مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1392 | دوره:68 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

زمینه مطالعه: بز نژاد رایینی از جمله نژادهای بز در ایران می باشد که در استان کرمان و چندین استان همجوار در مقیاس کلان پرورش داده می شود،که علاوه بر تولید سطوح مطلوب شیر و گوشت از نظر تولید کرک نیز در رتبه بالاتری نسبت به سایر نژادها قرار گرفته است این در حالی است که اطلاعات پایه ای در خصوص رادیوگرافی این نژاد وجود ندارد.هدف: تعیین اطلاعات پایه در خصوص رادیوگرافی اندام های قدامی و خلفی بز نژاد رایینی.روش کار: بدین منظور 12 رأس بز کرکی نژاد رایینی (6 رأس نر و 6 رأس ماده) برای مطالعه اندام حرکتی قدامی و همین تعداد بز کرکی نژاد رایینی برای بررسی اندام حرکتی خلفی، از بزهای موجود در بخش دامپروری دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان که توسط تغذیه یکسان پرورش داده می شدند از سن 10 روزگی انتخاب و به فاصله هر 10 روز تا زمان بسته شدن صفحات رشد اندام حرکتی قدامی و خلفی مورد مطالعه رادیوگرافی قرار گرفتند.نتایج: اکثر صفحات رشد در اندام حرکتی قدامی در جنس ماده در 13 ماهگی و در جنس نر در حدود 16 ماهگی بسته شدند. زمان بسته شدن صفحات رشد اندام خلفی در ماده ها حدود 14 ماهگی و در نرها حدود 16 ماهگی بود.نتیجه گیری نهایی: شاید زود بسته شدن صفحات رشد این نژاد احتمالا کوتاهی قد این نژاد را توجیه می کند.

زمینه مطالعه: بر اساس اطلاعات نویسندگان، در خصوص جمع شدن رحم به دنبال سقط جنین در سگ مطالعه سونوگرافی صورت نگرفته است.هدف: بررسی روند جمع شدن رحم بعد از ایجاد سقط جنین بوسیله اولتراسونوگرافی.روش کار: 6 قلاده سگ در یک سوم آخر دوره آبستنی در یک مطالعه همزمان با ایجاد ایست قلبی در جنین بوسیله هدایت اولتراسوند تحت القاء سقط قرار گرفتند. بررسی اولتراسونوگرافی رحم از روز بعد از تایید سقط کامل تا جمع شدن کامل رحم و رسیدن رحم به اندازه ثابت در دو بررسی متوالی، ادامه یافت. در این بررسی، شکل، اکوژنیسیته بافت، اندازه رحم و همچنین لایه های آن و میانگین اندازه نواحی پلاسنتال و نواحی بین پلاسنتا مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: تصاویر اولتراسونوگرافی دلالت از آن دارد که دیواره رحم بعد از سقط، از نظر اکوژنیسیته شامل شش لایه متفاوت می باشد. این لایه ها در هفته اول بسیار واضح و متمایز از یکدیگر بودند و درفرآیند جمع شدگی رحم ،از تمایزشان کاسته می شود. از روز اول بعد از سقط ناحیه پلاسنتال از لحاظ اندازه به میزان قابل توجهی (حدود 2 برابر)، بزرگتر از ناحیه بین پلاسنتا بود. در هفته اول بعد از سقط، میانگین ضخامت نواحی پلاسنتال 2.11±0.31cm و نواحی بین پلاسنتا 1.12±0.20cm در شاخ های رحم، مشاهده می شد. از هفته سوم به تدریج از تمایز بین این دو ناحیه و ضخامتشان کاسته شده و در دو هفته آخر جمع شدن رحم، این تمایز از بین رفته و قطر شاخ های رحم در تمام قسمت ها تقریبا یکسان شد. زمان جمع شدن کامل رحم سگ ها در این تحقیق در هفته های متفاوت (6، 8، 9، 10 و 13 هفته) رخ داد.نتیجه گیری نهایی: یافته های این مطالعه می تواند مبنایی جهت ارزیابی اولتراسونوگرافی ساختارهای غیرطبیعی در رحم بعد از سقط یا زایمان و همچنین برای تعیین زمان جمع شدن رحم در سگ باشد.

