مجله دانشکده پزشکی
سال:1383 | دوره:62 | شماره:9 |تعداد مقالات:21

مقدمه: از یک سو عمل بای پاس عروق کرونر از بزرگترین دستاوردهای دانش بشری است و درحال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران، به یک جراحی روتین تبدیل شده است و از سوی دیگر کلیشه رادیوگرافی قفسه صدری نقش مهمی در تشخیص و درمان این بیماران قبل و بعد از جراحی ایفا می کند.پیش بینی می شود ضمن عمل، آناتومی قفسه صدری متحمل تغییراتی شود که در رادیوگرافی نمایان می شود، لذا این مطالعه به منظور بررسی این تغییرات احتمالی طراحی و اجرا شده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مشاهده ای- توصیفی و به روش مقطعی بر روی 101 بیماری که در 6 ماهه اول سال 1380 در بیمارستان افشار یزد عمل جراحی بای پاس عروق کرونر شده اند صورت گرفته است.رادیوگرافی قفسه صدری بیماران قبل از عمل و قبل از ترخیص از نظر اندازه های قلب، توراکس، مدیاستن فوقانی، مدیاستن نافی و وضعیت زوایای جنبی مقایسه شدند و نتایج با برنامه رایانه ای spss 11 و آزمونهای آماریParied t-test ,chi-square ,fisher-exact مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در مجموع در 69 مرد و 32 زن افزایش میانگین قطر قلب به میزان1.21سانتیمتر، کاهش میانگین اندازه توراکس 0.36 سانتی متر، افزایش میانگین Cardio-thoracic radio 5% ،افزایش میانگین اندازه مدیاستن فوقانی 0.2 سانتی متر، افزایش میانگین اندازه مدیاستن نافی 0.2 سانتی متر مشاهده شد. نتیجه گیری و توصیه ها: بسیاری از تغییرات CXRبعد از عمل جراحی بدون وجود پاتولوژی خاصی شایع می باشد و با شیوع روزافزون جراحی قلب، به نظر می رسد لازم باشد در برنامه های آموزشی پزشکان چگونگی این تغییرات گنجانده شود تا از بروز اشتباهات تشخیصی احتمالی جلوگیری گردد.

مقدمه: بدنبال انجام پیوند موفق کلیه، زنان و مردان مبتلا به نارسایی پیشرفته کلیه، قدرت باروری خود را بازیافته، قادر خواهند بود صاحب فرزند شوند. اگرچه زنان دارای کلیه پیوندی منعی برای بارداری ندارند ولی اصولا حامله شدن در این گروه زنان، پرخطر تلقی می شود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی و تکمیل پرسشنامه از پرونده زنان مراجعه کننده به درمانگاه های پیوند بیمارستان امام و لبافی نژاد تهران و امام خمینی ارومیه بین سالهای 1368 تا 1381 صورت گرفته است.یافته ها: جمعا تعداد 131 مورد حاملگی از 95 زن دارای کلیه پیوندی، شامل 30 مورد حاملگی متوالی بعد پیوند گزارش شـده است. متوسـط سـن مادران در زمان بارداری 5.4 ±28.71 سال و متوسط فاصله بین پیوند حاملگی 25.7 ±33.24 ماه بود.این زنان بطور متوسط28.2 ±29.81 ماه قبل از انجام پیوند دیالیز شده بودند.شایعترین عوارض دوران بارداری فشـار خون بالا (48.8 درصد)، تولیـد نوزاد نارس (27.4 درصد)، سقط (16.8 درصد)، عفونت ادراری (16.2 درصد) و پره اکلامپسی (11 درصد) تشکیل می دادند.میزان موالید زنده برای کل حاملگی ها (96 نوزاد زنده شامل 3 مورد دوقلویی و 1 مورد 3 قلویی) 27.8 درصد و برای حاملگی هایی که وارد سه ماهه دوم شدند 78.5درصد بود.متوسط وزن نوزادان متولد شده672.3±2327.65 گرم و شیوع نوزادان کم وزن (زیر 1500 گرم) 55.8 درصد بود. شیوع اختلال حاد عملکرد کلیه پیوندی طی حاملگی 2.5 درصد و از دست دادن کلیه پیوندی طی 2 سال بعد از زایمان 12.6درصد بود.نتیجه گیری: اگرچه مطالعه حاضر تعداد موارد برای نتیجه گیری آماری به حد معنی دار نرسید، لیکن در صورتی که عملکرد کلیه پیوندی در زمان بارداری طبیعی باشد به نظر نمی رسد حاملگی تاثیر سوئی روی کلیه پیوندی داشته باشد.

