حرکت
سال:1380 | دوره:- | شماره:پیاپی 9 |تعداد مقالات:12

هدف تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت 56 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بر تغییرات لیپوپروتئین های پلاسمای خون و کارایی دستگاه گردش خون مردان جوان دیابتی IDDM با دامنه سنی 18-28 سال است. از بین بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهرستان همدان، تعداد 25 بیمار واجد شرایط، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی تحت تمرینات تناوبی هوازی به مدت 9 هفته و در هر هفته سه جلسه 30 تا 60 دقیقه در محیط پارک جنگلی قرار گرفتند. برای بررسی تغییرات اجزای چربی و لیپوپروتئین پلاسمای خون شامل TG,T-CHO,VLDL-C,LDL-C,HDL-C و نسبت های HDL/T-CHO,HDL/LDL، نمونه خون وریدی آزمودنی ها قبل و بعد از اتمام دوره تمرین در حالت استراحت اخذ گردید. برای بررسی متغیرهای وابسته در گروه های مستقل و وابسته، از روش آماری از آنالیز رگرسیون چند متغیری استفاده شد. بر اساس نتایج حاصله، کاهش معنی داری در کلسترول تام و افزایش چشمگیری در آنتی ریسک قلبی - عروقی HDL-C و نیز قند خون گلیکوزیله گروه تجربی به دست آمد. سایر تغییرات پدید آمده در لیپوپروتئین ها و اجزای چربی خون نیز از جنبه بالینی قابل توجه است. به نظر می رسد اندازه شدت یا حجم مدت ورزش تناوبی اکسایشی زیربیشینه در محیط خشک، تحت شدت کار 56%HRR به موازات برخورداری بیماران از سطح برتر آمادگی بدنی نخستین (گروه آزمایشی ml/kg/min 57.7 و گروه گواه ml/kg/min 46.6) برای برانگیختگی فرایندهای متابولیک اکسایش چربی، به ویژه فراخوانی لیپوپروتئین های پلاسمایی، احتمالا چندان شدید نبوده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تحلیل رفتگی و منبع کنترل در مدیران دانشکده و گروه های تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه های آموزش عالی کشور است. بدین منظور تعداد 44 نفر از مدیران دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی و 88 نفر از مدیران دانشکده ها و گروه های غیرتربیت بدنی دانشگاه ها که در زمان انجام پژوهش به ترتیب 95 و 40 درصد تراکم جوامع تحت بررسی خود را به خود اختصاص داده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق توسط آزمون های همبستگی (کندال - پیرسون) و مقایسه میانگین ها (مان ویتنی - ویلکاکسون و T2 هتلینگز) انجام شده بود. نتایج تحقیق نشان داد: بین افزایش سن و میزان تحلیل رفتگی مدیران جوامع تحت بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد، ولی این ارتباط در مورد سن با منبع کنترل مدیران مشاهده نشد. بین بالا رفتن سابقه خدمات و میزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی، ارتباط معنی داری مشاهده شد، در حالی که این ارتباط در مورد سابقه خدمت با منبع کنترل در مدیران تربیت بدنی دیده نشد و در مدیران غیر تربیت بدنی در سطح 0.02 معنی دار بود. بین سابقه کار مدیریتی و میزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی، ارتباط معنی داری وجود نداشت، ولی این عدم ارتباط در مورد سابقه کار مدیریتی با منبع کنترل دیده شد. بین تحلیل رفتگی و منبع کنترل ارتباط معنی داری وجود ندارد. هر دو جامعه تحت بررسی از وضعیت تحلیل رفتگی بالایی برخوردارند. میزان تحلیل رفتگی و منبع کنترل بیرونی در مدیران غیرتربیت بدنی بیشتر از مدیران تربیت بدنی بود.