زمینه مطالعه: امروزه تک یاخته کریپتوسپوریدیوم به عنوان یکی از عوامل مسبب سندروم اسهال در نوزاد نشخوارکنندگان بخصوص گوساله ها مطرح می گردد.هدف: میزان وقوع آلودگی به انگل فوق در گوساله های مبتلا به اسهال در استان خراسان جنوبی، منطقه نیشابور مورد مطالعه قرار گرفت.روش کار: نمونه مدفوع از تیر تا دی 1389 از 170 راس گوساله مبتلا به اسهال در دامداری های اطراف شهرستان نیشابور اعم از سنتی و صنعتی اخذ شد. نمونه های فوق پس از انتقال به آزمایشگاه و تغلیظ به روش فرمل اتر با استفاده از روش رنگ آمیزی ذیل– نلسون اصلاح شده و میکروسکوپ نوری مورد بررسی جهت حضور اووسیست های کریپتوسپوریدیوم قرار گرفتند.نتایج: میزان وقوع آلودگی به این تک یاخته در نمونه های مورد بررسی 11.8% بود. همچنین 13.04% از دام های نر و 8.97% از گوساله های ماده آلوده به انگل بوده و میزان وقوع آلودگی در فصول سرد سال (%14.06) بیشتر از فصول گرم (%9.43) بود. در ضمن 12.12% از گوساله های با سن زیر سه ماه و 7.89% با سن سه تا شش ماه آلوده به تک یاخته بودند. البته بررسی آماری انجام شده ارتباط معنی داری را بین آلودگی به انگل و عوامل مورد بررسی شامل جنسیت و سن دام ها و نیز فصل نمونه گیری نشان نداد.نتیجه گیری نهایی: با توجه به حضور آلودگی به تک یاخته فوق در منطقه نیشابور و جنبه های زئونوتیک آن به جهت ایجاد آلودگی در جوامع انسانی، کنترل انگل در این منطقه حائز اهمیت می باشد.

زمینه مطالعه: لایم بورلیوز، بیماری مهم زئونوز با گسترش جهانی است که توسط اسپیروکت های کمپلکس Borrelia burgdorferi sensu lato ایجاد می شود. تا کنون گزارشی در این خصوص در سگها از ایران منتشر نشده است.هدف: تعیین میزان شیوع سرولوژیک پادتن های ایجادشده علیه کمپلکس B. burgdorferi sensu lato در سگ ها در سه استان خزری ایران و مطالعه تاثیر فاکتورهای خطر اقلیمی بر آن از اهداف اولیه این مطالعه هستند.روش کار: بین تیر تا شهریور 1388، مطالعه ای سرواپیدمیولوژیک روی 273 قلاده سگ در سه استان شمالی گیلان، مازندران و گلستان، زیستگاه شناخته شده کنه (Ixodes ricinus) در ایران، انجام شد. به منظور بررسی رابطه توزیع آلودگی و فاکتورهای اقلیمی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، موقعیت مکانی سگ های سرم مثبت و سرم منفی روی نقشه فاکتورهای اقلیمی استا ن های گیلان، مازندران و گلستان تلفیق گردید. در بررسی های آماری، از رگرسیون چندمتغیره و روابط همبستگی استفاده شد.نتایج: از 273 نمونه سرم سگ اخذشده در کل منطقه مورد مطالعه، 22 مورد (%8.1) علیه کمپلکس B. burgdorferi sensu lato پادتن داشتند. میزان شیوع سرمی B. burgdorferi sensu lato در استان های گیلان، مازندران و گلستان به ترتیب %0.0(0.91)، %2.2(2.91) و %22((20.91 تعیین گردید. دمای متوسط سالانه رابطه مثبت و معنی داری با درصد شیوع سرمی لایم بورلیوز در سگ های سه استان شمالی کشور داشت (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: با توجه به شیوع سرمی لایم بورلیوز در سگ های سه استان خزری ایران، این بیماری به خصوص در استان گلستان بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. این، اولین مطالعه در مورد تاثیر فاکتورهای اقلیمی بر لایم بورلیوز سگ ها در ایران است.

