علوم مراقبتی نظامی
سال:1398 | دوره:6 | شماره:3 (مسلسل 21) |تعداد مقالات:10

مقدمه: یکی از ابعاد مهم در نظام آموزش عالی کشور، پیشرفت تحصیلی دانشجویان است. با شناسایی به موقع دانشجویان در معرض خطر افت تحصیلی و انجام اقدامات لازم می توان موجب ارتقای وضع تحصیلی آن ها گردید. هوش اجتماعی به میزان بسیار زیادی می تواند موفقیت تحصیلی فرد را پیش بینی کند. هدف: هدف از این مطالعه "تعیین ارتباط هوش اجتماعی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی تهران" می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام یافته است. نمونه ها به تعداد 140 نفر و به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد هوش اجتماعی "ترومسو" (Tromso Social Intelligence Scale) بود. جهت سنجش پیشرفت تحصیلی از نمره معدل کل دوره تحصیلی دانشجویان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گردید و 0/05 P< به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 1/33± 20/54 سال بود. میانگین نمره هوش اجتماعی در دانشجویان مرد (0/85± 4/75) نسبت به دانشجویان زن (0/77± 0/65) بیشتر بود (0/459, P=138, df= 0/743T=). ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری مثبت و معنی داری بین پیشرفت تحصیلی با هوش اجتماعی (0/613r=) و کلیه ابعاد آن پردازش اطلاعات اجتماعی (0/581r=)، مهارت های اجتماعی (0/445r=)، آگاهی اجتماعی (0/481r=) نشان داد (0/001P=). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد میانگین هوش اجتماعی و مولفه های آن در دانشجویان در سطح مطلوب قرار دارد. بین هوش اجتماعی و کلیه ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد؛ بنابراین برنامه ریزی اساسی توسط مسئولین مربوطه برای ارتقای سطح هوش اجتماعی در جهت افزایش پیشرفت تحصیلی دانشجویان ضرورت دارد.

مقدمه: ناسازگاری اجتماعی و اجتناب تجربی با بسیاری از اختلالات و مشکلات رفتاری مرتبط است. با توجه به اهمیت این امر پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار بر سازگاری اجتماعی و اجتناب تجربی در جانبازان دارای نقص عضو انجام گرفت. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمون و گروه کنترل انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه شامل تعداد 40 نفر جانباز دارای نقص عضو که در نیمه دوم سال 1397 تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در گروه های آزمون و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، سازگاری اجتماعی پیکل و پرسشنامه پذیرش و عمل باند استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بعد از تعدیل نمرات پیش آزمون، میزان میانگین نمرات اجتناب تجربی در گروه درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل است (0/05>P). همچنین در گروه درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار میزان میانگین نمرات سازگاری اجتماعی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل است (0/05>P). بحث و نتیجه گیری: درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار با تاکید بر اصلاح شناخت های تحریف شده و آموزش رفتارهای جدید، درک آگاهی هیجان، فهم هیجان و تنظیم هیجان بر افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش اجتناب تجربی در جانبازان دارای نقص عضو موثر است.

هدف از این مقاله به اشتراک گذاشتن تجارب یکی از کارکنان بهداشت و درمان (نویسنده دوم) است که جهت امدادرسانی داوطلبانه به مردم سیل زده پلدختر از تاریخ 12 تا 15 فروردین و20 تا 23 فروردین 1398 در منطقه حضور داشت. از اواخر اسفند 1398 بارش های بی سابقه در اکثر مناطق کشور که دهه ها خشکسالی را پشت سر گذرانده بود، منجر به بروز سیل گسترده ای در 27 استان از 31 استان ایران شد. سیل عمدتاً در نتیجه طغیان رودخانه هایی که به درستی و در موعد مقرر لایه روبی نشده بودند و ساخت سازه ها نزدیک بستر رودخانه ها رخ داد. در نتیجه وقوع سیل در ایران، حداقل 77 نفر جان خود را از دست دادند و 1076 نفر مصدوم شدند. طبق برآوردهای انجام شده سیل های اخیر بالغ بر دو نیم میلیارد دلار به ایران خسارت وارد نمود...