در تحقیق حاضر، برخی از عوامل سینماتیکی و سینتیکی که در اجرای پرتاب کنندگان برتر کشور موثرند، مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفتند. 10 پرتاب کننده برتر کشور که میانگین و انحراف معیار سن، قد و وزن آنها به ترتیب 5.61 ± 26.1، 0.055 ± 1.88 و 8.89 ± 107.2 بود و در مسابقات لیگ باشگاه های کشور در سال 1380 شرکت داشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. اجرای این پرتاب کنندگان با استفاده از دو دوربین با شاترهای بالا (9000) از دو جهت فیلمبرداری شد و ارتباط بین متغیرهای مختلف با نتیجه اجرا (برد) به وسیله تجزیه و تحلیل ویدئویی و به کمک مدل های ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مسافت پرتاب و متغیرهای سرعت زاویه ای دوران دوم، سرعت رهایی، نیروی گریز از مرکز، کار انجام شده توسط عضلات، توان مصرفی عضلات، گشتاور وارد بر مفصل شانه، مسافت طی شده توسط دیسک در دوران، شعاع دوران، زاویه رهایی و زمان پرواز دیسک، همبستگی معنی داری (P<0.05) وجود دارد. علاوه بر این، مشخص شد که عامل اصلی افزایش برد، نیروی گریز از مرکز است و نیروی عضلات صرفا برای کنترل دیسک در هنگام دوران به کار می آید. از طرف دیگر، سرعت زاویه ای در هر مرحله از دوران متفاوت است و زوایای رهایی، وضعی و حمله یک پرتاب کنند باید متناسب با سرعت رهایی او تغییر کند.

پژوهشگران و مربیان، برای تشخیص مهارت های روانی ورزشکاران رشته ورزشی خود، به استفاده از ابزار مناسب و در اختیار داشتن هنجاری برای ارزیابی نیازمندند. نظر به اینکه روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه خودسنجی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی (SASI Psych) پیش از این روشن شده و صراحت، سادگی و جامعیت آن، بر استفاده پژوهشی و تشخیصی از آن تاکید می کند، ضرورت ایجاد هنجار برای هر رشته ورزشی بارزتر می گردد. از این رو، پژوهش حاضر بدون قصد مقایسه رشته های ورزشی، درصدد ایجاد هنجار و نیمرخ مهارت های روانی رشته های مختلف ورزشی بود. به همین دلیل 345 ورزشکار مذکر عضو تیم های ملی و برخی باشگاه های درجه یک کشور پرسشنامه مذکور را پر کردند. شاخص های آماری توصیفی، مانند میانگین، انحراف استاندارد و هنجار درصدی شش مهارت روانی که توسط آزمون فوق قابل سنجش هستند، به دست آمد. حساسیت و ملاحظات استفاده از این هنجارها مورد بحث قرار گرفته است.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات کششی قبل و بعد از تمرین بر کاهش درد ساق پا در دختران دانشجوی رشته تربیت بدنی است. تعداد 24 آزمودنی با دامنه سنی 20-25 سال از میان دانشجویانی که واحد دو و میدانی را می گذرانند و دچار درد ساق پا بودند، انتخاب شدند و در دو گروه 12 نفری قرار گرفتند. گروه اول فعالیت های عادی کلاس را انجام دادند و گروه دوم در کنار فعالیت های عادی کلاس، در تمرینات خاص به مدت 12 جلسه که هر جلسه قبل و پس از تمرینات کلاس با انجام دو نوع تمرین کششی شامل سه تکرار 30 ثانیه ای و انجام چهار نوع تمرین قدرتی که شامل 40 تکرار بود، شرکت داده شدند. در این تحقیق، دامنه حرکتی مچ پای آزمودنی ها در سه نوبت جلسه او، ششم و دوازدهم به وسیله گونیامتر اندازه گیری شد و جهت بررسی تاثیر تمرینات خاص روی کاهش درد توسط پرسشنامه Verbal Retting Scale در سه نوبت جلسه اول، ششم و دوازدهم در هر دو گروه انجام گرفت که نتایج به دست آمده نشان می دهد. انجام حرکات کششیقبل و پس از تمرین روی عضلات ساق پا، روی کاهش درد ساق پا و افزایش دامنه حرکتی مفصل مچ پا در حالت خم و باز شدن با اطمینان 95 درصد تاثیر معنی داری داشته است.