زمینه مطالعه: ویروس اسهال ویروسی گاو یکی از پاتوژن های دستگاه تنفس گاو به شمار می رود که ایمنی ریه را تضعیف کرده و بیماریزایی سایر باکتری ها و ویروس ها را تشدید می کند.هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر ویروس اسهال ویروسی گاو بر بافت ریه انجام گرفت.روش کار: در این مطالعه، 30 نمونه ریه گاو مورد آزمایشRT_PCR  و هیستو پاتولوژی قرار گرفت.نتایج: بررسی هیستوپاتولوژیک ضایعات مختلفی را در بافت های ریه نشان داد. نتایج آزمایش RT_PCR و مشاهدات هیستوپاتولوژیک هر یک از نمونه ها بطور جداگانه مورد مطالعه و مقایسه قرار داده شد. از آزمون مربع کای برای مشخص شدن ارتباط میان وجود ویروس اسهال ویروسی گاو و بروز چهار ضایعه مختلف شامل: 1– پنومونی بینابینی، 2– برونشیت و برونشیولیت، 3– ادم، آمفیزم و آتلکتازی و 4– برونکوپنومونی استفاده شد و در صورتی که پیش فرض های آزمون کای برقرار نمی شد، از تست دقیق فیشر استفاده گردید. در ده مورد از نمونه های بافت ریه آزمایش RT-PCR، مثبت تشخیص داده شد. 5 مورد از نمونه های BVD مثبت، پنومونی بینابینی داشته و 10 مورد از نمونه های BVD منفی، پنومونی بینابینی نداشتند. در نهایت، در ریه های مورد مطالعه، تنها حضور ویروس اسهال ویروسی گاو با پنومونیهای بینابینی با شدت 3+ ارتباط معنی داری را نشان داد.نتیجه گیری نهایی: حضور ویروس با سایر ضایعات قابل انتظار اتباط معنی داری را نشان نداد که می توان به نقش احتمالی باکتری ها، ویروس های مختلف و عوامل توکسیک که در این طرح مجال بررسی نشد، اشاره نمود.

زمینه مطالعه: کنه های سخت از جمله انگل های خارجی با اهمیت حیوانات سراسر دنیا و ایران می باشند. شناخت وضعیت پراکنش کنه های سخت در نواحی مختلف کشور می تواند از دیدگاه بروز بیماریهای مختلف مرتبط با آنها مفید باشد.هدف: مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی و تنوع گونه ای کنه های سخت در نشخوارکنندگان استان کرمانشاه انجام شد.روش کار: در این مطالعه کنه ها از 203 رأس گاو، 215 رأس گوسفند و 182 رأس بز از 150 گله در 31 روستا استان کرمانشاه به صورت تصادفی از نقاط مختلف بدن دام و در فصل فعالیت کنه های سخت (اردیبهشت تا شهریور 1390) نمونه برداری و جدا شدند.نتایج: فراوانی آلودگی کنه های ایکسودیده در گاو 24.63%، گوسفند 25.12% و بز 25.27 % تعیین شد. بیشترین فراوانی آلودگی در گاوهای ماده 4-3 ساله و گوسفندها و بزهای ماده 2-1 ساله ثبت گردید. شیوع آلودگی کنه ای در سنین مختلف و از جنس ماده اختلاف آماری داشت. نسبت تعداد کنه جدا شده به هر رأس دام در گاو4.6 ، گوسفند7.9 و بز 7.1 بود. توزیع جغرافیایی آلودگی کنه ای دام های تحت مطالعه در مناطق مختلف استان کرمانشاه نشان داد که بیشترین میزان آلودگی کنه ای در 12 گله گاو ( (%8و 12 گله بز (8%( از منطقه میان دربند در شرق کرمانشاه و 20 گله گوسفند (13.33%( از میدان دام در غرب کرمانشاه بود. توزیع بدنی کنه ها عمدتا از کشاله ران گاو (46%( و گوش گوسفند (54%( و بز (43%( بود که فراوانی توزیع بدنی آنها در سطح بدن گاو نسبت به گوسفند و بز از نظر آماری اختلاف معنی داری داشت. از 1031 کنه سخت 3 جنس هیالوما، ریپی سفالوس و بوفیلوس شناسایی شدند که شامل 8 گونه در گاو، 9 گونه در گوسفند و 7 گونه در بز بودند. گونه غالب در گاو ریپی سفالوس سنگوینوس (26.2%( و در گوسفند و بز ریپی سفالوس تورانیکوس (به ترتیب، 53.1% و%40.55 ) از غرب استان کرمانشاه بود که فراوانی آنها از نظر آماری اختلاف معنی داری داشت.نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه بیانگر حضور متنوع و فعالی از فون کنه های سخت با شیوع قابل توجه در نشخوارکنندگان منطقه بود.