یک بیمار 32 ساله با سابقه 6 ساله بیماری ریوی و در مراحل انتهایی بیماری و نفس تنگی پیشرفته (FC-IV) با احتمال زنده ماندن حداکثر 1.5-1 سال در سال 78 در بخش جراحی قلب مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران تحت عمل جراحی پیوند ریه قرار گرفت.دهنده عضو (Donor) مرد 28 ساله بوده که قلب و کلیه ها و کبد او نیزاستفاده شد.عمل با موفقیت انجام گردید و بیمار با حال عمومی خوب و با درمان دارویی ایمونوساپرسیو(پس از دو هفته) بیمارستان را ترک گفت.در حال حاضر 38 ماه از عمل بیمار گذشته و بیمار بدون علایم بیماری با حال عمومی خوب (FC-I-II) به زندگی و فعالیت عادی خود ادامه می دهد.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فعالیت های بدنی و ورزشی به عنوان یک عامل خطر در بروز انفارکتوس حاد میوکارد می باشد.موارد وروش ها: مطالعه از نوع مورد شاهد بر روی 250 نفر بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و 250 نفر گروه شاهد که فاقد بیماری مذکور بوده و از نظر متغیرهای سن و جنس جور شده اند انجام گرفت.بیماران مبتلا مراجعین به بخش مراقبت های ویژه قلبی مرکز آموزشی درمانی امام خمینی تهران در سال 1382 بوده اند.نمونه گیری به روش غیر احتمالی متوالی و روش جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه بوده است. یافته ها: میانگین سنی 11.9 54.8± سال بود.از نظر فعالیت بدنی بیشترین افراد در گروه مورد بی تحرک بودند و بیشترین افراد گروه شاهد پیاده روی ساده داشته اند(P<0.001). فراوانی انجام حرکت ورزشی در طی زمان فراغت در گروه بیماران (15.6%) کمتر از گروه شاهد (29.2%) می باشد(P<0.001).  میانگین ساعات ورزش کردن در طی هفته در گروه مورد(3.6) ساعت کمتر از گروه شاهد (4.7ساعت) می باشد (P=0.044)نتیجه گیری و توصیه ها: در مطالعات گوناگون بر پیشگیری از بیماریهای عروقی قلب با استفاده از تمرینات ورزشی و فعالیت بدنی مناسب تاکید شده است و در این مطالعه نیز این موضوع تا حد زیادی مورد تایید قرار گرفته است.

مقدمه: موکورمایکوزیس یک بیماری قارچی مهاجم و شدید است که در اکثریت موارد به شکل رینوسرابرال تظاهر می یابد. این بیماری بیشتر در افراد دیابتی روی داده و سیر آن می تواند بسیار سریع و مرگبار باشد. درمان ترکیبی از داروی ضد قارچی سیستمیک آمفوتریسین و دبریدمان جراحی است. مواد و روش ها: 22 بیمار که طی سال های 81-1374 در دو مرکز ارجاعی امام خمینی و امیراعلم با تشخیص موکورمایکوزیس رینو سربرال تحت درمان قرار گرفته بودند و در این مطالعه وارد شدند.علایم، بیماری زمینه ای، محل درگیری، نوع درمان، و پیش آگهی بررسی گردیدند. یافته ها: بیشتر بیماران مونث و متوسط سنی آنها 48 سال بود.دیابت در اکثریت موارد بیماری زمینه ای را تشکیل می داد (86.4%)درد و تورم صورت، پروپتوز و فلج عضلات خارج چشمی، ضعف وتب در بیش از نیمی از بیماران گزارش شده بود.شایع ترین مناطق درگیر به ترتیب سینوس ماگزیلا، اتموئید، دیواره خارجی بینی، و اربیت بود.مرگ و میر کلی بیماران 45.5% بود. پیش آگهی بیماران بر اساس بیماری زمینه ای، یافته های بالینی، نوع درمان، و مناطق درگیر به تفکیک بیان شده است. نتیجه گیری و توصیه: بنظر می رسد دیابت نوع 2 و بویژه کتواسیدوز دیابتی، درگیری نسج نرم صورت بویژه فلج حرکتی صورت، نکروز توام بینی و کام، درگیری شدید چشم، درگیری مغزی،عدم دبریدمان جراحی، تخلیه چشم و درگیری چشمگیر حفره پتریگوپالاتن تاثیر بدی بر پیش آگهی این بیماران داشته باشد.