مقدمه: ناسازگاری اجتماعی و اجتناب تجربی با بسیاری از اختلالات و مشکلات رفتاری مرتبط است. با توجه به اهمیت این امر پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار بر سازگاری اجتماعی و اجتناب تجربی در جانبازان دارای نقص عضو انجام گرفت. مواد و روش ­ ها: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمون و گروه کنترل انجام گرفت. نمونه ی مورد مطالعه شامل تعداد 40 نفر جانباز دارای نقص عضو که در نیمه دوم سال 1397 تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند و با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند و در گروه ­ های آزمون و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای جمع­ آوری داده­ ها، از پرسشنامه ­ های اطلاعات جمعیت شناختی، سازگاری اجتماعی پیکل و پرسشنامه پذیرش و عمل باند استفاده شد. داده­ های جمع ­ آوری شده نیز با استفاده از آزمون کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ­ ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بعد از تعدیل نمرات پیش آزمون، میزان میانگین نمرات اجتناب تجربی در گروه درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار به طور معنی­ داری پایین­ تر از گروه کنترل است (0/05>P). همچنین در گروه درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار میزان میانگین نمرات سازگاری اجتماعی به طور معنی­ داری پایین ­ تر از گروه کنترل است (0/05>P). بحث و نتیجه ­ گیری: درمان شناختی-رفتاری هیجان مدار با تأکید بر اصلاح شناخت­ های تحریف شده و آموزش رفتارهای جدید، درک آگاهی هیجان، فهم هیجان و تنظیم هیجان بر افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش اجتناب تجربی در جانبازان دارای نقص عضو مؤثر است.

مقدمه: همسران جانبازان جنگ به واسطه قرابت و یاری رسانی به جانبازان مجروح به عنوان قربانیان ثانویه و پنهان تروما در نظر گرفته می شوند. این مواجهه غیرمستقیم با رویداد استرس آفرین پیامدهای منفی روان شناختی را برای آن ها به دنبال دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی اثر کیفیت خواب و عزت نفس جنسی بر اختلال استرس تروماتیک ثانویه در همسران جانبازان جنگ انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی، واحدهایی پژوهش مشتمل بر 152 نفر از همسران جانبازان جنگ با تشخیص اختلال استرس تروماتیک ثانویه استان کرمانشاه در سال 1398 بود. شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه خواب پیتزبورگ، فرم کوتاه شاخص عزت نفس جنسی (اعتباریابی شده توسط فرخی و شاره) و مقیاس آسیب ثانویه (اعتباریابی شده توسط رضا پور میر صالح و احمدی) استفاده شد. با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده داده ها تحلیل شدند. یافته ها: مطابق با یافته های پژوهش، میانگین (انحراف معیار) کیفیت خواب، عزت نفس جنسی و اختلال استرس تروماتیک ثانویه به ترتیب برابر با (3/88) 13/00، (11/88) 59/11 و (10/53) 63/43 بود. یافته های پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار بین کیفیت پایین خواب و استرس تروماتیک ثانویه بود (0/01>P، 0/345= r). علاوه بر این، بین عزت نفس جنسی و اختلال تروماتیک ثانویه رابطه منفی معناداری وجود داشت (0/01>P، 0/298-= r). نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون نشان داد که 32 درصد از تغییرات اختلال تروماتیک ثانویه از طریق کیفیت خواب و عزت نفس جنسی قابل تبیین است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت کیفیت خواب و عزت نفس جنسی در پیش بینی اختلال استرس تروماتیک ثانویه، پیشنهاد می شود در برنامه های مداخله برای اختلال استرس تروماتیک ثانویه نقش این عوامل را مدنظر قرار دهند.

