تصویر سلامت
سال:1398 | دوره:10 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

زمینه و اهداف: هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد نظام جامع ارجاع اورژانس های اجتماعی در شهر تبریز است. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی تلفیقی (کمی و کیفی) می باشد. نظرات صاحبنظران در خصوص وضعیت برنامه با مصاحبه گروهی و مصاحبه فردی و پرسشنامه ی نیمه ساختار یافته مصاحبه جمع بندی و با روش تحلیل محتوایی تحلیل شد. داده های مربوط به عملکرد و خدمات ارائه شده بر اساس اطلاعات ثبت شده در مجتمع سلامت شهید چمران و مرکز بهداشت استان آذربایجان شرقی استخراج و در قالب آمار توصیفی (تعداد و درصد) گزارش شد. یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه از بین افراد آسیب پذیر ارجاع داده شده 84درصد مربوط به اعتیاد و 16درصد مربوط به سایر آسیب ها بود. همچنین از 11 آسیب اجتماعی شناسایی شده بعد از اعتیاد بیشترین آمار مربوط به طلاق، همسر آزاری و بازماندگان از تحصیل می باشد و بیشترین ارجاع به سازمان بهزیستی بود. مهم ترین نقاط قوت برنامه، شناسایی افراد آسیب پذیر و هدایت آنها جهت دریافت خدمات حمایتی و فعال شدن سازمان های مردم نهاد و مهم ترین نقاط ضعف آن همکاری ناقص سازمان ها عنوان شد. همچنین در راستای پیشبرد برنامه باید پتانسیل همکاری خوب بهزیستی، هلال احمر و کمیته امداد و از سوی دیگر ضعف همکاری استانداری و شهرداری مورد توجه قرار گیرد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، یکی از مهم ترین موضوعاتی که باید در راستای ارتقای عملکرد و گسترش نظام ارجاع اورژانس اجتماعی در تبریز در نظر گرفته شود، بهبود مشارکت و همکاری تمامی ذینفعان و سازمان های مرتبط به منظور افزایش اعتماد عمومی به برنامه و همچنین ارتقای عملکرد آن می باشد.

زمینه و اهداف: تجویز و مصرف غیرمنطقی داروها پیامدهای ناگوار بسیاری به دنبال دارد. در این میان، پزشکان و داروسازان نقش حساسی در جهت گیری و هدایت فرهنگ دارودرمانی به سوی روش های صحیح تجویز و مصرف داروها دارند. هدف این مطالعه بررسی علل تجویز و مصرف غیراستاندارد دارو در ایران و راهکارهای بهبود آن از دیدگاه دانشجویان داروسازی تبریز در سال 95-94 بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع تلفیقی (کمی-کیفی) بوده و برای انجام آن پرسشنامه ای در6 حیطه (نقش داروسازان، پزشکان، بیماران، اقتصاد، مدیریت و نظارت، صنعت داروسازی) طراحی و توسط دانشجویان تکمیل گردید. روایی پرسشنامه توسط اساتید مجرب تایید و برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ (832/0=) استفاده شد. یافته ها: از نظر دانشجویان داروسازی، مهمترین علل تجویز و مصرف غیرمنطقی دارو شامل تمایل بیماران به خوددرمانی (63/0± 49/3 امتیاز)، پزشک سالاری نظام سلامت و تعامل ناکافی پزشکان با داروسازان و سایر همکاران گروه پزشکی (71/0± 41/3 امتیاز) و پایین بودن سطح آگاهی بیماران در مورد خطرات مصرف نابجای دارو (62/0± 39/3 امتیاز) بودند. همچنین در بین همه حیطه ها، امتیاز حیطه مدیریت و نظارت مناسب بیش از بقیه موارد به دست آمد. نتیجه گیری: آگاهی ناکافی جامعه از مصرف صحیح داروها، تمایل به خوددرمانی، تعامل ناکافی پزشکان با سایر همکاران حوزه سلامت و کمبود نظارت سازمان های مرتبط مدیریتی و نظارتی علل اصلی تجویز و مصرف غیرمنطقی دارو در کشور می باشند. لذا افزایش سطح آگاهی عمومی، ارتقای برنامه های آموزشی و نیز تعاملات تیم درمان، کاستن از مشکلات اقتصادی داروخانه ها و بهبود نظارت سازمان های مربوطه بر عملکرد گروه پزشکی کاملا ضروری است.

