مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1389 | دوره:18 | شماره:3 (ویژه نامه همایش رفتارهای پر خطر) |تعداد مقالات:18

مقدمه: درمان نگهدارنده با متادون یک رویکرد شناخته شده ای جهت درمان وابستگی به مواد و به خصوص کاهش آسیب است. یکی از چالش های عمده دراین روش درمانی میزان ماندگاری در درمان است. هدف این مطالعه بررسی میزان ماندگاری بر درمان در درمان نگهدارنده با متادون است. روش بررسی: در این تحقیق بیمارانی که به مراکز درمان اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد مراجعه کرده بودند و تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار گرفتند این نمونه ها حداقل یک سال و حداکثر 5/2 سال مورد پیگیری قرار داشتند. نتایج: در این تحقیق 155 بیمار با میانگین سنی10± 8/35 سال با دامنه تغییرات 62- 18 سال مورد بررسی قرارگرفتند. 80% مراجعین تحصیلات زیر دیپلم داشتند. 2/43% سابقه مصرف حشیش و 2/54% سابقه مصرف الکل را ذکر کردند و 7/49% در منزل استیجاری زندگی می کردند. 60% بیماران به دلیل مشکلات اقتصادی و 5/15% به دلایل قانونی و 7/67% به دلیل فشار خانواده مراجعه کرده بودند. 6/31 % تریاک و شیره و60% هرویین و 4/8% کراک مصرف می کردند. در 9/21% از مراجعین، مصرف به روش تزریق بود. 8/76% حداقل یک رفتار پرخطر داشتند. میانگین دوز متادون مصرفی 35+5/86 میلی گرم بوده است. میانگین طول ماندگاری 80 هفته با حدود اعتماد 95% از 90-71 هفته بوده است. فراوانی ریزش 3/3% در ماه اول، 9/13% در طول 3 ماه اول، 2/23% در 6 ماهه اول و 8/31% در سال اول و 7/41% در کل ریزش داشته اند. طول مدت بقا با سن رابطه مستقیم و معنی داری داشت و همچنین با نوع ماده مصرفی و روش مصرف رابطه معنی- داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به آمار بدست آمده از این مطالعه که میزان ماندگاری بر درمان را که تا یک سال 2/68 % و بالای یک سال 3/58% می باشد و مقایسه آن با مطالعات دیگر که تقریباً همین میزان را گزارش شده است می توان نتیجه گرفت که این روش درمانی می تواند روش موثر در کنترل وابستگی به مواد باشد.

مقدمه: با صنعتی شدن جوامع انسانی، آلاینده هایی همچون سرب در چرخه زندگی وارد شده که می توانند روی ارگان های بدن تاثیرات سوئی به جای گذارند. اثرات آلاینده ها بر رفتار، چندان مورد مطالعه قرار نگرفته است، هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات احتمالی سرب بر رفتارهای قابل اندازه گیری در یک موش سوری بوده است. روش بررسی: تعداد 48 عدد موش سوری نر بالغ در 4 گروه 12 تایی قرار داده شدند، در آب آشامیدنی 3 گروه از آنها مقادیر 5، 50 یا 500 ppm استات سرب افزوده شد. پس از 28 روز، رفتار حیوانات در ماز بعلاوه مرتفع (Elevated Plus Maze=EPM) مورد مطالعه قرار گرفت. مدت زمان حضور و دفعات ورود حیوان در بازوهای باز (بدون حفاظ) و به ویژه در یک سوم انتهایی آنها به عنوان رفتار پرخطر در نظر گرفته شد. نتایج: در این تحقیق مشخص شد که تماس با سرب موجب افزایش تعداد دفعات ورود حیوان به منطقه انتهائی بازوی باز (P=0.006) و مدت حضور حیوان در کل بازوی باز (P=0.034) می گردد، همچنین رابطه مستقیمی بین غلظت سرب مورد استفاده و تعداد دفعات و مدت حضور حیوان مشاهده شد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مسمومیت با سرب موجب از بین رفتن اضطراب متعارف در موش سوری گردیده و می تواند باعث افزایش خطرپذیری حیوان گردد.