مقدمه: پاپ اسمیر بعنوان بهترین تست غربالگری کانسر سرویکس شناخته شده است.لذا لزوم گرفتن دقیق نمونه و به حداقل رساندن عواملی که سبب عدم کفایت آن می شود، احساس می گردد. به منظور تعیین میزان فراوانی سیتولوژی غیر رضایت بخش و ارتباط آن با عفونت های تناسلی، مطالعه ای مقطعی بر روی خانم های مراجعه کننده به درمانگاه ژنیکولوژی بیمارستان میرزا کوچک خان تهران در سال 1379 انجام شد. مواد و روش ها: خانم های واجد شرایط تا تکمیل حجم نمونه (805 نفر) متوالیا وارد مطالعه شدند.گرفتن پاپ اسمیر توسط رزیدنت زنان و بررسی نمونه های سیتولوژی توسط پاتولوژیست بیمارستان انجام شد. طیف سنی بیماران 80-17 سال با میانگین 40.7و 11.9  SD=  بود. یافته ها: 582 نمونه (72.3%) رضایت بخش،174 نمونه (21.6%) رضایت بخش ولی محدود و49 مورد (6.1%) غیر رضایت بخش بودند.میزان نمونه های رضایت بخش، رضایت بخش ولی محدود و غیر رضایت بخش در موارد فاقد عفونت بالینی به ترتیب 74.7%،18.7% و 6.6% بود.در حضور عفونت بالینی از میزان نمونه های رضایـت بخش کاسـته (68.4%) و بر میزان نمونه های رضایت بخش ولی محدود افزوده می شود (26.4%) میزان موارد غیر رضایت بخش تغییر چندانی نداشت (5.2%) در مواردی که تغییرات التهابی در پاپ اسمیر وجود داشت میزان نمونه های رضایت بخش 75.8% و غیر رضایت بخش 2.4% بود.این ارقام در موارد فاقد تغـییرات التهابی به ترتیب 66.3% و 12.3% بود. نتیجه گیری و توصیه: وجود عفونت بالینی تناسلی همراه با افزایش نمونه سیتولوژیک غیر رضایت بخش نیست بلکه با افزایش گزارش نمونه رضایت بخش ولی محدود همراه است که این گزارش در همه موارد نیاز به تکرار پاپ اسمیر را ایجاد نمی کند.لذا اخذ پاپ اسمیر در هنگام مراجعه بیمار حتی هنگامی که عفونت تناسلی دارد قابل توصیه است.

مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده است که بیماران اکرومگالی در ریسک ایجاد پولیپ وکانسر کولون هستند که در مطالعات مختلف شیوع پولیپ کولون در افراد اکرومگالی 23-53% گزارش شده است. با توجه به اینکه تا کنون مطالعه ای در ایران در مورد شیوع پولیپ و کانسر کولون در بیماران آکرومگال انجام نشده بود و با توجه تفاوت شیوع پولیپ و کانسر کولون در ایران با کشورهای غربی این مطالعه در بیمارستان شریعتی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع Case Series است و جمعیت مورد مطالعه بیماران آکرومگالی از ابتدای تاسیس تا کنون به درمانگاه یا بخش غدد و جراحی اعصاب مراجعه یا بستری بوده اند می باشد که از طریق فراخوان تلفنی و مراجعه حضوری به منازل این افراد جهت بررسی دعوت می گردیدند. یافته ها: بررسی نشان داد شیوع پولیپ کولون در بیماران آکرومگال 22% می باشد. نتیجه گیری و توصیه ها: آمار بدست آمده فوق با بعضی مطالعات انجام شده در کشورهای غربی نزدیک است لذا می توان از پروتکل های ارائه شده توسط آنها استفاده کرد ما توصیه می کنیم که کولونوسکوپی اسکرینیگ بیماران آکرومگال از نظر پولیپ و کانسر کولون از سن 40 سالگی شروع شود و هر سه سال یک بار تکرار شود.

