کومش
سال:1391 | دوره:13 | شماره:4 (پیاپی 44) |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: واژینیت آتروفیک یکی از مشکلات شایع دوران یائسگی است که توسط روش های هورمون درمانی بهبود می یابد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در طی مصرف تیبولون و هورمون درمانی جای گزینی بود.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی بر روی 150 زن یائسه و در سه گروه درمانی انجام گرفت. هر گروه به مدت 6 ماه یکی از سه رژیم درمانی تیبولون، هورمون درمانی جای گزینی و مکمل کلسیم را دریافت نمودند. شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن قبل و بعد از درمان و با استفاده از تست پاپ اسمیر مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: آزمون ویلکاکسون نشان دهنده اختلاف معناداری بین درصد سلول های قاعده ای، سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن پس از درمان نسبت به قبل از آن در دو گروه تیبولون و هورمون درمانی جای گزینی بود ((P=0.001، ولی درصد سلول های بینابینی اختلاف معناداری نداشت. آزمون من ویتنی نشان داد درصد سلول های قاعده ای در گروه هورمون درمانی جای گزینی نسبت به تیبولون ( (P=0.002و کلسیم ((P=0.001 کمتر بود. همچنین، این شاخص در گروه هورمون تیبولون نسبت به کلسیم (P=0.001) کمتر بود. درصد سلول های بینابینی در گروه هورمون درمانی نسبت به به تیبولون (P=0.03) و کلسیم (P=0.001) بیشتر بود. درصد سلول های سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن در گروه هورمون درمانی جای گزینی بیش از کلسیم (P=0.001) بود، ولی نسبت به تیبولون افزایش معناداری مشاهده نشد. در گروه تیبولون نسبت به کلسیم درصد سلول های قاعده ای (P=0.001) کاهش بیش تر اما در درصد سلول های بینابینی افزایش معناداری مشاهده نشد. درصد سلول های سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن توسط تیبولون بیش تر از کلسیم (P=0.001) افزایش یافت.نتیجه گیری: تیبولون همانند هورمون درمانی کلاسیک منجر به بهبود شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن می گردد. با توجه به خطرات احتمالی و عوارض جانبی مصرف هورمون درمانی کلاسیک، تامل و حسن دقت در انتخاب روش درمانی مناسب جهت بهبود علائم یائسگی از جمله آتروفی دستگاه تناسلی از سوی تیم پزشکی و ارائه دهندگان خدمات سلامت پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: آزمون ارتباط ژنتیکی بر اساس خانواده ها (FBAT) در بررسی ارتباط ژنتیکی بین الل های نشان گرهای ژنتیکی و انواع فنوتیپ ها، برای تعیین مکان ژنتیکی ژن ها، کاربرد گسترده ای دارد. این تحقیق با کمک روش FBAT، به بررسی ارتباط ژنتیکی برخی میکروستلایت های منتخب با میزان لیپوپروتئین با چگالی بالای کلسترول (HDL-C)، تری گلیسیرید و دور کمر جهت شناخت نواحی ژنی موثر در سندرم متابولیک در دو نژاد فارس و آذری از جمعیت ایرانی پرداخت.مواد و روش ها: تعداد 107 خانواده از بین شرکت کنندگان در مطالعه قند و لیپید تهران به گونه ای انتخاب شدند که حداقل یک نفر از اعضای آن ها مبتلا به سندرم متابولیک (طبق معیارATP III ) و حداقل دو نفر دچار کاهش میزان HDL-C باشند. ارتباط ژنتیکی میزان HDL-C، تری گلیسیرید و دور کمر با برخی میکروستلایت های منتخب کروموزوم های 8، 11، 12 و 16، با به کار گیری روش FBAT بررسی گردید.یافته ها: 107 خانواده شامل 483 نفر بودند. در نژاد فارس، از کروموزوم 8، میکروستلایت D8S514 با میزان HDL-C و میکروستلایت D8S1743 با میزان تری گلیسیرید ارتباط ژنتیکی معنی داری نشان دادند (P<0.05). در نژاد آذری نیز تنها ارتباط ژنتیکی میکروستلایت های D8S1132 و D8S1743 از کروموزوم 8 با میزان HDL-C معنی دار شد (p<0.05).نتیجه گیری FBAT :در برابر مخدوش کننده هایی مثل بد تعیین کردن مدل ژنتیکی و یا پدیده لایه بندی جمعیتی مقاوم خواهد بود. یافتن میکروستلایت های موثر در میزان تغییرات HDL-C و تری گلیسیرید توسط روش مورد استفاده در این مطالعه، می تواند به انتخاب مناطق کروموزومی جدید و نشان گرهای نزدیک تر به ژن های مستعد کننده سندرم متابولیک در جمعیت ایرانی کمک نماید.

