طب و تزکیه
سال:1395 | دوره:25 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال سومین عامل مرگ ناشی از سرطان در ایران و جهان می باشد. بررسی های آماری در ایران نشان می دهد که سرعت بروز این سرطان در طی سه دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط مصرف لینولئیک اسید کنژوگه  (conjugated linoleic acid, CLA)و ارتباط بین سطح سرمی ویسفاتین با خطر بروز و پیشرفت سرطان کولورکتال است.مواد و روش ها: واژگان کلیدی NAMPT، Visfatin، PBEF، Rat، Conjugated linoleic Acid، در ترکیب با واژگانColorectal ، Cancer،Neoplasm  و malignant جهت جستجوی مقالات به زبان انگلیسی در سایت های PubMed و google scholar، ISIwebofknowledge،Scopus  بین سال های 2000 تا 2015 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. کارآزمایی های بالینی و مقالات مروری با کیفیت مطلوب جمع آوری شدند.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی مطالعات مختلف نشان می دهد که CLA با استفاده از مسیرهای مختلف مانند القای آپوپتوز و تحریک تجمع پروتئین های سرکوبگر تومور، تعدیل متابولیسم آراشیدونیک اسید در غشای سلول های سرطانی و فعال کردن Peroxisome proliferator-activated receptor γ (PPARγ) و نیز کاهش تولید واسطه های التهابی، می تواند مانع بدخیمی و پیشرفت سرطان ها از جمله سرطان کولورکتال شود؛ همچنین سطح سرمی ویسفاتین در بسیاری از سرطان ها افزایش می یابد و این افزایش، ارتباط مستقیمی با افزایش میزان بدخیمی و متاستاز دارد.نتیجه گیری: با توجه به مطالعات مختلف می توان نتیجه گرفت که با کنترل ویسفاتین سرمی و سرکوب آن به عنوان یک عامل کلیدی در درمان سرطان، می توان یک راهکار تازه برای درمان سرطان کولورکتال ارائه داد، از این رو پیشنهاد می شود که یکی از مسیرهایی که می توان از آن جهت سرکوب و کاهش ویسفاتین سرمی استفاده کرد، استفاده از CLA رژیمی می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: با گسترش شهرنشینی در جهان مشکل حاشیه نشینی و وضعیت سلامت افراد در وضعیت حاشیه نشینی با شدتی متفاوت، از جمله مسائل تمام کشورهای جهان شده است به نحوی که مناطق زاغه نشین در هدف شماره 11.1 اهداف توسعه پایدار مستقیما مورد توجه قرار گرفته است. برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد تخمین زده است 863 میلیون نفر در مناطق زاغه نشین زندگی می نمایند (2014)، در ایران طبق سرشماری سال 2015 وزارت بهداشت در سراسر کشور تعداد 10280270 نفر در مناطق حاشیه نشین می زیسته اند، در زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی تبریز طبق این سرشماری 505356 نفر حاشیه نشین موجود بوده است این مقاله بر آنست تا به عنوان ارزیابی مستقل به معرفی و بحث در مورد تجربه تبریز با هدف پوشش همگانی سلامت برای حاشیه نشینان شهری بپردازد.روش بررسی: این بررسی به صورت کیفی و انجام مصاحبه، مرور اسناد، مقایسه آمارهای قبل و بعد از اجرا شدن طرح تحول در حوزه بهداشت و بازدید های میدانی توسط 2 تیم مجزای کشوری و استانی صورت پذیرفت.یافته ها: با استفاده از راهبرد مجتمع های سلامت تعداد موسسات و نیروهای حوزه سلامت در مناطق حاشیه نشین افزایش قابل توجهی داشته (به ازای هر 4 هزار نفر یک تیم سلامت) و برآیند آن در یک مجتمع دارای 62 هزار نفر جمعیت، موارد دیابتی شناسایی شده از 30 مورد به 621 مورد و موارد بیماری های قلبی شناسایی شده از 5 مورد به 167 مورد افزایش یافت، ضمن اینکه بسته های خدمت ضروری به صورت حمایتی (سرانه پرداختی از سوی دولت) در اختیار افراد قرار گرفت و همچنین شیوه های مدیریتی و پرداختی متفاوتی_کاراتری_ نسبت به گذشته نیز مورد استفاده قرار گرفت.نتیجه گیری: ساختارهای مورد استفاده برای اجرای طرح تحول در حوزه بهداشت در استانهای مختلف متفاوت می باشند. شناسایی نقاط قوت این ساختارهای متفاوت و معرفی آنها ساختاری طراحی شده بر اساس تجربیات استانها و کارا را در برخواهد داشت.

