مجله دانشکده پزشکی
سال:1389 | دوره:68 | شماره:6 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: آنزیم های بتالاکتامازی، مهم ترین عامل مقاومت به آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی می باشند. امروزه شاهد افزایش روز افزون عفونت های ناشی از آن ها در جهان هستیم که این امر به عنوان یک موضوع مهم مورد توجه محققین در آمده است. آنزیم های بتالاکتامازهای TEM به علت شیوع بالا و AmpC به دلیل ایجاد اختلال در تست های فنوتیپی از اهمیت زیادی برخوردارند. از آنجا که ژن های خانواده بتالاکتامازی دارای زیرگروه های فراوانی بوده بر این اساس به کارگیری روش های مولکولی به ویژه استفاده از پرایمرهای یونیورسال به منظور شناسایی کامل این زیرگروه ها ضروری است، هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی شیوع ژن های بتالاکتامازی TEM و (AmpC (DHA, MOX در ایزوله های بالینی Escherichia coli با استفاده از پرایمرهای یونیورسال می باشد.روش بررسی: تعداد 500 نمونه بالینی از بیمارستان های شهر تهران جمع آوری گردید که با استفاده از تست های بیوشیمیایی، تعداد 200 ایزوله E.coli غربال شد و از طریق تست های فنوتیپی Disk diffusion method و Combined disk، از لحاظ تولید آنزیم های بتالاکتامازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سویه های فنوتیپ مثبت، جهت جستجوی ژن های مذکور توسط پروسه PCR بررسی شدند.یافته ها: از 200 ایزوله مورد بررسی (%64)، 128 سویه از طریق تست های فنوتیپی برای PCR ژن های TEM وAmpC  انتخاب شد، (%57.8)74  و (%3.9)5  ایزوله به ترتیب حاوی ژن های TEM و DHA بود و ژن MOX در هیچ ایزوله ای شناسایی نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، به کارگیری روش های مولکولی در کنار روش های فنوتیپی جهت تشخیص کامل این نوع مقاومت ها امری ضروری بوده و به علت شیوع بالای این مقاومت، بهتر است که نسبت به استفاده از پروتکل های درمانی رایج در کشور اقدامات مناسب تری به عمل آید.

زمینه و هدف: امروزه آسیب های پوستی ناشی از اشعه فرابنفش، نیاز به محصولات ایمن، ارزان، در دسترس و محافظ در برابر پرتو فرابنفش خورشید را بیش از پیش نموده است. سیلیمارین موجود در گیاه خارمریم دارای اثرات محافظتی در برابر پرتو فرابنفش خورشید است. در این تحقیق اثرات مصرف موضعی کرم حاوی سیلیمارین در جلوگیری از اثرات سو پرتو فرابنفش بر پوست با استفاده از یافته های هیستوپاتولوژیک و بالینی ارزیابی شد.روش بررسی: 75 خوکچه هندی آلبینو به طور تصادفی به پنج گروه 15 تایی تقسیم شدند. موهای پشت حیوانات در ابعاد دو سانتی متر مربع تراشیده شد. در گروه اول تیماری صورت نگرفت. در گروه دوم وازلین، در گروه سوم کرم پایه بدون عصاره سیلیمارین، در گروه چهارم عصاره سیلیمارین و در گروه پنج کرم حاوی عصاره سیلیمارین استفاده شد. پس از دریافت ماده مورد نظر، خوکچه ها به مدت 45 دقیقه اشعه فرابنفش دریافت کردند. پس از 50 روز بررسی بالینی خوکچه ها، آسان کشی شدند و نمونه گیری پوستی به عمل آمد.یافته ها: در بررسی بالینی مواردی چون پوسته پوسته شدن جلد، برنزه شدن پوست، همچنین ادم جلدی و در بررسی میکروسکوپیک ضایعات پاتولوژیکی از قبیل هایپرکراتوز و هایپرپیگمانتاسیون اپیدرم، اگزوسیتوز، اکانتوز، پری فولیکولیت، ادم و افزایش ضخامت درم دیده شد. مقایسه آماری گروه یک و گروه پنج، در اکثر شاخص ها اختلاف معنی داری را نشان می دهد (p<0.01).نتیجه گیری: مصرف موضعی کرم حاوی عصاره سیلیمارین می تواند در پیشگیری از ضایعات ناشی از پرتو فرابنفش در خوکچه هندی موثر باشد. بررسی یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیک نتایج مشابهی را با نتایج روش های آنزیمی ارایه می دهد.