سابقه و هدف: درد کنترل نشده در نوزادان منجر به آسیب های دائمی در اجزا رشد و تکامل شناختی و تغییر در پاسخ به محرکات دردناک بعدی می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر ساکاروز خوراکی 20 و 50 درصد بر درد ناشی از تزریق واکسن هپاتیت B در نوزادان ترم بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی سه سوکور که در بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهر سمنان انجام شد، 91 نوزاد ترم انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. دو دقیقه قبل از تزریق عضلانی واکسن هپاتیت B، در گروه های مورد 2 میلی لیتر از محلول ساکاروز 20 درصد و یا 50 درصد و در گروه شاهد، همان حجم آب مقطر استریل به صورت خوراکی به نوزاد داده شد. قبل از تجویز ساکاروز، بلافاصله بعد از انجام تزریق و 5 دقیقه بعد از تزریق برای بررسی درد از ابزار اندازه گیری درد نوزادان تازه متولد شده استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ساکاروز 50 درصد به طور معنی داری در زمان های بلافاصله و 5 دقیقه بعد از تزریق باعث تسکین درد شد (P<0.05)، ولی ساکاروز 20 درصد فقط 5 دقیقه بعد از تزریق موثر واقع شد. مقایسه غلظت های متفاوت ساکاروز در تسکین درد در زمان های بلافاصله و بعد از 5 دقیقه معنی دار نبود.نتیجه گیری: ساکاروز با غلظت های 50 درصد می تواند به طور موثری درد ناشی از واکسیناسیون را بکاهد.

سابقه و هدف: کم خونی فقر آهن (Iron-deficiency anemia, IDA) شایع ترین نوع سوء تغذیه در دنیاست و بیش از 30% زنان ایرانی از آن رنج می برند. آموزش و ارتقا سطح آگاهی افراد جامعه یکی از راه های پیشنهادی جهت پیش گیری از این مشکل می باشد. هدف کلی از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش بر آگاهی مادران در مورد روش های پیش گیری از کم خونی فقر آهن بود.مواد و روش ها: در این مطالعه شبه تجربی به صورت قبل و بعد از آموزش، تعداد 336 نفر از مادران دانش آموزان 8 مدرسه در تهران در سال 1389 مطالعه شدند. میزان آگاهی در مورد IDA، قبل و بعد از آموزش توسط پرسش نامه ای محقق ساخته پرسیده شد. محتوای برنامه آموزشی به صورت سخن رانی و به مدت 45 دقیقه ارائه گردید.یافته ها: سطح آگاهی نمونه ها در کلیه موضوعات به دنبال برنامه آموزش افزایش داشت و اختلاف معنی داری بین میانگین نمره آگاهی، قبل و بعد از آموزش مشاهده شد (P<0.0001). بین تحصیلات مادران و میزان تاثیر آموزش هم بستگی مثبت و معنی دار (r=0.169، P<0.002) و بین تعداد فرزندان و میزان تاثیر آموزش هم بستگی معکوس (r=-0.140، P<0.007) وجود داشت. بین متغیرهای سن و شغل مادران، سن، تحصیلات و شغل همسران و مقطع تحصیلی فرزندان با میزان تاثیر آموزش ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: مداخله آموزشی به کار رفته در این مطالعه بر افزایش سطح آگاهی مادران اثربخشی بسیار بالا و قابل توجهی داشت. به کارگیری آموزش هر چند کوتاه مدت تاثیر بسزایی در ارتقا سطح آگاهی افراد دارد.

