دانشور پزشکی
سال:1389 | دوره:17 | شماره:87 |تعداد مقالات:9

مقدمه و هدف: سطح چگالی استخوانی شکل گرفته طی دوران کودکی و نوجوانی و میزان بازجذب و از دست دادن مواد معدنی که باعث کاهش چگالی استخوان می شود، نقش بارزی در بیماری استئوپروز دارند. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات تحمل وزن و مصرف منظم مکمل غذایی کلسیم بر چگالی مواد معدنی استخوان های ستون فقرات کودکان بوده است.مواد و روش ها: تعداد 40 نفر از دختران پیش دبستانی با رضایت والدین به صورت داوطلبانه انتخاب شده و پس از بررسی میزان دانسیته استخوانی ستون فقرات و میزان مصرف کلسیم در رژیم غذایی معمول، به مدت 6 ماه در چهار گروه همگن تحت برنامه ای مداخله ای قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرس شنامه میزان کلسیم مصرفی ماهانه و دستگاه چگالی سنجی (DEXA) استفاده شد که پس جمع آوری اطلاعات لازم برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس و t همبسته استفاده شد.نتایج: نتایج تحقیق نشان داد، تمرینات تحمل وزن (sig=0.007، (t=-5.450 و همچنین تمرینات تحمل وزن به همراه مصرف مکمل غذایی کلسیم (sig=0.00، (t=-6.291 تاثیر معناداری بر BMD ستون فقرات دارد، در صورتی که بین BMD گروه مصرف مکمل غذایی کلسیم و گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشد. علاوه بر این، بررسی تفاوت های بین گروهی نشان داد، تفاوت تغییرات به وجود آمده در BMD گروه ها در دوره تحقیق معنادار است ( sig=0.003و(F=6.101 .نتیجه گیری: این یافته ها نشان دهنده اهمیت دوران کودکی و نوجوانی به عنوان سنین حساس زندگی در شکل گیری تراکم استخوان ها و افزایش جذب مواد معدنی به همراه افزایش تحمل وزن بر روی استخوان ها است.

مقدمه و هدف: عوامل شیمیایی جنگی به ویژه گازخردل و عوارض ریوی آن بر جانبازان شیمیایی، نگرانی های بسیاری را برای خانواده (همسر) به وجود می آورد و می تواند در سیر طبیعی سلامتی و کیفیت زندگی جانباز و مراقبانش اختلال ایجاد کند. امابکارگیری مهارت های مقابله ای سودمند می تواند بر حفظ و ارتقا خوب بودن و کیفیت زندگی آنهاموثر باشد. بنابراین انجام پژوهشهایی برای بدست آوردن اطلاعاتی در راستای ارتباط به کارگیری شیوه های مقابله ای سودمند و حفظ و بهبودی کیفیت زندگی این قشرآسیب پذیر ضروری بنظر می رسد. این پژوهش به منظوربررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن باشیوه های مقابله با استرس در همسران جانبازان شیمیایی مبتلا به عوارض ریوی گاز خردل ساکن شهر تهران در سال 1385 انجام شد.موادوروش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی– تحلیلی است که روی 100 نفر از همسران جانبازان شیمیایی در محدوده سنی 60-20 سال با میانگین سنی 36.81 سال و به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تصادفی صورت گرفته است. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه ویژگی های فردی و مقیاس استاندارد کیفیت زندگی مراقبت دهندگان فرل و گرانت و مقیاس شیوه های مقابله ای هشت حیطه ای جالوویس بود که با روش مصاحبه و تکمیل خودایفای پرسشنامه در محل کار، منزل شخصی واحدهای مورد پژوهش و مراکز بنیاد شهید و امور ایثارگران انجام شد.نتایج: یافته های به دست آمده از آمار توصیفی نشان داد، امتیازات خوب از ابعاد جسمانی، روانی و اجتماعی کیفیت زندگی به ترتیب 19 درصد، صفر درصد و 49 درصد بود. همچنین آزمون های آماری فیشروکای دو نشان داد، بین امتیازات کسب شده از کیفیت زندگی کلی با برخی مشخصات فردی مانند سطح تحصیلات (p=0.02)، درصد جانبازی(p=0.04)  و وضعیت اشتغال (p=0.01) ارتباط معنادار آماری وجود داشت. همچنین بیشتر واحدهای مورد پژوهش (76 درصد) دارای امتیازی متوسط (104-53) و مابقی به طور مساوی (12درصد) دارای امتیازات (52-0) و (105≤) از شیوه های مقابله با استرس کل بودند. آزمون های آماری فیشروکای دو نشان داد، بین امتیازات به دست آمده از شیوه های مقابله با استرس کل و کیفیت زندگی کلی با کنترل مشخصات فردی ارتباط معنادار آماری وجود ندارد (P>0.05).نتیجه گیری: باتوجه به یافته های فوق، فرضیه پژوهش، تحت عنوان «بین کیفیت زندگی و روش های مقابله با استرس در همسران جانبازان شیمیایی، رابطه وجود دارد» تایید نشد.

