مطالعات روان شناسی ورزشی
سال:1395 | دوره:5 | شماره:15 |تعداد مقالات:10

این مطالعه ادبیات پژوهش مربوط به آثار مداخله های شناختی - حرکتی بر عوامل خطرزای افتادن در سالمندان را ارزیابی می کند. سی مطالعه در مرور سیستماتیک وارد شدند که تحلیل کمی داده ها (فراتحلیل) روی همه آنها انجام شد. مداخله ها به سه دسته تقسیم شدند: مداخله های تصویر سازی (43 نمونه)، تکلیف دوگانه (168 نمونه) و مداخله های کامپیوتری (706 نمونه). اندازه اثر کوچکی برای مداخله های تصویر سازی گزارش شد اما اندازه اثر مربوط به تکلیف دوگانه و مداخله های کامپیوتری متوسط بود. در حالی که عوامل متعددی شناسایی شدند که بر خطر افتادن سالمندان تاثیر گذار هستند به نظر می رسد که اختلال در وضعیت ذهنی و جنبش پذیری از اهمیت ویژه ای برخوردار باشند. تمرینات شناختی- حرکتی به دلایلی از جمله هدف گذاری واقع بینانه، تقویت مثبت حین تمرین، بازخورد و توانایی خود نظارتی عملکرد، موجب ثبات بیشتر می شود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بازخورد ژنریک و غیر ژنریک بر انگیزش درونی و یادگیری حرکتی کودکان انجام گرفت. 30 کودک 10 سال به طور تصادفی به سه گروه بازخورد ژنریک، بازخورد غیر ژنریک و شاهد تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 40 کوشش در مدت سه روز بود. پس از آخرین جلسه تمرینی، آزمون اکتساب و یک روز بعد از آزمون اکتساب، آزمون یادداری و انتقال اول (افزایش فاصله تا هدف) انجام شد. آزمون یاد داری و انتقال دوم پس از یک جمله منفی انجام شد. نتایج نشان داد بین گروه ها در آزمون اکتساب، یادداری، انتقال اول و یادداری، انتقال دوم تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که انگیزش درونی گروه بازخورد غیر ژنریک به طور معناداری بالاتر از گروه بازخورد ژنریک و شاهد بود. در نتیجه انگیزش درونی و یادگیری حرکتی توسط بازخورد غیر ژنریک در مقایسه با بازخورد ژنریک افزایش می یابد.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین حافظه کاری بر توجه و ظرفیت حافظه کاری کاراته کاران بود. از بین کاراته کاران ماهر استان البرز 24 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند و پیش آزمون توجه و ظرفیت حافظه کاری را انجام دادند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت 25 جلسه تمرین های حافظه کاری را انجام دادند و در پایان، هر دو گروه در پس آزمون توجه و ظرفیت حافظه کاری شرکت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات، آزمون حافظه کاری عددی و فضایی، آزمون مهارت توجه بر اساس جدول سیاه و قرمز، و نرم افزار تمرین حافظه کاری بود. تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد تمرین حافظه کاری سبب افزایش ظرفیت حافظه کاری و توجه کاراته کاران گروه آزمایش شده است. بطورکلی بالا بودن ظرفیت حافظه کاری بر متغیرهای روان شناختی درگیر با عملکرد اثر مثبت گذارده و در نهایت آن را بهبود می دهد. لذا تمرین های حافظه کاری برای افزایش پاسخ های مناسب کاراته کاران در موقعیت های پر فشار مفید است.

هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی های روان سنجی پرسش نامه فرسودگی ورزشی در بخشی از جامعه ایران می باشد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه ورزشکاران رشته های والیبال، هندبال و بسکتبال شهر تبریز در سال 1391 تشکیل دادند. از بین ورزشکاران مذکور 184 نفر (69 نفر والیبالیست، 54 نفر هندبالیست و 61 نفر بسکتبالیست) بطور تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد اعتبار ابعاد سه گانه پرسش نامهفرسودگی ورزشی بر اساس آلفای کرونباخ بین 0.70 تا 0.81 است. بررسی های مربوط به روایی همگرا و روایی سازه پرسش نامه فرسودگی ورزشی نیز موید تایید روایی مقیاس مذکور بود. تحلیل عاملی همانند فرم اصلی، سه عامل همبسته ولی مجزا را برای پرسش نامه فرسودگی ورزشی شامل خستگی هیجانی و فیزیکی، کاهش احساس موفقیت، و کاهش ارزش را آشکار ساخت. می توان گفت که پرسش نامه فرسودگی ورزشی ابزاری قابل اعتماد و روا برای سنجش فرسودگی ورزشی در فرهنگ ایران می باشد.