مقدمه: ورود به سربازی سلامت روانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از عواملی موثر در سلامت روان مخصوصا در دنیای کنونی، امید به زندگی مطلوب می باشد. مهم ترین تاثیر امید ایجاد انگیزه برای فعالیت و تحرک بیشتر و قوی تر است و امید یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر شادابی است، بنابراین پرداختن به این مسئله می تواند موثر واقع شود. هدف: پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی در سربازان می پردازد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر در سال 1397 بر روی 300 سرباز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون، تنظیم هیجانی گراس و جان و پرسشنامه امید به زندگی میلر بودند که پایایی و روایی آن ها در مطالعات قبلی تائید شده بودند و در این پژوهش پایایی ابزار تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر کدام به ترتیب 0/89، 0/70 و 0/91 محاسبه شده است. داده های جمع آوری شده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی سربازان رابطه وجود دارد (0/001P<)، بین تاب آوری با تنظیم هیجانی سربازان رابطه وجود دارد (0/001P<)، تاب آوری و تنظیم هیجانی، توان پیش بینی امید به زندگی سربازان را دارد (0/05P<). بحث و نتیجه گیری: یافته ها بیانگر آن است که بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی در بین سربازان رابطه معنی دار وجود دارد. برای افزایش امید به زندگی در سربازان، آموزش های متمرکز بر تاب آوری که فرد را در برابر عوامل استرس زا مقاوم کرده و تنظیم هیجان که پاسخ های افراد را در موقعیت های مختلف زندگی بخصوص مواقع بحرانی تحت تاثیر قرار داده و باعث انعطاف پذیری افراد می شود، ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: در آموزش علوم پزشکی از جمله پرستاری هدف تربیت افرادی است که بتوانند با مهارت های تفکر عالی (تفکر انتقادی)، تلفیق معلومات، استفاده از استدلال بالینی صحیح و با تکیه بر شواهد، تصمیم گیری را به بهترین نحو انجام دهند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحران ها و حوادث غیر مترقبه، انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، یک مطالعه مقدماتی به شیوه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد می باشد که در دانشکده پرستاری آجا در سال 1397 اجرا گردید. 27 نفر از دانشجویان پسر ترم 6 پرستاری به روش تمام شماری وارد مطالعه شدند. وضعیت تفکر انتقادی دانشجویان با استفاده از پرسش نامه استاندارد مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا، قبل و 4 هفته بعد از آموزش، بررسی شد. برنامه آموزش استدلال بالینی با استفاده از مدل فرضیه پردازی تکرار شونده در قالب 5 جلسه آموزشی ارائه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از آزمون تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین و انحراف معیار تفکر انتقادی قبل از آموزش به روش استدلال بالینی 2/02 ± 7/63 و بعد از آموزش 3/36 ± 2/26 بود. بین میانگین تفکر قبل و بعد، تفاوت معناداری (0/047P=) وجود داشت. آموزش با روش استدلال بالینی، باعث افزایش مهارت های تفکر انتقادی به نسبت قبل از مداخله شده است. بحث و نتیجه گیری: میزان تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری، به نسبت قبل از آموزش با روش استدلال بالینی افزایش معنی داری داشت و می توان نتیجه گرفت که این روش آموزشی، همانند سایر روش های آموزشی فعال، می تواند باعث بهبود و ارتقا تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری گردد. امید است با به کارگیری این روش تدریس گامی موثر در جهت یادگیری هر چه بهتر دانشجویان و بهبود عملکرد پرستاران در بالین، برداشته شود.

مقدمه: با توجه به افزایش وقوع بلایا در تمام کشورها و تاکید چارچوب کاهش خطر بلایای سندای (Sendai Framework) مبتنی بر کاهش آسیب پذیری، درک از خطر گامی مهم در افزایش آمادگی است. شواهد نشان می دهند سیستم های بهداشت و درمان در رویارویی با بلایا آماده نیستند. درک از خطر بلایا مفهومی جدید و وابسته به زمینه و فرهنگ است و در این حیطه تاکنون پژوهشی در ایران انجام نشده است. هدف: هدف از این مطالعه شناخت ویژگی های بلایا به عنوان عاملی موثر در درک از خطر مدیران میانی نظام سلامت در نیروهای مسلح است. مواد و روش ها: این مطالعه کیفی در سال 1397 به شیوه تحلیل محتوای قراردادی به روش گرین هیم و لودمن (Ludman & Graneheim) انجام شد. روش گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق بود. مصاحبه ها تا اشباع اطلاعاتی پژوهشگر ادامه یافت. بلافاصله مصاحبه ها به صورت متن درآمده و واحدهای معنایی کدگذاری شده و با توجه به اشتراکات و تفاوت ها زیر طبقات و طبقات شکل گرفتند. مشارکت کنندگان 20 نفر از مدیران رده میانی نظام سلامت نیروهای مسلح با طیفی از تخصص های مرتبط بودند. یافته ها: با تجزیه و تحلیل 20 مصاحبه نیمه ساختار مند عمیق، مدیران میانی نظام سلامت، واحدهای معنایی در 125 کد و 18 زیر طبقه شکل گرفت، این زیر طبقات در سه طبقه عوامل داخل بیمارستانی، عوامل خارج بیمارستانی و نوع بلایا تبیین شدند. بحث و نتیجه گیری: نتایج بیانگر جنبه های متفاوتی از بلایا و تاثیر آن بر درک خطر مدیران میانی نظام سلامت نیروهای مسلح می باشد. بلایای انسان ساخت و به ویژه شورش های سیاسی، منازعات خارج و داخل بیمارستانی و همچنین رویدادهای خاص مانند برگزاری انتخابات و تجمعات سیاسی-مذهبی حتی قبل از اینکه تبدیل به خطری برای سازمان های بهداشتی نظامی شوند بر درک از خطر مدیران و به تبع آن بر اقدامات آنان تاثیر دارند. به نظر می رسد این تفاوت ها مربوط به زمینه کشور ایران و به خصوص سازمان های بهداشتی نیروهای مسلح می باشد.

