رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی و تغییر در روش زندگی مردم موجب بروز مشکلاتی، از جمله آلودگی های محیط زیست شده است. امروزه شهرهای بزرگی مثل تهران با مشکلات زیادی از جمله آلودگی هوا که روز به روز افزایش می یابد مواجه هستند. مطالعه آلودگی هوا شامل بررسی مشخصه های کیفیت هوا در محیط های بسته و باز است. از آنجایی که بخش اعظم زمان مردم در منازل و فضاهای بسته سپری می شود، توجه به کیفیت هوای داخل وشناسایی عوامل آلوده کننده هوا در چنین محیط های دارای اهمیت ویژه ای می باشد. ذرات معلق هوا یکی از مواد آلاینده هواست که آثار بهداشتی متعددی، نظیر آلرژی را برای سلامت انسان به دنبال داشته و در تحقیق حاضر مدنظر قرار گرفته است. بدین منظور میزان غلظت این آلاینده در منازل مسکونی 1 و 5 شهرداری در 20 ایستگاه (موقعیت اندازه گیری در منازل مسکونی) مورد سنجش و بررسی قرار گرفته است. براساس اندازه گیری های انجام شده، به طور کلی میزان ذرات معلق (PM10) در ایستگاه های مجاور خیابان بیش از ایستگاه های داخل کوچه در هر دو منطقه بوده است. میانگین غلظت ذرات معلق (PM10) در ایستگاه های تعیین شده در منطقه 5 بیش از منطقه 1 بوده است. میزان ذرات معلق (PM10) در ایستگاه های تعیین شده در منازل مسکونی یک طبقه از طبقات دیگر بیشتر بوده است. در دو منطقه مذکور مقادیر ذرات در دو اندازه 2.5 و 1 میکرون ارزیابی شده که مقادیر مربوط وجود ارتباط معنی دار بین PM10 و PM 2.5 و PM1 را مشخص کرده است. به نحوی که هنگامی که مقادیر PM10 بالا بوده، مقادیر PM2.5 و PM1 نیز بالا بوده و بیشترین غلظت مربوط به ذرات با اندازه 1 میکرون و کمترین غلظت مربوط به ذرات با اندازه 1 میکرون بوده است. روش های کنترل آلاینده مذکور شامل کنترل منابع تولید کننده ذرات، تهویه مناسب، پاکیزه نگه داشتن منازل، استفاده از تجهیزات مناسب برای بهبود کیفیت هوای داخل منازل، حل کردن مشکلات طراحی و ساخت و نگهداری ساختمان است.