سابقه و هدف: یکی از عوامل محیطی که ممکن است بر وزن هنگام تولد نوزادان موثر باشد، فصل تولد نوزاد است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط الگوهای فصلی با وزن هنگام تولد نوزادان یک مرکز آموزشی در سال 1389 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، برای بررسی 3076 زن که به روش طبیعی زایمان کرده بودند از چک لیست استفاده شد. شرایط خروج شامل زایمان دوقلویی، مرگ جنین در داخل رحم، سقط جنین در حاملگی فعلی و زایمان به روش سزارین بود.یافته ها: 81.2 درصد زنان، نخست زا و 53.3 درصد از نوزادان پسر بودند. سن حاملگی 7.4 درصد از زنان پره ترم و 92.6 درصد ترم بود. میانگین وزن هنگام تولد کل نوزادان 458±3248.18 گرم و میانگین سنی زنان 5.77±25.32 سال بود. بین تغییرات فصلی و میانگین وزن نوزادان ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.018) به طوری که بیش ترین وزن مربوط به فصل بهار و کم ترین وزن مربوط به فصل تابستان بود. بیش ترین میانگین وزن هنگام تولد نوزادان ترم مربوط به ماه فروردین و کم ترین مربوط به ماه شهریور بود.نتیجه گیری: اگرچه وزن هنگام تولد نوزادان تحت تاثیر تغیرات فصلی می تواند متفاوت باشد، نقش سایر عوامل محیطی نباید نادیده گرفته شود.

سابقه و هدف: اثر کربوهیدرات داخل وریدی یا خوراکی بر زمان زایمان و پی آمدهای آن کمتر مطالعه شده است. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر تزریق داخل وردیدی سرم نرمال با و بدون دکستروز بر پیامد زایمانی زنان نخست زا بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کار آزمایی بالینی تصادفی است که بر روی 97 زائوی نخست زا که به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده نرمال سالین یا دکستروز سالین 5 درصد تقسیم شدند. محلولها با سرعت 120 میلی لیتر در دقیقه به صورت داخل وریدی تزریق شده و مراحل زایمان از زمان شروع مداخله بررسی شد.یافته ها: از 97 بیمار، 80 بیمار شرایط مطالعه را دارا بوده و مطالعه را به پایان رساندند. تفاوت آماری معنی داری در زمان کامل شدن دیلاتاسیون در گروه نرمال سالین (89.38+291.5 دقیقه) و گروه دکستروز سالین (39.5+163.73 دقیقه) مشاهده شد (P=0.001). هم چنین تفاوت آماری معنی داری در طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه نرمال سالین (23.13+58.88 دقیقه) و گروه دکستروز سالین (10.48+33.58 دقیقه) مشاهده شد (P=0.001). گروه ها از نظر میزان نیاز به اکسی توسین نیز تفاوت آماری قابل ملاحظه ای داشتند (P=0.019). اما تفاوت آماری معنی داری از نظر نمره آپگار دقیقه اول (P=0.086) و دقیقه پنجم (p=0.079) جنین، و هیپوگلیسمی نوزادی در ساعت اول (P=0.28) و ساعت دوم (P=0.46) پس از تولد مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که مصرف محلول های دکستروز در زنان نخست زا در مقایسه با مصرف سرم نرمال سالین موجب کوتاه تر شدن مراحل زایمان می شود.

سابقه و هدف: هیپوگلیسمی یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در نوزدان رخ می دهد و در صورت عدم تشخیص به موقع عوارض جبران ناپذیر مغزی ایجاد می کند. در حال حاضر قندخون در اکثر مواقع به روش آزمایشگاهی اندازه گیری می شود که هم راه با تاخیر و عوارضی مثل پارگی عروق است. هدف از این مطالعه بررسی ارزش گلوکومتر در تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان بود.مواد و روش ها: این مطالعه روی 156 نوزاد بستری در بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهر سمنان انجام شد. قند خون کلیه نوزادان به صورت هم زمان به روش آزمایشگاه (گلوکز اکسیداز به عنوان استاندارد طلایی) و گلوکومتری، اندازه گیری و به هم راه اطلاعات مربوط به عوامل خطر نوزادی در چک لیست ثبت شد. قندخون آزمایشگاهی کم تر یا مساوی 35 میلی گرم در دسی لیتر در 2 ساعت اول تولد، کم تر یا مساوی 40 میلی گرم بر دسی لیتر در 3 تا 24 ساعت پس از تولد، کم تر یا مساوی 45 میلی گرم بر دسی لیتر پس از 24 ساعت پس از تولد هیپوگلیسمیک تلقی شد.یافته ها: 58 نوزاد (37.2%) هیپوگلیسمیک بودند. اندازه گلوکز خون به روش گلوکومتری جهت تشخیص هیپوگلیسمی از دقت بالایی برخوردار می باشد ( (Area Under Curve (AUC)=0.941, Standard Error=0.018, P=0.0001نقطه برش (Cut-off) بهینه معادل 51 mg/dl حاصل شد. به طوری که برای قند خون ناشتا کم تر یا مساوی 51 میلی گرم بر دسی لیتر، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی روش گلوکومتری به ترتیب 94.7%، 81.6%، 75.3% و 96.4% حاصل شد.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد اندازه گیری گلوکز خون به روش گلوکومتری از دقت خوبی برای تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان برخوردار است. لذا توصیه می شود در موارد غربال گری و نیاز به پایش مکرر قند خون نوزادان به عنوان جای گزین مناسبی برای روش آزمایشگاهی استفاده شود.