مقدمه:از میان عوامل متعددی که در پیش آگهی سرطان پستان موثر است،رسپتورهای استروژن و پروژسترون بدلیل نقشی که در نحوه درمان بیماران پیدا کرده اند در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. مواد و روش ها: در این مطالعه در 114 بیماری که در سالهای 1389 تا 1381 در بیمارستان شریعتی تهران برای آنها تشخیص بدخیمی پستان داده شده از نظر بروز رسپتورهای استروژن و پروژسترون به روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بدون توجه به مورفولوژی، رسپتور استروژن در 62.2% و پروژسترون در 51.8% موارد مثبت بوده است.همچنین رسپتور استروژن در 66.7% موارد کارسینوم داکتال مهاجم و 77.8% موارد کارسینوم لوبولار مهاجم مثبت بوده در حالیکه تمامی کارسینوم های مدولاری منفی بوده اند که اختلاف معنی داری وجود دارد(P=0.001) در مورد رسپتور پروژسترون نیز در 75.1% موارد کارسینوم داکتال مهاجم و 55.6%  موارد کارسینوم لوبلار مهاجم مثبت ولی تمامی کارسینوم های مدولاری منفی بوده اند که این هم اختلاف معنی داری دارد  (P=0.008)ولی بروز این دو رسپتور با درجه هسته و درجه هیستولوژیک ارتباط معنی داری پیدا نکرد. نتیجه گیری و توصیه: در مجموع از آنجائی که بروز PR,ER نقش تعیین کننده ای در پروگنوز و نحوه درمان مبتلایان به بدخیمی های پستان دارد، پیشنهاد می شود برای تمامی بدخیمی های اولیه پستان بدون توجه به نوع موفولوژی و درجه هسته یا درجه هیستولوژیک بررسی PR ,ER صورت گیرد.

با توجه به اینکه تختهای بیمارستانی، سرمایه های عظیمی از منابع بیمارستانی را به خود اختصاص می دهند، توجه به بهره وری مناسب از تختهای بیمارستانی ضروری به نظر می رسد. به دلیل پاره ای اختلاف نظرها درباره میزان کارایی استفاده از تختهای بیمارستانی در کشور ایران، بررسی و تحقیق بر روی این موضوع در دستور کار معاونت پژوهشی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی قرار گرفت. اگرچه اینکار از اواسط سال 1373 شروع شد ولی بخاطر عدم وجود روشی مناسب برای سنجش و اندازه گیری کارایی تختهای بیمارستان، این پروژه پژوهشی تا اواخر سال 1375 به طول انجامید، طی این مدت بررسی های وسیعی درباره روشهای بکار رفته در سایر کشورهای دیگر و مطابقت آنها با شرایط ایران انجام شد.مطالعات آزمایشی (Pilot study) متعدد طراحی شد و ابداع مدلی جدید متناسب با شرایط ایران مقدور گردید. هدف از این بررسی برآورد تعداد مناسب تختهای بیمارستانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل از طریق مدل طراحی شده فوق که برای تعدادی از بیمارستانهای استانهای مختلف در کشور استفاده شده و نتایج مطلوبی داشته است، می باشد.توسط مدلی که بر اساس ضریب اشتغال تخت (occupancy rate) و تعداد بستری شدگان روزانه (Dialy census) طراحی شده بود، اطلاعات بیمارستانی از کلیه اطلاعات بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل جمع آوری و آنالیز شدند. با استفاده از این مدل، برآوردی از تعداد تختهای مناسب برای بخش های مختلف هر بیمارستان در استان اردبیل صورت گرفت و متعاقب آن تعداد تختهایی که مازاد بر نیاز بود و همچنین بخشهایی که تعداد تختهای فعال کمتر از نیاز داشتند، به تفکیک بخشهای بیمارستانهای استان اردبیل بدست آمد.و در نهایت ضریب اشتغال تخت بر اساس تصحیحی که این مدل پیشنهاد می کند، با ضریب اشتغال تخت فعلی این بیمارستانها مقایسه شده است.با استفاده از این مدل می توان تعداد تختهای فعال مناسب هر بخش در بیمارستان را مشخص نمود و ازآن در بالا بردن ضریب اشتغال تخت بیمارستانها، بهره وری بهینه از تختهای بیمارستانی و برنامه ریزی بیمارستانی برای آینده کمک گرفت.

