زمینه و هدف: با توجه به فزونی جمعیت سالمند در کشورها و نیز اهمیت سلامت این قشر از افراد جامعه و نیز اثر بالایی که شیوع بیماری کرونا بر سالمندان داشته است، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک زندگی سلامت محور و انگ اجتماعی سالمندی با میزان ترس از کرونا در بین کارکنان بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شده است.
روش: روش تحقیق توصیفی ـ تبیینی از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری تحقیق حاضر مشتمل بر تمامی کارکنان بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی تبریز (حدود 9742 نفر) است که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 410 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی ساده به کار گرفته شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل سه پرسشنامه سبک زندگی سلامت محور واﮐﺮ و ﻫﻤﮑﺎران، پرسشنامه انگ اجتماعی (استیگما) کرونا و پرسشنامه ترس از کووید-19 ارسو و همکاران بوده است. جهت بررسی فرضیه های پژوهش نیز از نرم افزار spss v.22 استفاده شد.
ملاحظات اخلاقی: اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت گردیده است و هیچ گونه آسیب احتمالی برای آزمودنی ها وجود ندارد.
یافته ها: یافته های دو متغیره تحقیق حاکی از آن بود که بین انگ اجتماعی سالمندی و ابعاد آن (تصورات قالبی، احساسات منفی و رفتارهای اجتنابی)، سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن (استفاده از توصیه های پزشکی، ورزش، آگاهی از وضعیت جسمانی، تغذیه سالم، سلامت روانی، مصرف الکل و دخانیات، مراقبت از خود، تغذیه مناسب و عادات خواب) با میزان ترس از کرونا در بین بازنشستگان رابطه معناداری وجود دارد که جهت این رابطه در انگ اجتماعی سالمندی، مستقیم و در سبک زندگی سلامت محور، معکوس است. یافته های مدل رگرسیونی ترس از کرونا نیز نشان داد که هر دو متغیر مستقل (سبک زندگی سلامت محور و انگ اجتماعی سالمندی) در مدل رگرسیونی مذکور به لحاظ آماری معنادار شدند و توانستند حدود 17 درصد از تغییرات متغیر وابسته (ترس از کرونا در میان بازنشستگان) را تبیین نمایند که تأثیر نسبی سبک زندگی سلامت محور بیش از انگ اجتماعی سالمندی بود.
نتیجه گیری: این تحقیق نشان می دهد که بین سبک زندگی سلامت محور و انگ اجتماعی سالمندی با میزان ترس از کرونا در بین بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی تبریز، رابطه معناداری وجود دارد که نتایج این تحقیق می تواند برای کل کارکنان بازنشسته دانشگاه قابل تعمیم باشد. بر این اساس، ضروری است که برنامه ریزی و اقدامات لازم در جهت تقویت سبک زندگی سلامت محور و کاهش انگ اجتماعی سالمندی انجام گیرد تا در زمان فراگیری بیماری هایی مانند کووید 19، کاهش ترس از بیماری که خود، عامل بیماری های مختلف جسمی و روانی است، مد نظر سیاستگذاران نظام سلامت قرار گیرد.