مقدمه: اعتیاد یکی از مسایل مهم بهداشتی اجتماعی و سیاسی جهان بویژه در کشورهای در حال توسعه است. امروزه این عارضه در میان افراد جوان شایع تر است و در این میان دانشگاهها نیز در معرض خطر محسوب می شوند. لذا این پژوهش با بررسی شیوع سوء مصرف مواد اعتیاد آور و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که بر روی 534 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1388 انجام گرفت. نمونه گیری بطور تصادفی و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه خود ساخته انجام شد و توسط دانشجویان تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای دو استفاده گردید. نتایج: 5/21% افراد مورد بررسی سابقه سوء مصرف مواد اعتیادآور داشتند. شیوع مواد اعتیادآور به ترتیب شامل قلیان 9/15%، سیگار 4/14%، تریاک 8/2%، الکل 8/2%، قرص های روان گردان 2/1%، حشیش 1/1%، هرویین 8/0% بوده است. انگیزه گرایش به مصرف مواد در بیشتر موارد تفریح و سرگرمی(4/47%) و مهمترین عامل گرایش به آن (98/42%) بیکاری عنوان شده است. شیوع مصرف مواد در مردان مجرد و ساکنین غیربومی خوابگاه بیشتر بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد مسولین و خانواده ها برنامه و تسهیلات مناسب جهت تفریح، ازدواج و کار جوانان، بویژه دانشجویان را فراهم آورند. از طرف دیگر شیوع بالای مصرف قلیان و سیگار و همراهی آنها با سایر مواد در این تحقیق نیاز به آموزش، ارتقا آگاهی و توجه ویژه دارد.

مقدمه: سبک زندگی نامناسب یکی از عوامل تاثیرگذار در بروز بیماریهای مزمن می باشد. از جمله عادات نابجایی که سبب زندگی ناسالم می شود مصرف سیگار می باشد. طبق آمارهای سازمان بهداشت جهانی مصرف سیگار سالانه چهار میلیون مرگ را در پی دارد. کاربردی ترین مدل مرحله ای تغییر رفتار، الگوی فرا نظریه ای است. بنابراین در این مطالعه از این مدل استفاده گردیده است. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 200 کارمند سیگاری یا سیگار ترک کرده که مدرک دیپلم یا بالاتر داشتند در شهر خرم آباد انجام شد. روش نمونه گیری بصورت خوشه ای دو مرحله ای انجام شد و اطلاعات توسط پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود گردآوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.  P<0.05به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین سنی افراد 85/7 5/42 سال بود. از نظر قرار گرفتن در مراحل تغییر، 79 نفر در مرحله پیش تفکر، 51 نفردر مرحله تفکر،24 نفردر مرحله آمادگی،11 نفردر مرحله عمل و 35 نفردر مرحله نگهداری بودند. بین سن افراد (P=0.001)، سال های مصرف سیگار (P=0.042) و داشتن عوارض ناشی از سیگار (P=0.000) و قرار گرفتن در مراحل ارتباط معنی دار مشاهده گردید و اختلاف معنی داری بین وضعیت تاهل، تحصیلات، بعد خانوار و درآمد و مراحل تغییر وجود نداشت. نتیجه گیری: در این مطالعه اکثریت افراد در مراحل ابتدایی تغییر قرار داشتند، بنابراین لازم است برنامه های آموزشی مناسب جهت آنها تدوین گردد. با توجه به این که ارتباط معنی داری بین سن و سالهای مصرف سیگار و قرار گرفتن در مراحل پیشرفته تغییر وجود داشت لازم است در سال های ابتدایی مصرف سیگار افراد را از مشکلات، بیماری ها و عوارض مواد دخانی آگاه نمود که هر چه سریع تر در مورد ترک سیگار تصمیم گیری نمایند.