مقدمه و هدف: مغز در برابر استرس اکسیداتیو بسیار آسیب پذیر بوده و تداخل ارگانوفسفات ها با سیستم آنتی اکسیدان بدن می تواند سبب نوروپاتی و اختلال در حافظه شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی استرس اکسیداتیو ناشی از حداقل دوز سمی دیازینون در مغز و خون و اثر آن بر اکتساب حافظه در موش های صحرایی نر می باشد.مواد و روش ها: دیازینون (mg/kg (25 خوراکی به مدت 2، 4 و 6 هفته تجویز شد. اکتساب حافظه موش ها از طریق دستگاه Morris Water Maze بررسی شد و سپس استرس اکسیداتیو از طریق اندازه گیری غلظت مالون دی آلدهاید (MDA) و تعیین مقدار و ظرفیت کامل آنتی اکسیدانت پلاسما و مغز ارزیابی شد.نتایج: بین گروه های دریافت کننده دیازینون و کنترل اختلاف معناداری در فاکتورهای زمان، مسافت و سرعت شنای حیوان برای یافتن سکوی پنهان مشاهده نشد اما مصرف دیازینون به مدت 2، 4 و 6 هفته، افزایش معناداری را در فعالیت آنتی اکسیدانت پلاسما و مغز به صورت وابسته به مدت زمان مصرف نشان داد. همچنین دیازینون مقدار MAD را در پلاسما و مغز، در گروه 6 هفته ای نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش داد.نتیجه گیری: اکسیداتیو استرس ناشی از دیازینون در رت ها بر پارامترهای اکتساب حافظه تاثیر نداشته است. با توجه نقش استیل کولین در بهبود حافظه عدم مشاهده تغییر محسوس در اکتساب حافظه را می توان به اثر همزمان عامل اکسیدانت در تضعیف و اثر استیل کولین در بهبود حافظه مربوط دانست.

مقدمه و هدف: امروزه مواد زیست سازگار مختلفی برای بازسازی ضایعات استخوانی ارایه شده اند، یکی از این مواد Bio-oss است که به عنوان یک جایگزین استخوان استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد این ماده در فضای مدولاری استخوان درشت نی خرگوش در کنار ایمپلنت تیتانیوم انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه، 12 خرگوش سفید نیوزیلندی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. این گروه ها بر اساس فواصل زمانی خاص، به دو زیر گروه 3 تایی تقسیم شدند. در هر خرگوش، سوراخی به قطر ایمپلنت در بخش فوقانی درشت نی با مته ایجاد شد. در گروه مورد، حفره، با Bio-oss پر و سپس کاشت ایمپلنت انجام گرفت. در گروه شاهد، تنها از ایمپلنت استفاده شد. با گذشت 8 و 16 هفته. نمونه های استخوانی با روش Undecalcified Resin Section آماده و مورد ارزیابی هیستولوژیک، هیستومورفومتریک و آماری قرار گرفتند.نتایج: پس از 8 هفته، در گروه شاهد، میانگین اتصال ایمپلنت به استخوان (BIC) و نسبت سطح استخوان نابالغ به سطح کل استخوان جدید به ترتیب به 5.3 درصد و 94.3 درصد و در گروه مورد، به 21.4 درصد و 84.7 رسید. پس از 16 هفته، متغیرهای ذکر شده فوق، به ترتیب درگروه شاهد به 9.7 درصد و73.6 درصد و در گروه مورد به 49.4 درصد (p<0.005) و 51.7 درصد (p<0.05) رسید.نتیجه گیری: Bio-oss، قدرت استخوان سازی در فضای مدولاری استخوان درشت نی را دارد و سبب پایداری ایمپلنت می شود.