سابقه و هدف: پیامدهای بارداری و نوزادی یک موضوع مهم بهداشتی محسوب می شود. نظر به تناقضات موجود در مورد تاثیر شاخص توده بدنی اولیه مادر بر روی این پیامدها، مطالعه حاضر با هدف ارتباط این شاخص با پیامدهای نوزادی در زنان باردار گیلان، انجام شد.مواد و روش ها: این بررسی به صورت گذشته نگر و مبتنی بر داده های موجود، بر روی 511 نفر از زنان باردار در استان گیلان صورت گرفت. گردآوری داده ها، بر اساس اطلاعات موجود در پرونده های مراکز بهداشتی بود. نتایج نوزادی، بر اساس شاخص توده بدنی قبل از بارداری، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه میانگین شاخص توده بدنی اولیه مادر و وزن نوزاد، به ترتیب،25.69±4.88 kg/m و 388.86±3272.09 گرم بود. هم چنین از نظر جنسیت اکثر نوزادان به دنیا آمده پسر بودند. آزمون های آماری بین متغیر وزن نوزاد با شاخص توده بدنی اولیه مادر ارتباط آماری معنی داری نشان داد. ولی بین متغیرهای قد، دور سر نوزاد، ایکتر، دیسترس تنفسی و جنسیت نوزاد با شاخص توده بدنی اولیه مادر اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و تاثیر شاخص توده بدنی بر روی برخی از پیامدهای نوزادی، لازم است که برنامه ریزی های آموزشی، حمایتی و مشاوره ای جهت مادران انجام گیرد تا از وضعیت جسمی مطلوب مادر پیش از بارداری اطمینان حاصل شود، در نتیجه موجبات ارتقا سطح سلامت مادران و نوزادان فراهم آید.

سابقه و هدف: در مباحث گفتاردرمانی، کفایت درمان شامل سه حیطه اختصاصی تر کارآمدی، کارآیی و تاثیرات درمان است که در بحث کارآیی درمان به مقایسه تفاوت عمل کرد شیوه های مختلف درمان با یک دیگر پرداخته می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیرات تحریک عمومی زبان و مدل توصیفی-تکاملی با توجه به متغیرهای زبانی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، 14 کودک کم شنوا در دو سال تحصیلی پیاپی با دو شیوه تحریک عمومی زبان و مدل توصیفی-تکاملی تحت درمان گفتاری و زبانی قرار گرفتند. تغییرات حاصله در لایه های مختلف زبانی پس از اجرای هر دو شیوه، با استفاده از آزمون های غیربافتمند زبانی، توصیف تصاویر، افعال و جمله نویسی محاسبه و مقایسه گردید.یافته ها: تفاوت تغییرات بین دو شیوه توصیفی-تکاملی و تحریک عمومی زبان در کل پیش وند و پس وند در زیرآزمون سریال؛ در پسوند اشتقاقی در زیرآزمون افعال؛ بیان حروف اضافه، درک صفت عالی و بیان قید مکان در آزمون غیربافتمند زبانی به لحاظ آماری معنی دار است ((P<0.05.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد در روی کرد توصیفی-تکاملی چون اهداف درمان با توجه به سن زبانی مشخص می شوند تغییرات مثبت بیش تری در ریزمتغیرهای مربوط به آن سن دیده می شود.