مقدمه: با توجه به اهمیت پیشگیری و اطلاع رسانی جهت جلوگیری از اعتیاد ضرورت ایجاب می کند به منظور تدوین برنامه های آموزشی، در ابتدا میزان آگاهی دانش آموزان از مواد مخدر ارزیابی شود، لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان آگاهی دانش-آموزان پسر دبیرستان های روستایی استان یزد از مواد مخدر انجام گرفته است. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی بوده که به روش مقطعی انجام شده است. در این تحقیق، 517 دانش آموز پسر دبیرستانی روستاهای یزد به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای به منظور آگاهی از مواد مخدر بود که توسط خود دانش آموزان تکمیل گردید. در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS ver 13 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که بالاترین نمره آگاهی دانش آموزان پسر روستاهای یزد مربوط به تریاک با میانگین 17/3±47/3 و بعد از آن مربوط به هرویین (64/2±68/1) و حشیش (81/1±96/0) از 8 نمره بوده و نمره آگاهی کلی نمونه ها از مواد مخدر 57/7±52/7 از 64 نمره بوده است. 2/70 درصد دانش آموزان با فرد معتاد برخورد داشته و 5/17 درصد مورد پیشنهاد مصرف مواد مخدر از طرف دوستان قرار گرفته اند. همچنین در خانواده هایی که حداقل یک فرد معتاد وجود داشته (1/7 درصد) میانگین نمره آگاهی از موادمخدر و الکل (6/8±86/13) بطور معنی داری بیشتر از خانواده هایی است که فرد معتاد وجود نداشته است (P=0.000) .نتیجه گیری: به طور کلی آگاهی دانش آموزان در مورد تریاک بیشتر از سایر مواد بوده و وجود فرد معتاد در خانواده یا فامیل و برخورد با فرد معتاد در این آگاهی موثر بوده است. یافته های این پژوهش می تواند مورد توجه مسولان آموزش و پرورش قرار گرفته تا در جهت برنامه ریزی صحیح آموزشی به منظور پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر بویژه در نوجوانان، افزایش آگاهی و ارتقاء سلامتی آنها مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: دانشگاه یک موقعیت آموزش رسمی است و فراگیران برای این که در این موقعیت موفق شوند باید یادگیری موثر داشته باشند. کلید یادگیری موثر انگیزش می باشد، انگیزش تحصیلی علاوه بر یادگیری می تواند نقش پیشگیری در گرایش به رفتارهای پرخطر بهداشتی داشته باشد. بر این اساس ما بر آن شدیم که وضعیت انگیزش تحصیلی در دانشجویان شهر یزد را بررسی نموده و ارتباط انگیزش تحصیلی با رفتارهای پرخطر بهداشتی را مطالعه نماییم. روش بررسی: مطالعه حاضر، توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بوده، ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد و محقق ساخت می باشد. حجم نمونه 720 نفر بوده است که بصورت چند مرحله ای مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج: در این مطالعه 4/32 درصد از دانشجویان از وضعیت انگیزش متوسطی برخوردار بودند. 3/23 درصد سیگار و 6/5 درصد داروهای روان گردان مصرف می کردند. این در حالی است که 6/40 درصد از دانشجویان عنوان نموده اند که به طور مرتب ورزش می کنند. یافته های این تحقیق نشان داد که وضعیت استعمال سیگار، مصرف الکل، درگیری فیزیکی، رفتار پرخطر جنسی، تماشای فیلم غیر اخلاقی و وضعیت استفاده از کمربند ایمنی با ا نگیزش تحصیلی همبستگی معناداری دارد (.(P<0.05 همچنین بین وضعیت میزان ساعات مطالعه و وضعیت انگیزش تحصیلی همبستگی معناداری وجود داشت (.(P<0.05 نتیجه گیری: با توجه به اینکه بین وضعیت انگیزش تحصیلی دانشجویان بارفتارهای پر خطر بهداشتی همبستگی مثبت وجود دارد، لذا برگزاری کارگاه های آشنایی با مدل های انگیزش در اساتید و دانشجویان، تحلیل نحوه گذراندن اوقات فراغت در دانشجویان و فراهم کردن زمینه جذب بیشتر دانشجویان در انجمن های علمی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: چیره شدن بر مشکلات اجتماعی نیازمند رویکردهای مشارکتی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی پیشگیری جامعه محور از سوء مصرف مواد مخدر بر کاهش رفتارهای پر خطر انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر مداخله ای- اجتماعی و مبتنی بر جامعه است. با استفاده از مدل "رویکرد برنامه ریزی شده به سلامت جامعه"، گروه همیار سلامت روستای وزگ شهرستان بویر احمد با شرکت نمایندگان مردم، سازمان های متولی سلامت و پژوهشگران تشکیل شد. با انجام نیازسنجی و اولویت بندی مشکلات سلامت، سوء مصرف مواد مخدر، مشکل اولویت دار روستا شناخته شد. با روش نمونه گیری تمام شماری اعضای بالای 10 سال خانوارها مورد پرسشگری قرار گرفتند. با برگزاری کارگاه های آموزشی در مسجد روستا و تهیه و توزیع جزوات و پمفلت ها و آموزش های چهره به چهره توسط اعضای همیار سلامت، مفاد برنامه، آموزش داده شد و پیگیری لازم به مدت 6 ماه به عمل آمد. بعد از این مدت مجددا پرسشگری انجام شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون های آماری مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین نمره عوامل و رفتارهای پرخطر مرتبط با سوء مصرف مواد مخدر قبل از اجرای برنامه آموزشی 05/2±8/26 و بعد از اجرای برنامه آموزشی3/2±2/25 بود (.(P=0.008 میانگین نمره وضعیت سلامت روانی قبل از برنامه آموزشی 8/5±2/26 و بعد از برنامه آموزشی به 7 /5±4/26 افزایش یافت (.(P<0.04 فراوانی بسیاری از رفتارهای منفی مرتبط با سوء مصرف مواد بعد از اجرای برنامه آموزشی کاهش و رفتارهای مثبت افزایش داشت.نتیجه گیری: برنامه های آموزشی جامعه محور با ایجاد بستر مناسب برای جلب مشارکت مردم می تواند الگویی جهت پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر و کاهش رفتارهای پر خطر مرتبط و در نتیجه کاهش هزینه ها و عوارض ناشی از این معضل گردد.