خون سومین جزء سیستم گردش خون است که همراه با افزایش متابولیسم به هنگام فعالیت های ورزشی، تغییراتی نیز در آن به وجود می آید. زمانی که مدت فعالیت های ورزشی رو به قزونی می گذارد، تغییر مایعات بدن به منظور حفظ کارآیی مهارت های ورزشی اهمیت خاصی پیدا می کند و این موضوع نه تنها زمان تمرین و مسابقه را تحت الشعاع قرار می دهد، بلکه برای حفظ سلامتی نیز جنبه حیاتی دارد. برخی از تغییرات هماتولوژیکی موجود، غیرمعنی دار و برگشت پذیرند، در حالی که بعضی نیز متاثر از شدت و مدت فعالیت ورزشی حاکی از سندرم پرتمرینی است. در این راستا مطالعه حاضر نیز به بررسی برخی از شاخص های گلبول قرمز از جمله تعداد گلبول های سرخ (RBC)، هموگلوبین (HCB)، هماتوکریت (HCT)، حچم متوسط گلبول های سرخ (MCV)، حجم متوسط هموگلوبین (MCH) و غلظت متوسط هموگلوبین (MCHC)، قبل و بعد از فعالیت های هوازی در قالب یک روش نیمه تجربی می پردازد. بدین منظور 15 ورزشکار نخبه به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. از افراد در حالت استراحت (نیم ساعت قبل از فعالیت) 10 سی سی خون گرفته شد. سپس فعالیت شدید هوازی در قالب آزمون بروس تا سر حد خستگی انجام شد. در این بین ضربان قلب افراد نیز اندازه گیری گردید. بلافاصله پس از فعالیت نمونه های خون جهت بررسی شاخص های فوق در لوله های آزمایش محتوی هپارین جمع آوری شد. داده های حاصل از پیش و پس آزمون توسط برنامه SPSS 7.5 تجزیه و تحلیل گردید.

در این پژوهش میزان رضایتمندی شغلی مدیران و سرپرستان، اعضای هیات علمی و کارمندان شاغل در اداره های مختلف دانشکده های تربیت بدنی کشور مورد بررسی قرار گرفت (N=201). رضایت شغلی توسط پرسشنامه شاخص توصیف شغلی (JDI) اندازه گیری شد. از مجموع 201 نفر شرکت کننده در تحقیق، 52 نفر (26%) در پست مدیریتی و سرپرستی،68 (34%) در پست هیات علمی و 81 نفر (40%) نیز در اداره های مختلف دانشکده ها نظیر اداره آموزش، اداره امور عمومی و خدمات، اداره حسابداری، واحد کتابخانه و غیره اشتغال داشتند. داده های گردآوری شده از طریق آزمون آماری MANOVA و آزمون تعقیبی دانکن برای ارزیابی اختلاف در میانگین های رضایت شغلی گروه های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تنها بین دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه تربیت معلم تهران (M=3.25 و SD=0.66)، دانشگاه تهران (M=3.61 و SD=0.59) و دانشگاه مشهد (M=3.66 و SD=0.65) تفاوت میانگین های رضایت شغلی معنی دار است. همچنین میانگین رضایتمندی شغلی در دانشکده های کل کشور به تفکیک در حوزه مدیران و سرپرستان (M=3.51 و SD=0.56)، در حوزه استادان و هیات علمی (M=3.49 و SD=0.54) و در حوزه کارمندان (M=3.43 و SD=0.67) به دست آمد. این نتایج حاکی از متوسط بودن سطح رضایتمندی شغلی در هر سه حوزه اشتغال دانشکده های تربیت بدنی کشور است.