مقدمه و هدف: آستیگماتیسم از عوارض شایع عمل پیوند نفوذی (PK) و لایه ای (LK) قرنیه است که به دلیل ایجاد اختلال بینایی موجب عدم موفقیت عمل می شود. در این مطالعه، اثربخشی بازنگری اسکار درست در محل عمل، بر میزان آستیگماتیسم بررسی شد.مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای prospective بر روی 19 نفر (19 چشم) از بیماران مبتلا به آستیگماتیسم پس از PK یا LK صورت گرفت. در تمام بیماران سه ماه پس از برداشتن بخیه ها، رفراکشن و کراتومتری و توپوگرافی انجام شد. سپس به کمک زاویه سنج Mendez در بیماران با آستیگماتیسم شش دیوپتر و کمتر، دو شکاف 45 درجه و در بیماران با آستیگماتیسم بیشتر دو شکاف 60 درجه در مریدین Steep قرنیه داده شد. میزان عیب انکساری و کراتومتری قرنیه قبل و حداقل سه ماه پس از عمل اندازه گیری شد.نتایج: میانگین سنی بیماران 30 سال (81-19) بود. علل پیوند قرنیه شامل قوز قرنیه (15)، اسکار ناشی از ضربه (2) و تورم قرنیه بعلت عدسی های داخل چشمی (pseudophakic bullous keratopathy)(2) بود. 2 مورد میکروپرفوراسیون و نشت مایع زلالیه اتفاق افتاد که با بستن چشم درمان شد و هیچ عارضه دیگری در دوره پیگیری وجود نداشت.میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل 4.5±8.1 ( 3 تا 24) دیوپتر بود و پس از عمل آستیگماتیسم 3.7±5.4 (0.5 تا 14) دیوپتر به دست آمد.(p<0.05) نتیجه گیری: آزادسازی اسکار در محل جوشگاه پیوند از لحاظ آماری تاثیر قابل توجهی بر کاهش میزان آستیگماتیسم پس از عمل پیوند قرنیه دارد. و می تواند به عنوان روش مناسبی برای درمان این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: با توجه به افزایش بروز آترواسکلروز و بیماری های قلبی- عروقی در بیماری دیابت قندی و وجود شواهدی مبنی بر اثر ضددیابتی گیاه کنگر فرنگی، اثر مصرف خوراکی این گیاه به مدت 6 هفته بر پاسخگویی انقباضی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی بررسی قرار شد.مواد و روش کار: موش های صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با گیاه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با گیاه تقسیم بندی شدند. برای دیابتی کردن موش ها از استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با نسبت وزنی 6.25 درصد دریافت کردند. در پایان هفته ششم، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از اسباب بافت ایزوله بررسی قرار شد.نتایج: پاسخ انقباضی آئورت سینه ای در گروه دیابتی تحت درمان با کنگر فرنگی به کلرور پتاسیم تفاوت معنادار نسبت به گروه دیابتی نشان نداد و این پاسخ در مورد نورآدرنالین در گروه دیابتی تحت تیمار ( (p<0.05به طور معنادار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. هم چنین هیچ گونه تغییر معنادار در پاسخ انقباضی به کلرور پتاسیم و نورآدرنالین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد.نتیجه گیری: مصرف خوراکی کنگرفرنگی به مدت 6 هفته دارای اثر هیپوگلیسمیک بوده و در کاهش پاسخ انقباضی سیستم عروقی و به احتمال در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون متعاقب در مدل تجربی دیابت قندی نوع 1 در موش صحرایی موثر است.

مقدمه و هدف: یکی از نگرانی های مهم پزشک و بیمار ترمیم استخوان از دست رفته در اثر عوامل گوناگون است. در این راستا موادی که دارای خاصیت القا و هدایت استخوان سازی هستند از جایگاه ویژه ای برخوردارند. هدف از این پژوهش، مطالعه و بررسی رادیوگرافیک روند ترمیم ضایعات ایجاد شده در استخوان انسان پس از کاشت داربست ژلاتینه استخوان انسانی (HECBMG) و داربست استخوانی فاقد مواد معدنی (DBM) ساخت شرکت همانندساز بافت کیش در محل ضایعه ناشی از کشیدن دندان و مقایسه میزان استخوان ساخته شده با این بایومتریال ها است.مواد و روش کار: جامعه آماری شامل تمام دندان های کشیده شده از یک گروه بوده و نمونه ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اصلی، 2 میلی گرم (HECBMG) جای گذاری شد. در گروه کنترل مثبت نیز 2 میلی گرم (DBM) در محل ضایعه قرار داده شد. در گروه سوم که گروه کنترل منفی بود، هیچ ماده ای قرار داده نشد. میزان تشکیل استخوان در ماه اول و دوم و چهارم تعیین و با نرم افزار spss و آزمون فریدمن ارزیابی شد.نتایج: اختلاف معناداری در کوتاه مدت در میزان ترمیم استخوان در مقایسه با یکدیگر دیده نشد. در نمونه های کاشت HECBMG با نمونه های گروه کنترل منفی P<0.05 و نمونه های DBM با این گروه P<0.03 بود.نتیجه گیری: در نمونه های گروه مورد استخوان ساخته شده توسط HECBMG از کیفیت بالایی برخوردار است و چگالی استخوان تشکیل شده مشابه استخوان سالم اطراف است.