مقدمه: بررسی روند مصرف صحیح لیدوکائین تزریقی جهت درمان تاکی آریتمی های بطنی، متعاقب انفارکتوس حاد میوکارد و پایش مداوای منطقی به ویژه در حضور برون ده قلبی کاهش یافته، تعیین غلظت خونی و برآورد نتایج فارماکوکینتیکی بیماران را ضرورت می بخشد.مواد و روش ها: در همین راستا، رفتار فارماکوکینتیکی لیدوکائین، متعاقب رژیم یک دوز سرشار اولیه و انفوزیون نگهدارنده در 16 بیـمار مبتلا به انفارکـتوس حاد میوکارد مطالعـه شد.در مطالعه حاضر بیماران لیدوکائین را با دوزg/kg 1-1.5  وریدی در مدت دو دقیقه و بلافاصله انفوزیون نگهدارنده 2-4mg/min به مدت 24 ساعت دریافت می نمودند. پس از تک دوز وریدی 10، 30 و 60 دقیقه متعاقب شروع انفوزیون، در لحظه قطع و همچنین 2و4 ساعت بعد از اتمام انفورزیون از بیماران نمونه خونی گرفته شده و پس از سانتریفوژ، سرم جدا شده با دستگاه HPLC جهت تعیین غلظت سرمی لیدوکایین آنالیز گردید.با غلظتهای سرمی بدست آمده پارامترهای فارماکوکینتیکی بیماران محاسبه شد و توسط نرم افزار SPSS پردازش شده و آنالیز آماری صورت گرفت. یافته ها: متوسط سطح سرمی بلافاصله پس از تک دوز وریدی 0.42 ± 2.08µg/ml (در محدوده درمانی) بود که هدف دستیابی سریع به غلظت درمانی را تامین می نمود.متوسط غلظت سطح پایا(Css)  نیز در محدوده درمانی قرار داشت ولی متوسط غلظت در زمانهای 10 و 30 دقیقه پس از تجویز دوز سرشار و انفوزیون کاهش می یافت بطوری که پس از 30 دقیقه به دلیل توزیع سریع دارو غلظت کمتر از حد درمانی بود و در مجموع متوسط غلظت لیدوکائین در بیماران ما به حداقل غلظت موثر یعنی µg/m1.5 نزدیکتر بود.متوسط حجم توزیع، کلیرانس و نیمه عمنر لیدوکائین در بیماران تحت مطالعه از مقادیر جمعیتی (افراد سالم) بالاتر بود (P<0.05).یافته های کینتیکی بیماران هیچ ارتباط معنی دار آماری با جنس و سن آنها نداشت (P<0.05).با توجه به نتایج حاصله، به نظر می رسد بخاطر شرایط تثبیت شده گردش خون به کمک دارو درمانی حمایتی بخصوص در بیماران بستری در ICU ، بیماران با کاهش برون ده قلبی و پرفیوژن بافتی تا حد پیش بینی شده در انفارکتوس میوکارد مراجه نبوده اند و درنتیجه کاهش کلیرانس و حجم توزیع دارو در آنها قابل توجه نبوده است.نتیجه گیری و توصیه ها: با مرور نتایج فارماکوکینتیکی بیماران تحت مطالعه، به نظر می رسد که افزایش دوز سرشار و یا نگهدارنده برای جلوگیری از افت غلظت به پایین تر از حد درمانی نیاز باشد و نیز بخاطر مرحله توزیع اولیه سریع لیدوکائین به بافتها تجویز دوز سرشار بیشتر یابولوس مکمل جهت ممانعت از افت غلظت و بروز مجدد PVC (premature ventricular contraction) ضروری بوده و پایش دقیق و لحظه به لحظه جهت شناسایی عوارض و مداخله مناسب بواسطه ماهیت سمی دارو توصیه می گردد.