زمینه و هدف: سونوگرافی با وضوح بالای (High resolution) شریان کاروتید مشترک روش غیرتهاجمی تشخیص آترواسکلروز تحت بالینی بیماران آرتریت روماتویید می باشد. هدف بررسی یافته های سونوگرافیک آترواسکلروز در بیماران آرتریت روماتویید و گروه کنترل و مقایسه آن دو از نظر فراوانی پلاک آترومی و ضخامت کمپلکس اینتیما، مدیا می باشد. روش بررسی: 50 بیمار آرتریت روماتویید و 50 فرد گروه کنترل در یک مطالعه مقطعی به صورت توصیفی از نظر فراوانی پلاک آترومی و ضخامت کمپلکس اینتیما- مدیا در شریان کاروتید مشترک توسط سونوگرافی B.Mode مقایسه شدند. یافته ها: پس از آنالیز آماری یافته های سونوگرافی شریان کاروتید مشترک 100 زن شرکت کننده در طرح) بیماران دارای میانگین سنی (23-61) 48.1 سال و گروه کنترل دارای میانگین سنی 47 سال [23-61]، (شیوع بیمارانRA  دارای پلاک آترومی%32  و گروه کنترل%6  بود (p=0.001، CI%95=2-27.9، OR=7.4) متوسط ضخامت IM در RA(SD)7.76 میلی متر (±1.04) و در گروه کنترل 6.10(SD) میلی متر (±0.95) بوده است. از 38 بیمار RA که کمتر یا برابر پنج مفصل درگیر در رادیوگرافی دست داشته اند پنج بیمار دارای پلاک آترومی بوده اند و متوسط ضخامت IM در آنها 7.6(SD) میلی متر (1.1±) بود. از 12 بیمار RA که بیش از پنج مفصل درگیر در داشته اند 11 نفر دارای پلاک آترومی بوده اند و میانگین (SD) ضخامت 8.4 IM میلی متر (0.7±) بود ((p=0.012.نتیجه گیری: با توجه به شیوع مشکلات عروقی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید تشخیص زودرس و غربالگری پاتولوژی های عروق می تواند به کاهش مرگ و میر در این بیماران کمک نماید.

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) بیماری شایع گوارشی می باشد. از عامل احتمالی این بیماری تغییر در فلور میکروبی روده و رشد بیش از حد باکتری ها می باشد. شواهد مبنی بر نقش علت فوق در حال افزایش است. علایم بالینی IBS و رشد بیش از حد باکتری ها مشابه می باشد ولی رابطه علیتی بین آنها ثابت نشده است. اینکه اختلال حرکتی روده موجب رشد بیش از حد باکتری ها می شود و یا بالعکس مشخص نیست.روش بررسی: جهت بررسی اثربخشی داروی بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم گوارشی بیماران، مطالعه ای به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد و سه علامت تواتر درد شکمی، تعداد دفعات اجابت مزاج و شدت نفخ بررسی شد.یافته ها: 119بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 59 بیمار دارو و تعداد 60 بیمار دارونما دریافت کردند. در انتهای مرحله دوم هر سه علامت به طور معنی داری بهبودی داشته اند (p<0.001) ولی تفاوت آماری معنی داری در بهبودی این علایم در گروه دارو با گروه دارونما مشاهده نگردید.نتیجه گیری: با توجه به آنالیزهای انجام شده مشخص گردید که تفاوت آماری معنی داری در بهبود علایم بین دو گروه دریافت کننده بیسموت ساب سیترات و دارونما وجود ندارد. نقش آنتی بیوتیک ها در بهبود کیفیت زندگی این بیماران نیاز به مطالعه بیشتری در آینده دارد. مداخله: پس از تقسیم بندی تصادفی بیماران به گروه دارو و دارونما در گروه دارو به مدت دو هفته بیسموت ساب سیترات به میزان  120mgچهار بار در روز و در گروه دارونما به مدت دو هفته دارونما چهار بار در روز تجویز گردید.