زمینه مطالعه: آنفلوانزای پرندگان H9N2 برای اولین بار از بوقلمون در سال 1966 در ایالات متحده جدا و سپس در اروپا و آسیا انزئوتیک گردید. این ویروس برای اولین بار در ایران در سال 1377 در جوجه های گوشتی استان قزوین جداسازی گردید و هم اکنون در کشور اندمیک است. پروتئین پلی مراز PB1 یکی از پروتئین های این ویروس است که نقش مهمی در حدت و تعیین محدوده میزبان ایفا می کند.هدف: هدف از این مطالعه بررسی شجره شناسی بر اساس ژن پلی مراز PB1 ویروس آنفلوانزای H9N2 جدا شده از گله های گوشتی در ایران طی سال های 1377 تا 1390 بود.روش کار: در این مطالعه قطعه ای از ژن PB1 چهار جدایه H9N2 جدا شده از گله های گوشتی طی سالهای 1377 تا 1390 تکثیر و توالی یابی گردید. سپس نتایج حاصله با سایر جدایه های اخذ شده از بانک ژن مورد تجزیه و تحلیل و مطالعات شجره شناسی قرار گرفت.نتایج: بر اساس مطالعات شجره شناسی، جدایه های H9N2 در ایران دو گروه جداگانه تشکیل دادند و گروه ویروس های حاضر در کشور در گروه جدید خاورمیانه و هند قرار گرفتند. بر اساس توالی اسید آمینه، تغییراتی در سطح آنها مشابه جدایه های عادت یافته به موش و انسان مشاهده شد که این نگرانی را از افزایش تمایل جدایه های کشور به میزبان پستاندار بر می انگیزد.نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که ژن PB1 ویروسی آنفلونزای پرندگان H9N2 در طی چرخش ویروسی در سال های متمادی در کشور ثابت باقی نمانده است.

زمینه مطالعه: انگل ها در همه جای بدن ماهیان استخوانی یافت می شوند و به علت اثرات متفاوتی که بر روی رفتار، رشد، هماوری و مرگ و میر ماهیان می گذارند نباید نادیده گرفته شوند.هدف: شناسایی انگل های پریاخته ماهی شوریده Otolithes ruber در منطقه شمال غربی جزیره قشم بود.روش کار: نمونه برداری در دو فصل تابستان و زمستان 1388 صورت گرفت، تعداد 72 عدد ماهی شوریده توسط تور ترال کف (Bottom Trawl) صید شد. نمونه ها به صورت تصادفی و در کلاس های طولی مختلف انتخاب و پس از نگهداری در یخ به صورت منجمد به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از خارج کردن نمونه ها از حالت انجماد و ثبت اطلاعات زیست سنجی از جمله وزن، طول کل، طول استاندارد، بررسی های انگل شناسی با استفاده از استریو میکروسکوپ و میکروسکوپ نوری بر روی پوست، باله، آبشش و سایر اندام های داخلی ماهیان صورت گرفت.نتایج: در این تحقیق از 72 عدد ماهی بررسی شده، 62 عدد (86.1%(، آلوده به انواع انگل های منوژن، دیژن، نماتود و سخت پوست بودند. به دلیل در دسترس نبودن کلید و مقایسه ریختی، انگل ها تا حد جنس شناسایی شدند که شامل 9 جنس: انگل های منوژن:Murraytrema sp. Diplectanum sp.  و .Monoplectanum sp، دیژن های Pleorchis sp.،Stephanostomum sp.  و Erilepturus sp.، کوپه پودBrachiella sp.  و نماتودهایPhilometra sp.   Cucullanus sp. ودر این ماهی شناسایی گردید.نتیجه گیری نهایی: به جز جنس فیلومترا که قبلا از ماهی شوریده گزارش شده سایر انگل ها در حد جنس نیز برای اولین بار است از این ماهی در ایران گزارش می شود. در این تحقیق ماهی شوریده به عنوان میزبان جدید برای انگل هایMonoplectanum sp.  و Brachiella sp. در دنیا معرفی می گردد.

