار مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی آسپیراسیون تنفسی محلول متیلن بلو به محلول غذایی اضافه شد و هنگام ساکشن لوله تنفسی، ترشحات ریوی از نظر وجود رنگ آبی متیلن بلو مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از آزمون کروسکال والیس بیان گر عدم وجود تفاوت معنی دار در بین سه گروه از نظر تعداد دفعات آسپیراسیون در روزهای اول، دوم و سوم (p>0.05) بود. همچنین آزمون فریدمن و کوکران هم نشان دادند که در آسپیراسیون تنفسی بیماران در سه روز متوالی تغییر معنی دار آماری ایجاد نشد (p>0.05).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد هیچ تفاوت معنی داری از نظر میزان آسپیراسیون در سه گروه با روش های تغذیه ای بولوس، متناوب و متداول (کنترل) مشاهده نشد. انجام مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر و دوره زمانی طولانی تر پیشنهاد می شود.

مقدمه: استرس و رضایت شغلی ازجمله عوامل تاثیرگذار در کارایی پرستاران می باشد در کنار همه عوامل، شرایط متفاوت کاری در بخش های مختلف بیمارستان ها از مسائل قابل توجه می باشد.هدف: از این رو پژوهش حاضر به مقایسه وضعیت استرس شغلی و رضایت شغلی در بین پرستاران 4 بخش داخلی، جراحی، مراقبت های ویژه، اورژانس پرداخته است.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی در سال 1393 بین پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان انجام شده است. جامعه آماری 523 نفر بود که 103 نفر با نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های رضایت شغلی سینک و مقیاس استرس پرستاری گری تافت و اندرسون استفاده شد. داده ها با SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون های آماری ANOVA تحلیل شدند.یافته ها: در بین بخش های مختلف در نمره استرس شغلی و بعضی از خرده مقیاس های آن تفاوت معنادار مشاهده شد (P£0.05). استرس مربوط به مرگ و مردن (2.24) بیشترین میزان و سپس به ترتیب استرس حجم کار (2.21)، عدم اطمینان به درمان (2.20) در رتبه های بعدی قرار داشتند و کمترین استرس مربوط به تبعیض (1.34) محاسبه شد. همچنین بر اساس نتایج پرستاران بخش های داخلی و اورژانس در نمره کلی استرس و بیشتر خرده مقیاس های استرس نمرات بالایی را نشان دادند. با توجه به نتایج بین رضایت شغلی پرستاران بخش های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد (P=0.64) و به طور کلی رضایت و استرس شغلی پرستاران در هر دو مورد در حد متوسط مشاهده شد (استرس شغلی = 57.89، رضایت شغلی = 17.56).بحث و نتیجه گیری: جهت کاهش استرس در ارتباط با مرگ بیمار می توان به داشتن جلسات مشاوره بعد از مواجهه با مرگ بیمار و به طور کلی تر توجه به پرستاران بخش اورژانس و داخلی، تنظیم حجم کاری، دادن آموزش های لازم و کافی در زمان کارورزی (با توجه به متغیر عدم اطمینان به درمان) ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: بیماران پس از جراحی قلب در معرض مشکلات و نگرانی های متعدد قرار دارند و ماهیت مزمن بیماری ایجاب می نماید که این بیماران، برای ادامه زندگی آمادگی های لازم را کسب نمایند. در این راستا، توانمندسازی یکی از روش های کاربردی و کم هزینه می باشد.هدف: در این مطالعه به بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران با دریچه مصنوعی قلبی پرداخته شده است.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی در سال 1394 انجام شده است، پس از انتقال بیماران از واحد مراقبت های ویژه به بخش، به روش در دسترس، ابتدا گروه آزمون و سپس گروه کنترل انتخاب شدند. برای گروه آزمون الگوی توانمندسازی خانواده محور در چهار گام، تهدید درک شده، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی، از طریق آموزش گروهی، حل مساله گروهی و مشارکت آموزشی، در طی 3-5 جلسه صورت گرفت و کارت های آموزشی و کتابچه آموزشی در اختیار موارد پژوهش و عضو فعال خانواده آن ها قرار گرفت. گروه کنترل مراقبت های رایج را دریافت کردند. شاخص های توانمندی (تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس) بیماران قبل از مداخله و پس از مداخله و یک و نیم ماه بعد ارزیابی شد ولی در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. سپس داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: هر دو گروه قبل از مداخله از نظر متغیرهای جمعیت شناسی مشابه بودند. قبل از مداخله میانگین نمرات توانمندی در دو گروه در هر سه حیطه تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس تفاوت معنادار نداشت اما پس از مداخله، در گروه آزمون در هر سه حیطه ارتقاء توانمندی به طور معنادار وجود داشت (P<0.05) و ارتقاء توانمندی پس از یک و نیم ماه نه تنها پایدار بلکه افزایش نیز داشت.بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، اجرای الگو و مجموعه تدابیر پرستاری که در الگوی توانمندسازی خانواده محور به کار می رود موجب بهبود شاخص های توانمندی در بیماران با دریچه مصنوعی می شود.