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین کمال گرایی، اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی در تکواندوکاران مرد لیگ برتر جمهوری اسلامی ایران بود. از جامعه 162 نفری تکواندوکاران مرد حاضر در لیگ برتر، 131 نفر پرسش نامه های پژوهش را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی منفی با اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی تکواندوکاران مرد لیگ برتر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما کمال گرایی مثبت با اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی تکواندوکاران مرد لیگ برتر رابطه معناداری نداشت. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد کمال گرایی منفی (از طریق اضطراب حالتی رقابتی) بر فرسودگی اثر مثبت غیرمستقیم دارد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان پیشنهاد نمود برای افزایش کارایی و عملکرد ورزشکاران این متغیرهای روان شناختی در نظر گرفته شوند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه وابستگی به تمرین در ورزشکاران ایرانی انجام شد. تعداد 230 ورزشکار نخبه از رشته های ورزشی انفرادی و تیمی به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ورزشکاران منتخب همگی از ورزشکاران حرفه ای بودند که پرسش نامه وابستگی به تمرین را تکمیل کردند. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی، یک ساختار شش عاملی به دست آمد که 72.71 درصد از واریانس را تبیین می کند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد ساختار شش عاملی وابستگی به تمرین (کناره گیری، تداوم، تحمل، عدم کنترل، زمان، اثر خواستن) از برازش خوبی برخوردار است. سنجش پایایی پرسش نامه با استفاده از روش های همسانی درونی (0.7) و روش دو نیم کردن گتمن (0.86) نشان داد این پرسش نامه از ضرایب پایایی مناسبی برخوردار است. بنابراین، این مطالعه نشان می دهد پرسش نامه وابستگی به تمرین بعد از حذف سه سوال با داشتن ضرایب پایایی و روایی رضایت بخش، ابزاری مناسب برای سنجش وابستگی است که پژوهشگران قادر خواهند بود از پرسش نامه وابستگی به تمرین به عنوان ابزاری روا و پایا در سنجش وابستگی به تمرین استفاده کنند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه دقت پردازش زمانی تکواندوکاران نخبه و غیر نخبه در بازه های زمانی کوتاه و بلند بود. تعداد 23 نفر از تکواندوکاران نخبه حاضر در اردوی تیم ملی بصورت در دسترس و 23 نفر از تکواندوکاران غیر نخبه باشگاه های شهر تهران به شیوه تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد دقت پردازش زمانی تکواندو کاران نخبه در هر دو بازه بطور معناداری از تکواندوکاران غیر نخبه بهتر است. بنابراین می توان دقت پردازش زمان را به عنوان مولفه های ادراکی موثر در نخبگی و استعداد یابی مورد توجه قرار داد.

هدف از اجرای این پژوهش تعیین ارتباط بین توانایی تصویرسازی ورزشی و کارکردهای یادگیری مشاهده ای در ورزشکاران مرد بود. 115 ورزشکار مرد شرکت کننده در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی با میانگین سنی 22.89±3.94 سال، پرسش نامه های پژوهش را تکمیل نمودند. یافته ها نشان داد ارتباط مثبت و معنا داری بین خرده مقیاس های توانایی تصویرسازی ورزشی و کارکردهای یادگیری مشاهده ای وجود دارد. یافته های تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد توانایی تصویرسازی مهارت و هدف، کارکرد مهارتی و توانایی تصویرسازی راهبرد، کارکرد راهبردی یادگیری مشاهده ای را به طور معناداری پیش بینی می کنند. همچنین کارکرد اجرایی یادگیری مشاهده ای به طور معناداری توسط توانایی تصویرسازی هدف و تبحر پیش بینی می شود. یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کنند مربیان و روانشناسان ورزشی می توانند در ورزشکارانی که از سطوح مهارتی نسبتا بالایی برخوردارند، با منطبق ساختن نوع توانایی تصویرسازی با کارکردهای یادگیری مشاهده ای متناظر آن، اثربخشی تصویرسازی و یادگیری مشاهده ای را بهبود بخشند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عامل های نگرش اجتماعی- فرهنگی به ظاهر (رسانه های جمعی)، کمال گرایی، و مشکل در نظم بخشی هیجان در پیش بینی علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات بود. در چارچوب طرحی مقطعی، 240 پرورش اندام کار مرد شهرستان گرگان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به پرسش نامه های پژوهش پاسخ دادند. نتایج نشان داد که درونی سازی- کلی، اطلاعات، فشارهای اجتماعی، درونی سازی- ورزشکار (عامل های نگرش اجتماعی- فرهنگی به ظاهر)، دلواپس اشتباهات بودن، انتظارات والدین، سرزنش والدین، تردید داشتن از بابت فعالیت ها (عامل های کمال گرایی)، عدم پذیرش، هدف ها، تکانشگری، راهبردها، و وضوح (عامل های نظم بخشی هیجان) با علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات ارتباط معناداری دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که درونی سازی-کلی، درونی سازی- ورزشکار، عدم پذیرش، هدف ها، و وضوح می توانند تغییرات علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات را به گونه ای معنادار پیش بینی کنند. در پژوهش حاضر، ماهیت چندوجهی و اهمیت متغیرهای اجتماعی- فرهنگی، شناختی، و هیجانی، در شکل گیری علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات، مورد تاکید قرار گرفت.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی و هنجاریابی نسخه فارسی پرسش نامه تاب آوری در دانش آموزان و دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دولتی مناطق نوزده گانه آموزش و پرورش (تعداد 48268 نفر) و همچنین کلیه دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران در سال 1390- 1391 (تعداد 50477 نفر) بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه استاندارد تاب آوری کونور و دیویدسون بود. نتایج این پژوهش به وجود هفت عامل در ورزشکاران (سخت رویی، هدفمندی، خوش بینی، احساس کنترل، استفاده از منابع، استفاده از منابع معنوی و پویایی) اشاره دارد. همچنین، نتایج نشان دادند که این پرسش نامه از روایی و پایایی قابل قبولی در جامعه مشخص برخوردار است (پایایی برابر با 0.774) و آلفای کرونباخ (پایایی و ثبات به روش همسانی درونی) برای ورزشکاران 0.781 بیشتر از غیر ورزشکاران 0.753 است.