آیا گرم کردن می تواند تاثیر زیادی در میزان قدرت عضلات فرد در یک جلسه تمرین یا مسابقه به وجود آورد؟ گرم کردن اعم از فعال،غیرفعال، تا چه حد موجب بهره گیری بیشتر از یک برنامه تمرینی خاص می شود؟ روشن شدن این نکات کمک می کند تا هرچه بهتر بتوانیم از برنامه های گرم کردن در فعالیت های ورزشی و توانبخشی بهره بگیریم. برای اجرای تحقیق چهل نفر از دانشجویان واحد عمومی تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند. بیست نفر در گروه اول، یعنی گروه گرم کردن فعال و بیست نفر نیز در گروه گرم کردن غیرفعال (دوش آب گرم) جایگزین شدند. آزمون حداکثر قدرت ایزومتریک اختیاری دست ها (متغیر وابسته) با استفاده از دینامومتر در سه مرحله اجرا شد. مرحله اول، پیش آزمون سنجش حداکثر قدرت ایزومتریک دست ها برای هر دو گروه در شرایط یکسان اجرا گردید. در مرحله دوم، پس از اعمال متغیر مستقل تحقیق (شیوه گرم کردن فعال و غیرفعال)، آزمون حداکثر قدرت دست ها انجام شد. در مرحله سوم ، آزمودنی ها به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه تمرین معنی را که برای هر دو گروه مشترک بود، همراه با برنامه گرم کردن در ابتدای آن انجام دادند و سپس آزمون حداکثر قدرت ایزومتریک دست ها اجرا شد. نتایج به دست آمده توسط آزمون t ، برای گروه های مستقل و پیسوته در حد آلفای 5 درصد بررسی و معلوم شد که احتمالا گرم کردن اعم از فعال و غیرفعال موجب افزایش ایزومتریک اختیاری دست ها در یک جلسه تمرین یا مسابقه می شود و اختلاف معنی داری بین میزان افزایش ناشی از روش گرم کردن وجود ندارد و این امر در میزان قدرت به دست آمده پس از دوره تمرینی، مشابه با دو روش متفاوت گرم کردن نیز صادق است.

به منظور تعیین و بررسی نحوه گذراندن اوقات فراغت دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی کشور و نقش ورزش در گذران این اوقات 2716 نفر از دانشجویان دختر دوره کارشناسی پیوسته دانشگاه های آزاد اسلامی در 30 واحد دانشگاهی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به پرسشنامه ویژه ای که به همین منظور تنظیم شده بود، پاسخ دادند. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی ها با استفاده از برنامه رایانه ای SPSS و Excel از طریق آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین ساعات فراغت دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی کشور 287 دقیقه می باشد که بیشترین درصد به ساعت 17 به بعد، اختصاص دارد. علاوه بر این میانگین زمانی ورزش کردن این دانشجویان در اوقات فراغت، 127 دقیقه در هفته بوده که، رته های ورزشی جاری دانشجویان دختر با توجه به امکانات موجود به ترتیب شامل پیاده وری، کوهنوردی، دویدن و بدنسازی می باشد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی میزان نگرش دختران دانشجوی دانشگاه تهران به واحد تربیت بدنی 1 تحت دو روش تمرینی مختلط (هوازی و بی هوازی) و هوازی است. بدین منظور پرسشنامه دست ساخت تهیه و بین 650 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تهران که واحد تربیت بدنی 1 را اخذ کرده بودند. توزیع شد که از بین آنها 380 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند و به پژوهشگر بازگرداندند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی بررسی گردید. تحقیقات به دست آمده نشان می دهد بین میانگین حاصل شده از نگرش دانشجویان به دو روش تمرینی، اختلاف معنی داری وجود دارد. بر اساس میانگین امتیازهای به دست آمده، مشخص می شود دانشجویان شرکت کننده در روش تمرین هوازی، نگرش مثبت تری نسبت به روش مختلط دارند و امتیاز بیشتری کسب کرده اند.