مقدمه: کسب سواد سلامت الکترونیک نیازمند ترکیبی از مهارت های بهداشتی، اطلاعاتی، دانشی، رایانه و سواد استفاده از اینترنت می باشد. ارتقای توان علمی، عملی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در گرو وجود سلامت عمومی مطلوب است. هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سواد سلامت الکترونیک و سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آجا در سال 1397 انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک بررسی مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بر روی 305 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آجا به روش نمونه گیری آسان در سال 1397 بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سواد سلامت الکترونیک و پرسشنامه سلامت عمومی (28GHQ-) بوده و توسط دانشجویان تکمیل شد. از آزمون همبستگی اسپیرمن به منظور ارزیابی ارتباط متغیرهای تحقیق و از آزمون های یو من ویتنی و کروسکال والیس به منظور مقایسه گروه های مختلف استفاده شد. از نرم افزار SPSS نسخه 23 جهت تحلیل داده ها استفاده و سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره سواد سلامت الکترونیک دانشجویان (5/90) 28/15 و میانگین نمره سلامت عمومی دانشجویان برابر با (16/67) 27/24 بود. با توجه به اینکه طبق پرسشنامه سلامت عمومی کسب نمره پایین تر بر وضعیت سلامت عمومی بهتر دلالت دارد، بین نمره سلامت عمومی دانشجویان با میزان سواد سلامت الکترونیک آنان همبستگی معنی دار و معکوسی مشاهده شد (0/015 P=، 0/139-r=). ارتباط معنی داری بین سواد سلامت الکترونیک و خرده مقیاس های وضعیت جسمانی، اضطراب و بی خوابی و عملکرد اجتماعی مشاهده نشد اما سواد سلامت الکترونیک دانشجویان با خرده مقیاس افسردگی همبستگی معنی دار و معکوسی داشت (0/001 P=، 0/198-r=). بحث و نتیجه گیری: سلامت عمومی بهتر با سواد سلامت الکترونیک بالاتر همراه بود. دانستن این ارتباط در بهبود وضعیت سلامت عمومی دانشجویان موثر است و به نظر می رسد انجام اقداماتی که سبب افزایش سواد سلامت الکترونیک دانشجویان گردد موجب بهبود وضعیت سلامت عمومی آنان خواهد شد. مطالعات بیشتر در خصوص تاثیر گزاری هر کدام از عوامل بر یکدیگر پیشنهاد می گردد.

مقدمه: تنظیم هیجان ناکارآمد و حالت های خلق منفی نقش مهمی در اختلالات روانی نوجوانان دارند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان و حالت های خلقی نوجوانان به انجام رسید. مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه نیمه تجربی صورت گرفت. جامعه آماری مطالعه، کلیه نوجوانان عضو کانون فرهنگی-اجتماعی صادق الوعد تهران بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری در دسترس، 26 نفر تعیین شد. برای ارزیابی متغیرها از پرسشنامه های تنظیم هیجان و حالت های خلقی استفاده شد. نوجوانان گروه آزمون به مدت 8 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش کاهش معناداری در گروه آزمون در زیر مقیاس های سرکوبی (0/01P=)، افسردگی (0/001P=)، تنش (0/001P=) سردرگمی (0/001P=)، خشم (0/001P=) و خستگی (0/02P=) در مرحله پس آزمون را نشان داد. در مرحله پیگیری دو ماهه نیز این اثر ماندگار بود (0/05P=). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، این شیوه درمانی میتواند، باعث بهبود تنظیم هیجان و حالت های خلقی در نوجوانان شود و می توان از آن به عنوان یک مداخله موثر استفاده کرد.