مقدمه: ساکشن درون لوله تراشه یکی از مداخلات مهم در مراقبت از بیماران وابسته به دستگاه ونتیلاتور می باشد و معمولا توسط پرستاران انجام می شود که چنانچه به روش صحیح انجام نشود، عوارض بسیاری خواهد داشت.هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ساکشن لوله تراشه به روش استاندارد و معمول بر شاخص های همودینامیک بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه انجام شده است.مواد و روش ها: روش این پژوهش، مداخله ای از نوع کارآزمایی بالینی می باشد که در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان بعثت تهران در سال 1394 انجام شده است. پس از تهیه دستورالعمل ساکشن استاندارد لوله تراشه به روش مبتنی بر شواهد، توسط پژوهشگر و تائید روایی، جهت 36 بیمار برحسب نیاز و به طور تصادفی، با پرتاب سکه، ساکشن استاندارد (توسط پژوهشگر) و در نوبت دوم ساکشن معمول (توسط پرستار بیمار) یا بالعکس انجام شد. تعداد ضربان قلب، درصد اشباع اکسیژن شریانی (O2Sat) و حداکثر فشار راه هوایی در دم، یک نوبت قبل از اجرای پروسیجر و سپس بلافاصله 5، 10 و 15 دقیقه پس از آن ثبت شد. سپس داده های موجود با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین O2Sat، قبل از ساکشن بین دو روش تفاوت معنادار نداشت، اما بلافاصله، 5، 10 و 15 دقیقه پس از ساکشن در روش استاندارد به طور معناداری بیشتر از روش معمول بود (p>0.05)، اما میانگین حداکثر فشار راه هوایی و ضربان قلب، قبل از ساکشن، بلافاصله 5، 10 و 15 دقیقه پس از ساکشن در دو روش با یکدیگر اختلاف معنادار نداشت (P>0.05). بحث و نتیجه گیری: با توجه به اجتناب ناپذیری ساکشن لوله تراشه در پاکسازی ترشحات، با انجام ساکشن به روش اصولی و انجام هیپراکسیژناسیون 60-30 ثانیه قبل و یک دقیقه پس از ساکشن، کاهش زمان آن به کمتر از 15 ثانیه و استفاده از کاتتری با قطری کمتر از نصف قطر داخلی لوله تراشه می توان عوارض ناشی از آن را به حداقل رساند و از هیپوکسی بیمار پیشگیری کرد.