زمینه و هدف: حوادث رانندگی در ایران از لحاظ تعداد قربانیان، دومین عامل مرگ ومیر محسوب می شود. باتوجه به اهمیت و بار ناشی از تصادفات رانندگی لازم است تا با ترسیم و تحلیل وضعیت موجود بستر اطلاعاتی مناسبی برای پیشگیری و کنترل سوانح جاده ای فراهم شود از طرفی با توجه به اینکه استان اصفهان به دلیل داشتن جاذبه های گردشگری و واقع شدن در شاهراه مواصلاتی اصلی کشور و با جابه جایی روزانه 40 میلیون تن بار و 30 هزار مسافر سهم ده درصد کل حمل و نقل کشور را دارا می باشد و یکی از مسیرهای پر ترافیک به شمار می رود و همین امر باعث افزایش سوانح جاده ای دراین استان شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی حوادث رانندگی منجربه مرگ در استان اصفهان در سال 1391 انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، از کلیه ی اطلاعات مربوط به مرگ ناشی از سوانح ترافیکی استان اصفهان در سال 1391 که توسط سازمان پزشکی قانونی کشور گزارش شد، استفاده شد. برای مقایسه ی فراوانی تصادفات رانندگی منجر به فوت در ماه ها و ساعت های مختلف در جاده های برون شهری، در مخرج کسر، از برآورد تعداد کل ترددها در 46 محور استان اصفهان استفاده نمودیم. کلیه ی اطلاعات دریافتی، ابتدا کنترل و سپس با استفاده از نرم افزار آماری Stata 11 مورد تجزیه و تحلیل از نظر متغیرهای اپیدمیولوژیک قرار گرفت. همچنین رابطه ی بین برخی متغیرهای موثر بر روی تصادف با آزمون های آماری سنجیده شد.یافته ها: میزان بروز خام و میزان بروز استاندارد شده سنی به ترتیب 24.4 و 24.3 درصد هزار نفر بود. اغلب متوفیان حوادث مورد مطالعه مذکر (79.98 درصد) و در سنین 44-15 سال بودند. میزان بروز تصادفات در محورهای برون شهری براساس کل تعداد ترددهای وسایل نقلیه در محورهای برون شهری استان محاسبه شد، که بیشترین میزان مربوط به ماه شهریور و در ساعت 6 صبح می باشد. محل تصادف 50.38 درصدازمرگ و میر در تصادفات برون شهری بود. مرگ اکثر افراد به علت ضربه به سر (48.02 درصد) بوده است. رابطه معناداری بین محل تصادف ومحل فوت ونیزبین نوع خودرو مورد استفاده و نحوه وقوع تصادف مشاهده شد.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصل ازاین مطالعه تصادفات منجربه مرگ بیشتر در جنس مذکر، سنین 44-15 سال، تحصیلات پایین، ماه های شهریور و تیر رخ داده است. با توجه به این مطلب که ضربه به سر علت بیش از 40 درصد متوفیان را تشکیل می داد، اقدامات پیشگیرانه و برنامه ریزی های مناسب در جهت کاهش مرگ ناشی از تصادفات، افزیش ایمنی جاده ها و راه ها بخصوص محورهای برون شهری ضروری به نظر می رسد.

  زمینه و هدف: هدف از پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی با سلامت روان زنان متاهل شاغل در یک سازمان دولتی می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع کاربردی است. جامعه آماری را کارکنان زن متاهل شاغل در یک سازمان دولتی در سال 1395 تشکیل می دادند که طبق فرمول کوکران 250 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد ارزیابی حمایت اجتماعی شربورن و استوارت، مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t تک متغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون به منظور آزمون فرضیات استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد حدود 65 درصد از افراد شرکت کننده در مطالعه نمره بالاتر از نقطه برش در پرسشنامه سلامت عمومی کسب کردند و این یافته نشان می دهد جمعیت مورد مطالعه از وضعیت سلامت روان مطلوبی برخوردار نیستند. همچنین مشخص گردید با بهبود حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی، سلامت روان زنان شاغل افزایش می یابد و حدود 70 درصد تغییرات سلامت روان توسط مولفه های حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی قابل پیش بینی است.نتیجه گیری: با توجه به تاثیرگذاری حمایت اجتماعی و سازگاری زناشویی بر سلامت روان زنان شاغل، ارائه آموزش و مشاوره کافی و مستمربه زوجین قبل و بعد از ازدواج و تمرکز بر ارتقاء حمایت اجتماعی با هدف ارتقاء کیفیت و کمیت شبکه های حمایتی می تواند باعث تقویت اثرات محافظتی شود.