مقدمه: تحلیل مرگ و میر در هر مجموعه در مانی یکی از مهمترین معیارهای شناخته شده کنترل کیفیت می باشد.متاسفانه تا قبل از این تحقیق هیچ اقدام مشابهی در بررسی این مهم در سطح یک دانشگاه بزرگ در کشور نپذیرفته است. مواد و روش ها: جهت آنالیز این معیار در هر یک از بیمارستانهای 13 گانه تابع دانشگاه و همچنین امکان مقایسه آنها و تحلیل وضع کلی در دانشگاه علوم پزشکی تهران، از ابتدای سال 1377 فرمی تهیه و در اختیار معاونین آموزشی یا درمانی بیمارستان قرار داده شد، تا به کمک مسول مدارک پزشکی و پزشکان مسول تکمیل گردیده و در پایان هر ماه تحویل و آنالیز شود. در پایان سال این اطلاعات تحلیل گردید. یافته ها: میزان کل مرگ و میر در 13 بیمارستان دانشگاه در سال 1377 با تعداد تخت فعال حدود 22000 تخت تعداد 2688 نفر بوده که از این میزان 56.7% مذکر و 43.3% مونث بودند.آمار تفکیکی بر اساس هر دهه سنی انجام شد و بیشترین میزان، مربوط به دهه 70-61 سن (20%) و سپس80-71 سالگی (17%) بود.اکثریت موارد ساکن شهرستان تهران (71%) و 15.8% ساکن سایر شهرستانهای تهران و 13.2% ساکن سایر استانها بودند.شایع ترین علل مرگ و میر بیماریهای قلب و عروق (22%) بیماریهای گوارشی (12%) و بیماریـهای مغز و بیماریـهای مغز و اعصـاب (7%) بودند. بیشترین گـروه از نظر مـیزان مـدت تا فوت مربوط به روز اول (33.8%) و سـپس بین روز دوم و چـهارم(23.8%) بوده است. بیشترین محل فوت بیماران در بخش های ویژه (45%) و سپس اورژانس (25% ) و بخـش داخلـی (14%) بوده است. بیشترین مورتالیتی در بین ماه های سال در تیر و مرداد ماه بود ه است که احتمال همزمانی با امتحانات دستیاری می تواند یکی از علل آن باشد. وجود 30% موراد مهاجر از شهرهای دیگر نشانه ریفرال شدن بیماران end stage می باشد.نتیجه گیری و توصیه ها: بخش های اورژانس و ویژه و داخلی به عنوان مراکز اصلی مورتالیتی باید با پرسنل و تجهیزات بهتر همواره تقویت گردند.به بیماریهای قلب، گوارش و مغز و اعصاب باید بیشتر توجه گردد.مراقبت های بدو ورود با توجه به اکثریت مورتالیتی در 24 ساعت اول باید تقویت گردد.آمار نامتعارف و زیاد مورتالیتی در بعضی بخشها و بیمارستانها به شکل موردی باید مورد تحلیل و دخالت مدیریتی و تخصصی قرار گیرند. پیشنهاد می گردد با تشکیل مرتب کمیته مورتالیتی بیمارستان و استفاده از فرمهای یکسان در کلیه بیمارستانها و تحلیل ماهیانه آن توسط ریاست بیمارستان و مسولین دانشگاه این تحقیق ادامه یافته و به عنوان یکی از معیارهای عمده کنترل کیفیت استفاده گردد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر راه رفتن مادر در طی فاز فعال زایمان بر روی روند لیبروزایمان است. مواد و روش ها: بدین منظور کارآزمایی بالینی ترتیب داده شد و 240 بیمار وارد مطالعه شدند که بطور تصادفی،120 نفر در گروه راه رونده (گروه A) و 120 نفر در گروه مراقبت معمول (گروه (B قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در هر دو گروه از نظر متغیرهایی مانند سن، گراویدیتی، سن حاملگی، دیلاتاسیون اولیه سرویکس، اختلاف معنی داری وجود نـداشت. مـیزان استفاده از آنالژزیک برای تسـکین درد در گـروه B ،78.3% (94نفر) و در گروه A 48.3% (58 نفر) نفر بود (P≤0.001).میانگین زمان لیبر در 84 نفر از زنان گروه B که زایمان طبیعی داشتند1 ± 278.2 دقیقه و برای 100 نفر از زنان گروه A که زایمان طـبیعی داشـتند 187.5 ±16 دقیـقه بود (P≤0.001 ).تفاوت بین دو گروه معنی دار بود، البته این تفاوت عمدتا مربوط به مرحله اول زایمان بود و میانگین طول مدت مرحـله دوم زایـمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشـت. زایـمان در30% (36 نفر) از زنان گروه B و 16.7 %(20نفر) از زنان گروه A به طریقه سزارین انجام گردید و در بقیه افراد بصورت زایمان طبیعی بود  (P=0.08)نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین در زنان گروه B ،23.3% (28نفر) و در زنان گروه A ، 6.7% (8 نفر) بود(P=0.01) نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این مطالعه نشان می دهد که توصیه به راه رفتن در طی فاز فعال زایمان یک روش ساده، ارزان و بی خطر بوده و علاوه بر آنکه در کاهش مصرف داروهای آنالژزیک و استفاده از اکسی توسین موثر بوده باعث کاهش میانگین زمان لیبر گردیده است.بعلاوه در بسیاری از موارد که القاء زایمان توسط اکسی توسین غیر مجاز می باشد می توان این روش را توصیه نمود لذا بکارگیری این روش القایی به عاملین امر زایمان اعم از ماماها یا متخصصین زنان و زایمان توصیه می شود.