مقدمه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری باکتری گرم منفی و مارپیچی است که با گاستریت، زخم معده و سرطان معده ارتباط دارد. با توجه به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری، درمان آنتی بیوتیکی همیشه موفق نیست. بنابراین، معرفی منابع جدید برای کمک به درمان و یا پیشگیری از عفونت اهمیت دارد. با توجه به گزارش اثربخشی دانه جعفری بر ناراحتی های گوارشی در طب سنتی هدف این مطالعه تعیین فعالیت عصاره متانولی دانه جعفری بر علیه جدایه های بالینی هلیکوباکتر پیلوری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 37 جدایه هلیکوباکتر پیلوری از نمونه های بیوپسی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان 17 شهریور مشهد در سال 1387 جداسازی و شناسایی شدند. سپس فعالیت ضد باکتریایی عصاره متانولی دانه جعفری (که با روش پرکولاسیون آماده شد) با روش انتشار در آگار روی محیط مولرهینتون آگار حاوی زرده تخم مرغ و مطابق استانداردهای (NCCLS) National Committee for Clinical Laboratory Standards آزمایش شد. همچنین اثر فعالیت عصاره در دمای اتوکلاو و در اسیدیته 5 و 8 بررسی شد.نتایج: تمامی جدایه ها به دیسک حاوی 2 میلی گرم عصاره متانولی حساس بودند. میانگین MIC عصاره علیه چهار جدایه حساس تر (با قطر هاله عدم رشد بیشتر) با روش رقت در آگار 729 µg/ml به دست آمد. عصاره فعالیت خود را در حرارت 121 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه و در pH اسیدی 5 حفظ کرد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد، عصاره متانولی دانه جعفری رشد هلیکوباکتر پیلوری را در شرایط آزمایشگاهی مهار می کند. فعالیت عصاره در حرارت 121 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه و در pH اسیدی 5 همچنان محفوظ است.

مقدمه و هدف: تغییرات مرتبط با بارداری در زمینه انعقاد و پروتئین های فیبرینولایتیک باعث افزایش انعقادپذیری و افزایش خطر حوادث ترومبوآمبولیسم وریدی (VTE) می شود. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) با افزایش سطح مهارکننده عامل فعال کننده پلاسمینوژن (PAI-1) 1- دارای بیشترین قابلیت مهار فیبرینولایزیس است. هایپوفیبرینولایزیس احتمالا به دلیل اثرات پروترومبوتیک ترومبوفیلی، موجب عوارض بارداری در بیماران PCOS می شود. هدف این مطالعه، بررسی فاکتورهای ترومبوفیلی و بررسی ارتباط آن ها با عوارض بارداری در زنان PCOS است.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی هم گروهی روی 123 زن PCOS مراجعه کننده به کلینیک ناباروری به عنوان گروه مورد و 73 زن بدون PCOS به عنوان گروه کنترل انجام شد. برای اندازه گیری فاکتورهای ترومبوفیلی پروتئین C، آنتی ترومبین III، APC-R و پارامترهای متابولیکی و آندوکرینی نمونه خون ناشتا در روز سوم سیکل دریافت و بررسی شد. علاوه بر این، سابقه عوارضی مانند سقط، IUGR، دکلمان، مرده زایی و پره اکلامپسی در دو گروه بررسی و ارتباط احتمالی این عوارض با فاکتورهای ترومبوفیلی ارزیابی شد. آزمون های آماری تست تی مستقل، کای دو و فیشر دقیق برای بررسی داده های تحقیق استفاده شد.نتایج: میانگین پروتئینC ، آنتی ترومبین III و APC-R بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت. (به ترتیب با P=0.602، P=0.756 و (P=0.6.3 عوارض سقط و IUGR در زنان PCOS از نظر آماری از زنان بدون PCOS به طور معناداری بالاتر بود. (p=0.026) اما بین این عوارض و فاکتورهای ترومبوفیلی از نظر آماری ارتباط معناداری وجود نداشت .(P=0.549)نتیجه گیری: بین گروه PCOS و گروه بدون PCOS از نظر سوابق عوارض بارداری اختلاف آماری معناداری وجود داشت اما از نظر فاکتورهای ترومبوفیلی و ارتباط میان این فاکتورها با سوابق عوارض بارداری اختلاف آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.