مقدمه: کودک آزاری شامل آزارهای جسمی، روانی، جنسی و بد رفتاری با کودک می شود و به سلامتی و آسایش کودک آسیب می رساند. با توجه به اهمیت موضوع، این بررسی جهت تعیین میزان شیوع کودک آزاری در افراد وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد خود معرف شهر یزد اجرا گردید. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 300 نفر شامل دو گروه 150 نفری معتاد و غیر معتاد انجام گرفت، گروه معتاد از بین افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر یزد و گروه غیرمعتاد به طور تصادفی از جامعه انتخاب شد. جمع آوری داده ها به کمک پرسشنامه پژوهشگر ساخته، و تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آماری (کای اسکور) صورت گرفت. نتایج: از 150 نفر معتاد(56%) کودک آزار بودند، 3/45% مرد، 7/10% زن، 7/18% تحصیلات بسیار پایین، 46% سابقه طلاق در خانواده، 38% سابقه آزار جسمی در کودکی داشتند. بیشترین نوع آزار جسمی سیلی زدن به صورت، 24% بود، که 26% این افراد اعلام کردند که یان عمل اقدامی در جهت تربیت است. از 150نفر گروه سالم 42% کودک آزار ، 7/26% مرد،3/15% زن، 4/23% سابقه طلاق در خانواده، 4/30% خود در کودکی آزار جسمی دیده بودند که بیشترین نوع آزار جسمی سیلی زدن با فراوانی 7/22% بود که از این تعداد 33% علت این اقدام را تربیت فرزند اعلام نمودند. نتیجه گیری: ارتباط مستقیمی بین کودک آزاری و وابستگی به مواد افیونی دیده شد. سطح تحصیلات پایین، سابقه طلاق در خانواده و قربانی کودک آزاری بودن در کودکی در ایجاد این پدیده نقش دارد. لذا ضرورت پایش کودکان، تدوین قوانین حمایت از کودکان و ایجاد مراکز حمایتی و آموزش والدین می تواند در کاهش کودک آزاری نقش داشته باشد.

مقدمه: اعتیاد به دلیل ماهیت پیشرونده اش در همه ابعاد زندگی، سلامتی افراد را به خطر انداخته و آثار سوء آن به وضوح بر سلامت روانی، جسمانی، اجتماعی، هیجانی، معنوی و شناختی فرد قابل مشاهده است. این مطالعه به منظور بررسی بهداشت روان و کیفیت زندگی معتادین مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد استان گلستان، انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی 322 نفر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت سرشماری از مراکز ترک اعتیاد استان طی سال 1388 انتخاب شدند. داده ها در یک پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک و دو پرسشنامه در ارتباط با بهداشت روان(MSE)  و کیفیت زندگی (SF17) ثبت گردید. نتایج: 52 درصد واحدهای مورد پژوهش بهداشت روان تاحدی مطلوب و 17درصد مطلوب گزارش کردند. از طرفی 53 درصد کیفیت زندگی تاحدی مطلوب و 8 درصد کیفیت زندگی مطلوب داشتند. بین بهداشت روان با کیفیت زندگی ارتباط معنی معنی داری نشان داده شد. همچنین بین بهداشت روان با جنس و نوع ماده مصرفی و کیفیت زندگی با شغل، جنس و نوع ماده مصرفی ارتباط معنی داری یافت شد. نتیجه گیری: با توجه به این که بازگشت های مجدد و متوالی به مواد و ناتوانی از ترک در اکثر قریب به معتادان مشاهده می شود، اعضای تیم درمانی می توانند با شناسایی خصوصیات رایج و صفات شخصیتی و سیستم های حمایتی و ارتقای بهداشت روان و کیفیت زندگی معتادین، امر پیشگیری، درمان و بازتوانی را تسهیل نمایند.