مقدمه: بیماران دیابتی مرگ و میر بالاتری از بیماران غیر دیابتی پس از انفارکتوس حاد میوکارد دارند.شیوع دیابت در جمعیت یزد در حدود 2.5برابر جمعیت آمریکا بوده و عامل خطر ساز شایع در بیماران بستری به دلیل انفارکتوس میوکارد می باشد. این مطالعه با اهداف تعیین وضعیت میزان کنترل بودن دیابت در افراد دیابتی بستری شده به دلیل MI و تعیین پیش آگهی آنها انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 102 بیمار دیابتی مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری شده در بخشهای مراقبتهای ویژه قلبی یزد شامل 48 مرد و 54 زن با میانگین سنی 11.4 ±61.52 سال از خرداد تا بهمن ماه سال 1380 هجری شمسی انجام گرفت.یافته ها: اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله نشان داد که 91.3% دیابتی های مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد HbAIC بالاتر از 7% داشته اند (93 بیمار در مقابل 9 بیمار) مرگ و میر کلی داخل بیمارستانی بیماران دیابـتی10.7% (8 زن و 3 مرد) که تمامی مرگ و میرها در گروه دیابتی کنترل نشده اتفاق افتاد (11.8% در مقابل0%)PV=0.042  که از لحاظ آماری معنی دار بود. نتیجه گیری و توصیه ها:نتایج این مطالعه نشان می دهد که اکثر قریب به اتفاق بیماران دیابتی مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد دیابت کنترل شده داشته اند پیشنهاد می گردد که HbAIC در تمامی بیماران دیابتی بستری شده به علت انفارکتوس میوکارد به عنوان شاخص پیش آگهی اندازه گیری گردد.

مقدمه: عفونتهای ادراری کودکان یکی از مهترین بیماریهای عفونی کودکان می باشد. با توجه به شیوع نسبتا بالای آن در میان کودکان و علایم بالینی و آزمایشگاهی متنوع آن، تشخیص قطعی و درمان Empiric و اختصاصی آن حایز اهمیت فراوان است و درمان مناسب آن نیازمندی شناسایی شایعترین میکوارگانیزمهای ایجاد کننده عفونت ادراری و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در هر منطقه جغرافیایی است. مواد و روش ها: در این مطالعه، پس از بررسی پرونده ها در قسمت گذشته نگر مطالعه اطلاعات (بیماران بستری شده از فروردین 1375 تا اسفند 1377 بدست آمده از بایگانی بیمارستان بهرامی و بررسی بیماران در حین و طی بستری در این بیمارستان و بررسی آزمایشات بیماران مبتلا به پیلونفریت در قسمت آینده نگر مطالعه (سالهای 83-1379) اصلاحات لازم استخراج میشود. یافته ها: در میان 170 مورد کشت مثبت ادراری در بیماران 2 ماهه تا 12 ساله دچار پیلونفریت که یک نوع میکروارگانیسم با شمارش کلنی بیش از 105رشد کرده است نتایج بدین صورت است که 11% بیماران را پسرها و 89% آنها را دختران تشکیل می دهند.میانگین سنی آنها حدود 41 ماه است.حداکثر گروه سنی بیماران مربوط به گروه سنی زیر یکسال است (31% بیماران)، شیوع انواع میکروارگانیـسم های مولـد پیلونفـریت عبارتـند از E.coli %61، انتروباکتر (33%)، کلبسیلا(3%) پروتئوس (0.5%)،استاف کوآگولاز منفی (1.5%)، پسودوموناس آئروژینوزا (1%) و استاف اپیدرمیدیس(1%).میزان حساسیت اجرام مولد پیلونفریت به طور کلی و بدون توجه به نوع آنها عبارتست از: نسبت به آمپی سیلین (1%)، آمیکاسین (75%)، جنتامایسین (67%)، کوتریموکسازول (16%)، نالیدیکسیک اسید (87%)، نیتـروفورانتـوئین (83%)،سفالکسین (25%)، سفتریاکسون (95%) و سفتی زوکسیم (98%).