زمینه و هدف: کوارکتاسیون آئورت به تنگی آئورت اطلاق می شود. توافق بر سر بهترین روش درمانی حاصل نشده است. هدف از این مطالعه که اولین مطالعه در کشور ما می باشد بررسی کاربرد استنت در درمان کوارکتاسیون به ویژه در سن کمتر از ده سال و وزن کمتر از 25 کیلوگرم است. روش بررسی: گروه سنی کمتر از 18 سال که طی سال های 89-1383 جهت درمان کوارکتاسیون- ری کوارکتاسیون درمرکز قلب شهید رجایی استنت گذاری شدند از نظر کارایی و عوارض این روش درمانی بررسی شد.یافته ها: مطالعه ما با پی گیری شش ماهه روی 53 بیمار کمتر از 18 سال صورت گرفت. جمعا 54 مورد استنت گذاری موفق در 53 بیمار انجام شد. متوسط سنی بیماران 11.6±4.2 سال بود که از این تعداد  17 (%32)نفر زیر 10سال و 36 (%68) نفر بیشتر یا مساوی آن بودند. متوسط وزن بیماران 39.24±18 کیلوگرم بود که  16 (%30)نفر زیر 25 کیلوگرم و 37 (%70) نفر بالای آن بودند (p<0.001). پیک گرادیان سیستولی قبل و پس از کاتتریزاسیون به ترتیب 46.26±17.7 و  1.03±0.19میلی متر جیوه بود. این تفاوت معنی دار در گرادیان قبل و پس از استنت گذاری در زیر گروه های کوارکتاسیون ناتیو، کمتر از 25 کیلوگرم و زیر 10 سال فرقی نداشت (p<0.001). عوارض در  24 (%44)نفر اتفاق افتادند که جز در دو مورد، بقیه مینور بودند.نتیجه گیری: استنت گذاری کوارکتاسیون آئورت با توجه به تجارب تیمی در مراکز مختلف توام با پیشرفتی چشمگیر، همراه با کاهش عوارض بوده، حتی در گروه سنی کودکان، بیماران کمتر از 25 کیلوگرم و سن کمتر از 10 سال قابل استفاده است.

زمینه و هدف: در زمینه اهمیت و تاثیر ورزش بر بیماری آسم به عنوان یکی از معضلات عمده بهداشتی ایران مطالعات کمی انجام شده است. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر ورزش هوازی- مقاومتی و هوازی بر حجم های ریوی و کیفیت زندگی بیماران آسمی تنظیم شد.روش بررسی: 56 بیمار آسمی بعد از دو هفته جلسات آموزشی از نظر علایم حیاتی و تست های ریوی بررسی شدند و پرسشنامه کیفیت زندگی سنت جورج را تکمیل کردند. سپس با تقسیم تصادفی بیماران به دو گروه A و B، به مدت 10 هفته در خانه گروه اول به ورزش هوازی- مقاومتی و گروه دوم به ورزش هوازی تنها پرداختند. در انتها مجددا علایم حیاتی و تست های ریوی و پرسشنامه کیفیت زندگی بررسی و تکمیل شدند. نهایتا 42 بیمار مطالعه را به اتمام رساندند.یافته ها: میزان FEV1 در گروه A از محدوده 98-25 به 105-40 و میزان FVC از 103- 49 به 101- 69 رسید که به میزان معنی داری افزایش داشته است اما در گروه B تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نمره کل پرسشنامه سنت جورج در گروه A از 75- 8 به 77-2 و در گروه B از 72- 11 به 74- 6 رسید که نشانگر بهبود معنی داری در نمرات هر دو گروه پس از مداخله نسبت به پیش از آن است.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که انجام منظم و مشخص ورزش های هوازی به تنهایی یا به همراه ورزش های مقاومتی در خانه باعث بهبودی در علایم حیاتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم خفیف تا متوسط می شود. البته تنها همراهی ورزش هوازی با ورزش مقاومتی است که سبب بهبود برخی شاخص های اسپیرومتری می گردد. از اینرو در درمان بیماران آسمی ترکیبی از ورزش های هوازی و مقاومتی به صورت منظم توصیه می شود.

زمینه و هدف: رابطه بین بیماری عروق کرونر و شیوع تنگی شریان کلیویRenal Artery Stenosis (RAS)  مورد تایید قرار گرفته است. با وجود شیوع بالای بیماری های قلبی- عروقی و فراوانی قابل ملاحظه عوامل خطر این بیماری ها در ایران، مطالعه جامعی در زمینه رابطه بین این عوامل خطر و بروز RAS وجود ندارد. مطالعه حاضر، با هدف بررسی این ارتباط در جامعه ایرانی انجام گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 146 بیمار که هنگام انجام آنژیوگرافی، وجود بیماری عروق کرونر در آن ها تایید شده بود، به طور ترتیبی وارد مطالعه شدند و همزمان آنژیوگرافی کلیه شدند. ارتباط تنگی شریان کلیه با شاخص های دموگرافیک بیمار و عوامل خطر بیماری کرونری سنجیده شد و بر اساس آن شاخص های بررسی RAS در بیماران قلبی ارزیابی گردید.یافته ها: شیوع تنگی شریان کلیوی در کل بیماران تحت مطالعه %25.3 و در مردان و زنان به ترتیب %13.7 و %47.1 بود (p=0.001). از مجموعه کل بیماران دچار تنگی شریان کلیه، تنها  %6.2بیماران دچار تنگی دو طرفه آن بودند. تنگی قابل ملاحظه شریان کلیوی (تنگی بیش از%50) در  %17.1از بیماران گزارش شد. از لحاظ تعداد عروق کرونر درگیر، به ترتیب %30 و %39 بیماران دارای درگیری دو و سه کرونر بودند. بین تعداد عروق کرونر درگیر و دو شاخص شدتRAS  و یک یا دو طرفه بودن آن، رابطه آماری معنی داری یافت نشد (p=0.716). جنس مونث (p=0.001)، افزایش سن (p=0.046)، مدت ابتلا به فشارخون (p=0.032) و سطح کراتی نین پایه (p=0.018)، عوامل قوی پیش بینی کننده وقوع RAS بودند.نتیجه گیری: ارزیابی آنژیوگرافیک عروق کلیوی در حین انجام آنژیوگرافی کرونری در بیماران دچار ایسکمی قلبی به ویژه زنان، بیماران با سابقه فشار خون بالا و بیماران دارای سطح سرمی افزایش یافته کراتی نین توصیه می گردد.