زمینه و اهداف: روابط خوب اجتماعی و هوش اجتماعی بالا فاکتورهای زمینه اى در ارتقاء سواد سلامت و پیامدهاى آن محسوب می شوند. این مطالعه به منظور پیش بینی سواد سلامت از طریق هوش اجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر با رویکرد مقطعی بین 218 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر قاین به عنوان اعضای نمونه با استفاده از روش سنجش سواد سلامت ایرانیان HELIA (Health Literacy for Iranian Adults) و پرسشنامه هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (2001) به منظور پیش بینی سواد سلامت از طریق هوش اجتماعی در فروردین ماه 1397 انجام و سپس آزمون های آماری آن با استفاده از نرم افزارSPSS 20 انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل سواد سلامت و هوش اجتماعی به ترتیب 81/18± 34/118 و6/8 ± 27/69 بود. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که بین هوش اجتماعی و سواد سلامت رابطه مثبت، معنادار و متوسطی وجود دارد (01/0>p، 208/0r=). همچنین نتایج نشان داد که 6/11درصد از واریانس سواد سلامت دانش آموزان توسط مولفه های آگاهی اجتماعی و پردازش اطلاعات اجتماعی تبیین می شوند (39/8 f=و01/0p<). نتیجه گیری: آگاهی اجتماعی و پردازش اطلاعات اجتماعی، پیش بینی کننده سواد سلامت دانش آموزان تلقی می شوند، بنابراین با برگزاری برخی دوره های آموزشی در این زمینه امکان افزایش سواد سلامت دانش آموزان وجود خواهد داشت.

زمینه و اهداف: در طول دهه گذشته، تعداد روزافزونی از مطالعات به صورت جداگانه و در جمعیت های مختلف اعتیاد به تلفن همراه را موردبررسی قرار داده اند. پژوهش کنونی، ارتباط بهزیستی روان شناختی و سلامت روانی در تبیین اعتیاد به تلفن همراه میان دانش آموزان نوجوان را به بوته کنکاش سپرد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. شرکت کنندگان پژوهش 300 دانش آموز (162 پسر و 138 دختر) بودند که به روش خوشه ای چندمرحله ای تصادفی از مدارس متوسطه دوره دوم شهر اهواز انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از مقیاس بهزیستی روان شناختی، پرسش نامه سلامت روان و پرسش نامه اعتیاد به تلفن همراه استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بهزیستی روان شناختی کلی و تمامی ابعاد آن به صورت منفی اعتیاد به تلفن همراه را پیش بینی می کنند. افزون بر این، سلامت روانی کلی و سه خرده مقیاس اضطراب و بی خوابی، کارکرد اجتماعی و افسردگی پیش بینی کننده های مثبت اعتیاد به تلفن همراه بودند. با این وجود، خرده مقیاس علائم جسمانی پیش بین معناداری برای اعتیاد به تلفن همراه به شمار نرفت. نتیجه گیری: یافته های فوق مبین آن است که سودمندی فناوری را نمی توان به چالش کشید، اما برای جلوگیری از استفاده اعتیادآور تلفن همراه، توجه بیشتر به نوجوانان در دوره های آموزشی پایین تر و به کارگیری آموزش بهداشت روانی به منظور ارتقاء بهزیستی روان شناختی و سلامت روانی و استفاده صحیح و مؤثر از تلفن همراه در بین مدارس ضروری است.

زمینه و اهداف: دسترسی یکسان به خدمات بهداشتی و درمانی از اصول اولیه مراقبت های بهداشتی و درمانی می باشد. جهت دسترسی به این خدمات، عواملی موثر می باشند که هدف از این پژوهش تعیین رابطه عوامل موثر بر انتخاب مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی ساوه با بار مراجعه به آنها بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-همبستگی در بین 442 نفر از بیماران شهرستان ساوه در سال 1397 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود. نمونه آماری این پژوهش از طریق فرمول کوکران 442 نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی ساوه بود. روش نمونه گیری طبقه ای می باشد. داده ها در نرم افزار SPSS 19 وارد و با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمون رگرسیون لوجسیتک(Logistic Regression)، T مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مطابق نتایج بدست آمده در سطح اطمینان 95درصد (05/0p<) نوع بیماری، قیمت خدمات، مسافت و هزینه، کیفیت خدمات، عوامل ادراکی و فرهنگی، نوع بیمه، جنسیت بیمار و شغل بیمار با بار مراجعه مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی ساوه ارتباط دارد. نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه بین عوامل موثر بر انتخاب مرکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی با بار مراجعه به مدیران حوزه سلامت پیشنهاد می گردد در برنامه ریزی و تصمیم گیری به آن توجه داشته باشند.