در بررسی مقایسه ای بین نوع میکروارگانیسم ها و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها بین بیماران سالهای77-1375(68 بیمار) و بیماران سالهای 82-1379(102 بیمار)، تفاوت بارزی میان میانگین سنی و فراوانی جنسی بیماران وجود ندارد.(P>0.05) در مقایسه حساسیت آنتی بیوتیکی کل اجرام مولد پیلونفریت میان این دو گروه، میزان حساسیت اجرام مولد پیلونفریت نسبت به آمیکاسین از 100% به 87% کاهش یافته ,(P<0.05) میزان حساسیت نسبت به کوتریموکسازول از 30% به 12% کاهش یافته است(P<0.05)، در مورد حساسیت آنتی بیوتیکیE.coli  نیز در این تحقیق، میزان حساسیت به جنتامایسین از 100% به 87% و نسبت به کوتریموکسازول از 30% به 7%کاهش یافته است. (P<0.05)نتیجه گیری و توصیه ها: طبق این مطالعه میزان کلی حساسیت اجرام مولد پیلونفریت نسبت به آمپی سیلین،کوتریموکسازول و سفالکسین بسیار کم است و حداکثر حساسیت نسبت به سفتریاکسون، نالیدیکسیک اسید، نیتروفورانتوئین، آمیکاسین و جنتامایسین به ترتیب وجود دارد که این میزان حساسیتها (بجز در مورد سفتریاکسون که مقایسه ای نبوده است) نیز در طی سالهای گذشته در اکثر موارد کاهش یافته است.لذا با توجه به شرایط این تحقیق، در حال حاضر در این مرکز، بهترین درمان Empiric عفونتهای ادراری تبدار کودکان، سفتریاکسون وریدی است.

مقدمه: در حال حاضر بیماریهای غیرواگیر، بخش عمده بیماریها را در خصوصا جوامع در حال پیشرفت تشکیل می دهند. بیماری های قلبی عروقی در این بین از اهمیت ویژه ای برخوردارند.این پروژه با هدف تعیین عوامل خطرساز جدید و شناخته شده سکته حاد قلبی انجام شد.مواد و روشها: در این طرح که بصورت یک طرح مورد -شاهدی انجام شد، تعداد 242 نفر مورد (افرادی که با تشخیص سکته حاد قلبی در بیمارستان بستری شدند، و حداقل 24 ساعت در بیمارستان بصورت زنده حضور داشتند) و 227 نفر شاهد بصورت غیر تصادفی ساده (sequential) برای شرکت در طرح انتخاب شدند.پس از ذکر پژوهشی بودن کار، پرسشنامه های از پیش آماده شده مخصوص برای افراد مورد و شاهد بطور جداگانه تکمیل شد، که پرسشنامه ها داده های مختلف را در زمینه گذشته بیماران از جهت برخورد با عوامل خطر زا مورد بررسی قرار می دادند.عوامل مورد بررسی عمدتا شامل،عوامل دموگرافیک، و تغذیه ای، عوامل مربوط به مصرف دخانیات، فعالیت فیزیکی،عوامل مرتبط با خواب و استرس های روانی می گردیدند. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی 11.9± 54.8 سال بود.در این مطالعه دیده شد که فراوانی مصرف توتون و تنباکو در افراد گروه مورد بطور معنی داری بیش از افراد گروه شاهد بود(P<0.05).همچنین فراوانی مصرف کره و گوشت و میوه و آب میوه، سبزیجات سبز در افراد گروه شاهد بطور معنی داری بیشتر از افراد گروه مورد بود، و در افراد گروه مورد دیده شد که فراوانی مصرف نوشابه الکلی (P=0.001) و چای (P<0.05)میزان استرس در منزل و محیط کار (P=0.01)بطور معنی داری بیش از افراد گروه شاهد است.تفاوت معنی داری بین میزان فعالیت در دو گروه مورد و شاهد مشاهده نشد.میزان خواب با کیفیت کم در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (P=0.027)نتیجه گیری و توصیه ها: در مجموع با توجه به یافته های این طرح به نظر می رسد که مهمترین عوامل خطر زا در جامعه بررسی شده، وضعیت تغذیه ای، مصرف دخانیات، تجربه استرس زاها و بالابودن میزان ادراک استرس، خواب با کیفیت کم و فعالیت ورزشی ناکافی بوده اند.