در این مقاله، تاثیر پراکندگی الکترون، به دلیل حضور فصول مشترک ناهموار، بر رسانش الکتریکی در ساختارهای تونل زنی بررسی شده است. ساختار تونل زنی یک پنج لایه ای (دوسدی) است که تمامی لایه ها نیمه رسانا هستند. محاسبات در چارچوب الکترون نسبتاً آزاد و روش ماتریس انتقال انجام شده است. تاثیر پارامترهای مختلف ناهمواری شامل ارتفاع ناهمواری، طول همبستگی و نمای زبری بر رسانش الکتریکی در دمای صفر مطالعه شده است. نتایج امان نشان داد که افزایش ناهمواری منجر به افزایش پراکندگی الکترون-های فرودی می گردد و همچنین باعث کاهش یافتن احتمال عبور الکترون ها و در نتیجه، کاهش ترابرد الکتریکی از ساختارهای تونل زنی می شود. از طرف دیگر با افزایش نمای زبری، ناهمواری های سطح نرم تر شده و فصول مشترک، نسبت به نماهای زبری بزرگ تر، کمتر ناهموار به نظر می رسند. تاثیر مربوط به تغییر بیش از یک مشخصه ی ناهمواری بر جریان تونل زنی منجر به نتایج جالبی شده است که می تواند در ساخت قطعات الکترونیکی مورد توجه قرار گیرد.