زمینه مطالعه: مصرف متیونین خوراکی در نشخوارکنندگان، موجب افزایش رشد فولیکول های مولد فیبر پوست می شود.هدف: در این تحقیق اثر مصرف متیونین خوراکی پوشش دار جیره مادر بر فولیکول های پوست مادر و نوزاد شیرخوار آنها طی دوره شیرخوارگی بررسی شد.روش کار: 60 رأس بز رایینی ماده سالم تک قلو زائیده 3 تا 4 ساله به همراه 60 رأس بزغاله 1 روزه آنها به طور تصادفی به چهار گروه 30 رأسی تقسیم شدند. گروه مادران تیمار، 2 ماه روزانه حدود 3g متیونین به صورت دستی دریافت کردند. نمونه های پوست از محل پهلوی راست و چپ مادران و بزغاله شیرخواره آنها طی 3 دوره در روزهای صفر، 30 و 60 گرفته شد. پس از مراحل فیکساسیون، مقاطع بافتی تهیه و صفات فولیکول های پوست یعنی: بیشترین قطر پیاز موی اولیه و ثانویه، بیشترین قطر موی اولیه و ثانویه، بیشترین قطر درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه به منظور ارزیابی میزان خونرسانی به فولیکول، تعداد فولیکول های اولیه و ثانویه به صورت میکروسکوپی و نیز قطر و درصد کرک و موی مادران و نوزادان، استحکام و طول کرک نوزادان به طور ماکروسکوپی ارزیابی شد.نتایج: نتایج نشان داد که مصرف متیونین خوراکی پوشش دار توسط مادر می تواند موجب افزایش معنی دار قطر پیاز موی اولیه و ثانویه و درمال پاپیلای فولیکول های اولیه و ثانویه شود. در گروه نوزادان تیمار، قطر پیاز موی اولیه و ثانویه، درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه و نیز تعداد فولیکول ثانویه به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل تغییر یافته بود.نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد مصرف متیونین خوراکی پوشش دار توسط مادر شیروار طی 2 ماهه اول شیرواری می تواند سبب تاثیر معنی دار بر قطر پیاز موی اولیه و ثانویه و نیز قطر درمال پاپیلای فولیکول اولیه و ثانویه مادر و نوزاد و نیز تعداد فولیکول ثانویه پوست نوزاد شود.