مقدمه: برای کاهش رفتارهای پرخطر ناشی از اعتیاد می بایست اعتیاد را درمان نمود، یکی از این روش های درمانی درمان با داروی متادون می باشد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر متادون بر جلوگیری و یا کاهش رفتارهای پر خطر در مراجعین به مرکز درمان سوء مصرف مواد دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد صورت گرفته است.روش بررسی: این مطالعه بر روی 93 نفر از مراجعین به مرکز درمان سوء مصرف مواد دانشگاه که در حال درمان با نگهدارنده یا MMT بودند صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه از پرسشنامه ای شامل سوالاتی برگرفته از MAPو سوالاتی در مورد چند رفتار پرخطر دیگر استفاده گردید و در شروع درمان و بعد از شش ماه از درمان، تکمیل و تحلیل گردید. نتایج: 2/89% افراد متاهل و 8/10% مجرد بوده و 5/63% افراد در محدوده سنی40-20 سال قرار داشتند. بیشترین ماده مصرفی هرویین و پس از آن تریاک بود. قبل از شروع درمان 6/37% سابقه زندان، 5/35% تزریق مشترک، 3/32%رابطه جنسی محافظت نشده، 6/22% خالکوبی و 4/5% خودزنی را در دوران مصرف مواد ذکر کرده اند و تنها 6/36% هیچکدام از موارد فوق را نداشتند. این رفتارها در مصرف کنندگان هرویین و در محدوده سنی40-20سال بیشتر بود. پس از شروع درمان و در این شش ماه یا بیشتر 86% مراجعین هیچکدام از موارد فوق را نداشتند و تنها 14% روابط جنسی محافظت نشده را دارا بودند. نتیجه گیری: اعتیاد می تواند باعث رفتارهای پرخطر گردد و سنین جوانی، نوع ماده هرویین، تحصیلات پایین و عدم اطلاعات کافی عوامل تاثیرگذار در بروز رفتارهای پرخطر می باشد. درمان معتادان به روش نگهدارنده با متادون نقش کاملا واضحی بر کاهش بروز رفتارهای پرخطردارد. لذا توسعه مراکز MMT و تشویق معتادان به درمان مزبور توصیه می گردد.

مقدمه: خانواده نخستین محیطی است که کودک در آن پرورش می یابد و در رفتار بعدی فرد فوق العاده موثر است.نوع تشویق ها، تنبیه و تحذیرها، بی اعتنایی ها و رفتارها در مراحل اولیه زندگی فرد آثاری برای دوره های بعدی در او بر جای می گذارد. هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری والدین با ارتکاب نوجوان به رفتار های پرخطر می باشد. روش بررسی: روش تحقیق این مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی است. در این مطالعه شیوه های فرزند پروری آسان گیرانه، مقتدرانه و مستبدانه با استفاده از پرسشنامه شیوه های فرزند پروری والدین بامریند (Bamerind) و رفتارهای پر خطر با مقیاس های رفتارهای پرخطر کلونینگر (Cloninger) مورد سنجش قرار گرفتند. نوجوانان رده سنی 18-11 ساله شهر بندرعباس و والدین آنها به عنوان جامعه آماری تعیین شد و150 نفر به عنوان نمونه های آماری به طور تصادفی از بین آنها انتخاب شدند. نتایج: نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان داد که بین شیوه فرزند پروری آسان گیرانه والدین و خرده مقیاس یا (Sub Scale) اجتناب از آسیب درمقیاس رفتار پرخطر کلونینگر در سطح معناداری 035/0 و بین شیوه فرزند پروری دموکراتیک والدین و خرده مقیاس یا  (Sub Scale)طهور و نوآوری درآزمون رفتار پرخطر کلونینگر در سطح معناداری 022/0 رابطه وجود دارد. همچنین شیوه فرزند پروری اقتدار– منطقی و خرده مقیاس یا (Sub Scale) پاداش اجتماعی در مقیاس رفتار پر خطر کلونینگر در سطح معناداری 027/0 نیز با هم رابطه دارند. نتیجه گیری: بین شیوه های فرزند پروری والدین و رفتارهای سازنده و مخرب فرزندان به دلیل نقش برجسته و با اهمیت والدین رابطه معنادار وجود دارد. لذا آگاه ساختن والدین و ارائه آموزش های خانواده جهت پرورش افراد سالم در جامعه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و سازمان های ذیربط می بایست در این زمینه نقش فعال تری ایفا نمایند.