زمینه و اهداف: فرسودگی شغلی، واکنش افراد به منابع مداوم استرس بین فردی در محل کار است. فرسودگی موجب کاهش کمیت و کیفیت فعالیت های پرسنل بیمارستان شده و در نتیجه نارضایتی از ارائه خدمات به وجود خواهد آمد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس شغلی و جو سازمانی نوآورانه با فرسودگی شغلی در پرسنل بیمارستان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه پرسنل بیمارستان های شهر کرمانشاه بود که به طور در دسترس نمونه ای به حجم 126 نفر انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه فرسودگی شغلی ساعتچی و هومن، پرسشنامه جو سازمانی نوآورانه، و پرسشنامه استرس شغلی جمع آوری و با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد میزان فرسودگی شغلی پرسنل بیمارستان در حد متوسط است. بین جوسازمانی نوآورانه با فرسودگی شغلی همبستگی 29/0-وجود دارد (001/0 P=)، همچنین بین استرس شغلی با فرسودگی شغلی همبستگی 22/0 وجود دارد (01/0 P=). استرس شغلی (01/0=P، و 20/0=Beta) و جوسازمانی نوآورانه (001/0=P، و 28/0-=Beta) توان پیش بینی فرسودگی شغلی را در پرسنل بیمارستان دارند. متغیرهای پیش بین با هم 12/0 فرسودگی شغلی را تبیین کردند (1/9=F، 12/0=R2، و 35/0=R). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت وجود نوآوری در بیمارستان ها، می تواند از میزان فرسودگی و استرس شغلی پرسنل بکاهد. نگرانی بیش از حد ممکن است بر سلامت روحی و جسمی پرسنل بیمارستان تأثیر منفی داشته و موجب ناراحتی و احساس افسردگی آن ها شود. بنابراین حفظ سلامتی متخصصین بهداشت برای دستیابی به مراقبت با کیفیت از بیماران حیاتی است.

زمینه و اهداف: ارزیابی متغیر های تاثیرگذار بر عود لنفوم هوچکین یکی از مباحث مهم مطالعات بالینی است. مدل رگرسیون کاکس به عنوان یک مدل مشهور می تواند برای ارزیابی این فاکتور ها بکار گرفته شود. این مدل براساس پیش فرض خطرات متناسب به برسی متغیر های پیش آگهی می پردازد. این مطالعه با هدف ارزیابی مدل کاکس طبقه بندی شده و کاربرد آن در شناسایی عوامل موثر بر زمان عود بیماری لنفوم هوچکین در بیماران بستری در بیمارستان شفای اهواز انجام شد. مواد و روش ها: در پژوهش حاضر پرونده ی تمامی بیمارانی که از سال 1381 تا سال 1391 با تشخیص لنفوم هوچکین به مرکز آنکولوژی و هماتولوژی بیمارستان شفا در شهرستان اهواز مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. زمان بقاء، مدت زمان از تشخیص بیماری تا عود (بر حسب ماه) پس از درمان از طریق شیمی درمانی در نظر گرفته شد. انتخاب بهترین مدل با استفاده از آماره نسبت درست-نمایی مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل داده ها در نرم افزار STATA13 انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از برازش مدل رگرسیون کاکس طبقه بندی شده نشان می دهد که خطر عود برای افرادی که هموگلوبین کمتراز 5/10 دارند نسبت به افرادی که هموگلوبین بالای 5/10 دارند 2 برابر می باشد (012/0= P-value) و برای افراد که با روش NLPHL نمونه برداری می شوند نسبت به کسانی که با روش CHL نمونه برداری می شوند 96درصدبیشتر می باشد (155/0 P-value =). نتیجه گیری: با استفاده از مدل کاکس طبقه بندی شده بدون اثر متقابل، هموگلوبین کمتر از 5/10 یکی از عوامل مهم و معنادار بر زمان عود بیماری افراد مبتلا به لنفوم هوچکین می باشد.

این پژوهش با هدف بررسی خصوصیات شبکه های همکاری علم کتابداری و اطلاع رسانی در تولیدات علمی پژوهشگران ایرانی انجام یافت. این مطالعه از نوع مطالعه مرور نظام مند است. جامعه پژوهش مقالاتی است که به بررسی شبکه های همکاری علمی کتابداری و اطلاع رسانی با روش علم سنجی و تحلیل شبکه های اجتماعی (SNA) پرداخته اند. مقالات از پایگاه هاى اطلاعاتى علم نت، ایران داک، مگ ایران و مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پایگاه اطلاعات علمی سیویلیکا، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام جستجو و بازیابی شد. معیار ورود به مطالعه بررسی شبکه های همکاری با شاخص های خرد و کلان بود. محدودیت زمانی و زبانی در انتخاب داده ها بکاربرده نشد. مطالعاتی که از SNA برای هم رخدادی واژگان حوزه کتابداری و اطلاع رسانی انجام یافته بودند، از مطالعه خارج شدند. از PRISMA برای روند انتخاب داده ها و از ابزار ارزیابی نقادانه موسسه JBI برای بررسی کیفیت داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تراکم شبکه در مقالات علم کتابداری و اطلاع رسانی کم می باشد و دانشگاه ایران، تهران و شیراز از مرکزیت بینابینی و نزدیکی و درجه بیشتری نسبت به سایر دانشگاه های کشور برخوردار هستند. پژوهشگران ایرانی حوزه کتابداری و اطلاع رسانی باید همکاری علمی خود را در تولیدات علمی بین خود و در سطح بین المللی افزایش دهند. شاید اعمال سیاست هایی مانند امتیاز پژوهشی به هم تالیفی های ملی و بین المللی موجب توسعه شبکه های همکاری کتابداری گردد.