زمینه مطالعه: امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی برای تقویت رشد و ایمنی آبزیان به جای ترکیبات شیمیایی و صناعی ترجیح داده می شود.هدف: در این راستا هدف از بررسی حاضر، ارزیابی تاثیر عصاره و پودر هیدرولیز شده مخمر ساکارومایسس سرویسیه بر پارامترهای رشد و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان در برابر استرس های دما و کمبود اکسیژن به همراه مواجه تجربی با باکتری بیماریزای یرسینیا روکری بود.روش کار: برای این منظور تعداد 600 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 50±5g از یکی از مزارع پرورش ماهی خریداری و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاهی ماهیان به صورت تصادفی به چهار گروه هر کدام با سه تکرار تقسیم شدند. یک گروه به عنوان شاهد انتخاب و فقط با غذای تجاری تغذیه شد اما سه گروه دیگر به همراه غذای تجاری میزان یک درصد عصاره مخمر، پودر هیدرولیز شده و ترکیبی از عصاره و پودر مخمر را دریافت کردند. پرورش ماهیان در حوضچه های پلی اتیلنی 300L و به مدت 60 روز صورت گرفت. زیست سنجی در روزهای صفر و 60 مطالعه انجام شد، همچنین در روز 60، ماهیان با استرس دما و کمبود اکسیژن روبرو شدند و یک آزمایش تجربی نیز برای مواجه باکتریایی با یرسینیا روکری طراحی گردید.نتایج: نتایج نشان داد که استفاده توام عصاره و پودر هیدرولیز شده ساکارومایسس سرویسیه به طور معنی دار (p=0.021) سبب بهبود شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با گروه شاهد می گردد. همچنین نتایج ثابت کرد که میزان بقاء ماهیان پس از تغذیه با ترکیب عصاره و پودر مخمر به طور معنی داری در مواجه شدن با استرس دما (4.59±69.55%(، کمبود اکسیژن (5.34±96.55%( و بیماری یرسینیوز (2.18±(%49.11 نسبت به گروه شاهد افزایش می یابد.نتیجه گیری نهایی: تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان با عصاره و پودر مخمر به صورت ترکیبی می تواند سبب بهبود شاخص های رشد و افزایش مقاومت در برابر استرس و بیماری گردد.

زمینه مطالعه: استفاده از باکتری های پروبیوتیکی به عنوان یک راهبرد مهم برای تولید محصولات قابل تجدید از طریق کنترل بیولوژیکی در سیستم های پرورشی لارو ماهیان دریایی و سخت پوستان پیشنهاد شده است. این باکتری ها اثرات سودمندی بر لاروهای ماهی دارند.هدف: این مطالعه جهت تعیین تاثیر باسیلوس های پروبیوتیکی بر عملکرد رشد و تغذیه لارو تاس ماهی ایرانی از طریق غنی سازی با دافنی ماگنا انجام شد.روش کار: دافنی ماگنا بوسیله مخلوط لاکتوباسیلوس های پروبیوتیکی برای 8 ساعت در 3 سطح4.30 log CFU/mL ، 4.60 و 4.78 از سوسپانسیون باکتریایی، غنی سازی و توسط تاس ماهی ایرانی در تیمارهای آزمایشی T1، T2 و T3 خورده شد. لاروهای تاس ماهی ایرانی بر پایه 30% وزن بدن از دافنی ماگنا بمدت 30 روز تغذیه شدند. تیمار شاهد از دافنی ماگنای غنی نشده تغذیه گردید. در پایان آزمایش، نمونه های کامل ماهی مطابق با دستورالعمل AOAC در سال 1990 آنالیز شدند.نتایج: پروبیوتیک های لاکتوباسیلوسی بطور معنی داری وزن بدن، سطوح پروتئین خام و ماده خشک لاشه لاروهای تیمارهای آزمایشی را در مقایسه با تیمار شاهد افزایش دادند (p<0.05) اما در تیمار T3 چربی خام و انرژی خام بطور معنی داری کاهش یافت (p<0.05). بیشترین متوسط سطح پروتئین خام در T3(0.44±70.27%) و کمترین متوسط آن در شاهد (0.34±68.51%( بدست آمد.نتیجه گیری نهایی: آزمایش نشان داد که مخلوط لاکتوباسیلوس ها بر ارتقاء برخی از معیارهای رشد و کارآیی تغذیه در لارو تاس ماهی ایرانی تاثیر داشتند.