مقدمه: امروزه همه اقشار برای انجام فعالیت های روزمره خود نیازمند وسایط نقلیه هستند. به نظر می رسد برخی افراد فاقد مهارت های لازم در استفاده از وسایط نقلیه هستند و با انجام رفتارهایی که مصداق رفتار پرخطراست، موجب بروز خسارات جبران ناپذیر جانی و مالی می شوند. به اذعان پژوهش های انجام شده مولفه های گوناگونی در بروز رفتار پرخطر در رانندگی نقش دارند که مولفه های روان شناختی یکی از مهمترین آنهاست. روش بررسی: با هدف بررسی رابطه مولفه های روان شناختی (سلامت روانی، پرخاشگری، شخصیت نوع A) با عادات رانندگی، از110 راننده مرد حادثه دیده مقصر شهر رشت خواسته شد تا پرسشنامه های رفتار رانندگی منچستر، شخصیت تیپA، پرخاشگری و سلامت عمومی راتکمیل کنند، داده های بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته های بدست آمده از تحقیق، نشان داد که بین سلامت روانی، پرخاشگری، تیپ شخصیتی و عادات رانندگی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که متغیرهای پرخاشگری و سلامت روان توانسته اند رفتار خطرناک رانندگی آزمودنی ها را پیش بینی کند. در عین حال شخصیت نوع A نتوانست رفتار رانندگی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: با توجه به این که رانندگی پرخطر پدیده ای است که آسیبهای جبران ناپذیری را برای فرد و جامعه ایجاد می کند، پیشنهاد تحقیق این است که با هدف کاهش خطرات و آسیب های احتمالی، هنگام اخذ گواهینامه رانندگی، تمدید آن و حتی در فواصل زمانی منظم ارزیابی های روان شناختی از رانندگان (شخصی یا همگانی) اخد شود و رانندگان پرخطر یا هجومی که نیازمند آموزش یا مشاوره هستند در برنامه های آموزشی- مشاوره ای قرار گیرند.

مقدمه: سوء مصرف مواد پدیده ای مزمن است که آسیب های فراوان جسمی، روانی، اجتماعی، خانوادگی و اقتصادی را به دنبال دارد، به طوری که شخص مبتلا را دچار افت جدی در کنش های فردی و اجتماعی می کند.هدف از این مقایسه هوش معنوی و سلامت روانی در افراد معتاد و غیر معتاد و بررسی رابطه این دو متغیر در دوگروه است. روش بررسی: نمونه ها شامل 80 نفر معتاد به مواد مخدر و 80 نفر افراد غیر معتاد بودند که افراد معتاد به شیوه نمونه گیری در دسترس از مراکز درمان و بازتوانی دولتی و غیر دولتی شهر زاهدان انتخاب شدند. افراد غیر معتاد نیز به صورت نمونه گیری در دسترس از لحاظ سن و جنس با افراد معتاد یکسان انتخاب شدند. آنگاه آزمودنی ها پرسشنامه خود گزارشی هوش معنوی و فرم 28 سوالی پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1979) را تکمیل کردند، سپس و داده ها با آزمون آماری همبستگی پیرسون وt مستقل تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد بین نمره های هوش معنوی و سلامت روان معتادان و غیر معتادان تفاوت معناداری وجود دارد به طوری که معتادان به مواد مخدر از هوش معنوی و سلامت روانی پایین تری نسبت به گروه عادی برخوردار بودند. همچنین در هر دو گروه بین هوش معنوی و سلامت روان همبستگی معنادار مشاهده شد. نتیجه گیری:. سوء مصرف مواد سلامت جسمانی و روانی افراد را به خطر می اندازد، افراد با هوش معنوی پایین به احتمال بیشتری دچار سوء مصرف می شوند. این احتمال وجود دارد که بتوانیم با پرورش هوش معنوی افراد، از مبتلا شدن آنها به این معضل جلوگیری کنیم.