مقدمه: با توجه به اهمیت کلیدی آزمون ها در دستیابی به کیفیت بهینه فرآیندهای آموزشی و نقش اساسی آن ها در ایجاد تغییرات مطلوب در سطح دانش، نگرش و عملکرد فراگیران نسبت به فرایندهای آموزشی از جمله آموزش به بیمار سبب شد تا تدوین و پیاده سازی ابزاری که دید جامعی در خصوص ارزیابی فراگیران داشته باشد و نهایتا منجر به بهبود عملکرد آنان در عرصه های مختلف شود، امری ضروری به نظر رسد.هدف: هدف از این مطالعه طراحی و پیاده سازی چک لیست ارزشیابی فعالیت های آموزشی دانشجویان در درس آموزش به بیمار بود.مواد و روش ها: این مطالعه با رویکرد روش شناسی در سال های 94-1391 صورت پذیرفت. چک لیستی مشتمل بر 6 بعد جهت ارزشیابی فعالیت های آموزشی فراگیران در درس آموزش به بیمار طراحی شد. روایی صوری و محتوای چک لیست مورد تایید قرار گرفت. جهت تایید پایایی ابزار از ضریب توافق بین ارزیابان استفاده شد. با استفاده از فرمول کاپا درجه توافق سوالات بررسی شد، که بین 0.7-1 متغیر بود که حاکی از توافق بالای بین دو ارزیاب بود. جهت تائید ثبات درونی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای هر حیطه و کل چک لیست بالاتر از 0.8 بود.یافته ها: ابعاد اصلی چک لیست شامل بررسی کیفیت طرح درس جهت آموزش به فراگیران (دانشجویان، بیماران و مددجویان) (15 گویه)، کیفیت ارائه سخنرانی (17 گویه)، کیفیت روش های نوین تدریس یا ایفای نقش (10 گویه)، کیفیت سناریوی آموزشی (6 گویه)، کیفیت کار گروهی فراگیران (8 گویه)، کیفیت وسایل کمک آموزشی (اسلایدهای تهیه شده در نرم افزار پاورپوینت (12 گویه)، پوستر، پمفیلت، بوکلت (16 گویه) و کیفیت شبکه های اجتماعی مجازی (وبلاگ، تلگرام، اینستاگرام) (16 گویه)) مورد استفاده در روند آموزش توسط فراگیران بود.بحث و نتیجه گیری: داشتن دیدی کل نگر و جامع جهت تدوین ابزارهای ارزشیابی فعالیت های آموزشی فراگیران می تواند گامی موثر در راستای رسیدن به اهداف آموزشی باشد. انجام مطالعات بیشتر با استفاده از ابزار طراحی شده در سایر محیط های آموزشی و بررسی تعمیم پذیری آن پیشنهاد می شود.

مقدمه: تب های خونریزی دهنده ویروسی، نوعی بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات هستند که با سندروم بالینی تب، میالژی، ضعف و بی حالی، هموراژی و در بعضی موارد با افت فشار خون، شوک و مرگ مشخص می شوند. از میان تب های خونریزی دهنده، بیماری ابولا، به عنوان وحشتناک ترین بیماری قرن اخیر و بیماری تب کریمه کونگو که به عنوان یک بیماری بومی کشور ایران مطرح است، قابلیت ایجاد طغیان های بیمارستانی دارند.هدف: هدف از تدوین این مقاله، مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص عوامل ایجاد کننده و همه گیری و طغیان های تب های خونریزی دهنده ابولا و کریمه کونگو و نقش خود حفاظتی در پیشگیری از آن ها می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مروری است که بر پایه جستجو در پایگاه های داده ای داخلی و خارجی از جمله SID، Google scholar، Pubmed و همچنین جستجو در سایت های CDC، who از سال 2001 تا سال 2016 تدوین شده است.یافته ها: در این مقاله به دو بیماری مهم از تب های خونریزی دهنده، ابولا و تب کریمه کونگو پرداخته شده است که اولی سبب ایجاد بزرگترین اپیدمی در تاریخ این بیماری شده است و دومی به عنوان بیماری اندمیک ایران مطرح است و همچنان سالانه تعدادی از هم وطنان در اثر این بیماری فوت می نمایند.بحث و نتیجه گیری: عوامل ایجاد کننده تب های خونریزی دهنده دارای اهمیت خاص بهداشت عمومی هستند. این عوامل تاکنون در طغیان های طبیعی با قابلیت سرایت بالا، جمعیت زیادی را درگیر کرده اند که تعداد زیادی از مبتلایان، دست اندرکاران بخش بهداشت و سلامت بوده اند. موفقیت در کنترل طغیان تب های خونریزی دهنده نیازمند قطع چرخه انتقال انسان به انسان این عوامل است، بنابراین آموزش خود حفاظتی در ارتباط با این بیماری ها بسیار حائز اهمیت است.