زمینه مطالعه: عوامل متعددی نظیر ترکیب، حجم و pH مواد غذایی می توانند تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار دهند. این امر به خوبی به اثبات رسیده است که رابطه ای مستقیم بین غلظت محلول های خوراکی و تخلیه شیردان وجود دارد، به طوری که محلول های خوراکی غلیظ سبب کاهش تا مرز وقفه حرکات شیردان (بسته به درجه غلظت آنها) می گردند. از محلول های غلیظ تزریقی وسیعا در درمان شوک های سپتیک و به ویژه در اسهال گوساله ها استفاده می شود.هدف: تعیین تاثیر تزریق سیاهرگی محلول های غلیظ قندی و نمکی بر تخلیه شیردان گوساله های نوزاد است که در خصوص تاثیر اینگونه محلول ها بر تخلیه شیردان تاکنون تحقیقی انجام نشده است.روش کار: در این مطالعه اثرات تزریق سیاهرگی دو محلول غلیظ رایج (دکستروز و کلرید سدیم)، بر تخلیه شیردان در تعداد شش رأس گوساله نر 8 تا 10 روزه از نژاد هلشتاین که آغوز به میزان کافی دریافت نموده بودند، صورت گرفت. در این مطالعه از چهار محلول دکستروز 50%، دکستروز 5%، کلرید سدیم 0.9% و کلرید سدیم 7.20%، به صورت تصادفی، استفاده شد، بلافاصله بعد از تزریق هر محلول، به گوساله 2L شیر تازه حاوی 50mg استامینوفن به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن خورانده شده و در زمان های مقرر جهت ارزیابی چگونگی تخلیه شیردان از طریق سنجش میزان غلظت استامینوفن، خون گیری به عمل آمد و فاکتورهای خونی شامل انسولین و گلوکز اندازه گیری شد.نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از آن بودند با وجود اختلافات بارز سطح زیر منحنی غلظت انسولین – زمان، برای هر 4 محلول، از لحاظ آماری، اختلاف معنی داری مشاهده نشده و به طور مشابه نیز هیچ گونه تفاوت معنی داری در نمودار غلظت استامینوفن – زمان برای چهار محلول مشاهده نشد.نتیجه گیری نهایی: با توجه به آنالیز آماری چنین می توان نتیجه گیری کرد که تزریق سیاهرگی محلول های غلیظ قندی و نمکی تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار نمی دهند.

زمینه مطالعه: گزارش شده است که جذب دارو از مثانه باز سازی شده با قطعه روده ای موجب مسمومیت طولانی و به میزان بالا گردیده است.هدف: هدف از این مطالعه تعیین اهمیت و میزان جذب دارو متعاقب پیوند قطعه ایلئومِ روده به مثانه بوده است.روش کار: ده قلاده سگ سالم و بالغ از هر دو جنس (7 نر و 3 ماده) با وزنی بین 15-25kg انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش، با عمل جراحی، 50% از مثانه برداشته شد و بلافاصله عمل جراحی پیوند ایلئوم به مثانه به روش Lamesch و Dociu صورت پذیرفت. در گروه کنترل برداشت قطعه ایلئومی و برقراری مجدد مسیر روده ای، بدون انجام عمل پیوند ایلئوم به مثانه انجام گرفت. در تمامی حیوانات، نمونه های خون و ادرار قبل از جراحی و در ساعت های 1، 3، 6 و 24 پس از تجویز خوراکی فورازولیدون 100mg) به ازای هر سگ) اخذ شد و این مراحل در روزهای 7، 25 و 45 پس از جراحی نیز در ساعات مشابه قبلی تکرار گردید. پس از آماده سازی نمونه ها، فورازولیدون به روش HPLC اندازه گیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه و تست Dunnet برای تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت و مقادیر (p<0.05) از نظر آماری معنی دار قلمداد گردید.نتایج: در گروه آزمایش، نمونه های خونی تغییرات معنی دار فورازولیدون را در روز 25 نشان داد. نمونه های ادراری تغییرات معنی داری را در هر دو گروه در روز 45 و در گروه آزمایش در روز 25 آشکار ساخت.نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که خاصیت جذبی ایلئوم پیوند شده به مثانه به مرور زمان کاهش می یابد و مشکلات برخاسته از جذب دارومعمولا نادر بوده و در بیشتر موارد ممکن است نیازی به کاستن از دوز داروهای تجویزی (به استثنای داروهایی که دوز درمانی آنها در محدوده کوچکی نوسان دارد) نباشد.