سابقه و هدف: مهارت های حرکتی نقش بسیار مهمی در مهارت های روزمره و یادگیری کودکان دارند. لذا هرگونه اختلال در مهارت های حرکتی در کودکان سبب بروز ضعف و مشکل در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و... خواهد شد. هدف این پژوهش مقایسه مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی و عادی با در نظر گرفتن سن عقلی بوده است تا با توجه به نتایج حاصله ارزیابی و درمان دقیق تری در این خصوص صورت گیرد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 104 کودک شامل 66 کودک عادی و 38 کودک کم توان ذهنی با سن عقلی 7-6 صورت گرفت. روش نمونه گیری در مورد کودکان نرمال به صورت چند مرحله ای ازکودکان پیش دبستانی و اول ابتدایی، و در مورد کودکان کم توان ذهنی از طریق سرشماری در مدارس استثنایی بود و ارزیابی با آزمون رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین مهارت تعادل اجسام، هماهنگی دست و پا، سرعت و حرکات دست و هماهنگی چشم و دست، بین کودکان عادی و کم توان ذهنی وجود ندارد، ولی درمورد مهارت های تعادل بدن (P=0.024)، پرتاب کردن و گرفتن (P=0.0001)، پریدن (P=0.001) و مهارت به صورت کلی (P=0.009) این تفاوت معنادار است.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند صرفا جبران فرصت و زمان تاخیر کودکان کم توان ذهنی پاسخ گوی تاخیر مهارت های حرکتی آن ها نمی باشد. لذا برای طبیعی شدن مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی نسبت به هم سالان عادی، نیاز به اجرای برنامه های هدف مند آموزشی-درمانی این کودکان در مراکز کاردرمانی می باشد.

سابقه و هدف: امروزه بررسی ارتباط میان ویژگی های مکانیکی دیواره شریان و بیماری های قلبی-عروقی اهمیت به سزایی دارد. از سوی دیگر، تخمین حرکت دیواره شریان با استفاده از رشته ای از تصاویر فراصوتی و روش پردازشی مناسب، می تواند اطلاعات مفیدی از ویژگی های الاستیک و اندیس های بیومکانیکی شریان ها فراهم و در تمایز میان عروق سالم و بیمار به پزشک کمک کند. در این مطالعه روشی بر مبنای الگوریتم تطبیق بلوک برای استخراج جابه جایی شعاعی دیواره شریان کاروتید با استفاده از تصاویر متوالی فراصوتی ارائه شده است.مواد و روش ها: برنامه روی تصاویر شریان کاروتید مشترک 10 نمونه سالم مرد اجرا و بیشینه و متوسط جابه جایی شعاعی دیواره شریان در دو سیکل قلبی استخراج شد. برای اعتبارسنجی الگوریتم ارائه شده، اندازه گیری دستی انجام و نتایج دو روش با یک دیگر مقایسه شد.یافته ها: با استفاده از آنالیز t زوجی، تمایز معنی داری میان دو روش اتوماتیک و دستی مشاهده نشد. هم بستگی معنی داری میان تغییرات لحظه ای جابه جایی شعاعی شریان کاروتید مشترک اندازه گیری شده به روش دستی و روش اتوماتیک ملاحظه شد (با ضریب هم بستگی 0.935 و عدد p کوچک تر از .(0.05نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با استفاده از روش های آنالیز کامپیوتری نیمه خودکار، با کمینه کردن میزان دخالت کاربر و بدون توجه به تجربه و مهارت وی، می توان جابه جایی لحظه ای دیواره شریان را در راستای شعاعی از رشته ای از تصاویر فراصوتی متوالی استخراج نمود.

سابقه و هدف: تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می شود، اما فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. فاکتور رشد اندوتلیال عروق (Vascular endothelial growth factor, VEGF) و اندوستاتین مهم ترین فاکتورهای درگیر در فرایند آنژیوژنز می باشند. بنابراین در این مطالعه به بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر میزان تغییرات پروتئین VEGF و اندوستاتین سرم در موش های صحرایی پرداخته شد.مواد و روش ها: بدین منظور 20 موش صحرای نر ویستار با دامنه سنی 64±6 روزه انتخاب شدند. موش ها به طور تصادفی به دو گروه تمرینی ((n=10 و کنترل (n=10) تقسیم شدند. فعالیت تمرینی شامل 8 هفته دویدن بر روی تردمیل بود. بعد از اتمام دوره تمرینی آزمودنی ها به وسیله گاز هالوتن بی هوش شده و از سرخرگ آئورت قلب به میزان ml 2 خون گیری به عمل آمد. تغییرات VEGF و اندوستاتین سرم توسط کیت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات استقامتی میزان VEGF را افزایش و میزان اندوستاتین سرم را به طور معناداری کاهش داد (.(P£0.05 هم چنین نسبت VEGF به اندوستاتین در نتیجه سازگاری به دویدن بر روی تردمیل به طور معناداری افزایش یافت (.(P£0.05 از طرفی دیگر نتایج نشان داد که VEGF ارتباط معناداری با اندوستاتین سرم ندارد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان داند که با سازگاری به تمرینات ورزشی، تعادل بین فاکتورهای آنژیوژنیکی و آنژیوستاتیکی به سمت فاکتورهای آنژیوژنیکی تغییر جهت می یابد. این یافته ها ممکن است بینش نوینی را در راستای فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت استقامتی به وجود آورد.