زمینه و هدف: سینوویورتز رادیواکتیو که با تزریق رادیوایزوتوپ های بی ضرر به داخل مفاصل مبتلا به آرتریت مزمن صورت می گیرد، از جمله روش های جدید در درمان آرتروپاتی هموفیلیک محسوب می گردد. این روش درمانی که با هدف اولیه کاهش همارتروز و مصرف فاکتور انعقادی به کار رفته است، می تواند تاثیر به سزایی در بهبود کیفیت زندگی و کاهش بار اقتصادی ناشی از مصرف فاکتور انعقادی داشته باشد. در این مطالعه تاثیر این روش درمانی بر میزان بروز همارتروز و مصرف فاکتور در آرتروپاتی هموفیلیک بررسی می شود.روش بررسی: در یک مطالعه مداخله ای برای 56 مفصل مبتلا به آرتروپاتی هموفیلیک (پس از دارا بودن شرایط ورود به مطالعه و پس از کسب رضایت نامه)، تزریق داخل مفصلی فسفر رادیواکتیو صورت گرفت. متوسط سن بیماران 16.78 سال (محدوده 2.5 تا 36، 7.46=SD) و 98.2 درصد آنها مذکر بودند. مفاصل درگیر شامل زانو، 80.35 درصد و مچ پا12.5  و آرنج هفت درصد بودند. پی گیری با متوسط 43.63 (محدوده 3-102) ماه انجام شد که در انتهای پی گیری متغیرهای مختلف مانند میزان بروز همارتروز و میزان مصرف فاکتور بررسی گردید.یافته ها: در انتهای پی گیری، میزان بروز همارتروز کاهش  (p=0.000) %62و میزان مصرف فاکتور، کاهش %84 (p=0.000)، را نشان می داد، اما درگیری مفاصل جدید دیگر باعث کمتر شدن کاهش متوسط مصرف کلی فاکتور شد.نتیجه گیری: سینوویورتز با فسفر رادیواکتیو، می تواند روشی موثر و به صرفه در کاهش همارتروز و مصرف فاکتور در بیماران مبتلا به آرتروپاتی هموفیلیک باشد.

زمینه و هدف: تراتوم ها تومورهایی هستند که از نئوپلاستیک شدن سلول های زایا در طول خطوط سلولی سوماتیک ایجاد می گردند. اکثر تراتوم های داخل قفسه صدری در مدیاستن قدامی ایجاد می گردند و تراتوم های داخل ریوی بسیار نادر هستند به طوری که از سال 1939 تاکنون کمتر از 100 مورد در کل جهان گزارش شده است.معرفی بیمار: در این گزارش خانم 19 ساله ای را با سابقه چهار ساله سرفه بدون خلط معرفی خواهیم کرد که مبتلا به تراتوم داخل ریوی در لوب های میانی و فوقانی ریه راست بود که پس از توراکوتومی خلفی- طرفی راست ضایعه به طور کامل خارج شده و مورد بررسی پاتولوژیک قرار گرفته تشخیص تایید گردید.نتیجه گیری: تراتوم های داخل ریه تومورهای نادری هستند که از پاچ سوم حلقی منشا گرفته، در اکثر موارد به صورت ضایعات کیستیک پدیدار شده و از نظر بافت شناسی از دو یاسه لایه جنینی تشکیل می گردند. علایم آنها غیراختصاصی و به صورت درد سینه، سرفه، هموپتیزی یا تریکوپتیزی می باشد. با توجه به پتانسیل این تومورها در دژنرسانس بدخیم و پارگی خودبه خود در تمام موارد توصیه شده است این تومورها خارج گردند.