سابقه و هدف: تجویز داروهای هوش بر عمومی به ویژه در دوران های بحرانی رشد گاهی منجر به ناهنجاری های جدی یا عوارض جانبی می شود. داروهای هوش بر می توانند در دوره بحرانی رشد، بر تکوین و سیناپتوژنز مغز اثر بگذارند. در مورد اثر باربیتورات ها (حفاظت کنندگی یا تخریب عصبی) تناقض وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بی هوشی مکرر توسط تیوپنتال (آگونیستGABAA ) در دوره نوزادی با میزان تشنج پذیری القا شده توسط پنتیلن تترازول (PTZ) و میزان پاسخ به درد در دوران بلوغ در رت ویستار بود.مواد و روش ها: 40 رت نر نوزاد به 2 گروه شم و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی (n=20) روزانه با دوز 30 mg/kg تیوپنتال تیمار در روزهای 10 تا 20 پس از تولد عمیقا بی هوش شدند، برای گروه شم سرم فیزیولوژی استفاده شد. پس از بلوغ، حملات تشنجی با تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول (45 mg/kg) القا شده و زمان تاخیر بروز حملات تشنجی بعد از تزریق PTZ ثبت گردید. هم چنین پاسخ به درد به طور هم زمان با آزمون Tail-flick و آزمون فرمالین ارزیابی شد.یافته ها: تفاوت معنی داری در بروز حملات تشنجی و حساسیت به درد در دو مدل آزمون درد ذکر شده بین گروه های شم و تجربی وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق مکرر داروی تیوپنتال به عنوان آگونیست گیرندهای GABAA در دوره نوزادی بر تشنجات القا شده ناشی از PTZ و میزان پاسخ های درد در دوران بلوغ اثری ندارد. فقدان اثر می تواند ناشی از رخداد مکانیسم های جبرانی محافظتی در طی تکامل مغز باشد.

سابقه و هدف: مهم ترین احساس ناخوشایند در روش نوین الکتروکموتراپی انقباضات عضلانی است. دو راه کار جهت رفع این مشکل عبارتند از: 1- افزایش فرکانس اعمال پالس های الکتریکی به بالاتر از فرکانس تتانیک و 2- کاهش دامنه ولتاژ اعمالی. پیش از این اثر دو فرکانس 1 هرتز و 5 کیلوهرتز در شدت میدان های الکتریکی بالا مورد مطالعه قرار گرفته و عدم تفاوت معنی دار در بازده درمان گزارش شده است اما تاکنون اثر فرکانس در شدت های پایین بررسی نشده است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر ضد توموری الکتروکموتراپی با شدت پایین در فرکانس 1 هرتز و 5 کیلوهرتز بود.مواد و روش ها: الکتروکموتراپی تومور مدل خودبخودی پستانی موش (Spontaneous mouse mammary tumor) کاشته شده در بدن موش Balb/c با تزریق داروی بلومایسین و چهار گروه اعمال پالس: 1- یک قطار 8 پالس با پهنای 50 میلی ثانیه، فرکانس 1 هرتز و شدت 70 ولت سانتی متر 2- یک قطار 4000 پالسی با پهنای 100 میکروثانیه، فرکانس 5 کیلوهرتز و شدت 70 ولت بر سانتی متر 3- یک قطار 8 پالسی با پهنای 100 میکروثانیه، فرکانس 1 هرتز و شدت 1000 ولت بر سانتی متر و 4- یک قطار 8 پالسی با پهنای 100 میکروثانیه، فرکانس 5 کیلوهرتز و شدت 1000 ولت بر سانتی متر، انجام شده است.یافته ها: نتایج تحقیق حاضر تفاوت معنی دار در توانایی کاهش رشد تومور در دو فرکانس 1 هرتز و 5 کیلوهرتز در شدت 70 v/cm و افزایش معنی دار در فرکانس 5 کیلوهرتز را نشان دادند. اما در گروه الکتروکموتراپی با شدت1000 v/cm  تغییر فرکانس باعث تفاوت در بازده درمان نشد. در مجموع در میان گروه های درمانی پالس های الکتریکی با فرکانس 5 کیلوهرتز در شدت 70 ولت بر سانتی متر توانایی بیش تری در کاهش حجم تومور دارد.نتیجه گیری: بر مبنای نتایج به دست آمده، فرکانس در الکتروکموتراپی با شدت پایین دارای نقش مهمی است.